aryabirya.blogfa.com

mossialone.blogfa.com

صد سال تنهایی -

http://www.mossialone.blogfa.com/post-26.aspx

لطفا بی اجازه وارد نشوید! باراني آمده ست و به راه اوفتاده سيل. هر جا كه مرز بوده و خط ،پاك شسته است. چندان كه شهربند قرقها شكسته است. و همچنين شنيده ام آنجا. باران بال و پر. مي بارد از هوا. ديگر بناي هيچ پلي بر خيال نيست. كوته شده ست فاصله ي دست و آرزو. حتي نجيب بودن و ماندن ، محال نيست. بيدار راستين شده خواب فسانه ها. مرغ سعادتي كه در افسانه مي پريد. هر سو زند صلا. زنبيل خويش پر كن ، از آنچت آرزوست. و همچنين شنيده ام آنجا. من روستاييم ، نفسم پاك و راستين. باور نمي كنم كه تو باور نمي كني. آري ، حكايتي ست.

mossialone.blogfa.com

صد سال تنهایی

http://www.mossialone.blogfa.com/8708.aspx

لطفا بی اجازه وارد نشوید! نیست یکدم شکند خواب به چشم کس و لیک. غم این خفته چند. خواب در چشم ترم میشکند. نگران با من استاده سحر. صبح میخواهد از من. کز مبارک دم او آورم این قوم بجان باخته را بلکه خبر. در جگر لیکن خاری. از ره این سفرم میشکند . نازک آرای تن ساق گلی. که به جانش کشتم. و به جان دادمش آب. که به در کس آید. در ودیوار بهم ریختهشان. نوشته شده توسط مصی در پنجشنبه دوم آبان ۱۳۸۷.

sami7.blogfa.com

دختر شب

http://www.sami7.blogfa.com/8907.aspx

با مردم بی درد ندانی که چه دردیست, " /. بازم می خوام یه شعر از فروغ بزارم، گاهی احساس می کنی این زن زبان توئه و چقدر دردش با درد تو مشترکه. نمی دانم چه می خواهم خدایا. به دنبال چه می گردم شب و روز. چه می جوید نگاه خسته ی من. چرا افسرده است این قلب پر سوز. ز جمع آشنایان می گریزم. به کنجی می خزم آرام و خاموش. نگاهم غوطه ور در تیرگی ها. به بیمار دل خود می دهم گوش. گریزانم از این مردم که با من. به ظاهر همدم و یکرنگ هستند. ولی در باطن از فرط حقارت. به دامانم دوصد پیرایه بستند. از این مردم که تا شعرم شنیدند.

sami7.blogfa.com

دختر شب - درد گنگ

http://www.sami7.blogfa.com/post-10.aspx

با مردم بی درد ندانی که چه دردیست, " /. نمی دانم چه می خواهم بگویم. زبانم در دهان باز بسته است. در تنگ قفس باز است و افسوس. که بال مرغ آوازم شکسته است. نمی دانم چه می خواهم بگویم. غمی در استخوانم می گدازد. خیال ناشناسی آشنا رنگ. گهی می سوزدم گه می نوازد. گهی در خاطرم می جوشد این وهم. زرنگ آمیزی غمهای انبوه. که در رگهام جای خون روان است. سیه داروی زهر آگین اندوه. فغانی گرم و خون آلود و پر درد. فرو می پیچدم در سینه ی تنگ. چو فریاد یکی دیوانه ی گنگ. که می کوبد سر شوریده بر سنگ. سرشکی تلخ و شور از چشمه ی دل.

sami7.blogfa.com

دختر شب - قرارداد

http://www.sami7.blogfa.com/post-13.aspx

با مردم بی درد ندانی که چه دردیست, " /. می خواستم یه شعر از فروغ بزارم اما دیدم یکم برای اولین شعر سال ۸۹ زیادی غمناکه برای همین این شعر را از قیصر انتخاب کردم. که هم به حال و هوای بهار می یاد و هم. شاخه های خویش را. یا به قول خواهرم فروغ:. تا ابد میان ما. چشمهای من بجای دستهای تو! من به دست تو. تو به چشم من. من به چسمهای بی قرار تو. ریشه های ما به آب. شاخه های ما به آفتاب می رسد. نوشته شده توسط سمیرا. از درد سخن گفتن و از درد شنیدن. با مردم بی درد ندانی که چه دردیست. دردا و دریغا وطن من. Multimedia Desi...

