doosyab.sub.ir

k16.javanblog.ir

خیام

http://k16.javanblog.ir/369971-خیام.html

ابریق می مرا شکستی ربی! بر من در عیش را ببستی ربی! من می خورم و تو می کنی بد مستی؟ خاکم به دهن مگر تو مستی ربی؟ ناکرده گنه در این جهان کیست بگو؟ وانکس که گنه نکرد چون زیست بگو؟ من بد کنم و تو بد مکافات کنی . پس فرق میان من و تو چیست بگو؟ نوشته شده در ۲۱/۲/۱۳۹۱ساعت ۰۱:۰۳ توسط soroush shirmardi. آرش کمانگیر (سیاوش کسرایی). هوشنگ ابتهاج ملغب به (ه الف سایه). هی مترسک کلاه را بردار(محمد علی بهمنی). شعر گل و بلبل از فریدون مشیری. خنده به روش اسکلتی. زندگی نامه عطار نیشابوری. زندگی نامه مهدی اخوان ثالث.

k16.javanblog.ir

شعر گل و بلبل از فریدون مشیری

http://k16.javanblog.ir/346196-شعر%20گل%20و%20بلبل%20از%20فریدون%20مشیری.html

شعر گل و بلبل از فریدون مشیری. در گلستاني هنگام خزان ،. رهگذر بود يكي تازه جوان. صورتش زيبا ، قامتش موزون ،. چهره اش غم زده از سوز درون. ديدگان دوخته بر جنگل و كوه. دلش افسرده ز فرط اندوه. با چمن درد دل آغاز نمود. اين چنين لب به سخن باز نمود. گفت: آن دلبر بي مهر و وفا. دوش مي گفت به جمع رفقا. در فلان جشن به دامان چمن ،. هر كه خواهد كه برقصد با من. از برايم شده گر از دل سنگ ،. كند آماده گلي سرخ وقشنگ. چه كنم من كه در اين دشت ودمن. گل سرخي نبود واي به من. در همانجا به سر شاخۀ بيد. بلبلي حرف جوان را بشنيد.

k16.javanblog.ir

حسین پناهی

http://k16.javanblog.ir/403551-حسین%20پناهی.html

سنگ ها میگویند صبر. و خاک ها میگویند مصاحب. و انسان ها میگویند خوشبختی. اما همه ی ما در یک چیز شبیهیم. ما نه خاکیم و نه درخت. پس خوشبختی را با علم به همه ی ضعف هایما در تشخیص،باید در حریم خودمان جستجو کنیم. ای ملال بی پایان . این درخت آن درخت ،. بر آبی بی انتهای بالاتر! تنها جای تو خالی ست ،. سبزه قبای خواب خیال من! و دوباره خش خش گربه ی یاد تو. که به حیاط دلم برگشته است! و در جمعیت نیمه روشن آن سوی پنجره. در ایستگاه دنبال کسی شبیه تو می گردم . . . و خوب می دانم که کسی ک س نمی شود. و هر چه دورتر می شوم ،.

k16.javanblog.ir

درخشنده(پروین)اعتصامی (محتسب)

http://k16.javanblog.ir/370248-درخشنده(پروین)اعتصامی%20(محتسب).html

محتسب، مستی به ره دید و گریبانش گرفت. مست گفت ای دوست، این پیراهن است، افسار نیست. گفت: مستی، زان سبب افتان و خیزان میروی. گفت: جرم راه رفتن نیست، ره هموار نیست. گفت: میباید تو را تا خانه‌ی قاضی برم. گفت: رو صبح آی، قاضی نیمه‌شب بیدار نیست. گفت: نزدیک است والی را سرای، آنجا شویم. گفت: والی از کجا در خانه‌ی خمار نیست. گفت: تا داروغه را گوئیم، در مسجد بخواب. گفت: مسجد خوابگاه مردم بدکار نیست. گفت: دیناری بده پنهان و خود را وارهان. گفت: کار شرع، کار درهم و دینار نیست. گفت: پوسیدست، جز نقشی ز پود و تار نیست.

k16.javanblog.ir

هوشنگ ابتهاج ملغب به (ه الف سایه)

http://k16.javanblog.ir/403552-هوشنگ%20ابتهاج%20ملغب%20به%20(ه%20الف%20سایه).html

