ta-parakeimena.blogspot.com
παρα-κείμενα: 232 ~ ο πατέρας
http://ta-parakeimena.blogspot.com/2013/12/232.html
Παρα-κείμενα: 232 ο πατέρας. Κυριακή, Δεκεμβρίου 08, 2013. Παίζω μαζί σου τον πρόσκοπο, μπαμπά. Βάζω το καθρεφτάκι του ποιήματος στο πρόσωπό σου, να δω αν θαμπώνει. Η γαμπριάτική του εκείνη, το 1950, επιζωγραφισμένη αργότερα, με κάπως παραπάνω (για άντρα) ροδαλά μάγουλα, και ψεύτικα στη γωνία λουλούδια. Η πρώτη μας βόλτα μαζί, αμέσως μόλις περπάτησα, ενώ δίπλα μας η μητέρα προχωράει οδηγώντας μήπως και κουραστώ, το αρχοντικό για τα δεδομένα της εποχής, με κουκούλα, μωρουδίστικο αμαξάκι μου. Απαγγελία ποι...
ta-parakeimena.blogspot.com
παρα-κείμενα: 233 ~ πρωτοχρονιά, iii
http://ta-parakeimena.blogspot.com/2013/12/233-iii.html
Παρα-κείμενα: 233 πρωτοχρονιά, iii. Δευτέρα, Δεκεμβρίου 23, 2013. 233 πρωτοχρονιά, iii. Νέο έτος, νέο πρωινό. Του περσινού χρόνου η βουή. Γεμίζει τις παλάμες μας. Η κοινή μας φούγκα-. Υπάρχουν δυο πράγματα τώρα πια,. Η μεγάλη μαύρη νύχτα που σβήνει. Κι αυτή η λάμπουσα φωτιά. Η φωτιά, η επικεντρωμένη αναμονή. Κι εμείς δυο έτοιμα σημάδια. Που στέκουν μες στην προσμονή. Άκου η σκοτεινιά αντηχεί. Όπως κυκλώνει τη φωτιά μας. Βγάλε τα ρούχα, πες ευχή. Οι ώμοι σου, στο λαιμό σου σημάδι! Περίπλους, τχ.50-. Και π...
ta-parakeimena.blogspot.com
παρα-κείμενα: 235 ~ βήματα, ii
http://ta-parakeimena.blogspot.com/2014/01/235-ii.html
Παρα-κείμενα: 235 βήματα, ii. Πέμπτη, Ιανουαρίου 23, 2014. 235 βήματα, ii. Τα ίχνη των βημάτων της ασπάζομαι και κλαίω,. Εγγίζω ό,τι έγγισε, και την πνοήν της πνέω. Αν άκουσα τα βήματα σου είναι γιατί περπάτησα στα ίχνη τους. Μέχρι τότε νήπιες οι σκέψεις μου και φωσφορίζουσες οι λέξεις έγδυναν την ψυχή μου παντέρημη Γύριζε τους δρόμους του ο ήλιος. Έφευγε το πρωινό αστέρι έντρομο. Έμφοβες καραδοκούσαν οι σειρήνες στα βράχια τους. Δεν έβλεπαν δεν τραγουδούσαν. Τόσο μακριά τις έσερνε το κύμα. Κι ήταν τα βή...
ta-parakeimena.blogspot.com
παρα-κείμενα: 37 ~ γλώσσες
http://ta-parakeimena.blogspot.com/2006/11/38.html
Σάββατο, Νοεμβρίου 11, 2006. Στη γλώσσα τoυ σώματoς. Στη γλώσσα τoυ κιvδύvoυ. Δεv χωράει άλλo SOS. Η στιγμή που αγγίζεις την άκρη του αυτιού μου. Με την άκρη της γλώσσας σου. Είναι ένας χρυσός θόλος που υψώνεται. Μα κι η επόμενη στιγμή, έτσι μοιάζει. ΦΙΛΙ ΜΕ ΑΝΑΠΑΝΤΕΧΗ ΠΟΙΟΤΗΤΑ. Τι στόμα ήταν-αίφνης απόψε αυτό. Με τίποτα δεν χόρταινε. Και τι γλώσσα ήταν αυτή απόψε. Έτοιμη να διδάξει την αταξία. Δεν είσαι κορίτσι εσύ. Ψιλοβρόχι απάνω σε λαμαρίνα είσαι:. Στη ζεστή σου φωλιά με τραβάς βιαστικά. ΙΣΜ-φωτ....
ta-parakeimena.blogspot.com
παρα-κείμενα: 129 ~ ανάσταση
http://ta-parakeimena.blogspot.com/2009/04/129.html
Τετάρτη, Απριλίου 15, 2009. Εγώ πάλι μέσα στο πλήθος διακλαδίζομαι. Η θέλησή μου διακλαδίζεται μέσα στο πλήθος. Μαζεύω τους σκόρπιους σπόρους μου. Για την καινούρια μακρινή μου ανάσταση. Η ΤΑΧΕΙΑ ΑΝΑΡΡΩΣΗ ΤΗΣ ΑΠΛΗΣΤΙΑΣ. Ακούω μεσημεριάτικα το λαχειοπώλη. Να προσκαλεί αγοραστές στο γέλιο της τύχης. Σπρώχνω πιό πέρα την εγρήγορση. Μου πιάνει όλο το χώρο και το ρίχνω. Σε μιά τρελή ονειροπόληση,. Αμύθητα πως θα άλλαζε η ζωή μου. Αν κέρδιζα. . . Θα ξαναέχτιζα την πείρα μου με θέα. Θ άρπαζα θα έδιωχνα θ ανέβαζα.
