BARHOOD.BLOGFA.COM

saranasernasir.persianblog.ir

ساراناصرنصیر

http://saranasernasir.persianblog.ir/1386/8

چهار دیوارش چار دور من چرخید. زمین که زیر قدم هام ناگهان لرزید. زمین نلرزیده زیر پای من سست است. و مرد قصه ی ما کفش هاش را پوشید. و مرد قصه ی ما قهر کرد و عاشق شد. زنی که حتما روزی به روز من خندید. چهار دیواری جای دنج و ملموسیست. که می شود در آن درد شد به خود پیچید. که می شود در آن ذره ذره در خود مرد. که می شود در آن پوچ و بی هدف پوسید. و می شود حتی چار بار عاشق شد. و خون سرخ زنی را به دور و بر پاشید. چهار دیوار سرخ و یک لباس سفید. و هیچ کس که به هیچ آرزوی خود نرسید. چهار دیواری جای دنج و ملموسیست.

saranasernasir.persianblog.ir

ساراناصرنصیر

http://saranasernasir.persianblog.ir/post/24

Laquo; صدا نمی رسد به تو. صدا به تو نمی رسد. سکوت درد تازه ایست که به ما نمی رسد .». یک میز، یک تقویم، یک لیوان لب پ ر با-. یک فندک و سیگار برگ و شاعری تنها. تصویر تکراریست، نه، حرف جدیدی نیست. مثل همیشه یک زن از یک گوشه­ی دنیا. حالا اگر این شعر طبق رسم معمول است. باید کسی فالی بگیرد، فال قهوه یا. اصلن ولش کن آخر این قصه معلوم است. یا خودکشی یا خودزنی یا هم همین حالا-. این زن تمام خرده کاغذ های شعرش را. با خشم می ریزد درون آتش و . لا لا. زن های شاعر، شاعران زن، زنان شعر. دیوانه های مثل هم، گم های نا پیدا.

saranasernasir.persianblog.ir

ساراناصرنصیر

http://saranasernasir.persianblog.ir/1385/4

کسی که بی تو خودش را به باد داده منم. کجای شهر غزل را پی ات قدم بزنم. تو را که پیله ی تنهایی غزل بودی. کجا بیابمت و گرد خویشتن بتنم. حروف نام تو را با کدام خنجر تیز. بر استخوان تمام درخت ها بکنم. شبیه پنجره ی سال خورده ای شده ام. که از نیامدنت تکه تکه می شکنم. چه قدر مانده از این رنج بی حساب و کتاب. چه قدر مانده از ایام امتحان شدنم. چه قدر بی تو مرا لحظه ها لگد بکنند. چه قدر داغ تو را حک کنند بر بدنم. نگو نیامدنت رسم قصه هاست که من. نمی توانم از این عشق کهنه دل بکنم. مگر نه این که همین عشق معجزه ست، بیا.

saranasernasir.persianblog.ir

ساراناصرنصیر

http://saranasernasir.persianblog.ir/post/25

سیگار بکش چالوس، مه کم شده در خانه. سیگار بکش چالوس، چالوسک دیوانه. می­چرخم و می­چرخی، آرام بگیر آرام. Laquo;صدبار تو را گفتم، کم خور دو سه پیمانه». چالوس هزاران شب می در کف و گل در بر. چالوس هزاران صبح بیداری مستانه. از قل قل قلیانت، آن لب، لب لیوانت. تا قهوه­ی فنجانت، تا آن پک جانانه. می­خندی و می­گریم، می­رقصی و می­میرم. آرام ببوس او را ای وحشی دیوانه. لب در تو لبالب شد، شب پک زد و پک تب شد. تب آتش آغوش است، شب اول افسانه. این قصه شدن دارد، این خنده زدن دارد. باید که بمیراند این خنده­ی رندانه.

saranasernasir.persianblog.ir

زمستان 1390 - انتشارات اردیبهشت - ساراناصرنصیر

http://saranasernasir.persianblog.ir/post/28

زمستان 1390 - انتشارات اردیبهشت. بالاخره بعد از حذف ها و دگردیسی های متوالی. بی خدا و بی بدن و بی عدد خاص و بی اندیشه های تنانه و . خود را به ثبت رساندم. نوشته شده در ۱۳٩۱/۱/۱٤ساعت ۱:٢٥ ‎ب.ظ توسط سارا ناصرنصير نظرات . Design By : Night Melody. خیال آب و گل. يه غريب بي نشون . ر قی ه خد ا بند ه ا و یلی. یک قافیه خیس بکش تا باران. محمدرضا حاج رستم بیگلو. سکسکه های یک مست. بعضی از حرف ها. چسبی به نام زخم. انجمن مستقل شعر و ادب رشت. دنیا از توی شکم مامان. قالب های نایت ملودی. Design by : Night Melody.