هوشنگ ابتهاج ملغب به (ه الف سایه). رفتم و زحمت بیگانگی از کوی تو بردم. آشنای تو دلم بود و به دست تو سپردم. اشک دامان مرا گیرد و در پای من افتد. که دل خون شده را هم ز چه همراه نبردم. شرمم از آینه ی روی تو می آید اگر نه. آتش آه به دل هست نگویی که فسردم. تو چو پروانه ام آتش بزن ای شمع و بسوزان. من بی دل نتوانم که به گرد تو نگردم. می برندت دگران دست به دست ای گل رعنا. حیف من بلبل خوش خوان که همه خار تو خوردم. تو غزالم نشدی رام که شعر خوشت آرم. غزلم قصه ی دردست که پرورده ی دردم. آرش کمانگیر (سیاوش کسرایی).

k16.javanblog.ir

ای دوست

http://k16.javanblog.ir/338488-ای%20دوست.html

هر سال که موسم بهار است زینت شده پیکر چنار است. از چهچه بلبل غزلخوان پر غ لغله، باغ و مرغزار است. وز ژاله به فرق غنچه افسر. ای دوست، مرا بخاطر آور. هر فصل که چهره ی زمانه تغییر کند شود دگرگون. تکرار شود چو این فسانه افسانه شود حدیث مجنون. یاد آر، از این دل پر آذر. ای دوست، مرا بخاطر آور. هر ماه که شد هلال پیدا از گوشه ی این سپهر وارون. در موقع رو یت و تماشا با چشم پر از فریب و افسون. ای بر همه دلبران تو سرور. یک لحظه مرا بخاطر آور. دانی که چه هفته ها بر ایت بس نامه ی دلنشین نوشتم؟ هر گاه که پستچی زند در.

k16.javanblog.ir

رباعیات خیام

http://k16.javanblog.ir/370260-رباعیات%20خیام.html

گویند بهشت عدن با حور خوش است. من گویم که آب انگور خوش است. اين نقد بگیر و دست از آن نسیه بدار. کاواز دهل برادر از دور خوش است. من هیچ ندانم که مرا آن که سرشت. از اهل بهشت کرد یا دوزخ زشت. جامی و بتی و بربطی بر لب کشت. اين هر سه مرا نقد و ترا نسیه بهشت. اين کوزه چو من عاشق زاری بوده است. در بند سر زلف نگاری بوده است. اين دسته که بر گردن او می بینی. دستی است که بر گردن ياری بوده است. بر چهره گل نسیم نوروز خوش است. در صحن چمن روی دل افروز خوش است. از دی که گذشت هر چه گویی خوش نیست. امروز ترا دسترس فردا نیست.

k16.javanblog.ir

فریدون مشیری

http://k16.javanblog.ir/313918-فریدون%20مشیری.html

چرا از مرگ می ترسید؟ چرا زین خواب جان آرام شیرین روی گردانید؟ چرا آغوش گرم مرگ را افسانه می دانید؟ مپندارید بوم ناامیدی باز. به بام خاطر من میکند پرواز. مپندارید جام جانم از اندوه لبریز است. مگویید این سخن تلخ و غم انگیز است. مگر می، این چراغ بزم جان مستی نمی آرد. مگر این می پرستی ها و مستی ها. برای یک نفس آسودگی از رنج هستی نیست؟ نهال بیخودی را در زمین جان نمی کارد. مگر دنبال آرامش نمی گردید. چرا از مرگ می ترسید؟ کجا آرامشی از مرگ خوشتر کس تواند دید. می و افیون فریبی تیز بال وتند پروازند. زندگی نامه باب...

k16.javanblog.ir

زندگی نامه بابا طاهر همدانی معروف به بابا طاهر عریان

http://k16.javanblog.ir/313599-زندگی%20نامه%20بابا%20طاهر%20همدانی%20معروف%20به%20بابا%20طاهر%20عریان.html

زندگی نامه بابا طاهر همدانی معروف به بابا طاهر عریان. باباطاهر همدانی معروف به بابا طاهر عریان، عارف، شاعر و دوبیتی‌سرای اواخر سده چهارم و اواسط سده پنجم هجری ایران و معاصر طغرل بیک سلجوقی بوده‌است. بابا لقبی بوده که به پیروان وارسته می‌داده‌اند و عریان به دلیل بریدن وی از تعلقات دنیوی بوده‌است. بابا طاهر عریان همدانی بوده و مسلک درویشی و فروتنی او که شیوه عارفان است سبب شد تا وی گوشه گیر گشته و گمنام زیسته و تفصیلی از زندگانی خود باقی نگذارد . منبع:زندگی نامه مردان پارس. آرش کمانگیر (سیاوش کسرایی).