APPORIA.BLOGSPOT.COM

graysunset.blogspot.com

غروب خاكستري

http://graysunset.blogspot.com/2004_09_01_archive.html

آن گربه ی لوس را يادت هست؟ شبها که توی بهار خواب خانه ی عمه خانم ستاره می شمرديم می خزيد زير پاهامان و خر خر می کرد؟ حالا هی بيا توی خوابم و بگو چرا گريه می کنی. برفی. با همه ی حيوان بودنش تاب نياورد مردن تو را . هی می گوئی هيس! کسی نبيند اشک ريختنت را.من چطور آنهمه خاطره را چال کنم توی باغچه ی حياط خانه ی عمه خانم؟ راستش پاهام گير ندارند آن کوچه را بيايم تا انتها. بيايم و ببينم همه جا را سياه بسته اند. بيايم و فقط عکس ات باشد و حجله ای غرق گل های گلايول سپيد . Links to this post. دهانت بوی کافور مي داد.

graysunset.blogspot.com

غروب خاكستري

http://graysunset.blogspot.com/2004_08_01_archive.html

اين روزها بی آنکه بدانم چطور.وقتی به دريا می زنم تورم پر می شود از ماهی های مضطرب. ماهی های نيمه جان .ماهی های پير.ماهی های جوان. تو می خندی . گم می شوم ميان صدای خيس جان دادن ماهی ها. چه سخت شده دلم! تور را روی پاهايم پهن می کنم. يکی يکی شان را در می آورم. چه تقلائی می کنند برای شوری آب.دوست دارم از ميان دستانم ليز بخورند . و ماهی ها س ر می خورند و آب شور دريا را س ر می کشند . چشمانت ديگر نمی خندند. گم می شوی ميان موجهای مضطرب. می نشينم روی تخته سنگ ميان موجهائی که بر سر و صورتم می کوبند. چه تلخ. من...

graysunset.blogspot.com

غروب خاكستري

http://graysunset.blogspot.com/2005_01_01_archive.html

اين موجهای کوبنده .این صخره های سرخ. چگونه بسان کاغذی مچاله به مقام وحشی دریا می افکنم. و واژه هایم را مشت مشت به آغوش خاک می سپارم. آفتاب من بازيچه دستهای کودکيست که با چشمهای وسيعش به من می نگرد هر صبح و شام. و نمی داند بزرگی ام آنقدر تکه شده. که هر پاره ام ذهن خدائی را قدم می زند. کودک سياه نمي داند. و موجهای کوبنده آخرين وارث خدايان را. به قساوت صخره ها می کوبند. Links to this post. توی سینک ظرفشوئی افتاده ای. آب می ریزم. غرق می شوی. تو را مار نه. ریسمانی سیاه گزیده . Links to this post.

graysunset.blogspot.com

غروب خاكستري

http://graysunset.blogspot.com/2004_10_01_archive.html

روزهای پائیزی انگار فرق می کنند با همه ی روزها دیگر. انگار هر روزش متولد می شوی. باد پائیزی شبانه که می خورد به صورتت هر چه بدیست را می بری از یاد. وقتی ماه رنگ پریده نصفه شبها پاهایش را دراز می کند روی بسترت و قلقلکت می دهد. وقتی توی تختت تنهائی غلت می خوری و حس استقلال کرخ ات می کند. این روزهای پائیزی. این روزهای دیوانگی. سرطان هم که داشته باشی هوای پائیزی خوبت می کند. نمی بینی چقدر بهترم؟ اشکهائی که می ریزم را به پای ضعف روحیه ام نگذار. از سرطان بدترش هم نمی تواند درم بیاورد از پا. چه ساده ام من!

graysunset.blogspot.com

غروب خاكستري

http://graysunset.blogspot.com/2011/03/normal-0-false-false-false-en-us-x-none.html

نوروز امسال با همه ی سالها فرق داشت. بهار من در شهر دوپاره ی غریب شروع شد. در نیمه شبی سرد و دور از چراغ های زرد اتوبان چمران. بی پیام تبریکی. در سکوت. بی دعای " یا مقلب القلوب و البصار ". بی لبخند. بی اشک حتا! مردمان اینجا ساده اند. اتفاقات بزرگ در زندگیشان رخ نمی دهد.صبح ها توی مترو فقط صدای موزیک توی گوششان را می شنوند .با انهمه صبحانه های هوس انگیز، نگاههاشان رنگ ندارد. گویی چشمهایشان به دور دستهای رویاهاشان دوخته شده. مردها کمی با توجه ترند و زنانشان بسیار نادان و از نادانی بسیار بیشتر حسود! دست کنم...

