maternal-letters.blogspot.com
Maternal Letters: 49
http://maternal-letters.blogspot.com/2010/07/49.html
سه‌شنبه، تیر ۲۲، ۱۳۸۹. فکر می کنی چند سال ممکن است طول بکشد تا تو هم دلت بخواهد؟ با رایانامه ارسال کنید. این را در وبلاگ بنویسید! 8207;در Twitter به اشتراک بگذارید. 8207;در Facebook به اشتراک بگذارید. 8207;اشتراک‌گذاری در Pinterest. What I've read and shared in Google Reader. در حال بارکردن…. Cooking with Amy: A Food Blog. قصه‌های عامه‌پسند. قوزک پای چپ یک زرّافه‌ی ایده‌آلیست که در یک عصر پاییزی سیگارش تمام شده می‌خارد. از پروست، سعدی و دیگران. چند وقت یه بار. آری‌بابا در سرزمین عجایب. از اين به بعد.
prochista70.persianblog.ir
It's first time for every thing - سن معصو میت
http://prochista70.persianblog.ir/post/477
1777;۳۸۸/٥/٥. It's first time for every thing. ده روزی تعطیل کردیم و رفتیم. کشور دشمن آسمونش آبی بود و ابرهای تپلی داشت. ساختمونای قشنگش انگار از قصه‌ها اومده بودن. استالین آدم بدی بوده (اینو تو تاریخ یاد گرفته بودم) اما شهر زیبایی ساخته بود. با ساختمون‌های عظیم استالینی و پیاده‌‍روهای بزرگ و خیابون‌های بزرگ‌تر. حتا درخت‌ها و آدم‌ها و سگ‌ها انگار بزرگترند از اندازه‌ی واقعی. صدای شهر تق تق مداوم کفش‌های پاشنه بلنده و نمای شهر شلوارک‌های خیلی خیلی کوتاه و ما که چه درب و داغونیم در برابر اینا. دلم می‌خ...
ordinary-as-always.blogspot.com
Ordinary As Always: 18
http://ordinary-as-always.blogspot.com/2011/04/18.html
جمعه، فروردین ۲۶، ۱۳۹۰. شاید بهتر باشد چشم های پروا خاکستری-سبز باشند.نه همان قهوه ای تیره بهتر است. تیرگی چشم عمقش را زیاد می کند. عمقش که زیاد شد، می شود شخصیت را پیچیده کرد و کاری کرد که رفتارهایش قابل پیش بینی نباشند. این طوری عنانش گاهی از دست خود من هم در می رود و جذابیت قضیه می رود بالا. با رایانامه ارسال کنید. این را در وبلاگ بنویسید! 8207;در Twitter به اشتراک بگذارید. 8207;در Facebook به اشتراک بگذارید. 8207;اشتراک‌گذاری در Pinterest. چرا این جوری هستی؟ بشکه ی آب یخ فکر خوبیه. آنجا که شعر می روید.
maternal-letters.blogspot.com
Maternal Letters: September 2010
http://maternal-letters.blogspot.com/2010_09_01_archive.html
پنجشنبه، شهریور ۱۸، ۱۳۸۹. می نشینم روی تخت با روتختی حوله ای سبز و برجستگی هایش پایم را قلقلک می دهد. ذهنم پر است از همه چیز. از خیلی چیزها. فکر می کنم ممکن است به زودی از هم بشکافد و هر چه تویش است، پرتاب شود بیرون که خوب نیست. کسی نباید بفهمد. سخنی نیست و ذهن، در کنش ها و واکنش ها دست و پا می زند. دو خط دراز روی هر گونه، روز به روز عمیق تر می شوند و برای دراماتیک تر کردن قضیه، من به مرگ نزدیک تر. با رایانامه ارسال کنید. این را در وبلاگ بنویسید! 8207;در Twitter به اشتراک بگذارید. در حال بارکردن….
maternal-letters.blogspot.com
Maternal Letters: May 2010
http://maternal-letters.blogspot.com/2010_05_01_archive.html
یکشنبه، خرداد ۰۹، ۱۳۸۹. You didn't see what the hell. Was about to start. A hurricane, a gigantic one. You had no idea. My cages, my assertiveness. And a life which is called nearly shitty. And then, you stir up the fact. That this is not going to end up well. That I am bound to suffer. In my own depressive lonely cell. Well, after all you have someone. To tell all these and make them cry. Yes honey, I'm always here. Beside you, and I will try. با رایانامه ارسال کنید. این را در وبلاگ بنویسید! یک روز می ت...
