BANOOYEANDISHE.PERSIANBLOG.IR

termehayekhatereh.persianblog.ir

خشک سال - ترمه های خاطره

http://termehayekhatereh.persianblog.ir/post/170

نمای دهکده ایینه تهی دستی ست. درخت خشک کجی همچو دست مفلوجی. شده ست بیهده از آستین جوی برون. نه خرمنی و نه گاو آهنی نه مزرعه ای. نه آشیانه ی مرغی نه گله ای به چرا. شده ست قامت برج بلند قریه نگون. نگاه بی گنه کودکان خسته ی کوی. چو مرغ بی پر و بالی. که در قفس مرده ست. قیافه ها همه در خشک سالی جاوید. به رنگ خاربنان کویر افسرده ست. که در آن سوی دشت ها جاری ست. چه گله ها که در آن سو چرد به هر قدمی. خدای را به چه امید این گروه نژند. نمی کنند از این قریه کوچ صبحدمی؟ مگر نه زندگی اینجا روان شان خسته ست؟

termehayekhatereh.persianblog.ir

ترمه های خاطره

http://termehayekhatereh.persianblog.ir/1389/4

بخوان به نام گل سرخ، در صحاری شب. بخوان به نام گل سرخ، در صحاری شب،. که باغ ها همه بیدار و بارور گردند. بخوان، دوباره بخوان، تا کبوتران سپید. به آشیانه ی خونین دوباره برگردند. بخوان به نام گل سرخ، در رواق سکوت. که موج و اوج طنینش ز دشت ها گذرد. که رهگذر نسیمش به هر کرانه برد. ز خشک سال چه ترسی! که سد بستی بستند:. نه در برابر آب،. که در برابر نور. و در برابر آواز و در برابر شور . در این زمانه ی عسرت،. به شاعران زمان برگ رخصتی دادند. که از معاشقه ی سرو و قمری و لاله. سرودها بسرایند ژرف تر از خواب. لب به او...

termehayekhatereh.persianblog.ir

ترمه های خاطره

http://termehayekhatereh.persianblog.ir/1389/3

چمران برای شریعتی اینگونه نوشت. امروز 31 خرداد است ، روزی که مصطفی چمران هم در میان ما ماندن را تاب نیاورد و به آسمان ها پر کشید. چند روز پیش هم سالگرد شهادت معلم زنده ، دکتر علی‌ شریعتی‌ بود،. تاریخ گواه دردهای مشترک این دو است، آنجا که چمران می‌‌نگارد. ای علی‌ وقتی‌ در جبهه بودم تنها یک کتاب با خود داشتم و آن هم کویر تو بود و. آنجا که چمران برای شریعتی‌ مرثیه میسراید. همیشه فکر می‌کردم که تو بر مرگ من مرثیه خواهی گفت و چقدر متأثرم که اکنون من بر تو مرثیه میخوانم! تو را وقتی شناختم که کویر تو را شکافتم ...

termehayekhatereh.persianblog.ir

دیکتهٔ دهه ؟؟ - ترمه های خاطره

http://termehayekhatereh.persianblog.ir/post/167

مادر داشت دیکته میگفت. سارا دارا را دوست دارد. بابا با اسب آمد. بابا در باران آمد. بابا سیب آورد. ". دستی‌ بر در کوفت. کتاب روی زمین بسته ماند. مادر دوباره دیکته گفت:. سارا دارا را. هق هق. اسب بابا را نیاورد.". قصه سارا ، انار و دارا بر سر زبان هاست. و مادر هنوز شب‌های بارانی هذیان می‌گوید. نویسنده : باران مهرگان. ساعت ٥:٢۱ ‎ق.ظ روز ۱۳٩٠/٤/۸. درباره : ورق پارههای شعرم را به هم وصله کردم، سر پناه یتیمی واژه هایم، دستهایم را قلم کردم، ستون معبد اندیشههای تنهاییم. پروفایل مدیر : باران مهرگان.

