BARANGHALAM.PERSIANBLOG.IR

writing.persianblog.ir

در درد تا دم مرگ - نوشتن با کیبورد

http://writing.persianblog.ir/post/321

حرف هایی هست که نمی شود به کسی گفت ، این حرف ها و دردها قابل بازگو کردن نیستند باید نوشته شوند تا آرام گیرند. کجای جهان ایستاده ام که نه خودم هستم و نه جهانی هست. از حال مبتلای فراق چه می پرسی؟ رقص در غبار غم. هنوز چیزهای مانده بود که من رفتم. وقتی جیرجیرک ها نمی خوانند ، یعنی مرده اند. دستانی که انتظار می کشند با رنگ های سرد. شعر باید خود زندگی باشد. بعضی چیزها گفتن ندارد. برای تو که می آیی. بخواب این قصه ها برای نشنیدن است. کوچه های آشنای شهر. در درد تا دم مرگ. گمشده ام در دورترین خاطرات ذهن زمین.

writing.persianblog.ir

هزار - نوشتن با کیبورد

http://writing.persianblog.ir/post/328

حرف هایی هست که نمی شود به کسی گفت ، این حرف ها و دردها قابل بازگو کردن نیستند باید نوشته شوند تا آرام گیرند. کجای جهان ایستاده ام که نه خودم هستم و نه جهانی هست. از حال مبتلای فراق چه می پرسی؟ رقص در غبار غم. هنوز چیزهای مانده بود که من رفتم. وقتی جیرجیرک ها نمی خوانند ، یعنی مرده اند. دستانی که انتظار می کشند با رنگ های سرد. شعر باید خود زندگی باشد. بعضی چیزها گفتن ندارد. برای تو که می آیی. بخواب این قصه ها برای نشنیدن است. کوچه های آشنای شهر. در درد تا دم مرگ. گمشده ام در دورترین خاطرات ذهن زمین.

writing.persianblog.ir

سکوت های جمعه - نوشتن با کیبورد

http://writing.persianblog.ir/post/331

حرف هایی هست که نمی شود به کسی گفت ، این حرف ها و دردها قابل بازگو کردن نیستند باید نوشته شوند تا آرام گیرند. کجای جهان ایستاده ام که نه خودم هستم و نه جهانی هست. از حال مبتلای فراق چه می پرسی؟ رقص در غبار غم. هنوز چیزهای مانده بود که من رفتم. وقتی جیرجیرک ها نمی خوانند ، یعنی مرده اند. دستانی که انتظار می کشند با رنگ های سرد. شعر باید خود زندگی باشد. بعضی چیزها گفتن ندارد. برای تو که می آیی. بخواب این قصه ها برای نشنیدن است. کوچه های آشنای شهر. در درد تا دم مرگ. گمشده ام در دورترین خاطرات ذهن زمین.

writing.persianblog.ir

رقص در غبار غم - نوشتن با کیبورد

http://writing.persianblog.ir/post/335

حرف هایی هست که نمی شود به کسی گفت ، این حرف ها و دردها قابل بازگو کردن نیستند باید نوشته شوند تا آرام گیرند. کجای جهان ایستاده ام که نه خودم هستم و نه جهانی هست. از حال مبتلای فراق چه می پرسی؟ رقص در غبار غم. هنوز چیزهای مانده بود که من رفتم. وقتی جیرجیرک ها نمی خوانند ، یعنی مرده اند. دستانی که انتظار می کشند با رنگ های سرد. شعر باید خود زندگی باشد. بعضی چیزها گفتن ندارد. برای تو که می آیی. بخواب این قصه ها برای نشنیدن است. کوچه های آشنای شهر. در درد تا دم مرگ. گمشده ام در دورترین خاطرات ذهن زمین.

writing.persianblog.ir

بخواب این قصه ها برای نشنیدن است - نوشتن با کیبورد

http://writing.persianblog.ir/post/324

حرف هایی هست که نمی شود به کسی گفت ، این حرف ها و دردها قابل بازگو کردن نیستند باید نوشته شوند تا آرام گیرند. کجای جهان ایستاده ام که نه خودم هستم و نه جهانی هست. از حال مبتلای فراق چه می پرسی؟ رقص در غبار غم. هنوز چیزهای مانده بود که من رفتم. وقتی جیرجیرک ها نمی خوانند ، یعنی مرده اند. دستانی که انتظار می کشند با رنگ های سرد. شعر باید خود زندگی باشد. بعضی چیزها گفتن ندارد. برای تو که می آیی. بخواب این قصه ها برای نشنیدن است. کوچه های آشنای شهر. در درد تا دم مرگ. گمشده ام در دورترین خاطرات ذهن زمین.