saranasernasir.persianblog.ir

ساراناصرنصیر

http://saranasernasir.persianblog.ir/1389/3

به ایوان می روم و انگشتانم را. بر پوست کشیده ی شب می کشم. چراغ های رابطه تاریکند. چراغ های رابطه تاریکند. این غزل مثنوی یادگار سال های دور است، برای دلم که گرفته است:. دلم دوباره گرفته­ ست، آه، سارایم. دوباره شب شد و تصویر ماه، سارایم. دوباره پنجره ها لال و شعرها کالند. منم و یک غزل بی پناه، سارایم. تو نیستی ولی این لحظه ها و ثانیه ها. سه شنبه های غریبی گواه، سارایم. سه سال پشت خودم مانده ام، نمی آیی؟ سه سال خیره به جاده، به راه، سارایم. سه سال بچه شدم، بغض هم نکردم، آه. چه روز های بلندی، سیاه، سارایم.

saranasernasir.persianblog.ir

ساراناصرنصیر

http://saranasernasir.persianblog.ir/1385/11

دلم گرفته ولی هیچ کس کنارم نیست. کنارم هیچ کسی غیر چوب دارم نیست. به روی صندلی چوبی قدیمی رفت. و فکر کرد که آیا. نه، سوگوارم نیست. نشست روی همان صندلی دوباره دلش. سه تار خواست، کجایی؟ چرا سه تارم نیست. چه ساز خوب و اصیلی، چه قدر. ولی سه تار تو یاد. و یادگار تویی که همیشه یار، بزن. بزن که باز برقصم، بزن، قرارم نیست. و بی قرار تمام گذشته هایش شد. و بی قرار کسی که همیشه یارش نیست. توان این که برایت غزل ببارم نیست. و ایستاد و طناب از گلوش بالا رفت. و فکر کرد که آیا. یک اتفاق مثل همین اتفاق ها. نوشته شده در &...

saranasernasir.persianblog.ir

ساراناصرنصیر

http://saranasernasir.persianblog.ir/1388/7

آدم ها فقط همین یک دسته اند. که دست هم را ول کرده اند. رنگ ها همیشه ساکتند، ساکت و نجیب و مهربان. رنگ می زنم به صورتم مهربان خوب من بمان. مهربان­تر از خودت منم، من عروسکم زنم تنم. حس تلخ زخم خورده­ای گم در انحنای این جهان. گم در انحنای دامنم، انحنای خسته­ی تنم. خسته از هجوم عشق تو، خسته از همیشه هم­چنان. من همیشه عاشق توام، تو همیشه عاشق کسی. عشق تیر اول من است، گیر کرده توی این کمان. نه رها نمی شود نترس نه نمی­رود به دور از این. دورتر از این من تویی، دور تر ز هر چه دیگران. Design By : Night Melody.

saranasernasir.persianblog.ir

ساراناصرنصیر

http://saranasernasir.persianblog.ir/1389/5

تو می توانستی شبیه خواب من باشی. بی دست، بی پا، بی نگاه و بی بدن باشی. می شد کنار من همیشه گام برداری. هی سایه باشی، سایه باشی، تیره تن باشی. حالا سر پیچ است، شمشیر تو باید. آه. در خواب من حالا تو باید راهزن باشی. باید همین شمشیر را در پشت کوچه. بعد،. هی، ساکتی، حرفی . تو باید بی دهن باشی. بی چشم، بی صورت، بدون دست و پا، آری،. شاید تو می باید فقط یک پیرهن باشی. از آستین هایت دو مار مهربان هر شب. هی بوسه پشت بوسه روی پشت زن باشی. از بوسه هایت شعله های سرکش و عاصی. بالا بگیرد تا تو گرم سوختن باشی.

saranasernasir.persianblog.ir

ساراناصرنصیر

http://saranasernasir.persianblog.ir/1388/1

این بوی سرزمین تازه ایست. رها شده در عطر اقاقی ها. بی که سبزه ای سربزند. بی که پرنده ای لانه کرده باشد در من. با سبزه هایم در تو. با بال هایت که می پری در آسمان تازه من. در دست نوشته های تازه ات. نام سرزمین مرا یادت نرود. گرچه من هنوز با آن روزهایم می آیم:. یقین دارم خدا یک مرد بازیگوش بی چیز است. خدا تک ضربه های ممتد زن پشت این میز است. و زن آرام تر شد زیر لب غم نامه می خواند. خدا می داند این تک ضربه ها، باران پاییز است. و زن تک برگ هایش روی کاغذ هاش می ریزند. برای آن خدای رو به رو این برگ ها لیز است.