ta-parakeimena.blogspot.com
παρα-κείμενα: 237 ~ διάλογοι, iii
http://ta-parakeimena.blogspot.com/2014/02/237.html
Παρα-κείμενα: 237 διάλογοι, iii. Σάββατο, Φεβρουαρίου 22, 2014. 237 διάλογοι, iii. Ήρθες απόψε; Δεν σε βλέπω -. Πλάι σου είμαι και σε σκέπω,. Πλασμένη απ' όλες τις αγάπες. Που πίστεψες - όπως μου τα 'πες'. Δεν έχεις λόγο να φοβάσαι. Κι όμως φοβάμαι' ξέρω, θα 'σαι. Ίσκιος χαράς για μένα πάντα,. Σαν αεράκι στη βεράντα. Τα καλοκαίρια σαν δροσιά -. Του κόσμου θα με βρει μαζί σου,. Φως απ' το φόβο σου - κοιμήσου'. Κρυφά μιλούν με τον αέρα. Τα φύλλα κι έφεξε η μέρα. Ποίηση, τχ. 22-. Γιατί βασιλοπούλα μου,.
ta-parakeimena.blogspot.com
παρα-κείμενα: 118 ~ αιδοία
http://ta-parakeimena.blogspot.com/2008/11/118.html
Κυριακή, Νοεμβρίου 23, 2008. Gustave Courbet: L'Origine du monde. Μύριζα το σώμα σου. Στην κορυφή του ανάστροφου δέλτα σου. Ξέσπαγαν τα κύματά μου. ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΗΣ ΜΑΡΙΑΣ ΝΕΦΕΛΗΣ. Ο Άγιος Φραγκίσκος της Ασσίζης). Με την ομορφιά μου εγώ. Θα καταργήσω την έννοια του βιβλίου'. Θα επινοήσω τα νέα λουλούδια. Και θα τα δρέψω από τα σπλάχνα μου. Και θα στέψω βασιλιά στην κόχη των μηρών μου. Απ' αυτό θα πνεύσει ο άνεμος. Όπου λίγοι θα επιζήσουν άνθρωποι. Η γυναίκα μου με γοφούς μικρού πλοίου. Με τα οξυζενέ μαλλιά.
ta-parakeimena.blogspot.com
παρα-κείμενα: 231 ~ τα παιδικά, iii
http://ta-parakeimena.blogspot.com/2013/11/231-iii.html
Παρα-κείμενα: 231 τα παιδικά, iii. Σάββατο, Νοεμβρίου 23, 2013. 231 τα παιδικά, iii. Μέρες μου παιδικές, υπήρξατε ή δεν υπήρξατε ποτέ;. Εδώ τελειώνουν οι προσωποποιήσεις. Κι όλα τα καλολογικά στοιχεία. Κι όμως φοβάμαι ξανά. Τις συνέπειες της απόφασης αυτής. Θα γίνουν όλα σαν και πρώτα. Που στέκονται άδειες μπουκάλες αναψυκτικών. Πως καμιά φυσιολατρική διάθεση. Δεν υπάρχει στα λόγια μου. Μερικές λέξεις ασήμαντες κατά τ' άλλα. Κοιμήσου αγόρι μου σσσσ. Η συλλογή των γραμματοσήμων μου χαρισμένη. Που να μην τ...
ta-parakeimena.blogspot.com
παρα-κείμενα: 39 ~ απόντες
http://ta-parakeimena.blogspot.com/2006/11/40.html
Δευτέρα, Νοεμβρίου 20, 2006. Ύστερα η μαμά χάθηκε μες στον καθρέφτη,. Ο μπαμπάς αγάπησε ένα πουλί και πέταξε,. Ο αδελφός μου παντρεύτηκε τη Νύχτα. Και το μπαλκόνι μου κατέρρευσε στη θάλασσα. Κι από όλη την οικογένειά μου,. Απόμεινε μόνο ένα άλμπουμ με σκιές. Να κυνηγούν ατέρμονα η μια την άλλη μες στη νύχτα. Η Λίμνη, ο κήπος και η Απώλεια-. ΕΣΥ, ΑΝΕΜΕ ΤΟΥ ΜΑΡΤΗ. Πάνω από την γυμνή γη. Σαν χελιδόνι ή σύννεφο,. Και ο χείμαρρος της καρδιάς. Ξύπνησε πάλι, ξεχύνεται,. Και καθρεφτίζει τα πράγματα'. Επιφυλάσσει...
ta-parakeimena.blogspot.com
παρα-κείμενα: 162 ~ βήματα
http://ta-parakeimena.blogspot.com/2010/09/162.html
Τετάρτη, Αυγούστου 25, 2010. Το πέτρινο δρομάκι. Ο άνεμος στο υγρό σεντόνι. Η απόμακρη βροντή. Το ανάλαφρό σου βήμα. Το μάτι αν αφηνόταν στην αφή. Μ' εμπιστοσύνη αν έγερνε στο χνούδι της. Τι χρώματα χειροπιαστά θα σκέπαζαν τα πράγματα. Το δέρμα πώς θα πύρωνε μεμιάς. Μόλις μ' ένα άγγιγμα ανεπαίσθητο και τι. Ρυθμοί θα ηχούσαν άσπρου μπαστουνιού. Οδηγοί στα πιο αβέβαια βήματα. Κώστας Γ. Παπαγεωργίου. Η λέξη, τχ.183-. Κάθε βράδυ καβαλάω τ' άλογό μου νομίζοντας. Πως θα φτάσω ακριβώς το βράδυ εκείνο. Τα βήματα...