BAMDADBOOK.COM

fesane.persianblog.ir

دیروزها وقتی که جوان بودم - افسانه

http://fesane.persianblog.ir/post/31

فسانه هیچکس هیچکس را نشناخته است - م . امید -. دیروزها وقتی که جوان بودم. آن روزها وقتی که جوان بودم. طعم زندگی به شیرینی قطره‌های باران بود بر زبانم. سر به سر زندگی می‌گذاشتم،. گویی بازی احمقانه‌ای است. همان‌گونه که نسیم شامگاهی. سر به سر شعله شمع می‌گذارد. هزاران رویا در سر،. و چه برنامه‌های باشکوهی برای خود داشتم. دریغا که هر چه می‌ساختم، بر شن‌های روان می‌ساختم،. شب‌ها می‌زیستم و از نور عریان روز می‌گریختم. و اکنون تنها می‌‌بینم که سال‌ها چگونه از برابرم می‌گریزند. آن روزها وقتی که جوان بودم.

fesane.persianblog.ir

من خداپرستم - افسانه

http://fesane.persianblog.ir/post/34

فسانه هیچکس هیچکس را نشناخته است - م . امید -. من بی نوا بنده گکی سر به راه نبودم. و راه بهشت مینوی من. بز روی طوع و خاکساری نبود. مرا دیگر گونه خدائی می بایست. شایسته آفرینه ئی که نواله ی ناگزیر را گردن کج نمی کند. و خدائی دیگر گونه آفریدم. 1777;۳٩٠/٦/٧ نوشته شده توسط بامداد. عصمت به آیینه مفروش. دیروزها وقتی که جوان بودم. زندگی ام همین است.

fesane.persianblog.ir

درد مشترک - الف . بامداد - - افسانه

http://fesane.persianblog.ir/post/17

فسانه هیچکس هیچکس را نشناخته است - م . امید -. درد مشترک - الف . بامداد -. اشک رازیست لبخند رازیست عشق رازیست. اشک آن شب لبخند عشقم بود. قصه نیستم که بگویی نغمه نیستم بخوانی صدا نیستم که بشنوی. یا چیزی چنانکه ببینی یا چیزی چنانکه بدانی. من درد مشترکم مرا فریاد کن. درخت با جنگل سخن می گوید ،علف باصحرا، ستاره با کهکشان و من با تو سخن می گویم. نامت را به من بگو دستت رابه من بده حرفت را به من بگو قلبت را به من بده. من ریشه های تو را دریافته ام و با لبانت برای همه لبها سخن گفته ام و دستهایت با دستان من آشناست.

fesane.persianblog.ir

عصمت به آیینه مفروش - افسانه

http://fesane.persianblog.ir/post/35

فسانه هیچکس هیچکس را نشناخته است - م . امید -. عصمت به آیینه مفروش. بیتوته‌ی کوتاهی است جهان. در فاصله‌ی گناه و دوزخ. خورشید همچون دشنامی برمی‌آید. و روز شرمساری جبران‌ناپذیری‌ست. آه، پیش از آن که در اشک غرقه شوم چیزی بگوی. درختان جهل معصیت‌بار نیاکانند. و نسیم وسوسه‌ای است نابکار. مهتاب پاییزی کفری‌ست که جهان را می‌آلاید. چیزی بگوی، پیش از آنکه در اشک غرقه شوم چیزی بگوی. هر دریچه‌ی نغز بر چشم‌انداز عقوبتی می‌گشاید. عشق رطوبت چندش‌انگیز پلشتی است. آه، پیش از آنکه در اشک غرقه شوم چیزی بگوی - هرچه باشد.

fesane.persianblog.ir

خدا - افسانه

http://fesane.persianblog.ir/post/33

فسانه هیچکس هیچکس را نشناخته است - م . امید -. امروز به خدا ایمان آوردم. 1777;۳٩٠/٥/٦ نوشته شده توسط بامداد. عصمت به آیینه مفروش. دیروزها وقتی که جوان بودم. زندگی ام همین است.

