CHANTEYEADAB.BLOGFA.COM

kashkool-delneveshte.blogfa.com

دل نوشته -

http://www.kashkool-delneveshte.blogfa.com/post-419.aspx

وباز هم همان قصه یکی بود و یکی نبود. و باز همان قصه .همان قصه همیشگی.یکی بود و یکی نبود .یکی بود که تنها بود. و باز همان حکایت ، همان دلتنگی لعنتی ، همان اشک ها ، همان قصه ی بخشش ها. همان که همیشه می گفتم بر خلاف میل باطنی ام می بخشمت.کسی که.آری همان. کسی که در بین خنده هایم وقتی به یادش می افتم گریه ا م میگیرد. این همان قصه است همان حکایت رفتن. وقتی میگفتی برو چه می شد نقطه را بالایش می گذاشتی. من رفتم، من دل کندم از این زندگی ، من می روم ، ماندنم برای هیچ کس مهم نیست بودنم هم همین طور.

kashkool-delneveshte.blogfa.com

دل نوشته

http://www.kashkool-delneveshte.blogfa.com/9311.aspx

قلبم رنگ پریده و بی حال نشسته و تکیه بر دیوار. زانوان خویش را در آغوش کشیده است. چشم هایم طلب کارانه اطرافیان را می نگرد. گویی هرکس در قبال من جرمی مرتکب شده است. نوشته شده در چهارشنبه یکم بهمن ۱۳۹۳ساعت 22:3 توسط باقریان. از فرط کم آبی، نمک دلشوره هایم، در اعماق کیسه ی اشکیم، رسوب کرده. هر چه سرازیر میشود درصد ناخالصی اش بیش از آبی است، که ترگونه میسازد مرا. نوشته شده در چهارشنبه یکم بهمن ۱۳۹۳ساعت 22:2 توسط باقریان. پروردگارا، چرا انسان هایت ظاهر آدمی را یدک میکشند؟ در آن جا نسیم هم از پس رویایی ناامید س...

kashkool-delneveshte.blogfa.com

دل نوشته

http://www.kashkool-delneveshte.blogfa.com/9402.aspx

تنگ سفیدی تکه گچ های کوچک. تنگ صدای قیژ قیژکشیده شدن گچ های سفیدوصورتی رنگ برپیکره نالان تخته سیاه. تنگ نیمکت های چوبی اول کلاس. دلم تنگ است،تنگ مدادهای قرمزی که داشتن آن افتخاربودونداشتنش ننگ. دلم تنگ است،تنگ نگاه های گاه تحسین آمیزمعلم. تنگ آن نمره های بیستی که طعمش کم ازعسل نبود. دلم تنگ است،تنگ آن اشک های زلال وپاکی که دلیل جوشیدنشان،گاه شکستن نوک مدادم بود. گاه پاره شدن برگه سفیدکتابم بود. حال خدایا خیلی وقت است نه قلمی برای دست گرفتن وحکاکی برصفحه کاغذی دارم ونه برگه ای پاک. نه اوراقی ونه قلمی.

kashkool-delneveshte.blogfa.com

دل نوشته

http://www.kashkool-delneveshte.blogfa.com/9312.aspx

امشب ، گرچه چشم هایم از خستگی دارد بسته میشود . اما تا ننویسم ، خواب به دلم نخواهد چسبید . آنقدر گفتم تو مرا مثل بقیه دوست داری ، که حالا دیگر بعید میدانم به اندازه ی بقیه هم دوستم داشته باشی! اگر کس دیگری جای من بود جواب میدادی ، مگر نه؟ هیچ وقت معمولی بودن را دوست نداشته ام . دوست دارم یا برای کسی که دوستش دارم آنقدر متفاوت و عزیزتر باشم ، که دنیا مال من باشد ،. و یا او از من بیزار ، که گریه هایم همیشگی شود! معمولی که باشی ، "او" نه مال تو است و نه مال تو نیست! نه می توانی شکایت کنی ، نه می توانی نکنی .

