benjihadafieldandhelostit.blogspot.com
Somebody Else's Blog: December 2008
http://benjihadafieldandhelostit.blogspot.com/2008_12_01_archive.html
This isn't my blog. Things I have recently grammed; instantly:. Monday, December 29, 2008. Taking you for a ride. I haven't been online for a while, mostly because I've been doing this:. Also because I've been playing with my new Christmas toy (the video camera). Links to this post. Tuesday, December 23, 2008. My brilliant snow removal invention. Why hasn't anyone thought of this? Here's the idea I had when I was shoveling snow this week:. I should be in charge of more things. Links to this post. Eventua...
poddaja.com
Poddaja: Poddaja 1yy - 2006.12.05
http://www.poddaja.com/2006/12/poddaja-1yy-20061205.html
Skoraj-tedenski podcast iz severnoameriškega srednje-zahoda v oddaljene domače kraje. Poddaja 1yy - 2006.12.05. Danes praznujejo. ninje! Da, čeprav so po svetu tudi bolj slavne obletnice. So si pri izmišljeni firmi. In to so še najlepše razložili v video-poddaji vprašaj ninjo. Posted by Mitja @ 5.12.06. Poddaja 108 - 2006.11.14. Poddaja 1xx - volitve. Poddaja 102 - drugi (ne)poskus. Poddaja 102 - kje je? Poddaja 101 - 2006.09.26. Poddaja 009 - 2006.03.06. Vesel Božič! Poddaja 008 - 2005.11.14.
kunoichi91.blogspot.com
What it takes...: septiembre 2014
http://kunoichi91.blogspot.com/2014_09_01_archive.html
Miércoles, 10 de septiembre de 2014. Hoy tengo bronca, enojo, frustración. Considero, o creo estar en la segunda fase de cualquier duelo. Uno cree a veces que no caerá en los estereotipos, y de repente te ves aplicando exactamente lo mismo que el resto. No quiero definir un tiempo de "permiso de malestar". Tener que estipular que estaré mal un mes y que después ya no tengo derecho a sentirme mal. La pregunta de "estás mejor? Y lo mejor es que mi propio enojo me causa gracia. Me enojo, puteo, me doy c...
kunoichi91.blogspot.com
What it takes...: Sincerándome
http://kunoichi91.blogspot.com/2014/09/sincerandome.html
Miércoles, 10 de septiembre de 2014. Hoy tengo bronca, enojo, frustración. Considero, o creo estar en la segunda fase de cualquier duelo. Uno cree a veces que no caerá en los estereotipos, y de repente te ves aplicando exactamente lo mismo que el resto. No quiero definir un tiempo de "permiso de malestar". Tener que estipular que estaré mal un mes y que después ya no tengo derecho a sentirme mal. La pregunta de "estás mejor? Y lo mejor es que mi propio enojo me causa gracia. Me enojo, puteo, me doy c...
kunoichi91.blogspot.com
What it takes...: marzo 2013
http://kunoichi91.blogspot.com/2013_03_01_archive.html
Viernes, 29 de marzo de 2013. Hoy me puse a ver dos películas japonesas, lentas.muy lentas.pero me vi mágicamente absorbida por ellas, no podía dejar de mirar. Y de hecho descubrí que me fascinaban, mientras al mismo tiempo me incomodaban. 191;Qué más lindo que saber que puedo caminar sin importar cuándo llegue, con tal de que llegue en algún momento? Qué placer poder observar la naturaleza a mi alrededor sabiendo que no tengo que estar en ningun otro lado en este día. Y qué felicidad poder quedarme ...
kunoichi91.blogspot.com
What it takes...: septiembre 2011
http://kunoichi91.blogspot.com/2011_09_01_archive.html
Miércoles, 14 de septiembre de 2011. La dificultad de los abrazos. Después de mucho tiempo retomo estos prados de la escritura. Prados tan desconocidos a esta altura. Cuando el tiempo corre sin parar y uno ha comenzado a correr a la par, se vuelve difícil detenerse para escucharse. Cuán difícil puede ser dar un abrazo sentido, sin más intención que abrazar por el propio bienestar y el ajeno? Hoy en día, no sólo es difícil sino casi imposible. Muchos dirán "pero por qué si yo abrazo todos los días! A mis ...
kunoichi91.blogspot.com
What it takes...: El chico del árbol
http://kunoichi91.blogspot.com/2012/09/el-chico-del-arbol.html
Viernes, 28 de septiembre de 2012. El chico del árbol. A veces siente nostalgia cuando piensa en su adolescencia, pero también le trae una cálida sensación de alegría. Se sentía tan grande, y a su vez era tan chiquita. Y lo mejor de todo era que sabía que era chica, pero se sentía muy adulta a pesar de ser chica. Ella supone que es una cualidad que guarda hasta el día de hoy. Hoy en día ella recuerda esos momentos. Sabe que él seguramente ya se habrá olvidado hace mucho de toda esta historia. Per...Escuc...
kunoichi91.blogspot.com
What it takes...: marzo 2012
http://kunoichi91.blogspot.com/2012_03_01_archive.html
Martes, 27 de marzo de 2012. Así como la nieve cae en medio de la montaña. El silencio absoluto se apodera del aire,. Tan sólo el movimiento de los copos cayendo suavemente. Tapando la tierra con su manto blanco lleno de pureza. Sutil, suave, tierno,. Mientras oculta los dolores de los tiempos pasados,. Para que bajo el frío de la nieve. Se renueven las energías de la tierra. En silencio cae, pero cae con certeza. Un silencio tan profundo que para oídos no acostumbrados. El vacío espeso, profundo, cargado.