criticalscience.blogfa.com
علوم انتقادی - مكتوبات
http://www.criticalscience.blogfa.com/cat-1.aspx
آخرین پست رو هم باید بنویسم. البته این به معنای بستن این وبلاگ نیست. امیدوارم بتوانم تا زمانی که دغدغه علوم انتقادی همراه من باشد. کلاس تمام شد. و من از همه بزرگواران تشکر و قدردانی دارم. کسانی که به این وبلاگ سرزدنند و نظر گذاشتند را فراموش نخواهم کرد. به هر حال همینجا دوباره از استاد ارجمند جناب دکتر گیویان به خاطر دیر آمدن چند دقیقهایام عذر خواهی میکنم. و امیدوارم من و ایشان، هم را در شرایط بهتر دوباره محک بزنیم. مطمئنم دوستی عمیقی پشت این اتفاقات خوابیده است. من به آن روز ایمان دارم. او میگفت هر گاه ...
criticalscience.blogfa.com
علوم انتقادی - اسماعیلیه
http://www.criticalscience.blogfa.com/post-19.aspx
فرصت نشد مطالبی را که برای فرقه اسماعیلیه آماده کرده بودم ارائه کنم. شاید حس نوستالژیک من نسبت به روستان دیزباد بالا که عکسش را آورده ام نگذاشت بیایم و ارائه کنم. ددر هر حال میخاستم یک فیلم کوتاه با این مضمون بسازم که واگذارش میکنم برای بعد! دوشنبه دوازدهم دی ۱۳۹۰. بدون رنج گنج میسر نمی شود. نقد حافظ بر جامعه اسلامی. نقدی به نوشته راسل. عکسی از حرم امن رضا. یک مقاله بسیار خوب. يك مطلب خواندني درباره گفتمان انتقادي.
criticalscience.blogfa.com
علوم انتقادی
http://www.criticalscience.blogfa.com/9007.aspx
یک مقاله بسیار خوب. تفكر انتقادي و ضرورت آموزش آن در كلاس درس. مقالة حاضر با بررسي تفكر انتقادي،. ضرورت آموزش تفكر انتقادي را در كلاس مورد تأكيد قرار مي دهد، همچنين به بررسي نگرش اسلام به تفکر پرداخته است. تفكر انتقادي چيست؟ چه اهميتي در آموزش و يادگيري دارد؟ رشد و آموزش تفكر انتقادي در كلا سهاي درس چگونه است؟ و چه كاربردهايي مي تواند براي اولياي تعليم و تربيت داشته باشد؟ تفكر انتقادي، آموزش، اسلام. دکتر خليل سلطان القرائي. دکتر اكبر سليمان نژاد. شنبه سی ام مهر ۱۳۹۰. شنبه سی ام مهر ۱۳۹۰. این ژورنال، نشری...
criticalscience.blogfa.com
علوم انتقادی - آخرین پست
http://www.criticalscience.blogfa.com/post-20.aspx
آخرین پست رو هم باید بنویسم. البته این به معنای بستن این وبلاگ نیست. امیدوارم بتوانم تا زمانی که دغدغه علوم انتقادی همراه من باشد. کلاس تمام شد. و من از همه بزرگواران تشکر و قدردانی دارم. کسانی که به این وبلاگ سرزدنند و نظر گذاشتند را فراموش نخواهم کرد. به هر حال همینجا دوباره از استاد ارجمند جناب دکتر گیویان به خاطر دیر آمدن چند دقیقهایام عذر خواهی میکنم. و امیدوارم من و ایشان، هم را در شرایط بهتر دوباره محک بزنیم. مطمئنم دوستی عمیقی پشت این اتفاقات خوابیده است. من به آن روز ایمان دارم.
criticalscience.blogfa.com
علوم انتقادی - یک عکس جالب!
http://www.criticalscience.blogfa.com/post-16.aspx
به جان خودم این عکس رو از اینترنت برداشتم و هیچ قصد و غرضی نداشتم. یک عکس اعتراضی به سیستم مدیریت در ایرانه. لطفا نظراتتون رو برام بزارین. چهارشنبه بیست و پنجم آبان ۱۳۹۰. بدون رنج گنج میسر نمی شود. نقد حافظ بر جامعه اسلامی. نقدی به نوشته راسل. عکسی از حرم امن رضا. یک مقاله بسیار خوب. يك مطلب خواندني درباره گفتمان انتقادي.
vahdatemad.blogfa.com
حریق سبز - زندگی ایرانی
http://vahdatemad.blogfa.com/post-56.aspx
هر چند روزنگاری های یکی از اعضای نسل 75/2 ایران. پشت سرم، یکی از بغلی اش یواشکی می پرسد: این کدوم آهنگ هایده است؟ به قلم زرين وحدت عماد لینک. این رسانه شخصی، مجموعه ای است از چند تک نگاری ساده که تنها با دو هدف مشخص نوشته شده اند: اول جلوگیری از خشک شدن احتمالی نوک قلم نگارنده در کوران عرق ریختن های اجرایی (محترمانه ی همان عملگی سابق! و دوم ارائه چند پاسخ صحیح به جمیع رفقایی که احوالاتم را در این فضای سایبری جویا می شوند. ساير تراشوات اين قلم زرين. سال ۸۹ بر من چه گذشت؟ یک مرد، یک دوچرخه. تو فکر یک سقفم.
mashghnevis.blogfa.com
میزرا بنویس
http://www.mashghnevis.blogfa.com/8907.aspx
من شیرینی را میشناسم که خسرو و فرهاد و هزار و صد نفر دیگر را سرکار گذاشت و آخرش هم اصلا مثل آخر این فیلم پرطرفدار شبکه سه تمام نشد! من رستم و سهرابی را می شناسم که دانسته از نسبتشان به روی هم چاقو کشیدند و هیچ کسی هم دنبال نوش دارو نفرستاد. فکر کنم باید قصه ها و افسانه هایمان را از نو بنویسیم چون این روزها همه چیز تغییر کرده. نوشته شده در یکشنبه یازدهم مهر ۱۳۸۹ساعت 13:23 توسط فضائلی. نوشته شده در یکشنبه چهارم مهر ۱۳۸۹ساعت 1:21 توسط فضائلی. نوشته شده در شنبه سوم مهر ۱۳۸۹ساعت 0:11 توسط فضائلی.
vahdatemad.blogfa.com
حریق سبز - روزگار نو - ١
http://vahdatemad.blogfa.com/post-43.aspx
هر چند روزنگاری های یکی از اعضای نسل 75/2 ایران. روزگار نو - ١. بعد از پنجاه و شش روز ننوشتن که گمان می کردم برای مغز محترمم، فرصتی برای هواخوری فراهم خواهد آورد امروز که نشسته ام تا دوباره نوک انگشتانم را به گرد خاک این کیبورد زبان بسته بسایم، بسی خرسندم که خالی تر از همیشه ام! در این سوی نوروز 87، آنقدر به خودم زندگی را آسان گرفته ام که دیگر چیزی به نام دغدغه بیرونی برایم باقی نمانده است! هر چه هست، اندوخته های درونی انباشته شده در بالاخانه است که نه سیاسی اند، نه اجتماعی اند، نه اینوری اند و نه. جالب ...