ceasefire-288.blogfa.com

sonboleh.parsiblog.com

روزنامه نگار - سنبله

http://www.sonboleh.parsiblog.com/Archive/روزنامه%20نگار

ارسال شده توسط سپیده در 86/7/14: 8:39 عصر. مرد جوانی که مربی شنا و دارنده ی چندین مدال المپیک بود ،به خدا اعتقادی نداشت . اوچیزهایی راکه درباره ی خداوند و مذهب می شنید مسخره می کرد . شبی مرد جوان به استخر سر پوشیده آموزشگاهی رفت. چراغ خاموش بود ولی ماه روشن بود و همین برای شنا کافی بود . مرد جوان به بالا ترین نقطه تخته شنا رفت و دستانش راباز کردتا درون استخر شیرجه برود. آب استخر برای تعمیر خالی شده بود! کلمات کلیدی : حقیقت. ارسال شده توسط سپیده در 86/7/7: 8:56 عصر. مرد با تعجب از فرشته پرسید : شما اینجا.

sonboleh.parsiblog.com

انتخاب - سنبله

http://www.sonboleh.parsiblog.com/Archive/انتخاب

ارسال شده توسط سپیده در 86/7/22: 6:0 صبح. زنی ازخانه بیرون آمد وسه پیرمرد را با ریش های بلند جلوی در دید .به آن ها گفت : من شما را نمی شناسم ولی فکر می کنم گرسنه باشید ، بفرمایید داخل تا چیزی برای خوردن به شما بدهم . آن ها پرسیدند : آیا شوهرتان خانه است؟ زن گفت : نه ، او به دنبال کاری بیرون از خانه رفته . عصر وقتی شوهر به خانه بر گشت ،زن ماجرا را برای او تعریف کرد . شوهرش به او گفت : برو به آن ها بگو شوهرم آمده ،بفرماید داخل . زن با تعجب پرسید : چرا! ولی همسرش مخالفت کردوگفت : چرا موفقیت را دعوت نکنیم؟

mahtabnri.blogfa.com

سرزمین ادبیات - ادب آداب دارد!

http://www.mahtabnri.blogfa.com/post-72.aspx

من برای فریاد سکوتت ترانه ساخته ام گوش کن! این همان ترانه ای است که قافیه اش را فریاد سکوتت به من هدیه داد. و آن را با بغضی شیرین آهنگین ساختم . مرا ادب تو به ساختن ترانه نشاند. همان ادبی که از خجالت سخنوری تو را به سکوت دعوت کرد و مرا به قافیه چینی! خدایا مرا یاری کن چینی قافیه هایم هیچ گاه شکسته نشود. و شعرم همچون قطاری از کلمات تو خالی راه نوشتن را سپری نکند. ترانه ی قافیه هایم! تو می دانی که آیا سکوت نشانه ی ادب است یا ادب نشانه ی سکوت؟ اگر ادب نشانه ی سکوت است. پس چرا ادبت مرا به ترانه سرایی نشاند.

mahtabnri.blogfa.com

سرزمین ادبیات - هیچستان

http://www.mahtabnri.blogfa.com/post-75.aspx

غربت در دل مسافر لانه کرده . آفتاب بر آدمیان حرام است. مناظره هرگز پسندیده نیست. شکایت در دل زندانی می شود. مذهب را آنگونه که باید نمی خواهند . و بی مذهبی کفر است. مانده ام در این میان بر کدام مذهب سر تعظیم فرود آورم؟ نام بی دینی شان را مذهب من می نامند. خود هیچ اند و با خرواری کاه بر من می تازند. همان کسانی را می گویم که همیشه قبله شان راه حجاز نیست. هر سو هوس رفت تعظیم می کنند. و باز بی دینی خود را مذهب من می نامد. سلامت زندگی ام بسته به دینی است که می پندارند! من خدا را فهمیدم! زیرا که نمی دانند.

mahtabnri.blogfa.com

سرزمین ادبیات - ادیبانه بخندیم...

