tozorimou.blogspot.com
Το ζόρι μου: Μαΐου 2008
http://tozorimou.blogspot.com/2008_05_01_archive.html
Πέμπτη, Μαΐου 15, 2008. Που έχουμε να τα πούμε. Όχι επειδή είχαμε καμία θεαματική διαφορά -προς το καλύτερο. Ούτε ότι περνάμε, ακόμη, τα βράδια μας, βυθισμένοι σε αλκοολικό κώμα. Βρισκόμαστε στη συντήρηση. Συντήρηση του προβλήματος: Πίνει κάθε μέρα, ένα ή δύο μεγάλα κουτάκια μπίρας. Όταν βγαίνουμε έξω, για φαγητό, πίνει δυο με τρία ποτηράκια τσίπουρο. Έτσι πιστεύει ότι το ελέγχει. Δεν έχω, εδώ και, περίπου, δύο μήνες, να γράψω για ιστορίες ξεφτίλας. Έχω να γράψω για έναν συνεχή πόλεμο. Σταματήσαμ...Κλείσ...
tozorimou.blogspot.com
Το ζόρι μου: Σεπτεμβρίου 2007
http://tozorimou.blogspot.com/2007_09_01_archive.html
Κυριακή, Σεπτεμβρίου 30, 2007. Δεν ξέρω τι να κάνω. Η Κατερίνα ξαναπίνει. Όχι με τον τρόπο που έπινε παλιά. Καμία σχέση με τα απίστευτα μεθύσια, με τα οποία χανόταν. Απλά, έχω την υποψία ότι, το βραδάκι, μετά τη δουλειά, πίνει κανένα ποτηράκι. Δεν έχω καμία απόδειξη. Ή, μάλλον, ως την Πέμπτη, που είχε ρεπό, δεν είχα. Εκείνο το βράδυ, γυρνώντας από τη δουλειά, απέκτησα. Ξύπνησε από το θόρυβο. 171;Πάλι ψάχνεις να φας; Έχεις γίνει εκατό κιλά! Τζάμπα φώναζα. Το είπε και είχε, ήδη, κοιμηθεί. Ή, μήπως,...171;Δ...
tozorimou.blogspot.com
Το ζόρι μου: Νοεμβρίου 2007
http://tozorimou.blogspot.com/2007_11_01_archive.html
Δευτέρα, Νοεμβρίου 26, 2007. Βουλιάζω ολοένα και περισσότερο στη δίνη της ανασφάλειάς μου. Εγώ, το πλάσμα με εγωισμό μεγέθους Ατλαντικού Ωκεανού, τρέμω στη σκέψη της απόρριψης. Και μη βιαστεί κανείς να σκεφτεί ότι αισθάνομαι ανασφάλεια για την περίπτωση που θα έμενα μόνος μου, μακριά από την Κατερίνα. Η ανασφάλειά μου πηγάζει και πλημμυρίζει τη σχέση μου μαζί της κι όχι το χωρισμό μου. Και, στις 11 το βράδυ, στο τέταρτο τηλεφώνημά μου, παίρνω την απάντηση: «Θέλω να περάσω, λίγο, από το πάρτι. Κανονικά, σ...
tozorimou.blogspot.com
Το ζόρι μου: Νοεμβρίου 2008
http://tozorimou.blogspot.com/2008_11_01_archive.html
Δευτέρα, Νοεμβρίου 24, 2008. Δεν πηγαίνω πουθενά. Έχω διάφορες προσκλήσεις, είτε από φίλους, είτε από συνεργάτες, αλλά προτιμώ να μένω σπίτι. Και δε μιλάω για καθημερινές εξόδους. Μιλάω για τριήμερα, τετραήμερα κι άλλα τέτοια. Σπάνια αποδέχομαι μια πρόταση. Κι αυτό, γίνεται για έναν λόγο που όποιος έχει διαβάσει αυτό το blog, τον καταλαβαίνει (με την έννοια του "γνωρίζει" κι όχι με την έννοια του "κατανοεί"). Μιλάω Να σε πάρω εγώ";. Ρε συ Κατερίνα, περιμένω για να φάμε μαζί. Αν.". Έκλεισα το τηλέφωνο τσα...
tozorimou.blogspot.com
Το ζόρι μου: Νοεμβρίου 2009
http://tozorimou.blogspot.com/2009_11_01_archive.html
Σάββατο, Νοεμβρίου 21, 2009. Έμεινα. Οκτώ blogόφιλοι, φωνάζαν: Φύγε! Κι εγώ εκεί, ατάραχος, σαν το γέρο με το τσιμπούκι, την ώρα που λυσσομανά η θάλασσα. Πειράχθηκα. Αλλά μετά το τηλεφώνημα κατάλαβα ότι είχαν δίκιο και, ξαφνικά, σταμάτησε να με πειράζει που κάθομαι στο λαπ τοπ, δίπλα σε ένα κερί, με το cosmote on the go να ποστάρω, γιατί όλη η περιοχή έχει βυθιστεί στο σκοτάδι, από black out. Είπα: "Θα γράψω τα σημερινά και τέλος"! Τι άκουσα; ΌΤι θέλω να επιστρέψω στην πρώην γυναίκα μου, ότι δεν έχουμε π...
