hafifabim.wordpress.com
Hafif Abi | Sarkastik, İronik, Kinik, Gnostik, Ödipusçul, Travmatik yayın organı… plazmatik tv… tam otomatik çamaşır makinesi… amsiklopedik can sıkıntısı lugati. | Sayfa 2
https://hafifabim.wordpress.com/page/2
Sarkastik, İronik, Kinik, Gnostik, Ödipusçul, Travmatik yayın organı… plazmatik tv… tam otomatik çamaşır makinesi… amsiklopedik can sıkıntısı lugati. Sevda tarlasına destursuz dalan / üçün birini alan hicabi bey. Ocak 27, 2011 - 2 Yanıt. Kimileriniz biliyordur ey kariin, işbu lugat müellifinin büyük oranda aşka (ve aşk acısına) tahsis buyurduğu bir blog. Http:/ www.fileden.com/files/2010/7/12/2912354/ beethovenichliebedichherrosee.mp3. Damardan girelim mi hadi? Dur bi yol hele! 8221; lee siegel’ın ...
hafifabim.wordpress.com
indeks (büdütörünüzün kıyağı) | Hafif Abi
https://hafifabim.wordpress.com/indeks
Sarkastik, İronik, Kinik, Gnostik, Ödipusçul, Travmatik yayın organı… plazmatik tv… tam otomatik çamaşır makinesi… amsiklopedik can sıkıntısı lugati. Ağustos 14, 2009, önsöz. Aralık 23, 2009, hicabi bey’in bir insan kişi olarak portresi. Ocak 17, 2011, ada sahillerinde bekleyen hicabi bey. Kasım 1, 2009, hicabi bey’in hokkası. Eylül 10, 2009, hicabi bey’in yumuşak g’si. Ekim 26, 2009, çavdar teyzem hukuk amfisinde cirit atarkene. Ağustos 14, 2009, hicap duyacağım bir kelime. Ağustos 14, 2009, hicabi bey’...
defteriminarkasayfasi.blogspot.com
defteriminarkasayfasi: olmamış işte.
http://defteriminarkasayfasi.blogspot.com/2012/05/olmams-iste.html
Iz bırakmışım ardımda ama takip eden olmamış. Yaş bırakmışsın gözümde ama silen olmamış. Kış bırakmışsın gönlümde ama yaza çeviren olmamış. Hüzün bırakmışsın yüzümde ama güldüren olmamış. Sen çıkartmışsın yerinden ama yerine koyan olmamış. Sende sevmişsin beni ama haberim olmamış. Kaydol: Kayıt Yorumları (Atom). Ee yazdırıp çizdiriyorlar arada sırada. ben yazıyorum türk dil kurumuna inat bir dille. en nihayetinde bir insan. Git bir bak bakalım.
defteriminarkasayfasi.blogspot.com
defteriminarkasayfasi: kopuk bir hikaye.
http://defteriminarkasayfasi.blogspot.com/2013/07/kopuk-bir-hikaye.html
Söylenecek bir sürü söz varken, söyleyecek birşeyin kalmaması ne kadar garip bir duygu. yersiz kaygılar yaşayan bir beyin için çok iyi bir kişilik bölünmesini örneği. vazgeçmek olmaz, konuşmak gerek. konuşulmuştur çoktan, vazgeçmemek de olmaz. Meselelerin tutarlı bir biçimde yargılanması, insanın kendi otokontrolünün en basit örneğidir. kısıtlanmanız gerektiğini düşündüğünüz meselelerde ise, bazen kısıtlanmamak lazım. ama bu sakinlik beklentisiyle olmamalı. gerekirse yersin o tokatı. o da...
defteriminarkasayfasi.blogspot.com
defteriminarkasayfasi: eğer orada varsa!
http://defteriminarkasayfasi.blogspot.com/2012/05/eger-orada-varsa.html
Eğer orada hala bir parça umut varsa,. Biri çekip alsın gözümün önünden. Gözlerim kamaşıyor, başım ağrıyor. Eğer orada birazda olsa sevgi varsa,. Söküp, atın yerinden. Canım acıyor, yüreğim yanıyor. Eğer orada hala resmin varsa,. Acıma, kazı en kökünden. O orada durdukça, gözüm görmüyor. Eğer orada hala o varsa,. Özür dilerim sonradan sevdiklerimden. Çünkü benim yüreğim, hala onu arzuluyor. Kaydol: Kayıt Yorumları (Atom). Git bir bak bakalım.
defteriminarkasayfasi.blogspot.com
defteriminarkasayfasi: uzun ince bir yoldayım
http://defteriminarkasayfasi.blogspot.com/2012/08/uzun-ince-bir-yoldaym.html
Uzun ince bir yoldayım. İki kapılı bir handa. Demiş Aşık Veysel. Ne de güzel demiş. Doğumla-Ölümün olduğu bir hayatta, yirmisekiz yaşıma kadar sizin 'Aşk' diye tabir ettiğiniz şeyin ne olduğuna dair hep varsayımlarda bulundum. Gündüz-Gece düşündüm durdum. Sonra birgün bir kadına aşık oldum ve birgün o bana dedi ki; 'köklerine dön.'. Altı ay boyunca düşündüm kimim? Gibi gibi birçok soru sordum kendime. Bununla da yetinmeyip hayat nedir? Kaçımız nefes alıp verdiğimizin farkına varabiliyoruz? Yani anlayacağ...
defteriminarkasayfasi.blogspot.com
defteriminarkasayfasi: Dün benim doğum günümdü
http://defteriminarkasayfasi.blogspot.com/2015/06/hic-kutlayamadm-dogum-gunlerimi.html
Dün benim doğum günümdü. Hiç kutlayamadım doğum günlerimi. Belki küçükken ailemin düzenlediği ve sosyalleşmek adına tüm arkadaşlarımın evime toplanması ve hepsinin önünde ev kurallarını bire bir uygulamak zorunda kalmak hoşuma gitmiyordu. Otuz bir yaşındayım ve hala kutlayamıyorum. Bu his ne doğuştandır ne de sonradan kazanılır. Bıçak sırtı bir durum. Milletçe var bu ama. Sevmeyi, sevilmeyi ve sevinmeyi bilmiyoruz. Tamam ya da ben bilmiyorum. Neyse ne. Kaydol: Kayıt Yorumları (Atom). Git bir bak bakalım.