sami7.blogfa.com

دختر شب

http://www.sami7.blogfa.com/8910.aspx

با مردم بی درد ندانی که چه دردیست, " /. از صدها بار خوندن این شعر سیر نمی شم. فوق العاده است. سياهي از درون كاهدود پشت درياها. بر آمد ، با نگاهي حيله گر ، با اشكي آويزان. به دنبالش سياهيهاي ديگر آمده اند از راه. بگستردند بر صحراي عطشان قيرگون دامان. اينك من، بهين فرزند درياها. شما را ، اي گروه تشنگان ، سيراب خواهم كرد. چه لذت بخش و مطبوع است مهتاب پس از باران. پس از باران جهان را غرقه در مهتاب خواهم كرد. بپوشد هر درختي ميوه اش را در پناه من. ز خورشيدي كه دايم مي مكد خون و طراوت را. غريو از تشنگانم برخاست.

sami7.blogfa.com

دختر شب

http://www.sami7.blogfa.com/8908.aspx

با مردم بی درد ندانی که چه دردیست, " /. دیروز موقع برگشت از دانشگاه دم یه نانوایی یه صحنه ای را دیدم که بسیار متاثر شدم و در راه بازگشت ناخداآگاه مدام این شعر شاملو را توی ذهنم زمزمه کردم . چه اتفاقات غم انگیزی زیر پوست این شهر می افته و ما غرق در روزمرگی های خودمون هستم. از دستهاي گرم تو. كودكان توأمان آغوش خويش. سخنها مي توان گفت. غم نان اگر بگذارد. نغمه در نغمه در افكنده. اي مسيح مادر اي خورشيد. از مهرباني بي دريغ جانت. با چنگ تمامي ناپذير تو سرودها مي توانم كرد. غم نان اگر بگذارد. رنگها در رنگها دويده.

sami7.blogfa.com

دختر شب - دردا و دریغا وطن من

http://www.sami7.blogfa.com/post-9.aspx

با مردم بی درد ندانی که چه دردیست, " /. وای بر ما که دست در دست اهریمن نهادیم. نوشته شده توسط سمیرا. از درد سخن گفتن و از درد شنیدن. با مردم بی درد ندانی که چه دردیست. دردا و دریغا وطن من. هزاره ی سرایش شاهنامه. سایت رسمی باشگاه استقلال. کانون فرهنگ پژوهان ایرانا. کانون شعر و ادب قند پارسی. دردا و دریغا وطن من. خروجي فيد RSS وبلاگ. چه سایتهایی به این وبلاگ لینک. گروه طراحي چندرسانه اي. گشت و گذار در دنياي رسانه هاي ديجيتال. قالبهاي رايگان سايت و وبلاگ. Advanced Persian Blog Templates.

sami7.blogfa.com

دختر شب -

http://www.sami7.blogfa.com/post-16.aspx

با مردم بی درد ندانی که چه دردیست, " /. دیروز موقع برگشت از دانشگاه دم یه نانوایی یه صحنه ای را دیدم که بسیار متاثر شدم و در راه بازگشت ناخداآگاه مدام این شعر شاملو را توی ذهنم زمزمه کردم . چه اتفاقات غم انگیزی زیر پوست این شهر می افته و ما غرق در روزمرگی های خودمون هستم. از دستهاي گرم تو. كودكان توأمان آغوش خويش. سخنها مي توان گفت. غم نان اگر بگذارد. نغمه در نغمه در افكنده. اي مسيح مادر اي خورشيد. از مهرباني بي دريغ جانت. با چنگ تمامي ناپذير تو سرودها مي توانم كرد. غم نان اگر بگذارد. رنگها در رنگها دويده.

mossialone.blogfa.com

صد سال تنهایی

http://www.mossialone.blogfa.com/8812.aspx

لطفا بی اجازه وارد نشوید! خداهمه جاهست,همه جا. شنیده بود همه میگفتند خداهمه جاهست,همه جا. امامی دیدکه همه برای صحبت بااو(ودیدنش)آسمان رانگاه میکنند.باخودش فکرکردشایددرآسمانهاست(خدا)پس عزم سفربه آسمان کرد.راهی آسمان شد,دنبال سقفی میگشت که نامش عرش باشد,دنبال کرسی وسیعی بودکه کسی برآن تکیه زده باشد.اماهرچه گشت خبری ازآن سقف وکرسی نبود. آسمانهاراپشت سرگذاشت,ماه وستاره هاراکنارزدتابه انتهای آسمان برسدتاشایددرآن انتهاخداراپیداکند(وببیند).ولی آنجانیزکسانی رایافت که میگفتند خداهست,همه جاهست.