BROWNNESS.BLOGFA.COM

roadni.blogspot.com

سپید سیاه ارغوانی: December 2009

http://roadni.blogspot.com/2009_12_01_archive.html

سه‌شنبه، دی ۰۸، ۱۳۸۸. روزگار غريبي ست نازنين- شعري از شاملو. دهانت را می بویند. مبادا که گفته باشی دوستت می دارم. دل ات را می بویند. روزگار غریبی ست نازنین. کنار تیرک راه بند. تازیانه می زنند . عشق را در پستوی خانه نهان باید کرد. در این بن بست کج و پیچ سرما. آتش را به سوختْ بارِ سرود و شعر. به اندیشیدن خطر مکن. روزگار غریبی ست نازنین. آن که بر در می کوبد شباهنگام. به کشتن چراغ آمده است . نور را در پستوی خانه نهان باید کرد. آنک قصابان اند بر گذرگاه ها مستقر. با کنده وساتوری خون آلود. و ترانه ها را بر دهان .

roadni.blogspot.com

سپید سیاه ارغوانی: October 2010

http://roadni.blogspot.com/2010_10_01_archive.html

جمعه، آبان ۰۷، ۱۳۸۹. عصای معجزه ات را بردار. و تمام دره هارا. بی آنکه گمراهم کنی. زير پايم سبز کرده ام. کشتی ات را ویران کن. بی جفت به دریا زده ام. و از شعله هایی بر می گردم. که هیچ پیغمبری را. حالا از کدام کتاب. به کو ه های بی غار. که دهانم را گِل گرفته خدا ؟! پيوندهای مربوط به اين پيام. شنبه، آبان ۰۱، ۱۳۸۹. انتخاب طولانی از عباس صفاری. عکس ارسالی ات را. تازه دانلود کرده ام. یعنی پاسی گذشته از نیمه شب شما. همان ساعتی که تو پاورچین. در پیراهن نازک خواب. به سمت آشپزخانه می روی. و من نیستم که ببینم. رابعه ...

roadni.blogspot.com

سپید سیاه ارغوانی: May 2010

http://roadni.blogspot.com/2010_05_01_archive.html

دوشنبه، خرداد ۱۰، ۱۳۸۹. در شب سرد زمستانی - نيما. در شب سرد زمستانی. کوره‌ی خورشيد هم ، چون کوره‌ی گرم چراغ من نمی‌سوزد . و به مانند چراغ من. نه می‌افروزد چراغی هيچ ؛. نه فرو بسته به يخ ، ماهی که از بالا می‌افروزد . من چراغم را در آمد رفتن همسايه‌ام افروختم در يک شب تاريک. و شب سرد زمستان بود ،. باد می‌پيچيد با کاج ،. در ميان کومه‌ها خاموش. گم شد او از من جدا زين جاده‌ی باريک . و هنوزم قصّه بر يادست. وين سخن آويزه‌ی لب :. که می‌افروزد ؟ که می‌سوزد ؟ چه کسی اين قصّه را در دل می‌اندوزد ؟ من یک جاده ام.

roadni.blogspot.com

سپید سیاه ارغوانی: September 2009

http://roadni.blogspot.com/2009_09_01_archive.html

سه‌شنبه، مهر ۰۷، ۱۳۸۸. عیادت-شعری از عمران صلاحی. مرگ، از پنجره ی بسته به من می نگرد. زندگی از دم در. روحم از سقف گذر خواهد کرد. در شبی تیره و سرد تخت حس خواهد کرد. که سبک تر شده است. در تنم خرچنگی ست که مرا می کاود. خوب می دانم من. که تهی خواهم شد و فروخواهم ریخت. توده ی زشت کریهی شده ام. بچه هایم از من می ترسند. به ملاقات پرستار جوان می آیند. پيوندهای مربوط به اين پيام. اگر به هم برسد دست هاي ما شيرين. مدام زير لبم مي شود خدا = شيرين. هنوز طعم لبانت به عشق مي خندد. شراب بوده مگر مادر شما شيرين؟ از عاشق...

roadni.blogspot.com

سپید سیاه ارغوانی: November 2009

http://roadni.blogspot.com/2009_11_01_archive.html

دوشنبه، آذر ۰۹، ۱۳۸۸. از ریختن شهادت از انگشت - شعری از یدالله رویایی. ویرانه از نگاه تو بر می خیزد. انگشت تو بر می خیزد از جا. و به انگشت تو می پیچم. وقتی اشاره به ویرانی دارد. انگشت تو که با نگاه تو بر می خیزد. و در صدای خزنده صورت من را می پیچاند. پيوندهای مربوط به اين پيام. پنجشنبه، آذر ۰۵، ۱۳۸۸. شهر قصه های مادر بزرگ نیست. که زیبا و آرام باشد. هرگز آبی ندیده ام. من از اینجا خواهم رفت. و فرقی هم نمی کند. که فانوسی داشته باشم. کسی که می گریزد. ازگم شدن نمی ترسد. هیچ نظری موجود نیست:. کسی مرا به آفتاب.