fesane.persianblog.ir

برای صادق هدایت - افسانه

http://fesane.persianblog.ir/post/29

فسانه هیچکس هیچکس را نشناخته است - م . امید -. توی وبلاگی خوندم که یک دوستی آمده (البته نه دوست من ) و یک مشت افتراء و چرندیات رو به صادق هدایت ، بهترین نویسنده ی تاریخ ایران نسبت داده و بجای بررسی ادبی آثار ارزشمند صادق هدایت که هر کدوم از چند جهت دارای ارزش اجتماعی ، تاریخی و ادبی هستند و نقد این آثار ، شروع کرده به گیر دادن به شخصیت نویسنده و معرفی کردن صادق هدایت به عنوان یک بیمار روانی و . مثل شما خودکشی کرد. 1777;۳٩٠/٢/٦ نوشته شده توسط بامداد. عصمت به آیینه مفروش. دیروزها وقتی که جوان بودم.

fesane.persianblog.ir

زندگی ام همین است - افسانه

http://fesane.persianblog.ir/post/26

فسانه هیچکس هیچکس را نشناخته است - م . امید -. زندگی ام همین است. شراب نیز گرمم نمی کند که یخ زدگی مد است. سیگار نیز مدرنم می کند نه به ذات خویش که داغم. وای من مستم آیا؟ ها ها ها داغم آیا؟ نه ، در آتشم ای ظاهر بینان کج فهم. یخ زدگان متظاهر ، من در آتش جهنمم نیاز به سوزانیدنم نیست دگر. اکنون که سرما را پس زدم که شما خویشش بودید. ها ها ها من مستم. وای من می سوزم دگر. 1777;۳۸٩/۱٢/٤ نوشته شده توسط بامداد. عصمت به آیینه مفروش. دیروزها وقتی که جوان بودم. زندگی ام همین است.

fesane.persianblog.ir

زنده بودن - افسانه

http://fesane.persianblog.ir/post/32

فسانه هیچکس هیچکس را نشناخته است - م . امید -. من به عصیان زنده بودن خویش محکومم به جهنم زندگی. افسوس که زندگی ام در کنار همزادم به سبک شما شد. 1777;۳٩٠/٤/٢۱ نوشته شده توسط بامداد. عصمت به آیینه مفروش. دیروزها وقتی که جوان بودم. زندگی ام همین است.

fesane.persianblog.ir

خواهم رفت - افسانه

http://fesane.persianblog.ir/post/23

فسانه هیچکس هیچکس را نشناخته است - م . امید -. اما من نیم شبی خواهم رفت. از دنیای که مال من نیست ، از زمینی که به بیهوده مرا بدان بسته اند. و تو آنگاه خواهی دانست پرنده کوچک قفس خالی و منتظر من. خواهی دانست که تنها مانده ای با روح خودت. 1777;۳۸٩/۱۱/۱٥ نوشته شده توسط بامداد. عصمت به آیینه مفروش. دیروزها وقتی که جوان بودم. زندگی ام همین است.

fesane.persianblog.ir

کودکان فاجعه - افسانه

http://fesane.persianblog.ir/post/22

فسانه هیچکس هیچکس را نشناخته است - م . امید -. نیمه شب بود ، از خونه زدم بیرون تا کمی پیاده روی کنم و سیگاری بکشم که سر کوچه دیدمش ، یک کیسه دستش بود و توی سطل آشغالا دنبال چیزی می گشت ، اعصابم خرد شد و صداش زدم . از اون پرسیدم چند سالشه ، کجا زندگی می کنه ، و . 8 سال بیشتر نداشت و شب وروز کارش گشتن تو سطل آشغالا بود شاید یک چیزی پیدا کنه بفروشه برای یک لقمه نون خانواده اش و . تا اونجا که من یادم میاد قدیم از این بچه ها تو خیابونا خبری نبود اما حالا کم شدنشون هم یک آرزوی محال و باورنکردنی است .