SHABEROYAYI.BLOGFA.COM

sheidayezamane.blogfa.com

شیدای زمانه - جعبه ی مداد رنگی

http://www.sheidayezamane.blogfa.com/post-3.aspx

جعبه ی مداد رنگی. دوازده تا بودن ، دوازده تا رنگ و وارنگ ، دوازده تا دراز و کوتاه. آبی از همه کوتاه تر بود ،گفت : من آسمونم ، من دریام ،چشمم . قهوه ای و کرمی با هم گفتن : من خاکم ، تنه ی درختم . سبز هم کوتاه بود ، گفت : من درختم ، برگم . قرمز گفت : من گلم ، لبم . نارنجی گفت : من خورشید م. سیاه گفت : من شبم تاریکی ام ، سایه ام . اما سفید هیچی نگفت ، از همه بلندتر بود . حتی یکبار هم تن تیز مداد تراش. نوشته شده در پنجشنبه سیزدهم تیر ۱۳۸۷ساعت 9:43 توسط مهتاب. سایت آیت الله صانعی. سایت کامران نجف زاده.

sheidayezamane.blogfa.com

شیدای زمانه

http://www.sheidayezamane.blogfa.com/8903.aspx

بیستون بود و تمنای دو دست. مهرورزان زمان های کهن. هرگز ازخویش نگفتند سخن. آه بازاین دل سر گشته ی من یاد آن قصه ی شیرین افتاد. بیستون بود و تمنای دو دست. آزمون بود و تماشای دو عشق. در زمانی که چوکبک خنده میزد شیرین تیشه میزد فرهاد. نتوان گفت به جانبازی فرهاد افسوس. نتوان کرد ز بی دردی شیرین فریاد. کار شیرین به جهان شور بر انگیختن است. عشق در جان کسی ریختن است. کار فرهاد برآوردن میل دل دوست. خواه با شاه در افتادن وگستاخ شدن. خواه با کوه در آویختن است. رمز شیرینی این قصه کجاست؟ جان چراغانی کنی از عشق کسی.

sheidayezamane.blogfa.com

شیدای زمانه - و حال معصومه ای را یافتم

http://www.sheidayezamane.blogfa.com/post-7.aspx

و حال معصومه ای را یافتم. تاریخ چشم به راه فاطمه ای دیگر است "انتظار به سر می آید و شمیم. دلنوازی خانه ی خورشید را فرا می گیرد که خنکای حضور دوباره ی فاطمه. سدر فضای مدینه جاری می شود و کوثر فاطمی جوشیدن می گیرد. به کوچه باغ های حرم تو پناه می آورم ودر سایه سار ملکوتی آن نفسی. تازه می نمایم،کنار نهر استجابتت می نشینم و قطره ای از آن می نوشم. ودر آبی زلال اشک های زائرانت ضریح نورانیت را در آغوش می گیرم و از. بین شبکه های آن مزار مطهر تو را تماشا می کنم . زیارت یاس گمشده ی مدینه است ! وجود همیشه سرشار کرام...

sheidayezamane.blogfa.com

شیدای زمانه - بای بای

http://www.sheidayezamane.blogfa.com/post-9.aspx

نوشته شده در جمعه ششم شهریور ۱۳۸۸ساعت 21:37 توسط مهتاب. سایت آیت الله صانعی. سایت کامران نجف زاده. درکوچه های ناکجا آباد. بچه های باصفای کلاس B6. درد را از هر سو که نوشتیم درد بود. زندگی برای لحظه ی حال.

