theweepingmeadow.blogspot.com
Weeping Meadow: Όλα γυρίζουν...
http://theweepingmeadow.blogspot.com/2009/09/blog-post_28.html
Όλα γυρίζουν μες το μυαλό μου. Σαν να χω πιει του κόσμου το κρασί. Σαν μια ταινία έρχεται εμπρός μου. Η πρώτη νύχτα που ΄μαστε μαζί. Κι εσύ κάθεσαι δίπλα. Σε ζητούν στο τηλέφωνο. Να μη δεις την απόγνωση. Και την τόση απομόνωση. Κοιτάς το σπίτι που είναι γεμάτο. Όλα δικά μας μα τίποτα για μας. Με ένα άδειο βλέμμα τόσο φευγάτο. Ίδιο με αυτό που λες πως μ΄ αγαπάς. Κι όμως κάθεσαι δίπλα μου. Σε ζητούν στο τηλέφωνο. Να μη δεις την απόγνωση. Και την τόση απομόνωση. Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom).
theweepingmeadow.blogspot.com
Weeping Meadow: Όσες μου απόμειναν αισθήσεις
http://theweepingmeadow.blogspot.com/2009/09/blog-post_03.html
Όσες μου απόμειναν αισθήσεις. Άνοιξε τα μάτια και κλείσε μου το στόμα. Έτσι ώστε να μπορώ να κοιτάζω την ανυπέρβλητη ομορφιά της προσμονής σου χωρίς να μιλώ με την απουσία σου στον καθρέφτη. Έχω μπροστά μου συνεχώς ένα καθρέφτη. Μα τι ωραίο lay out! Άντε καλώς μας ήρθες κι εσύ. 3/9/09, 5:54 μ.μ. Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom). Η μορφή του πεθαμένου με φοβίζει. Η βόλτα, γένους θηλυκού. Όσες μου απόμειναν αισθήσεις. 171;Αὐτὸ εἶναι τὸ γράμμα μου. Στὸν κόσμο ποὺ ποτὲ δὲν. Η Λυδία πολεμά τον καρκίνο.
theweepingmeadow.blogspot.com
Weeping Meadow: Θρήνος Μεγαλοβδομαδιάτικος
http://theweepingmeadow.blogspot.com/2009/09/blog-post_2677.html
Είναι η μορφή σου εδώ, εκεί, παντού. Είναι η φωνή σου στη φωνή μου, η ανάσα σου στα πνευμόνια μου. Μ' αποπήρες στο τελευταίο τηλεφώνημα. "Έρχομαι ρε μάνα, σταμάτα να τηλεφωνάς, θα το κλείσω." Θα το κλείσω. Θεέ μου το μπουφάν σου! Πόσο το αγαπάς αυτό το μπουφάν! Πηρα και τον Φοίβο για μένα." Μάτωσε ο Φοίβος. Σύρθηκε στην κόλαση. Εσένα θέλω αστέρι μου. Εσένα. Κι έρχεται Πάσχα. Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom). Η μορφή του πεθαμένου με φοβίζει. Η βόλτα, γένους θηλυκού. Όσες μου απόμειναν αισθήσεις.
theweepingmeadow.blogspot.com
Weeping Meadow: Στάση ζωής
http://theweepingmeadow.blogspot.com/2009/09/blog-post_15.html
Αναρωτιέμαι αν το γράψιμο είναι εκτόνωση ή βουτιά στο κενό. Χωρίς αλεξίπτωτο. Σίγουρος θάνατος. Κι αν ζήσεις ; Ανάπηρος πια, μισείς τους ανθρώπους που σε λυπούνται. Μισείς αυτόν στον οποίο χρωστάς την ύπαρξή σου. Αυτόν που τυχαία πέρασε από κάτω και σου έκοψε τη φόρα προς τον θάνατο. Να μάθεις να διαλέγεις κρεβάτι άλλη φορά. 15/9/09, 8:34 μ.μ. Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom). Η μορφή του πεθαμένου με φοβίζει. Η βόλτα, γένους θηλυκού. Όσες μου απόμειναν αισθήσεις. 171;Αὐτὸ εἶναι τὸ γράμμα μου.
