espdamocles.blogspot.com
Espada de Damocles: :: Animo
http://espdamocles.blogspot.com/2011/05/animo.html
Viernes, 13 de mayo de 2011. Te pienso. Decirte cualquier cosa es ridiculo, por eso aguardo a verte y a abrazarte. Únicamente con ese gesto cobarde, si acaso incluso trivial, puedo presentarme. La miseria y la caridad que la acompaña, cuando es real asusta. Al igual que todo poema. Publicar un comentario en la entrada. Suscribirse a: Enviar comentarios (Atom). El que calza y viste. A coruña, Spain. Ver todo mi perfil. Vivir para contarla, Por Andrea Mahía. Pamplinas, por Palito. Piluky, Por Pilar.
espdamocles.blogspot.com
Espada de Damocles: enero 2010
http://espdamocles.blogspot.com/2010_01_01_archive.html
Lunes, 4 de enero de 2010. Conoce la respuesta desde mucho antes de formular la pregunta. Pero nunca la pronuncia en voz alta, se lo calla dejando que la corrosiva bilis que alimenta su orgullo siga creciendo. Mientras tanto, su estomago se infla desorbitadamente. La culpa es suya. Se fía de cualquiera. Y termina siempre contándonos sus aventuras de alcoba. (…). Suscribirse a: Entradas (Atom). El que calza y viste. A coruña, Spain. Ver todo mi perfil. Vivir para contarla, Por Andrea Mahía.
espdamocles.blogspot.com
Espada de Damocles: julio 2010
http://espdamocles.blogspot.com/2010_07_01_archive.html
Lunes, 12 de julio de 2010. Agarda, un minuto. É pouco, tan só unha coleción de sesenta segundos. (60). A intersubxectividade que se pensa obxectiva. Neste mesmo intre, cantas pessoas saltan? Cantas; comen, durmen e mesmo choran. Cantas pechan os ollos e pensan en cantas? Todo no mesmo minuto… CONSTRUE. Sesenta segundo arroxados o espacio. (48). Vexo algunha conexión,. Mais non todas…. A miña existencia nun só minuto tórnase… pesada. Entre as miñas catro paredes, levedo. Domingo, 11 de julio de 2010.
espdamocles.blogspot.com
Espada de Damocles: :: Contra la indiferencia.
http://espdamocles.blogspot.com/2011/05/contra-la-indiferencia.html
Lunes, 16 de mayo de 2011. Quiero conocer tus oscuridades y tus luces,. Recorrer con mis dedos tus temores. Y abrazarme a ellos. Quiero inventarme un nombre impronunciable. Y que lo usemos juntos. Pasar de la condescencia al peso,. Arrastrándome, para que tú me levantes. Quiero encadenarme dolorosamente a tu presencia. Y que te diluyas en mi, o yo en ti,. Como extensión del mismo cuerpo. Así, podría arrancar a mordiscos la cadena. Hasta que me sangrasen las encías y se me nublase la vista. A coruña, Spain.
espdamocles.blogspot.com
Espada de Damocles: septiembre 2009
http://espdamocles.blogspot.com/2009_09_01_archive.html
Miércoles, 16 de septiembre de 2009. Que sabemos de Quique? Coido que ben pouco. Alguén dixo que gusta de rachar os ventos,. Fala en metálico,. Non leva faldas,. E aborrece os grelos. Coitadiño mozo que caeu prendado da Sofía –moito maior ca el-. Rapariga de tantos que alumean a historia. Sábado, 5 de septiembre de 2009. Terás que esquecelo todo, se non. Ficar na incandescencia dos que perderon a alma. Válvulas de latón a batería. Cerebros coma cpus,. Ollos de vidro opaco. Come crianzas e caga adultos.
espdamocles.blogspot.com
Espada de Damocles: marzo 2010
http://espdamocles.blogspot.com/2010_03_01_archive.html
Miércoles, 31 de marzo de 2010. Norte Por Andrea Mahía García. Un prestamo literario de una vieja amiga. Lo encontré aquí: http:/ www.lavozdegalicia.es/relatos/2007/08/21/0003 6075248.htm. Polas tristes terras do norte camiñas, coma unha burla a Deus, coma unha ofensa ao diaño. Muller dos ollares infindos, dos fondos prantos, non coñeciches patria; non sentiches coma a intensa luz dos seus verdes campos rodeábache, erguíache; facíache parte do seu vaidoso manto. Morta de esquecemento e ignorancia! Vivir ...
fillademilpais.blogspot.com
Fillademilpais : marzo 2014
http://fillademilpais.blogspot.com/2014_03_01_archive.html
Miércoles, 19 de marzo de 2014. Lacón no rima con bacon. Que tiene usted ahí. Lo que vendría a ser. La misma vida en 3d. Si no es por H es por B. En el pleno al quince. Todos sabemos en realidad. Lacón no rima con bacon. Y esa es la cruda verdad. Ya conozco la salida. Y es una prima mía. La aprecio en su justa medida. No desprecie este requiebro. 191;Se lo lleva o se lo envuelvo? Dígale a su señora. Que le mando tres recuerdos. Enlaces a esta entrada. Suscribirse a: Entradas (Atom). 191;quen anda ahi?
fillademilpais.blogspot.com
Fillademilpais : noviembre 2014
http://fillademilpais.blogspot.com/2014_11_01_archive.html
Jueves, 27 de noviembre de 2014. Aquel día andaba eu envinajrada a muerte,. Así que decidín mandarlle máis vinajre a dolor. E discurrín de achejarme á de Abel pra suministrarme unhas dosis. Alí taban xa o Pousas, o Pelico e mailo Lambadas, que me ventaron ó vuelo. Senta con nós, coma o resto dos homes-dixéronme. Nisto chejou o Ghose cuns fijos a modo de pincho, extrordinario aquilo. O Pelico colleu un e empezou a mazalo coma un pulpo enriba da mesa. Aostiou naquel fijo como se fora un propio fillo. A con...
fillademilpais.blogspot.com
Fillademilpais : octubre 2013
http://fillademilpais.blogspot.com/2013_10_01_archive.html
Domingo, 27 de octubre de 2013. Unha das actuacións mais vangardistas do meu abuelo foi a que representou unha tarde de finais de primaveira. Estiveran a mallar na herba e viñeran a axudar Antonio do Coto e tía Narcisa. Ese día facía moita bofa e todos baldrucaron viño e augardente a base de bien. O noso avó levaba unha melodía coma un piano. E cando chegou a hora da merenda entraron todos na cociña menos el,. Que quedou a quitar o curuto da meda enriba dunha escaleira,. 191;Qué foi iso? 8220;Cando chegh...
fillademilpais.blogspot.com
Fillademilpais : septiembre 2014
http://fillademilpais.blogspot.com/2014_09_01_archive.html
Miércoles, 17 de septiembre de 2014. A primeira ves que marchén alá pra Inglaterra votei unha semana enteira sen limpalo cú. Durante o tempo que estiven alí non supen nunca que carallo estaba a rillar,. Meu estómajo non tiña nin puta idea de como digerir aquilo,. Todo tiña unha salsa poriba ou estaba rebozado, non me extrañaría ter comido as entrañas da reina madre. O caso, miña prima e mais eu andábamos de ruta polos pubs, chicleando a dolor,. Montse-dixenlle- dame a min que xa non imos triunfar hoxe.