sheidayezamane.blogfa.com

شیدای زمانه

http://www.sheidayezamane.blogfa.com/8706.aspx

که شاید بشکند سکوت مرگبارم را! نمی دانم پس از مرگم چه خواهد شد . نمی خواهم بدانم کوزه گر از خاک اندامم چه خواهد ساخت . ولی بسیار مشتاقم که از خاک گلویم سوتکی سازد به دست. کودکی گستاخ وبازی گوش که هردم، دم گرم و خموشش را. که شاید بشکند سکوت مرگبارم را! نوشته شده در یکشنبه سی و یکم شهریور ۱۳۸۷ساعت 18:1 توسط مهتاب. سایت آیت الله صانعی. سایت کامران نجف زاده. درکوچه های ناکجا آباد. بچه های باصفای کلاس B6. درد را از هر سو که نوشتیم درد بود. زندگی برای لحظه ی حال.

sheidayezamane.blogfa.com

شیدای زمانه

http://www.sheidayezamane.blogfa.com/8806.aspx

نوشته شده در جمعه ششم شهریور ۱۳۸۸ساعت 21:37 توسط مهتاب. سایت آیت الله صانعی. سایت کامران نجف زاده. درکوچه های ناکجا آباد. بچه های باصفای کلاس B6. درد را از هر سو که نوشتیم درد بود. زندگی برای لحظه ی حال.

sheidayezamane.blogfa.com

شیدای زمانه

http://www.sheidayezamane.blogfa.com/8705.aspx

کس دیگری آنجا نیست! مرد بر لبه ی پرتگاهی راه می رفت . پایش لغزید و داشت سقوط می کرد . ناگهان با دستانش شاخه ی کوچک گیاهی را گرفت ،. فهمید که آن شاخه آن قدر کوچک است. که نمی تواند او را نگه دارد ،پس سرش بالا گرفت و فریاد زد. کسی آن بالا نیست؟ کسی گفت : من هستم. مرد گفت : تو کی هستی؟ او گفت : من خدا هستم. مرد گفت : خدایا نجاتم بده من دارم سقوط می کنم! خدا گفت : آیا به من اعتماد داری؟ مرد گفت : بله. خداوند گفت : پس آن شاخه ی درخت را رها کن . مرد کمی سکوت کرد و فریاد زد : کس دیگری آنجا نیست!

sheidayezamane.blogfa.com

شیدای زمانه

http://www.sheidayezamane.blogfa.com/8704.aspx

کاش چیزی به نام عشق نمی آموختم . کاش مفهوم دوست داشتن رو نمی دونستم چیه . کاش این کلمات رو نیاموخته بودم . کاش درس معلم رو برسر حرف ع ش ق یاد نمی گرفتم . ای کاش اون زمان حواسم جای دیگری بود و به چیز دیگری فکر می کردم. شیطنت می کردم و یا با بغل دستیم حرف می زدم و این حروف در مخ من جا نمی. راستی چرا یاد گرفتم؟ اما فقط یاد گرفتم که خوب بنویسمش و خوب اداش کنم ، صدایش را بکشم. چیز دیگه ای بهمون یاد ندادند؟ یادمون ندادند که عشق چیز کمی نیست ،یادمون ندادند چگونه عشق بورزیم ،. نه یادمون ندادند و من هم بلد نیستم !

sheidayezamane.blogfa.com

شیدای زمانه - بیستون بود و تمنای دو دست

http://www.sheidayezamane.blogfa.com/post-10.aspx

بیستون بود و تمنای دو دست. مهرورزان زمان های کهن. هرگز ازخویش نگفتند سخن. آه بازاین دل سر گشته ی من یاد آن قصه ی شیرین افتاد. بیستون بود و تمنای دو دست. آزمون بود و تماشای دو عشق. در زمانی که چوکبک خنده میزد شیرین تیشه میزد فرهاد. نتوان گفت به جانبازی فرهاد افسوس. نتوان کرد ز بی دردی شیرین فریاد. کار شیرین به جهان شور بر انگیختن است. عشق در جان کسی ریختن است. کار فرهاد برآوردن میل دل دوست. خواه با شاه در افتادن وگستاخ شدن. خواه با کوه در آویختن است. رمز شیرینی این قصه کجاست؟ جان چراغانی کنی از عشق کسی.