http://www.mahtabnri.blogfa.com/post-58.aspx

روزی شخصی دوستی نادانی را گفت: مرا چشم درد می کند چه تدبیر باشد؟ نادان پاسخ داد : مرا پارسال دندان درد می کرد برکندم . درد تو نیز چون درد من درد است. و همین بر صحت کلامم کافی! طنز پردازنامی : عبید زاکانی. نوشته شده در پنجشنبه یکم اسفند ۱۳۸۷ 12:10 توسط مهتاب. DESIGN BY : NIGHT SILENCE. در سرزمین پارسی گویان سخن و حکایت از ادب و فرهنگ غنی آنها بسیار در میان است. و آنچنان قدرت زایایی این زبان آدمی را به شگفت می آورد که گویی زبانی جدید در دل زبان. فارسی روی پنهان کرده. به سرزمین ادبیات سفر کرده اید. هفته او ...

mahtabnri.blogfa.com

سرزمین ادبیات - روز شعر و ادب فارسي گرامي باد

http://www.mahtabnri.blogfa.com/post-67.aspx

روز شعر و ادب فارسي گرامي باد. اي صبا با تو چه گفتند كه خاموش شدي چه شرابي به تو دادند كه مدهوش شدي. تو كه آتشكده ي عشق و محبت بودي چه بلا رفت كه خاكستر خاموش شدي. به چه دستي زدي آن ساز شبانگاهي را كه خود از رقت آن بي خود و بي هوش شدي. تو بصد نغمه زبان بودي و دلها همه گوش چه شنفتي كه زبان بستي و خود گوش شدي. خلق را گرچه وفا نيست و ليكن گل من نه گمان دار كه رفتي و فراموش شدي. تا ابد خاطر ما خونين و رنگين از توست تو هم آميخته با خون سياووش شدي. شهريارا به جگر نيش زند تشنگي ام. DESIGN BY : NIGHT SILENCE.

mahtabnri.blogfa.com

سرزمین ادبیات - ترانه ی عشق

http://www.mahtabnri.blogfa.com/post-54.aspx

عشق در انتهای تاریکی روشنی یافت. و در سخت ترین دقایق جاودانه ماند. و بر سنگ ترین دل ها ارزانی گشت. و هیچ کس او را نیاموخت. که عشق آموختنی نیست. بهتر از هر چیز دیگر آمدنی است. تا زمانی که عشق بر آنان نظر نکرد. هرگز خود را عاشق نیافتند. و ماه هرگز خود را زیبا ندید. مگر شب های مهتابی. و ستاره هرگز بر خود ننازید. مگر لحظه های با خدا بودن. و ابر هیچ گاه گریان نشد. مگر آنکه مکافات عاشقی کشد. و خداوند هیچ گاه از من نرنجید. مگر روزی که عشق را به دست باد سپردم. و او را افسون تر از همیشه فراموش کردم. هفته سوم اسفن...

mahtabnri.blogfa.com

سرزمین ادبیات - مرد می گرید...

http://www.mahtabnri.blogfa.com/post-56.aspx

چه خواهد شد اگر مرد بگرید؟ چه فاجعه ای است اگر صدای هق هق مرد در عالم سکوت بپیچد؟ چرا مرد می گرید؟ چه کسی او را می گریاند؟ مرد به اینان نالان است ، اما هیچ گاه مردانگی خود را با گلایه از درد تن به باد فنا نمی سپارد! من می دانم مرد به چه می گرید! می ترسم اگر بگویم مرا هم بگریانند . اما ترس برای چه؟ خدا را دارم. آری او بر درد من آگاه است. او ظالم و مظلوم را بی هیچ ظلمی سزا می دهد . مرد از مترسک می گرید . همانی که درون را پوچ نهاده و با پوچی تهدید به مرگ می کند. مترسک اگر خالی نبود که نمی ترساند! و حال من ح...

sonboleh.parsiblog.com

فروردین 1388 - سنبله

http://sonboleh.parsiblog.com/Archive/فروردين%201388

ارسال شده توسط سپیده در 88/1/28: 1:24 صبح. آب و آتش نسبتی دارند جاویدان. مثل شب با روز ، اما از شگفتی ها،. ما مقدس آتشی بودیم و آب زندگی در ما،. آتشی با شعله های آبی زیبا. سوزدم تا زنده ام یادش،که ما بودیم. آتشی سوزان و سوزاننده و زنده. چشمه ی بس پاکی روشن،. هم فروغ و فر دیرین را فروزنده،. هم چراغ شب زدای معبر فردا. آب و آتش نسبتی دارند دیرینه. آتشی که آب می پاشند بر آن ، می کند فریاد. ما مقدس آتشی بودیم ، بر ما آب پاشیدند. آب های شومی و تاریکی و بیداد. خاست فریادی ، و درد آلود فریادی. ور رود بود و نبودم.