1978.blogfa.com

my-lonely-passport.blogfa.com

هنوز خیال میکنم -

http://www.my-lonely-passport.blogfa.com/post-29.aspx

از پس پنجره ی بخار اندود هیچ صحبتی پیدا نبود. چنان سرد مانده بود خیابان که. با انگشت بر روی شیشه نوشتم :. این دلتنگی پایان خواهد شد. چشم باز خواهم کرد. از همین پنجره ی آه کشیده در آن شب مهتابی و تار. به هیجان آرام خفته در سکوت. نگاه خواهم کرد که تو. مهتاب آن شب تاری و من. صداقت می کنم با چشم بیننده ات. می گویم از هر دری که دستانت بر روزگارم خواهد گشود. اگر معنایی باشد آن روز به نگاه مهتاب گونت هدیه خواهم کرد و. بر تمام دلبستگی های غمگین بدرود خواهم گفت. که عروج خواهم کرد. به سمت حال و هوای آسمانیت.

my-lonely-passport.blogfa.com

هنوز خیال میکنم -

http://www.my-lonely-passport.blogfa.com/post-39.aspx

مرگ از گذر لحظاتم سرریز بود. ترس تلخی که اصول ترساندن را می دانست. ساختگی ترین دلهره ی عمرم بود. که می پراکند التهاب سال های نزدیک را در ذهنم. فرصتی بود برای لغزیدن در انجام پایان بردباری. شایبه ای دردناک بر دوگانگی این پایان بود. حماقت بود اگر باور می کردم. که زمانی برای انکار و اثبات نبود. نوشته شده در چهارشنبه پنجم بهمن ۱۳۹۰ساعت ۲۳:۳۹ بعد از ظهر توسط مهدی نوری. در این مسیر که می روم نا کجایی پنهان است که. روشنی در ته توی صداقتش پیداست. نا کجای سوخته ای مدفون در ارزش گذاری های خط کشی شده.

my-lonely-passport.blogfa.com

هنوز خیال میکنم - خداحافظی

http://www.my-lonely-passport.blogfa.com/post-42.aspx

تمام این مدت با این فکر که چگونه تمام می شود. چشمانم را گریان کردم. اما به همین راحتی تمام شد که. فکرش را هم نمی کردم. نوشته شده در شنبه دهم تیر ۱۳۹۱ساعت ۱۳:۱۷ بعد از ظهر توسط مهدی نوری. در این مسیر که می روم نا کجایی پنهان است که. روشنی در ته توی صداقتش پیداست. نا کجای سوخته ای مدفون در ارزش گذاری های خط کشی شده. به اعتبار چشمان بسته ام رونق خواهم داد این تنهایی را. که خیالی خوش است کور بودن. آفتابی در دور دست. برای دلتنگی های خودم . رویاهای دل بازیگوش من. چهار دیواری عاشقانه ی من. دل نوشته های من.

my-lonely-passport.blogfa.com

هنوز خیال میکنم -

http://www.my-lonely-passport.blogfa.com/post-35.aspx

از من نپرس چه به سرم آمده. نپرس چه می کنم. نگو که نمی توانمش گفت. نگو کدام دلشوره را. کدام معاشقه را می گویی؟ چه کنم با تو سنگدل؟ نه توانی برای رفتنم مانده و نه جایی برای ماندن. کدام آزردگی و آشفتگی. میانبری که خلاصم کنی. نوشته شده در جمعه بیست و چهارم تیر ۱۳۹۰ساعت ۱:۲۱ قبل از ظهر توسط مهدی نوری. در این مسیر که می روم نا کجایی پنهان است که. روشنی در ته توی صداقتش پیداست. نا کجای سوخته ای مدفون در ارزش گذاری های خط کشی شده. به اعتبار چشمان بسته ام رونق خواهم داد این تنهایی را. که خیالی خوش است کور بودن.