roadni.blogspot.com

سپید سیاه ارغوانی: December 2010

http://roadni.blogspot.com/2010_12_01_archive.html

چهارشنبه، دی ۰۱، ۱۳۸۹. امروز روز اول دی ماه است. من راز فصل ها را می دانم و حرف لحظه ها را می فهمم. نجات دهنده در گور خفته است. هیچ نظری موجود نیست:. پيوندهای مربوط به اين پيام. جمعه، آذر ۲۶، ۱۳۸۹. درونی شعری از رضا براهنی. مرا ستاره ی پولادینی کنار ماه نشانده ست. و هیچ دستی قادر نیست که از درون این معماری. هیچ نظری موجود نیست:. پيوندهای مربوط به اين پيام. یکشنبه، آذر ۲۱، ۱۳۸۹. وقتی طلوع نارنج را. از قصیدۀ صبح دزدید. از پهنای بلند اشاره. جهان را نا ممکن رسیدن ها. در نشیب پیراهن نداشته ام. از سفیدی خنده ام.

roadni.blogspot.com

سپید سیاه ارغوانی: July 2010

http://roadni.blogspot.com/2010_07_01_archive.html

شنبه، مرداد ۰۹، ۱۳۸۹. ادامه ی یک گفتگو. آیا یک اثر هنری سطوح مختف و متفاوتی از لذت را برای مخاطب فراهم می آورد؟ و آیا رسیدن به این سطوح متفاوت لذت به ابزار و شناخت متفاوت نیاز دارد؟ برای پاسخ به مثال "دریاچه " رجوع میکنم. به دریاچه ای برخورد میکنم،. و برای لذت بردن از آن شیوه ها و راه های مختلفی پیش رو دارم،. که هر کدام به ابزار و آموزه های متفاوتی نیازمند است. اگر شنا بلد نباشم، یا لباس مناسبش را نداشته باشم. و یا به دلیل نداشتن شناخت از دریاچه حتی جرات. اما با داشتن هر کدام از آن امکانات و آموزه ها.

roadni.blogspot.com

سپید سیاه ارغوانی: February 2011

http://roadni.blogspot.com/2011_02_01_archive.html

یکشنبه، اسفند ۰۱، ۱۳۸۹. شعری از روزبه سوهانی. شیهه از کوچه پر به نعش خیابان می کشد. شیهه از کوچه پر. به یالهای آخر خیابان. سم به شهر می کشاند. پر از شیهه می چکد. بال ها به کوچه. در به باد بوی نعش می کشاند. شیهه از یالهای شهر می پراند. پيوندهای مربوط به اين پيام. برچسبها: شعر - روزبه سوهانی. شنبه، بهمن ۳۰، ۱۳۸۹. پیشنهاد : قطعه ی راپسودی مجار در انتهای صفحه. حکایت پیچاپیچ امیدی غم انگیز. هیچ نظری موجود نیست:. پيوندهای مربوط به اين پيام. پنجشنبه، بهمن ۲۸، ۱۳۸۹. بریده شعری از شاملو. به چرا مرگ خویش آگاهانند.

roadni.blogspot.com

سپید سیاه ارغوانی: February 2010

http://roadni.blogspot.com/2010_02_01_archive.html

پنجشنبه، اسفند ۰۶، ۱۳۸۸. خواب - شعری از رسول یونان. هرشب خواب می بینم. سقوط می کنم از یک آسمانخراش. و تو از لبه آن. خم می شوی و. دستم را می گیری. سقوط می کنم هرشب. و اگر تو نباشی. که دستم را بگیری. در اعماق دره ها پیدا می کنند. پيوندهای مربوط به اين پيام. سه‌شنبه، اسفند ۰۴، ۱۳۸۸. فردا - شعری از عباس صفاری. حرف مُفتی بيش نبود. سرِ قرار بامدادی اش حاضر نشد. ما با بليت‌های باطل شده در دست. از ايستگاه قطار صبح. به خانه باز آمديم. که مانند سيبهای کال از شاخه‌های خميده‌ی تقويم. دير به آب انداختيم. به خانه ی تو.

roadni.blogspot.com

سپید سیاه ارغوانی: January 2011

http://roadni.blogspot.com/2011_01_01_archive.html

شنبه، بهمن ۰۹، ۱۳۸۹. شعری از کسری عنقایی. تو را فرا می‌گیرد،. افسانه‌هایش را زمزمه می‌كند،. ردای زعفرانی‌اش را. بر دوش می‌اندازد. هنگامی‌كه حیات از تو دریغ می‌شود. درختی به تقدیر سوختن. تن می‌دهد،. اشكش را با گوشه‌ی ردا پاك می‌كند،. كرمی در خاك فرومی‌رود،. نیمدایره‌ای رسم می‌كند. و فرودمی‌آید،. و من در شعله‌های آتش. تو را دوست می‌داشتم،. تو را دوست می‌داشتم،. تو را دوست می‌داشتم. هیچ نظری موجود نیست:. پيوندهای مربوط به اين پيام. شنبه، بهمن ۰۲، ۱۳۸۹. هر چه از این شعر دورتر می شوی. تمام برف های بدون تو را.