tozorimou.blogspot.com
Το ζόρι μου: Οκτωβρίου 2011
http://tozorimou.blogspot.com/2011_10_01_archive.html
Σάββατο, Οκτωβρίου 22, 2011. Βίωσα την απόλυτη ξευτίλα. Μη νομίζετε ότι, τόσο καιρό που ΄χω να μπω εδώ να γράψω έγινε κάποια σημαντική αλλαγή στη ζωή τη δική μου, ή της Κατερίνας. Τίποτα δεν άλλαξε. Μετά τον οικειοθελή αποκλεισμό της σε κλινική και την πλήρη αποτυχία του πειράματος, επιστρέψαμε στα παλιά…. Απλά, να, σήμερα έχω ανάγκη να τα πω. Μετά από τόσα χρόνια, δεν αντέχω άλλο. Η κατάσταση είναι τραγική κι έχω ανάγκη (όπως παλιά) να τα βγάλω από μέσα μου. Στο λεωφορείο βρήκαμε δυο θέσεις και καθίσαμε...
tozorimou.blogspot.com
Το ζόρι μου: Ιουλίου 2009
http://tozorimou.blogspot.com/2009_07_01_archive.html
Τετάρτη, Ιουλίου 01, 2009. Δεν έχω ζήσει πιο δύσκολη νύχτα. Απόψε, αφού έπαιξε με την καρδιά μου και το μυαλό μου, έπαιξε και με τη συνείδησή μου. Δεν κατέβηκε από το αυτοκίνητο. Έμεινε εκεί, προφανώς καταλαβαίνοντας, μέσα στο μεθύσι της, ότι δε θα ΄βρισκε καλύτερα. Όταν φθάσαμε στο σπίτι όμως, αντίθετα με ό,τι έκανε εννιά χρόνια τώρα, άφησε τα κλειδιά έξω από την πόρτα κι έφυγε. Με άφησες από έξω", μου είπε. Ήταν επιλογή σου", της είπα. Μου πήρες τα κλειδιά". Τα κλειδιά τα άφησες κι έφυγες". Δυστυχώς, π...
tozorimou.blogspot.com
Το ζόρι μου: Αυγούστου 2007
http://tozorimou.blogspot.com/2007_08_01_archive.html
Τετάρτη, Αυγούστου 29, 2007. Δεν έχω όρεξη να γράψω γραμμή. Χρωστάω μια αξιοσημείωτη μέρα, από τις διακοπές, αυτήν που έμελλε να δείξει ότι το πρόβλημα ήταν εκεί, αν και όχι στην ένταση των προηγούμενων ημερών. Αυτήν την ώρα, όμως, ο εφιάλτης φαίνεται πως ξαναγυρνάει. Μόλις έχω κουράγιο, θα ποστάρω κάτι. Ζορίστηκε κι έγραψε ο diastimata. Τρίτη, Αυγούστου 28, 2007. Τρίτη 7 Αυγούστου 2007. Παλιότερα, οι αντιδράσεις της δε θα ήταν οι ίδιες. Σίγουρα θα ορμούσε στην ιδιοκτήτρια, θα ζητούσε εξηγήσεις, θα κ...
tozorimou.blogspot.com
Το ζόρι μου: Ιουνίου 2008
http://tozorimou.blogspot.com/2008_06_01_archive.html
Παρασκευή, Ιουνίου 20, 2008. Τα μυστικά του βάλτου 1. Δεν το αντέχω άλλο! Με τιμώρησες αρκετά, νομίζω! Η ζωή μου, η καθημερινότητά μου, γαμήθηκε. Διαλύθηκε. Τα χρήματα φεύγουν, από τα χέρια μου με φοβερή ταχύτητα. Η ζωή μου κυλάει, ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ, με τον ίδιο τρόπο. Ας γίνει κάτι επιτέλους! Έστω και κάτι τραγικό, κάτι μεγάλο, κάτι που -ως τώρα- απευχόμουν. Τι θες, από μένα, ρε γαμώ το; Γαμώ την Παναγία μου"! Ζορίστηκε κι έγραψε ο diastimata. Εγγραφή σε: Αναρτήσεις (Atom). ΤΟ ΧΡΗΜΑ ΕΙΝΑΙ ΧΡΟΝΟΣ.
