anisixiverdana.blogspot.com
Ανησυχίες....: Αυγούστου 2010
http://anisixiverdana.blogspot.com/2010_08_01_archive.html
Δευτέρα, 30 Αυγούστου 2010. Αγαπημένο μου ημερολόγιο,. Αυτός ο μήνας το έκανε πάλι το θαύμα του. Πέρυσι με είχε εκπλήξει με την εισαγωγή του με το χειρότερο τρόπο. Και φυσικά φέτος, για να μην περάσω πάλι τα ίδια κλείστηκα στο καβούκι μου με σκοπό να μην τον αφήσω να μου κάνει κανένα κακό. Άμυνα, απαισιοδοξία, όπως θέλεις πες το. Πράγμα που τήρησα κιόλας αρκετά πιστά. Δεν πειράζει. Μια μέρα έμεινε ακόμα στον Αύγουστο. Απο Τετάρτη θα έχουμε Φθινόπωρο. Αποστολή με μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου. Άραγε τα...
anisixiverdana.blogspot.com
Ανησυχίες....: Ιουλίου 2010
http://anisixiverdana.blogspot.com/2010_07_01_archive.html
Κυριακή, 11 Ιουλίου 2010. Θέλω να πω ναι. Θέλω να πω όχι. Θέλω να πω. Δεν κύλησε ούτε ένα δάκρυ. Αυτό θέλω να πω. Το βίασα πολύ για να τρέξει, κι αυτό δεν έκανε καμία βόλτα γύρω απ την ίριδα. Κρύφτηκε. Κρύβεται κι αυτό. Χτές το βράδυ βγήκα στην αυλή για να καπνίσω. Το ξέρεις μαμά, καπνίζω. Δε σε κάνω καθόλου υπερήφανη. Μαμά, δεν κοιμάμαι. Είμαι έξω στον κήπο και καπνίζω. Είναι ένα δέντρο απέναντι. Εγώ το έχω φυτέψει. Τα κλαδιά του με ξεπέρασαν πριν χρόνια. Μαμά, μην ξυπνήσεις ακόμη. Σήμερα το βράδυ θα αν...
anisixiverdana.blogspot.com
Ανησυχίες....: Οκτωβρίου 2012
http://anisixiverdana.blogspot.com/2012_10_01_archive.html
Τετάρτη, 17 Οκτωβρίου 2012. Αποστολή με μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου. Μοιραστείτε το στο Twitter. Μοιραστείτε το στο Facebook. Εγγραφή σε: Αναρτήσεις (Atom). Η αφηγήτρια and η επίθεση από φρυγανιά. Με μάτια κόκκινα και δακρυσμένα, μαύρα ζουμιά να κυλάνε από τα μάγουλά της, βρεγμένη και λερωμένη και σαν δαρμένη , η αφηγήτρια αποφάσισε ότι αυτή ήταν μια. Πριν από 2 μήνες. Πριν από 1 χρόνια. Περί κρίσης, γάλακτος και λοιποί παραλογισμοί. Πριν από 6 χρόνια. Πριν από 6 χρόνια. Ένας κόσμος στο δρόμο. Για τ...
sordid87.blogspot.com
Sordid: Ένας κόσμος στο δρόμο
http://sordid87.blogspot.com/2010/05/blog-post_21.html
Ένας κόσμος στο δρόμο. Οι καπνοί απ’ τα τσιγάρα τους διασταυρώνονται ακανόνιστα πάνω απ’ τα κεφάλια τους που ‘χουν γεμίσει πρόσθετες έγνοιες. Ο ένας, άνεργος στα ναυπηγεία και κουτσός στο δεξί πόδι ύστερα απ’ ένα εργατικό ατύχημα, στυλώνει τα μάτια προς τον ηλεκτρονικό πίνακα των αποτελεσμάτων. Γρήγορα, όμως, απογοητεύεται…. 171;Γαμώ τους πουλημένους όλους, γαμώ τη Γκέτεμποργκ και γαμώ τη Σουηδία στον κώλο! Ο άλλος δεν το εκλαμβάνει έτσι…. 171;Και σένα τι σε νοιάζει ρε! 171;Κόφτο ρε μαλάκα! Είπε κάποτε σ...
thoughtless7.blogspot.com
Α(ν)να-λυση: Σεπτεμβρίου 2011
http://thoughtless7.blogspot.com/2011_09_01_archive.html
Δευτέρα, 26 Σεπτεμβρίου 2011. Χαίρομαι που είδα έναν μεγάλο παίκτη από κοντά. Δεν πιστεύω ακόμη πόσο ακομπλεξάριστος άνθρωπος είναι (ακόμη και ο Ντουράντ ένα σνομπισμό τον είχε, πέρσι.). Κόμπι, μην έρθεις Ευρώπη τώρα που λέμε να πάμε εμείς στο ΝΒΑ. READ MORE - Kobe Bryant. Στις 9:24 μ.μ. Κυριακή, 25 Σεπτεμβρίου 2011. Η γιαγιά σου έκλαιγε όλη την ώρα. Η θεία σου, από την άλλη, μέχρι να γεννηθείς, έκανε ένα σωρό άλλα πράγματα. Ναι, έπαιζε και ο Leonardo. Με το πρώτο φως της ημέρας, στο dvd. Να μου θυμίσεις...