termehayekhatereh.persianblog.ir

ترمه های خاطره

http://termehayekhatereh.persianblog.ir/1390/4

آنکه بی باده کند جان مرا مست کجاست؟ آنکه بی باده کند جان مرا مست کجاست؟ وآنکه بیرون کند از جان و دلم دست کجاست؟ وآنکه سوگند خورم ، جز بسر او نخورم. وآنکه سوگند من و توبه ام اشکست کجاست؟ وآنکه جانها بسحر نعره زنانند ازو. وآنکه ما را غمش از جای ببردست کجاست؟ جان جانست و گر جای ندارد چه عجب؟ این که جا می طلبد در تن ما هست کجاست؟ پردۀ روشن دل بست و خیالات نمود. وآنکه در پرده چنین پردۀ دل بست کجاست؟ عقل تا مست نشد چون و چرا پست نشد. وآنکه او مست شد از چون و چرا رست کجاست؟ نویسنده : باران مهرگان. چه روزانی که ...

termehayekhatereh.persianblog.ir

ترمه های خاطره

http://termehayekhatereh.persianblog.ir/1389/5

لیلی زیر درخت انار. لیلی زیر درخت انار نشست. درخت انار عاشق شد، گل داد. سرخ سرخ. گلها انار شد، داغ داغ. هر اناری هزار دانه داشت. دانه ها عاشق بودند، دانه ها توی انار جا نمی شدند. انار کوچک بود. دانه ها ترکیدند.انار ترک برداشت. خون انار روی دست لیلی چکید. لیلی انار ترک خورده را از شاخه چید. مجنون به لیلی اش رسید. خدا گفت: راز رسیدن فقط همین است. کافی است انار دلت ترک بخورد. لیلی نام تمام دختران زمین است*عرفان نظر آهاری. نویسنده : باران مهرگان. رنج هست , بوى ترنج هم هست. نویسنده : باران مهرگان. شب ‌ها...

termehayekhatereh.persianblog.ir

ترمه های خاطره

http://termehayekhatereh.persianblog.ir/1389/9

رسید دختر باران به کوچه ی بی چتر. رسید دختر باران به کوچه ی بی چتر. که خیسی از سر زن تا به شانه اش برسد. نه اینکه گم شده باشم خودم نخواسته ام. کلاغ خانم قصه به خانه اش برسد. برس به خانه و چادر سیاه را بردار. بپوش مشکی غمگین تاپ و دامن را. و تا دوباره که از خانه ات فرار کنی. مرور کن همه ی نقشهای یک زن را. کنارخستگی مبلهای بعد از ظهر. کنار جدول خالی روزنامه ی عصر. پلان بعدی تمرین شیوه ی لبخند. و قورت دادن یک بغض در ادامه ی عصر. تو ناگزیری از اینکه دوباره گریه کنی. تو بی قراری و باید به جاده ها بزنی. رنگ سف...

termehayekhatereh.persianblog.ir

آشیان متروک - ترمه های خاطره

http://termehayekhatereh.persianblog.ir/post/171

همه ایوان و صحن خانه خاموش. همه دیوارها در هم شکسته. به هر طاقش تنیده عنکبوتی. به روی سقف گرد غم نشسته. چنین ویرانه افتاده ست و بی کس. خدایا این همان کاشانه ی ماست؟ درین تنهایی بی آشنایش. مگر تصویری از افسانه ی ماست؟ غریب افتاده در آن پای دیوار. ملول و زار و عریان داربستی. بر آورده ست سوی آسمان ها. به نفرین سپهر پیر دستی. در اصطبلش ستور شیهه زن کو؟ تنورش مانده بی آتش زمانی ست. نمانده کس درین تنهایی تلخ. که خود افسرده از خواب گرانی ست. به شب اینجا چراغی نیست روشن. به روز اینجا نمانده های و هویی. دست سر بل...

termehayekhatereh.persianblog.ir

ترمه های خاطره

http://termehayekhatereh.persianblog.ir/1389/7

شکوفه انارم تو میتوانی. اگر چه پیشتر دیده بودم اما حالا دیگر باورم میشود که میشود. هم سیب زمینی‌ پیازی بود و هم تحصیل کرد. میشود هم سیب زمینی‌ پیازی و حتی سیری بود و مدیر هم بود. میشود سیب زمینی‌ پیازی بود و حتی دستهایت بوی سیر بدهد و قلم به دست هم باشی‌ و بنویسی‌. حالا دیگر باورم میشود که میشود هم سیب زمینی‌ پیازی بود و هم عاشق. و همه این‌ها ممکن تر میشود اگر یاری داشته باشی‌ که همراهت شود. و مادری که هر روز زن بودنت را یاد آوریت کند. و پدری که هر روز می‌گوید شکوفه انارم تو میتوانی. داشتم این شعر با صدا...