barbadrafte23.blogfa.com

sokuot.blogsky.com

تنهایی...سکوت... - سکوت سرشار از ناگفته هاست...

http://www.sokuot.blogsky.com/1393/11/07/post-464/تنهایی-سکوت-

سکوت سرشار از ناگفته هاست. چه دردی است در میان جمع بودن. ولی درگوشه ای تنها نشستن. برای دیگران چون کوه بودن. ولی در چشم خود آرام شکستن. برای هر لبی شعری سرودن. ولی لبهای خود همواره بستن. چه دردی است در میان جمع بودن. ولی درگوشه ای تنها نشستن. به رسم دوستی دستی فشردن. ولی با هر سخن قلبی شکستن. به نزد عاشقان چون سنگ خاموش. ولی در بطن خود غوغا نشستن. به غربت دوستان بر خاک سپردن. ولی در دل امید به خانه بستن. به من هر دم نوای دل زند بانگ. چه خوش باشد از این غمخانه رستن. چه دردی است در میان جمع بودن. خانه ای ب...

sokuot.blogsky.com

چرا رفتی...؟ سکوت... - سکوت سرشار از ناگفته هاست...

http://www.sokuot.blogsky.com/1394/03/05/post-473/چرا-رفتی-؟-سکوت-

سکوت سرشار از ناگفته هاست. به سر سودای آغوش تو دارم. نگفتی ماه تاب امشب چه زیباست. ندیدی جانم از غم ناشکیباست. چرا رفتی چرا من بیقرارم. به سر سودای آغوش تو دارم. خیالت گرچه عمری یا. امیدت گرچه در پندار من بود. بیا امشب شرابی دیگرم ده. ز مینای حقیقت ساغرم ده. چرا رفتی چرا من بیقرارم. به سر سودای آغوش تو دارم. چرا رفتی چرا من بیقرارم. به سر سودای آغوش تو دارم. نگفتی ماه تاب امشب چه زیباست. ندیدی جانم از غم ناشکیباست. چرا رفتی چرا من بیقرارم. به سر سودای آغوش تو دارم. دل دیوانه را دیوانهتر کن.

sokuot.blogsky.com

سکوت سرشار از ناگفته هاست...

http://www.sokuot.blogsky.com/1394/04/26/post-478

سکوت سرشار از ناگفته هاست. سفر کردم که یابم بلکه یارم را. نجستم یار و گم کردم دیارم رو. از اون روزی که من بار سفر بستم. به هر جایی که رفتم دربه در گشتم. فراموشم مکن من یار دیرینم. بیا خالیست جای تو به بالینم. تو رو در خواب های خویش می بینم. در آغوشم بگیر از خود رهایم کن. گرفتار سکوتم من صدایم کن. میان روزهای بیش جایم کن. سفر کردم که یابم بلکه یارم را. نجستم یار و گم کردم دیارم رو. از اون روزی که من بار سفر بستم. به هر جایی که رفتم دربه در گشتم. فراموشم مکن من یار دیرینم. بیا خالیست جای تو به بالینم.

sokuot.blogsky.com

لالایی.مریم حیدرزاده.سکوت... - سکوت سرشار از ناگفته هاست...

http://www.sokuot.blogsky.com/1394/04/27/post-479/لالایی-مریم-حیدرزاده-سکوت-

سکوت سرشار از ناگفته هاست. لالایی.مریم حیدرزاده.سکوت. من دکلمه شو گوش دادم خیلی زیباست. لا لا لا لا نخواب سودی نداره. همون بهتر که بشماری ستاره. همون بهتر که چشمات وا بمونه. که ماه غصه اش نشه تنها بیداره. لا لا لا لا نخواب باز هم سفر رفت. نمیدونم به کارون یاخزر رفت. فقط دردم اینه مثل همیشه بدون اطلاع و بی خبر رفت. لا لا لا لا نخواب میدونه جنگه. دست هر کی میبینی یه تفنگه. یه عمره دور چشماش گشتم اما نفهمیدم که اون چشما چه رنگه. لا لا لا لا نخواب زندونه دنیاسر ناسازگاری داره با ما. لا لا لا لا نخواب اشکت زل...

sokuot.blogsky.com

خانه!!!خانواده!!سکوت!!! - سکوت سرشار از ناگفته هاست...

http://www.sokuot.blogsky.com/1393/04/25/post-462/خانه-خانواده-سکوت-

سکوت سرشار از ناگفته هاست. امروز ی چند لحظه ای خیلی بهم ریختم،حالم گرفته شده بود که چرا خیلی چیزای زندگیم سر جایشان نیستند! ی حس و حالی پیداکردم که بغض عجیبی گلویم را تنگ کرد،تو همین فکربودم که ی لحظه بخودم گفتم دیوونه ی مادر داری که بالاتر همه ی داشتنیهای دنیاست! ی پدرکه باداشتنش کوه مشکلات مثه موم نرم میشه و برادرانی که لحظه لحظه ی زندگیمو شیرین وخواهرانی که وقتی هیچ دلیلی واسه زندگی و زنده بودن نباشه کافیه ی لحظه بهشون فکرکنم و امیدوارترین آدم روی زمین بشم! تقدیم به خونواده عزیزم! یا تو برای آنها!