sordid87.blogspot.com
Sordid: Πλήθη
http://sordid87.blogspot.com/2010/03/blog-post_30.html
Που συνωθείται μέσα μου. Που σιγοβράζει εκεί έξω. Μοναχά και τα δυο τους. Για να ζήσουν πρέπει. Πρέπει να σε συναντήσω. Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom). Τρεις στάσεις για το φεγγάρι. Η ευτυχία είναι γλυκό του κουταλιού. Δε θέλω να σηκωθώ. Είναι η πιο γλυκιά θέση του κόσμου, είναι η δικιά μου, η ολόδικιά μου. Πάλεψα και πόνεσα και φώναξα για να την αποκτήσω. Είναι φανερό . Πριν από 6 χρόνια. Περί κρίσης, γάλακτος και λοιποί παραλογισμοί. Πριν από 6 χρόνια. Η αφηγήτρια and η επίθεση από φρυγανιά.
sordid87.blogspot.com
Sordid: Τρεις στάσεις για το φεγγάρι
http://sordid87.blogspot.com/2010/03/blog-post.html
Τρεις στάσεις για το φεγγάρι. Πόσο θα ΄θελα να χλευάσω. Τ΄ ολόγιομο φεγγάρι! Κι όμως με πληγώνει! Άκουσ’ αυτό το μικρό σπάραγμα! Βλέπω ακόμα απ' το φεγγίτη. Της τσιμεντένιας φυλακής μου…. Πόσο με πληγώνει αλήθεια! Θα 'θελα να το χαρακώσω με μαχαίρι. Καθώς θα ύψωνα το χέρι μου. Στα μαύρα σπλάχνα της νύχτας…. Να σταλάξουν πόνοι κι ελπίδες. Κι ύστερα να πω,. Τι όμορφα σπαράζει δίπλα η αστροφεγγιά! Απόψε θα κοιμηθώ σε μια αιώρα…. Υπάρχει ακόμα μια λεπτή φλούδα φεγγαριού. Εκεί θα στρώσω, τ’ αποφάσισα! Θα σκάσ...
sordid87.blogspot.com
Sordid: Απριλίου 2010
http://sordid87.blogspot.com/2010_04_01_archive.html
Μα πόσο θέατρο; Και πάλι θέατρο! Κι όταν θα ψάχνεις καμαρίνι φτωχικό, όταν θελήσεις ν' αφήσεις για δυο στιγμές τον εαυτό σου στη κρεμάστρα, θα βγαίνεις και πάλι σε σκηνή! Όλο σε σκηνή, όλο σε φως, μέχρι ν' απορήσεις, αν κάποτε υπήρξες έξω από σκηνές. Εγγραφή σε: Αναρτήσεις (Atom). Δε θέλω να σηκωθώ. Είναι η πιο γλυκιά θέση του κόσμου, είναι η δικιά μου, η ολόδικιά μου. Πάλεψα και πόνεσα και φώναξα για να την αποκτήσω. Είναι φανερό . Πριν από 6 χρόνια. Περί κρίσης, γάλακτος και λοιποί παραλογισμοί.
thoughtless7.blogspot.com
Α(ν)να-λυση: Μην πιστεύετε όσα διαβάζετε...
http://thoughtless7.blogspot.com/2012/10/blog-post.html
Ταξιδι με το νου. Μην πιστεύετε όσα διαβάζετε. Πέμπτη, 18 Οκτωβρίου 2012. Πρώτα, σου δείχνει αυτό το video:. Μετά σου διαβάζει αυτή τη λίστα:. Παράλληλα, εσύ σκέφτεσαι πως δεν φταίνε όλοι αυτοί που πιστεύουν πραγματικά αυτά που διαβάζουν. Ο μαλάκας ο Κοέλιο φταίει που τους έχει κάνει τα μυαλά πουρέ. Το σύμπαν ΔΕΝ συνωμοτεί υπέρ σου. Δεν ασχολείται καν μαζί σου. Παρ το χαμπάρι! Αν συνωμοτούσε υπέρ μας, όλοι τώρα θα ήμασταν ξαπλωμένοι σε μια σεζλόνγκ στα Φίτζι και θα ξύναμε με δολάρια τα @ μας.
sordid87.blogspot.com
Sordid: Η ευτυχία είναι γλυκό του κουταλιού...
http://sordid87.blogspot.com/2010/03/under.html
Η ευτυχία είναι γλυκό του κουταλιού. Ένα παραμύθι για μεγάλους). Πόσο στενοχωριόταν που κανένας δεν ήθελε να μιλήσει μαζί του γι’ αυτή…. Μια μέρα, καθώς επέστρεφε απ’ το σχολείο, ρώτησε ένα γέρο ζητιάνο στο δρόμο τι είναι η ευτυχία. Τα μάτια του ζητιάνου άστραψαν και χαμογέλασε σαν κάποιος να του ‘δώσε πίσω όλα όσα είχε χάσει. Του απάντησε πρόθυμα ότι η ευτυχία βρίσκεται μέσα σ’ ένα μεγάλο βάζο…. 171;Εκεί μέσα υπάρχει το πιο ωραίο γλυκό του κουταλιού που έχει φτιάξει ποτέ χέρι ανθρώπου! Το παιδί έφυγε χω...
