BOOZY.PERSIANBLOG.IR

bekhabfarvardin.blogfa.com

بخواب فروردین -

http://www.bekhabfarvardin.blogfa.com/post/44

شعر - حامد حسین خانی. ببخشا که امشب، شعر جدیدی ندارم. دنیا سیاه است و من هم روی سپیدی ندارم. عطار از هفت شهرش، امشب به هشتم رسیده ست. این ارمغان کمی نیست، جز این نویدی ندارم. ای هشت خوان سلوکم! من فارغ از این ملوکم. ای خاک پایت مرادم! در خود مریدی ندارم. سبزند آیینه پوشان، کو خنجر دین فروشان؟ جز نوش داروی لطفت، دیگر امیدی ندارم. سیمرغ مهر تو آنک، بر زخم رستم نظر کرد. جز مام میهن برایت، گردآفریدی ندارم. ای مشرق جان ایران، روشن به خورشید نامت. در سوگزاران دنیا، غیر از تو عیدی ندارم. ای شاهد هرچه مشهود!

bekhabfarvardin.blogfa.com

بخواب فروردین - پلکان

http://www.bekhabfarvardin.blogfa.com/post/56

شعر - حامد حسین خانی. ته مانده ی آن زهرها در استكان مانده ست. رد عبور سايه ها بر پل كان مانده ست. در ذهن آن صندوق چوبي، خاطراتي سبز. با يادي از تصنيف خاموش بنان مانده ست. در سينه ام دنبال سيب سرخ مي گشتم. ديدم صليب سرخ، روي استخوان مانده ست. فو اره ی درد از دهان كوه مي جوشيد. شعر مذابي در دل آتشفشان مانده ست. ابری که بین خاطرات من قدم می زد. در جیب هایش تکه ای از آسمان مانده ست. مانند سربازي كه چندين سال بعد از جنگ. گرم نگهباني، كنار پادگان مانده ست! دريا از اين پس طعمة توفان نخواهد شد. 1- مرا که برگ شدم.

bekhabfarvardin.blogfa.com

بخواب فروردین - وصله ی ناجور

http://www.bekhabfarvardin.blogfa.com/post/55

شعر - حامد حسین خانی. باران که صبح ساده ام را می زند هاشور. نزدیک من گل می کنند آن سالهای دور. آن سایه روشن ها و گندم سیب های مست. آن خال های آفتاب آن قپ ه های نور. امروز در آیینه با خود روبرو هستم. آیا منم این ابر؟ گاهی گریبان خودم را سخت می گیرم. می ترسم از این خویشتن، این وصله ی ناجور! یک سو سکوت واژه ها، یک سو صدای طبل. در این نبرد نابرابر می زنم شیپور. لشکرکشی های غزل، مثل مغول در من. عطار را پیچانده در گیسوی نیشابور. هم زخمه می خواهد دلم هم زخم، کاری کن. فرقی ندارد، یا بزن سنتور یا ساتور.

bekhabfarvardin.blogfa.com

بخواب فروردین -

http://www.bekhabfarvardin.blogfa.com/post/42

شعر - حامد حسین خانی. ای روزگار این رسم و این آیین نمی ماند. دنیا چنین غمگین و وهم آگین نمی ماند. گیرم گلی چیدند، اما بر لب دنیا. لبخند گل می ماند و گلچین نمی ماند. هرچند در ذهن درخت پیر، بعد از این. یادی به جز اندوه فروردین نمی ماند. هرچند در آیینه ها تصویر زیبایی. از انحنای رقصی آهنگین نمی ماند. هر چند در تنگ بلور سینه ی مردم. رنگی به غیر از ماهی خونین نمی ماند. هرچند یوسف گم شد و در کلبه ی یعقوب. حتی نشان از بوی بنیامین نمی ماند! اما به جادوی پر سیمرغ ها سوگند. این زخمهای کهنه بی تسکین نمی ماند.

