meghannmeggie.blogspot.com
meggie's: Δεν γίνεται αλλιώς ...
http://meghannmeggie.blogspot.com/2010/11/blog-post.html
Τρίτη, 2 Νοεμβρίου 2010. Δεν γίνεται αλλιώς . Είναι τόσο εντυπωσιακές αυτές οι "φωνές" που έλαβα που δεν γίνεται αλλιώς . πρέπει να τις ακούσετε κι εσείς. Δεν υπάρχει μια στιγμή διαφορετική˙ υπάρχει άλλη μια στιγμή. Το μονοπάτι που ανεβαίνει είναι το ίδιο μονοπάτι όταν κατεβαίνει. Το άπειρο, καθένας θα μπορούσε να το καταργήσει σε μια στιγμή. Η ψυχή που απλώνεται στο άπειρο, μέσα στο χέρι είναι μόλις μια πνοή. Αυτό που μου ανήκει, ποτέ δε θα 'θελα να το πάρω στα χέρια μου. Για να τις σχολιάσω, ούτε λόγος.
aoristia.blogspot.com
AORISTIA: So......
http://aoristia.blogspot.com/2012/12/so.html
ΕΤΟΥΤΗ ΤΗΝ ΧΩΡΑ ΤΗΝ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΖΕΙ ΕΝΑ ΔΑΙΔΑΛΩΔΕΣ ΣΥΜΠΛΕΓΜΑ ΑΠΟ ΜΟΝΟΠΑΤΙΑ.ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΞΕΡΕΙ Η ΔΕΝ ΘΥΜΑΤΑΙ ΤΙ ΑΠΕΓΙΝΑΝ ΟΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΙ ΔΡΟΜΟΙ. ΕΧΕΙΣ ΤΗΝ ΕΠΙΛΟΓΗ ΝΑ ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΕΙΣ ΕΝΑ ΠΡΟΫΠΑΡΧΟΝ ΜΟΝΟΠΑΤΙ Η ΝΑ ΧΑΡΑΞΕΙΣ ΤΟ ΔΙΚΟ ΣΟΥ, ΜΑ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΔΥΟ ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙΣ ΔΕΝ ΞΕΡΕΙΣ ΠΟΥ ΘΑ ΦΤΑΣΕΙΣ. ΤΟ ΔΙΚΟ ΣΟΥ ΛΑΘΟΣ Η ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ; ΤΟ ΡΗΓΜΑ ΕΓΙΝΕ.ΩΡΑ ΝΑ ΒΑΛΕΙΣ ΤΗΝ ΔΙΑΣΤΑΣΗ! Τρίτη, 4 Δεκεμβρίου 2012. Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom). Η αοριστία στα Top blogs. Η λίστα ιστολογίων μου. Πριν από 2 ημέρες. Πριν από 2 ημέρες. Πριν α...
meghannmeggie.blogspot.com
meggie's: Μοιράζομαι ...
http://meghannmeggie.blogspot.com/2011/12/blog-post.html
Πέμπτη, 1 Δεκεμβρίου 2011. Έτσι ξεκίνησα πριν 3 χρόνια. Αυτή τη φωτογραφία είχα διαλέξει για την πρώτη μου ανάρτηση ως meggie. Η δεύτερη πνοή ήταν : meggie. Ένα λιμάνι (Χανιά) η φωτογραφία της πρώτης ανάρτησης ως νοτα. Ένας λύκος ήταν η νοτα. Δύο πρόσωπα δικτυακά που είμαι εγώ ασχέτως χρόνου ή . αναπνοής. Είμαι πάντα στο ίδιο μονοπάτι! Προσπαθώ να μοιράζω εμένα σε σας και να μοιράζομαι εσάς με μένα όσο με υποστηρίζει το "μυαλό" μου, η "μνήμη" μου και κυρίως η "ψυχή" μου. 1 Δεκεμβρίου 2011 - 12:07 π.μ.