kashkool-delneveshte.blogfa.com

دل نوشته -

http://www.kashkool-delneveshte.blogfa.com/post-423.aspx

من خوبم ﻓﻘﻂ ﮐﻤﯽ . ﺁﺳﻤﺎﻥ ﺭﻭﯼ ﺳﺮﻡ ﺳﻨﮕﯿﻨﯽ ﻣﯿﮑﻨﺪ! ﻫﺮ ﭼﻪ ﺧﻮﺩﻡ ﺭﺍ ﺑﻪ ﮐﻮﭼﻪ ﺑﯽ ﺧﯿﺎﻟﯽ ﻣﯿﺰﻧﻢ،. ﺑﺎﺯ ﺳﺮ ﺍﺯ ﮐﻮﭼﻪ ﺩﻟﺘﻨﮕﯽ ﺩﺭ ﻣﯿﺎﻭﺭﻡ . ﺭﻭﺯﻫﺎ ﺗﻤﺎﻡ ﺍﺑﺮﻫﺎﯼ ﺍﻧﺪﻭﻩ ﺩﺭ ﭼﺸﻤﺎﻥ ﻣن اﻨﺪ ﻭﻟﯽ ﻧﻤﯽ ﺑﺎﺭﻧﺪ . ﻣﻦ ﻗﻮﻝ ﺩﺍﺩﻩ ﺍﻡ . نوشته شده در سه شنبه یکم اردیبهشت ۱۳۹۴ساعت 13:53 توسط باقریان. من دبیر ادبیات هستم.مقصودم از ساخت این وبلاگ به تصویر کشیدن نوشته های دانش آموزانم می باشد.نگاشته هایی که سر کلاس توی دل و سر آنها موج زده وتوی دفتر انشا نقش بسته. می خواهم شما هم مرا یاری بدهید.بخوانید ونظرات خویش بر این صحیفه بنگارید.

kashkool-delneveshte.blogfa.com

دل نوشته -

http://www.kashkool-delneveshte.blogfa.com/post-421.aspx

هم خانه ام باغم.هم سفرم بابغض.هم آغوشم بااشک. کنارپنجره ای که شاهدتنهایی هایم است. کنارمهتاب وستارگانی که همدم ومرحم دردهایم هستند. بانوای تیک وتاک ساعتی که گذران لحظه لحظه های روزگارتلخ چون زهرم رابه رخ می کشد. وکناردستانی که بادستانم غریبه اند. می خواهم بگویم:تنهایی رابلدم. روزگاروخاطراتش تنهایی رابه من آموخت. من،ازستاره های آسمان دوری را آموختم. ازباران اشک ریختن را آموختم. ازابر بغض کردن را آموختم. ازمهتابی که برای رسیدن سپیده صبح بردباری می کند صبوری را آموختم. واز تک گل سرخ باغچه تنهایی را آموختم.

kashkool-delneveshte.blogfa.com

دل نوشته -

http://www.kashkool-delneveshte.blogfa.com/post-420.aspx

بوی بهاران می آید. بوی بهاران می آید.بوی شورمستی. حال دیگردرختان جامه عزایشان راازتن خارج کرده وجامه ای سراسرسبز برتن می کشند. امااین بهاربازهم دلگیراست.هم چون پاییز. بازهم بوی نا می دهد این بهاران،گرچه باران های امیدش سعی درشستن و زدودن غم ازچهره خاک خورده وگونه های خشک وترک خورده زمین دارند. امااین غم واندوه ها. این ای کاش ها. اما این درخت همان درخت است و فقط جامه ای نوبرتن کرده است. واین غم هاهم همان غم هاهستند. تنها بیشترخاک خورده وفرسوده شده اندولی بازهم غم هستند. هرچندشادی هایی اندک به همراه دارد.

kashkool-delneveshte.blogfa.com

دل نوشته -

http://www.kashkool-delneveshte.blogfa.com/post-413.aspx

قضاوت زود نبود . خودت میدانی که نبود . من هرچه صبر کردم ، تو مثل قبل نشدی! هرکار کردم ، تو باز سکوت کردی . وقتی که شروع کردم به تو گله کردن از خودت ، حدس میزدم که دربرابر حرف هایم جبهه بگیری ،. که برایم بهانه های مختلف بیاوری و آخ . از سر شلوغ تو که هیچوقت خلوت نمی شود! تو اما شگفت زده ام کردی . صبر کردی تمام حرف هایم را زدم ، و بعد با لبخند ، با محبت ، و کمی هم دستپاچگی ،. گفتی که من برایت خیلی عزیز هستم . از ذوق این جمله ات که بگذرم. حتی اگر بتوانم از ذوق آن خیلی لابهلای ش هم بگذرم. دکتر محمد جعفر یاحقی.

adabiat-nahiye2.blogfa.com

ادبستان - سنگ و آینه

http://www.adabiat-nahiye2.blogfa.com/post-12.aspx

سال هاست در این وادی،حکایت سنگ و آینه نماد قلبی است که می شکند. و ترمیم نمی یابد.هر گاه آینه تصویر سنگ را نشانش می دهد،دردی نثارش. می شود که می شکند و نابود می شود. وجودش پرپر می شودورنگ باخته ی عالم. آبی آسمان را فراموش می کندو نه آوار آفتاب و نه شر شر فواره ی آب را. سنگ قصد شکستن نداشت،فقط می خواست دردمندانه در قلب آینه جای. گیرد،نمی دانست وجود ظریف آینه می شکند. ای کاش کسی در نگاره های هستی می نگاشت حکایت عشق سنگ را. سهیلا یزدانی (دانش آموز مدرسه ی راهنمایی نمونه فرزانگان).