maternal-letters.blogspot.com
Maternal Letters: November 2010
http://maternal-letters.blogspot.com/2010_11_01_archive.html
یکشنبه، آذر ۰۷، ۱۳۸۹. این داغان شدن ها را بگذار به حساب آلودگی هوا و باقی قضایا. مادرت دیگر پیر شده است، تو بال و پر می زنی و می پری. حواست به من نباشد، شاید به جایی برسی. این جا کسی نمی خواهد به کلاس قصه در ادیانش برسد، گویا همه اش را از برند. گویی مسخ شده اند. همه اش تقصیر آن دو پتوست.اگر یکی بودند. با رایانامه ارسال کنید. این را در وبلاگ بنویسید! 8207;در Twitter به اشتراک بگذارید. 8207;در Facebook به اشتراک بگذارید. 8207;اشتراک‌گذاری در Pinterest. پست‌های قدیمی‌تر. اشتراک در: پست‌ها (Atom).
maternal-letters.blogspot.com
Maternal Letters: 50
http://maternal-letters.blogspot.com/2010/07/50.html
شنبه، مرداد ۰۹، ۱۳۸۹. شماره ی پنجاه شد. تو نیامدی هیچ، چه بسا من هم بروم یک جای خیلی خیلی دور و هیچ وقتِ هیچ وقت برنگردم. آه. با رایانامه ارسال کنید. این را در وبلاگ بنویسید! 8207;در Twitter به اشتراک بگذارید. 8207;در Facebook به اشتراک بگذارید. 8207;اشتراک‌گذاری در Pinterest. What I've read and shared in Google Reader. در حال بارکردن…. Cooking with Amy: A Food Blog. قصه‌های عامه‌پسند. قوزک پای چپ یک زرّافه‌ی ایده‌آلیست که در یک عصر پاییزی سیگارش تمام شده می‌خارد. از پروست، سعدی و دیگران. چند وقت یه بار.
prochista70.persianblog.ir
They hate you if you're clever and they despise a fool - سن معصو میت
http://prochista70.persianblog.ir/post/466
1777;۳۸٧/۱۱/۱۱. They hate you if you're clever and they despise a fool. مدت هاست این سربالایی رو پیاده نرفتم. نزدیکه یک ساله که انقدر. این سربالایی رو نیومدم بالا. این بار حتا غمگین تر، با اینکه آن بار محق تر بودم برای این غم زیاد. باید خال پانک می شنیدم، باید همراه پسر داد می زدم: بیزارم از همه تووووووووووووون! بیزارم از همه تون! ترسیدم اگه دوباره صدای اون پیانو بپیچه توی گوشم دیوانه تر بشم. ترسیدم از شنیدن صدای اون، یادآوری پارسال و سربالایی غمگین. ا لا فیتزجرالد رو زیاد می کنم، تمام آهنگ های شاد زندگی.
prochista70.persianblog.ir
they're all out without YOU - سن معصو میت
http://prochista70.persianblog.ir/post/469
1777;۳۸٧/۱٢/٢٦. They're all out without YOU. باد می‌اومد، من سوت می‌زدم، یه آهنگه کلاسیکی رو فکر کنم،یادم نیست درست. باد می‌اومد و من با موهای دم اسبی زیر مقنعه بعد از ساعت‌ها درس خوندن به طرز کاملا نامنتظره‌ای خوشحال بودم. باد می‌اومد و من دلم غنج می‌رفت که وقتی برم خونه خبری هست آیا از اس.ام.اس؟ شما هم عاشق این فعل غنج رفتن هستید؟ خبری هست آیا از مهمونی‌ای که ما فردا دعوت خواهیم شد؟ شاید ترس بی‌خبری بود که باعث میشد هیچ عجله نکنم. من لبخند می‍زنم و با خانواده‌ام عصرونه می‌خورم بی موقع. اساماس اون ( که...
prochista70.persianblog.ir
وطن، وطن، وطن، وطن/ تو سبز جاودان بمان - سن معصو میت
http://prochista70.persianblog.ir/post/474
1777;۳۸۸/۳/۱٤. وطن، وطن، وطن، وطن/ تو سبز جاودان بمان. دو سه ماه پیش بود شاید. نه خبری از هیچ کاندیدایی و نه خبری از انتخابات. من و اون، سر میز کوچیک آشپزخونه با فنجونای کوچیک قهوه جلومون. برای اولین بار از سیاست حرف می‌زدیم. که او خاطره‌اش رو برای من تعریف کرد. گفت:بقال سر کوچه به احمدی نژاد رای داده بوده و من هربار که اجناس گرونتر از قبل، می‌گفتم: همین ممد آقا اینا ان دیگه، میرن به احمدی نژاد رای می‌دن و وضع مملکت این می‌شه. این خاطره خیلی ساده است. سوپری و جیگرکی و پنچرگیری. و هی با خودم خوندم:.