graysunset.blogspot.com

غروب خاكستري

http://graysunset.blogspot.com/2010/02/escape-iii-im-nobody-who-are-you-are.html

Are you Nobody, too? شصت و هشتم زمستان هشتادو هشت. Links to this post. No I am somebody. At least I think. سلام اون نوشته بالای وب شما خیلی جالب هست. مخصوصا اینکه با خیلی از این آدمها داری زندگی میکنی و هیچکدام هیچ نقش مهمی در زندگی تو ندارند ولی یک روز یه ادم غریبه از راه میرسه و یه چیزی میگه و تمام مسیر زندگی تو را برای همیشه عوض میکنه. Begzar dar hamoon nobody boodan bemoone ta everybody nashode. I`m nobody too,. Can I meet you? Links to this post:. بلند كه فكر كني. با صدای پیانو.شفق جلالی.

graysunset.blogspot.com

غروب خاكستري

http://graysunset.blogspot.com/2004_07_01_archive.html

از تالار پرده ها می گريزم. تا با صاعقه خود را تطهير کنم. می خواهم در اوراد سوخته ی تورات. پری بياورم الوان تر ز بال پروانه. و گيسوت را بياميزم با عود . اما در نيمه ی راه. تو برمی خيزی از خواب و. من در تالار طولانی رويا. به اشک چشمان تو آبديده ام! بگذار ميان تازيانه های آذرخش کولی. که نقره داغ می کند و رحم نمی شناسد. که طوفانی از اين دست را. خداوند هراسناک قصه های بی فرداي. بگذار ببارد از آسمان دشنه های صاعقه. به جان منت پذير مکافات خويشم. صبرم فزون است و تنم. بباران بلای ناتمام را. Links to this post.

graysunset.blogspot.com

غروب خاكستري

http://graysunset.blogspot.com/2009/02/730.html

ساعت 7:30 بامداد. سوم زمستان. با بعد از ظهرهائی که خیلی زود شروع می شوند .تقریبا از همان ساعت 12 اینجا راه پله ها شلوغ است . انگار همه به دنبال هم می دوند . فیش های 10% مشتریان توی مشت بروکر ها خیس می خورد. اعداد محو می شوند. ساختمان کهنه ای که بوی الرحمان اش بلند شده و آدمهاش مثل خیلی از ارگان های دولتی سلام که نمی کنند هیچ! جواب سلام ات را به زور می دهند مبادا به گناه بیفتند! حالا نه تنها سلام می کند بلکه وقتی بعد از یک هفته مرخصی نفرینی ام سر تا پا سیاهپوش می بیندم می پرسد :. مردم بی تفاوت از کنار هم ...

graysunset.blogspot.com

غروب خاكستري

http://graysunset.blogspot.com/2009/05/777.html

که جز دستهای خورشید به آن نمی رسد. که درس تیره گی را. از یاد شب می برد. توت فرنگی های وحشی. چنان شرمگین گونه های تو اند. که تب تابستان را فراموش می کنند. چون ملکه ی زنبورها. وسوسه ی تاجی از عسل دارند. که با چشیدن اش. نیشی تا عمق نا پیدای روح آدمی رسوخ می کند. آرزوی سعی بر شیب گردن ات. بر مرمر تیره ی دو شانه ات عیب نیست. تا تشنه گی در چشمه ای. که از شیار سینه هایت جوشیده است. تو در تماشای دسته ی اسبهای وحشی. در بازی دم کرده ی گرگ و میش،. با نخستین نفس شراب آلود سپیده دم. به زنده گی باز می گردم.

graysunset.blogspot.com

غروب خاكستري

http://graysunset.blogspot.com/2004_12_01_archive.html

من پروردگار هستم .خدای شما. خدای بد بخت شما. خدای احمقی که دل دارد! که دلش از عبادت ابلهانه شما شاد می شود. من پروردگار هستم. خدای شما. تنها مرا بپرستید و تنها مرا عبادت کنید. من که خشمم کوه را دو نیم میکند و آسمان راشکاف می دهد. مباد جز من کسی دیگر را بستائید. من که کنیزانتان را بر شما حلال کردم. من که لواط را بر شما حرام کردم. با زنانتان اما آن را حلال شمردم. من خداوند هستم.پروردگار شما. بیش از زنان پروردگار مردانم! اصلا خودم هم مردم! خدائی که شمشیر می کشد.خدائی که بهراسید ازاو. من خدا نمی خواهم.