writing.persianblog.ir

برای تو که می آیی - نوشتن با کیبورد

http://writing.persianblog.ir/post/325

حرف هایی هست که نمی شود به کسی گفت ، این حرف ها و دردها قابل بازگو کردن نیستند باید نوشته شوند تا آرام گیرند. کجای جهان ایستاده ام که نه خودم هستم و نه جهانی هست. از حال مبتلای فراق چه می پرسی؟ رقص در غبار غم. هنوز چیزهای مانده بود که من رفتم. وقتی جیرجیرک ها نمی خوانند ، یعنی مرده اند. دستانی که انتظار می کشند با رنگ های سرد. شعر باید خود زندگی باشد. بعضی چیزها گفتن ندارد. برای تو که می آیی. بخواب این قصه ها برای نشنیدن است. کوچه های آشنای شهر. در درد تا دم مرگ. گمشده ام در دورترین خاطرات ذهن زمین.

writing.persianblog.ir

قبرهای خیس - نوشتن با کیبورد

http://writing.persianblog.ir/post/329

حرف هایی هست که نمی شود به کسی گفت ، این حرف ها و دردها قابل بازگو کردن نیستند باید نوشته شوند تا آرام گیرند. کجای جهان ایستاده ام که نه خودم هستم و نه جهانی هست. از حال مبتلای فراق چه می پرسی؟ رقص در غبار غم. هنوز چیزهای مانده بود که من رفتم. وقتی جیرجیرک ها نمی خوانند ، یعنی مرده اند. دستانی که انتظار می کشند با رنگ های سرد. شعر باید خود زندگی باشد. بعضی چیزها گفتن ندارد. برای تو که می آیی. بخواب این قصه ها برای نشنیدن است. کوچه های آشنای شهر. در درد تا دم مرگ. گمشده ام در دورترین خاطرات ذهن زمین.

writing.persianblog.ir

بعضی چیزها گفتن ندارد - نوشتن با کیبورد

http://writing.persianblog.ir/post/326

حرف هایی هست که نمی شود به کسی گفت ، این حرف ها و دردها قابل بازگو کردن نیستند باید نوشته شوند تا آرام گیرند. کجای جهان ایستاده ام که نه خودم هستم و نه جهانی هست. از حال مبتلای فراق چه می پرسی؟ رقص در غبار غم. هنوز چیزهای مانده بود که من رفتم. وقتی جیرجیرک ها نمی خوانند ، یعنی مرده اند. دستانی که انتظار می کشند با رنگ های سرد. شعر باید خود زندگی باشد. بعضی چیزها گفتن ندارد. برای تو که می آیی. بخواب این قصه ها برای نشنیدن است. کوچه های آشنای شهر. در درد تا دم مرگ. گمشده ام در دورترین خاطرات ذهن زمین.

writing.persianblog.ir

وقتی جیرجیرک ها نمی خوانند ، یعنی مرده اند. - نوشتن با کیبورد

http://writing.persianblog.ir/post/333

حرف هایی هست که نمی شود به کسی گفت ، این حرف ها و دردها قابل بازگو کردن نیستند باید نوشته شوند تا آرام گیرند. کجای جهان ایستاده ام که نه خودم هستم و نه جهانی هست. از حال مبتلای فراق چه می پرسی؟ رقص در غبار غم. هنوز چیزهای مانده بود که من رفتم. وقتی جیرجیرک ها نمی خوانند ، یعنی مرده اند. دستانی که انتظار می کشند با رنگ های سرد. شعر باید خود زندگی باشد. بعضی چیزها گفتن ندارد. برای تو که می آیی. بخواب این قصه ها برای نشنیدن است. کوچه های آشنای شهر. در درد تا دم مرگ. گمشده ام در دورترین خاطرات ذهن زمین.