oneironefelomata.blogspot.com
Στα μονοπατια των λεξεων...: Ιουνίου 2014
http://oneironefelomata.blogspot.com/2014_06_01_archive.html
Στα μονοπατια των λεξεων. Καθήστε αναπαυτικά και ας ταξιδέψουμε παρέα! 171;Στο φινάλε του χθες. Μια ιστορία στο χθες. Λαθεμένου καιρού οι εκκλήσεις. Και θυμώνει, θυμώνει. Σαν θυμάται το χθες. Φάροι σε χτισμένες σιωπές. Γυρισμού σωτηρία σε αγάπη παλιά. Δεν υπάρχει σαν ο έρωτας κάνει βήματα νεκρά. Σαν τα μάτια σηκώνει. Και τα χέρια απλώνει. Στο φινάλε τα χέρια του μένουν. Εγγραφή σε: Αναρτήσεις (Atom). 171;Στο φινάλε του χθες. Πριν από 3 ημέρες. Πριν από 1 ημέρα. Poetry paths- Μαρια Νικολαου.
aoristia.blogspot.com
AORISTIA: Φεβρουαρίου 2011
http://aoristia.blogspot.com/2011_02_01_archive.html
ΕΤΟΥΤΗ ΤΗΝ ΧΩΡΑ ΤΗΝ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΖΕΙ ΕΝΑ ΔΑΙΔΑΛΩΔΕΣ ΣΥΜΠΛΕΓΜΑ ΑΠΟ ΜΟΝΟΠΑΤΙΑ.ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΞΕΡΕΙ Η ΔΕΝ ΘΥΜΑΤΑΙ ΤΙ ΑΠΕΓΙΝΑΝ ΟΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΙ ΔΡΟΜΟΙ. ΕΧΕΙΣ ΤΗΝ ΕΠΙΛΟΓΗ ΝΑ ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΕΙΣ ΕΝΑ ΠΡΟΫΠΑΡΧΟΝ ΜΟΝΟΠΑΤΙ Η ΝΑ ΧΑΡΑΞΕΙΣ ΤΟ ΔΙΚΟ ΣΟΥ, ΜΑ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΔΥΟ ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙΣ ΔΕΝ ΞΕΡΕΙΣ ΠΟΥ ΘΑ ΦΤΑΣΕΙΣ. ΤΟ ΔΙΚΟ ΣΟΥ ΛΑΘΟΣ Η ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ; ΤΟ ΡΗΓΜΑ ΕΓΙΝΕ.ΩΡΑ ΝΑ ΒΑΛΕΙΣ ΤΗΝ ΔΙΑΣΤΑΣΗ! Παρασκευή, 25 Φεβρουαρίου 2011. Σαστίζω μες τις γέρικες μνήμες…. Πως θα’ θελα να ξανάβρισκα αυτή την καθάρια όραση. Που τα είδωλα φανέρωνε αμόλυντα. Πριν από...
oneironefelomata.blogspot.com
Στα μονοπατια των λεξεων...: Δεκεμβρίου 2009
http://oneironefelomata.blogspot.com/2009_12_01_archive.html
Στα μονοπατια των λεξεων. Καθήστε αναπαυτικά και ας ταξιδέψουμε παρέα! Σαν διχασμένο το εγώ. Στη χαραμάδα της ζωής. Μέσα σε φώτα υστερίας. Πόσα σου έδωσα ζωή. Σε έρωτες που ζήτησαν. Τη γη των αθανάτων. Σαν θέλησαν να κλέψουν. Κατάφεραν να λιώσουν την αγάπη. Και έπλασαν στον ήλιο. Το ψέμα με αγγέλου τη μορφή. Τον φύλακα της λογικής. Και πήραν τα κλειδιά. Στα χείλη μιας θνητής αυγής! ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ and ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ! Εύχομαι σε όλους σας καλά Χριστούγεννα! Ευτυχισμένο και δημιουργικό το 2010,. Και ανθίζου...
oneironefelomata.blogspot.com
Στα μονοπατια των λεξεων...: Οκτωβρίου 2010
http://oneironefelomata.blogspot.com/2010_10_01_archive.html
Στα μονοπατια των λεξεων. Καθήστε αναπαυτικά και ας ταξιδέψουμε παρέα! Αγκαλιά μου μια θλίψη. Σ’ άδειας ποδιάς το δείλι. Κι ανασταίνει χαράς τη ροδαυγή. Κέρινη φλόγα στης σιωπής το κρύο. Να πεθαίνει και να ζει. Αγκαλιά μου μια απουσία. Στο πίνακα παράλογου ονείρου. Σαν χάρτινος πύργος στην άμμο. Να πολεμά να σωθεί. Εγγραφή σε: Αναρτήσεις (Atom). Πριν από 3 ημέρες. Πριν από 1 ημέρα. Poetry paths- Μαρια Νικολαου. Ο πλοηγός του απείρου. Ρένα Ρώσση - Ζαΐρη. Ρίμες στο χάος-Ευαγγελία Πατεράκη.