sokuot.blogsky.com

سکوت...شعر... - سکوت سرشار از ناگفته هاست...

http://www.sokuot.blogsky.com/1393/12/21/post-467/سکوت-شعر-

سکوت سرشار از ناگفته هاست. این شعر واقعا فوق العاده است. در زیر بارانی که نیست. می رسم با تو به خانه،. از خیابانی که نیست. چای می ریزم برایت،. توی فنجانی که نیست. باز میخندی و میپرسی. که حالت بهتر است؟ باز میخندم که خیلی،. گرچه میدانی که نیست. شعر می خوانم برایت،. واژه ها گل می کنند. یاس و مریم میگذارم،. توی گلدانی که نیست. چشم میدوزم به چشمت،. می شود آیا کمی. بین دستانی که نیست؟ وقت رفتن می شود،. با بغض می گویم نرو. پشت پایت اشک می ریزم،. در ایوانی که نیست. خانه لبریز از نبودت می شود. باز تنها می شوم،.

sokuot.blogsky.com

همه لرزش دست ودلم...سکوت... - سکوت سرشار از ناگفته هاست...

http://www.sokuot.blogsky.com/1394/01/09/post-469/همه-لرزش-دست-ودلم-سکوت-

سکوت سرشار از ناگفته هاست. همه لرزش دست ودلم.سکوت. همه لرزش دست و دلم از آن بود. آی عشق ، آی عشق. چهره ی آبی ات پیدا نیست. بر شعله ی زخمی. آی عشق ، آی عشق. چهره ی س رخ ات پیدا نیست. غبار تیره ی تسکینی. بر حضور و هن. و سبزه ی برگچه. آی عشق ، آی عشق. رنگ آشنایت پیدا نیست. 1394,01,09 ساعت 19:14. برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com. ثبت نام کنید. ( راهنما. مشخصات مرا به خاطر بسپار. ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد. سرشار از ناگفته هاست. خدایا! امشب خیلی خسته ام،فردابیدارم نکن.

sokuot.blogsky.com

پدر...مادر...سکوت... - سکوت سرشار از ناگفته هاست...

http://sokuot.blogsky.com/1394/03/13/post-475/پدر-مادر-سکوت-

سکوت سرشار از ناگفته هاست. وقتی که 19 ساله بودی، اون، شهریه دانشگاهت رو پرداخت، همچنین، تو رو تا دانشگاه رسوند و وسائلت رو هم حمل کرد تو هم با گفتن یه خداحافظ خشک و خالی ، بیرون خوابگاه ازش جدا شدی ، به خاطر اینکه نمی خواستی بهت بگن بچه مامانی و اون هموم جا خشکش زد. وقتی که 20 ساله بودی، اون، ازت پرسید که، آیا شخص خاصی(به عنوان همسر) مد نظرت هست؟ تو هم ، ازش تشکر کردی با گفتن : به تو ربطی نداره من خودم واسه زندگیم بلدم تصمیم بگیرم. وقتی که 30 ساله بودی، اون، از طریق شخص دیگه ای فهمید که تو بچه دار شدی و ...

sokuot.blogsky.com

هنگام وداع تو زبس گریه که کردم/دورازرخ توچشم مرانورنماندست - سکوت سرشار از ناگفته هاست...

http://www.sokuot.blogsky.com/1394/01/08/post-468/هنگام-وداع-تو-زبس-گریه-که-کردم-دورازرخ-توچشم-مرانورنماندست

سکوت سرشار از ناگفته هاست. هنگام وداع تو زبس گریه که کردم/دورازرخ توچشم مرانورنماندست. منو ببخش عزیزم که از تو می گریزم. می سوزم و خاموشم تو خودم اشک می ریزم. از لحظه تولد سفر تقدیر من بود. تنم اسیر جاده دلم اسیر تن بود. یه قصه ی تازه نیست خونه به دوشی من. هراس دل سپردن عذاب دل بریدن. اگه یه دست عاشق یه شب پناه من شد. فردا عذاب جاده شکنجه گاه من شد. لحظه ی رفتنه دستاتو می بوسم. باید برم حتی اگه اونجا بپوسم. منو ببخش منو ببخش که ناگزیرم. باید برم حتی اگه بی تو بمیرم. دریایی از مصیبت پشت سرم گذاشتم.

sokuot.blogsky.com

سکوت... فروغ - سکوت سرشار از ناگفته هاست...

http://www.sokuot.blogsky.com/1394/04/09/post-477/سکوت-فروغ

سکوت سرشار از ناگفته هاست. باز من ماندم و خلوتی سرد. خاطراتی ز بگذشته ای دور. یاد عشقی که با حسرت و درد. رفت و خاموش شد در دل گور. روی ویرانه های امیدم. دست افسونگری شمعی افروخت. مرده ئی چشم پرآتشش را. از دل گور بر چشم من دوخت. ناله کردم که ای وای، این اوست. در دلم از نگاهش، هراسی. خنده ای بر لبانش گذر کرد. کای هوسران، مرا می شناسی. قلبم از فرط اندوه لرزید. وای بر من، که دیوانه بودم. وای بر من، که من کشتم او را. وه که با او چه بیگانه بودم. او به من دل سپرد و بجز رنج. کی شد از عشق من حاصل او. سهم من از تو...