ferown.blogfa.com

اهرام

http://ferown.blogfa.com/post-58.aspx

شنبه پانزدهم مهر ۱۳۹۱. نا مهربان من کو؟ تحریر شد در جمعه مورخ 1391/7/14 ساعت چهار بعد از ظهر بعد از هشت ساعت دوری از مینا. گاهی اگرچه ساکت و بی حالت آمده ست. این چشم ها همیشه به دنبالت آمده ست. ای سرزمین شعر من امروز لشگری. از واژه های تازه به اشغالت آمده ست. عشق تو مردی است فراموشکار و گنگ. اینگونه است آنچه که در فالت آمده است. عشق تو شاعری ست که حرفش شنیدنی ست. زیرا برای پرسش احوالت آمده ست. گاهی "ا سالم" ست که با جاده ی بهشت. تنها به میهمانی "خلخال "ت آمده ست. گاهی گ دازه ای ست که خرمائی و سیاه.

ferown.blogfa.com

اهرام

http://ferown.blogfa.com/post-57.aspx

دوشنبه بیست و هفتم شهریور ۱۳۹۱. نذر امام غریبم امام علی النقی(علیه السلام). بارگاهت را اگر خراب کنند. تلی خاک را جابجا کرده اند. با زلزله ای شاید. بر سرشان آوار می شود. و تو پیش تر از آن. خیلی پیش تر از آنکه ایشان. دستهایشان را برای جادویی. من اما میترسم از رحمتت. که سایه بانی شود. کاش اینقدر مهربان نبودی. توفانت اگر مرا هم غرقه کند. باز از اینکه ببینم. زهرخند این جادوگران را. با لبخندی شیرین پاسخ میدهی. کاش اینقدر مهربان نبودی. نوشته ع.م.روستا. او که من است. گیرم تازگی مصرم کمی بزرگتر شده. آبباس بی آر دی.

bekhabfarvardin.blogfa.com

بخواب فروردین - بایزید

http://www.bekhabfarvardin.blogfa.com/post/35

شعر - حامد حسین خانی. چون کار او بالا گرفت، هفت بارش از بسطام بیرون کردند. گفت: "چرا مرا بیرون. گفتند: "چون تو مردی بدی" گفت:"نیکا شهرا که بدش بایزید باشد! می آید از "بسطام" با چشمان بادامی. سروی کویر آجین و دریا دل، به آرامی. سروی که نیمی ماه و نیمی بامدادان است. نیمی تمامی روح و نیمی نازک اندامی. در کوچه های تنگ "خرقان" برف می بارد. بادم، که هر شب می وزم در بی سر انجامی. زن در تنور سینه اش نان می پزد، گفتند:. مانند سقف خانه اش می سوزد از خامی. ما را خرقه ای از مرگ می باید. از کاهنان شرق می پرسم نشانم را.

bekhabfarvardin.blogfa.com

بخواب فروردین -

http://www.bekhabfarvardin.blogfa.com/post/38

شعر - حامد حسین خانی. هوای خلوت اردیبهشت بامن بود. گذشت بوی بهار از کنار پنجره ها. سلام به فروردین، سلام به اردیبهشت. سلام به شعر، سلام به شاعر. به روز شدن در سال ۸۸ هم حال و هوایی دارد:. تو خلوت یه ایون،یه غربت داغونم. رو تاقچه ی تنهایی، حجم یه گلابدونم. یه غصه ی سرگردون، یه قصه ی پاییزی. من ابر لب حوضم، همسایه ی بارونم. وقتی که نمی جوشم، یه چشمه ی متروکه. وقتی که نمی بارم، یه گریه ی خندونم. زخم تن من سیبه، کاج نفسم زرده. تو شرجی نخلستون، یه شاخه ی بی جونم. تو دست صدای من، یه چاقوی غمگینه.

bekhabfarvardin.blogfa.com

بخواب فروردین -

http://www.bekhabfarvardin.blogfa.com/post/41

شعر - حامد حسین خانی. سبزیم که از نسل بهاران هستیم. این مرده از هوای. تو دم می زند هنوز. با زنده های شهر قدم می زند هنوز. تقدیر خسته ایست که او را پرنده ای. در انزوای لانه رقم می زند هنوز. همزاد ماهیانم و قلاب در دهان. دارد میان سینه، دلم می زند هنوز. هر شب صدای در زندنی می رسد به گوش. شادیست این، که طعنه به غم می زند هنوز. راهی به جز امید به دست شفا نداشت. دیوانه ای که سر به حرم می زند هنوز. پنجه ی خونین عادلان. بر سینه ی تو زخم ستم می زند هنوز. دنیا سکوت ممتد درد است و گاه گاه. 1- مرا که برگ شدم.