meghannmeggie.blogspot.com
meggie's: Ανδρικό φλερτ
http://meghannmeggie.blogspot.com/2009/09/blog-post_18.html
Παρασκευή, 18 Σεπτεμβρίου 2009. Απόσπασμα από το βιβλίο «Μια παρτίδα σκάκι του Αννίβα Αρνέλλου – ψευδώνυμο Αθηναίου δικηγόρου -, εκδόσεις τυπωθήτω, χωρίς κανένα σχόλιο από εμένα. Περιμένω τα δικά σας. Φίλη μου ελπίζω να με συγχωρέσεις αλλά ούτε εγώ έχω κάποιο σχόλιο, σέβομαι την άποψη της. με όποια συμφωνία ή διαφωνία μου. Να έχεις ένα υπέροχο απόγευμα. 18 Σεπτεμβρίου 2009 - 5:08 μ.μ. Τί ωραίο το μαλάγρωμα. είναι εκεί που ξέρεις ότι θα φαγωθείς αλλά σου χει πάρει τα μυαλά η βουλιμία. Νομιζω σας παει γαντι.
oneironefelomata.blogspot.com
Στα μονοπατια των λεξεων...: Μαΐου 2010
http://oneironefelomata.blogspot.com/2010_05_01_archive.html
Στα μονοπατια των λεξεων. Καθήστε αναπαυτικά και ας ταξιδέψουμε παρέα! Στου κόσμου το βυθό. Κι αγναντεύω της σειρήνας τον καημό. Στην άκρη μιας ακτής. Μάρτυρες μιας καθωσπρέπει φυλής. Αφήνει τ΄ αγέρι. Σ’ ένα μικρό αστέρι. Που κρατάει της φωτιάς το θυμό. Μες τα βήματα της λάμψης. Μιας ματιάς στα πεταχτά. Χάθηκε ο μίτος της σκέψης. Στης μοίρας τα λευκά πανιά. Λάμνει στης μέρας το φως. Και κάνει το ψέμα. Στο κάστρο της σκέψης. Στων λέξεων τα δίχτυα. Εγγραφή σε: Αναρτήσεις (Atom). Πριν από 3 ημέρες.
aoristia.blogspot.com
AORISTIA: Ιανουαρίου 2011
http://aoristia.blogspot.com/2011_01_01_archive.html
ΕΤΟΥΤΗ ΤΗΝ ΧΩΡΑ ΤΗΝ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΖΕΙ ΕΝΑ ΔΑΙΔΑΛΩΔΕΣ ΣΥΜΠΛΕΓΜΑ ΑΠΟ ΜΟΝΟΠΑΤΙΑ.ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΞΕΡΕΙ Η ΔΕΝ ΘΥΜΑΤΑΙ ΤΙ ΑΠΕΓΙΝΑΝ ΟΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΙ ΔΡΟΜΟΙ. ΕΧΕΙΣ ΤΗΝ ΕΠΙΛΟΓΗ ΝΑ ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΕΙΣ ΕΝΑ ΠΡΟΫΠΑΡΧΟΝ ΜΟΝΟΠΑΤΙ Η ΝΑ ΧΑΡΑΞΕΙΣ ΤΟ ΔΙΚΟ ΣΟΥ, ΜΑ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΔΥΟ ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙΣ ΔΕΝ ΞΕΡΕΙΣ ΠΟΥ ΘΑ ΦΤΑΣΕΙΣ. ΤΟ ΔΙΚΟ ΣΟΥ ΛΑΘΟΣ Η ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ; ΤΟ ΡΗΓΜΑ ΕΓΙΝΕ.ΩΡΑ ΝΑ ΒΑΛΕΙΣ ΤΗΝ ΔΙΑΣΤΑΣΗ! Τρίτη, 25 Ιανουαρίου 2011. 171;Σκέφτηκα πολλές φορές να σου γράψω την αλήθεια. Σκέφτηκα πολλές φορές πως ότι κάνω είναι γιατί δεν μπορώ να σε ακουμπήσω.