my-lonely-passport.blogfa.com

هنوز خیال میکنم -

http://www.my-lonely-passport.blogfa.com/post-33.aspx

بارانی بلند آرزوهایش را بر تن کرد. بر بلندای خیالات بی خیالیش نشست و. در این فکر بود که در آن سوی تپه ی صبح. در آن تاریکی وهم انگیز. خورشیدی خفته بیدار است. آن انتها گویا ابتدایی است برای زیستن. که روزها که روشن می شود فانوس خورشید. برگ پناه می شود دلتنگی سوزناک تابستان را. پای به رفتن باز کرد و چتری از امیدواری ساخت. آوازه خوان فاصله ی میان دو بلندی را تصور کرد. سراشیبی تند آن تابستان بود و. گام هایی که بر می داشت به باریکه ی پاییز. در این مسیر که می روم نا کجایی پنهان است که. که خیالی خوش است کور بودن.

my-lonely-passport.blogfa.com

هنوز خیال میکنم -

http://www.my-lonely-passport.blogfa.com/post-38.aspx

من از آوارگی های آمیخته با درد. من از دلتنگی های مسکوت و ابری. از سایه هایی که با عبورشان وهم در آتشم ریختند. دیگر می ترسم که از تنهایی تمام عمر نترسیدم. من از آوارگی های مدام تمام عمر نترسیدم. میان فاصله های کبود و. از خاکستری های طلوع نترسیدم. زمانی که با خیالات آرام و. من شاید فکر می کردم بهار است و فصل فصل شکفتن. بگذار آرام آرام دور تا دور این عاشقانه بگردم که. من شاید خیال می کردم زمستان است و زمانی گرم برای. وسعت آغوش را چشیدن. خود را بیمار یافتم درگیر با مشغله بی خوابی. در چه فکری بودم؟

my-lonely-passport.blogfa.com

هنوز خیال میکنم -

http://www.my-lonely-passport.blogfa.com/post-44.aspx

من اگر نمی مردم آن شبها. سر و کارم با دیوانگی بود. برداشتم بر کولم افکارم را. بر جای ماند هر چه نامش زندگی بود . نوشته شده در جمعه بیست و نهم شهریور ۱۳۹۲ساعت ۱۳:۵۶ بعد از ظهر توسط مهدی نوری. در این مسیر که می روم نا کجایی پنهان است که. روشنی در ته توی صداقتش پیداست. نا کجای سوخته ای مدفون در ارزش گذاری های خط کشی شده. به اعتبار چشمان بسته ام رونق خواهم داد این تنهایی را. که خیالی خوش است کور بودن. آفتابی در دور دست. برای دلتنگی های خودم . رویاهای دل بازیگوش من. چهار دیواری عاشقانه ی من. دل نوشته های من.

my-lonely-passport.blogfa.com

هنوز خیال میکنم -

http://www.my-lonely-passport.blogfa.com/post-31.aspx

به یک رویا دل سپرده بود. به اندوهی که در معماری زیستنش انبوه بود. انگار می سوخت اما دم نمی زد. چهره ای داشت مغموم اما در آن پاییز بی رنگ لبخند می زد گاهی؟ چه کسی می دانست چه می گذرد بر دلتنگی بیمارش. ناگهان سکوت چاردیواری بیمارش را شکستم و پرسیدم. سوگواری همیشه ات به کدام بهانه هنوز بیمار است؟ چگونه می شود که مدام داغ دلت تازه می ماند؟ چشم دوخته بود که در آن نگاه شاید هزار صحبت بود. شاید هزار ماتم و اشک. همیشه با نگاه حرف می زد. و چه بد که زبان نگاهش را نمی دانستم. از دور مفهوم بود اسارتش. دل نوشته های من.

my-lonely-passport.blogfa.com

هنوز خیال میکنم -

http://www.my-lonely-passport.blogfa.com/post-27.aspx

معنای نگاه خداوند بر شب پاییزی نسبتا سرد. اشاره ای از مهمان نوازی دنیا. که پذیرفت غریبه ای را در آغوش. و آن غریبه معنای تمام دنیا شد. زیبایی اش از آسمان بالا رفت و. چشمانش به عهده ی خورشید نشست. نغمه ها آفریده شد. به سبک نبرد ابرها و ترنم باران. بعدها و بعدها شد. بخت از دامان بدی ها جست. نگاه رسوا شد و. در یاد ماند آن چشم چرانی معصومانه. تو را و تو را تنها. با آن یاد که از چشم تو ماند. گرچه که آن عبور دیگر مرور نشد. رسوب کرد احساس و دریچه ی افکار را بست. میان تکاپوی عاشقانه ام آواز می خواندم.