theweepingmeadow.blogspot.com
Weeping Meadow: Η βόλτα, γένους θηλυκού...
http://theweepingmeadow.blogspot.com/2009/09/blog-post_05.html
Η βόλτα, γένους θηλυκού. Eντάξει, δεν θα είχε εξελιχθεί έτσι η βόλτα μας αν είχα καταλάβει νωρίτερα το θνησιγενές του πράγματος. Ίσως έκανα μια δυο στάσεις παραπάνω στον κήπο για να σου προσφέρω λίγα κόκκινα τριαντάφυλλα. Και ίσως έτσι να επιβεβαιώνεται το -κλισέ κατά τ'άλλα - απόφθεγμα που κάνει λόγο για την αξία του ταξιδιού! Για να έχει και το νόστιμον ήμαρ τη γλυκόπικρη γεύση του τέλους. Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom). Η μορφή του πεθαμένου με φοβίζει. Η βόλτα, γένους θηλυκού.
theweepingmeadow.blogspot.com
Weeping Meadow: Το φευγιό...
http://theweepingmeadow.blogspot.com/2009/09/blog-post.html
Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom). Η μορφή του πεθαμένου με φοβίζει. Η βόλτα, γένους θηλυκού. Όσες μου απόμειναν αισθήσεις. 171;Αὐτὸ εἶναι τὸ γράμμα μου. Στὸν κόσμο ποὺ ποτὲ δὲν. Η Λυδία πολεμά τον καρκίνο.
theweepingmeadow.blogspot.com
Weeping Meadow: Σεπτεμβρίου 2009
http://theweepingmeadow.blogspot.com/2009_09_01_archive.html
Όλα γυρίζουν μες το μυαλό μου. Σαν να χω πιει του κόσμου το κρασί. Σαν μια ταινία έρχεται εμπρός μου. Η πρώτη νύχτα που ΄μαστε μαζί. Κι εσύ κάθεσαι δίπλα. Σε ζητούν στο τηλέφωνο. Να μη δεις την απόγνωση. Και την τόση απομόνωση. Κοιτάς το σπίτι που είναι γεμάτο. Όλα δικά μας μα τίποτα για μας. Με ένα άδειο βλέμμα τόσο φευγάτο. Ίδιο με αυτό που λες πως μ΄ αγαπάς. Κι όμως κάθεσαι δίπλα μου. Σε ζητούν στο τηλέφωνο. Να μη δεις την απόγνωση. Και την τόση απομόνωση. Η μορφή του πεθαμένου με φοβίζει. Αναρωτιέμαι...
theweepingmeadow.blogspot.com
Weeping Meadow: Η μορφή του πεθαμένου με φοβίζει...
http://theweepingmeadow.blogspot.com/2009/09/blog-post_23.html
Η μορφή του πεθαμένου με φοβίζει. Στο ταβάνι τα σημάδια απ τον καπνό. Δέκα χρόνια κι ούτε μια φωτογραφία. Το μυαλό μου βασανίζει η γεωγραφία. Και πλανιέμαι σ έναν κόσμο μακρινό. Καταπέλτης πέφτει ο ήχος της σιωπής. Το κλειδί στην κλειδαρότρυπα γυρίζει. Η μορφή του πεθαμένου με φοβίζει. Κι εσύ πηγές στον καθρέφτη να τα πεις. Στο δωμάτιο ξεχείλισε το φως. Και το όνειρο απόμεινε στη μέση. Ποιος τη λύση να μου δώσει θα μπορέσει. Τώρα που φύγε για πάντα ο κηπουρός. Μεσημέρι και με θάμπωσαν τα φλας.