gallaxy67.blogspot.com

khatkhat-y.blogspot.com

خط خطی: یک عکس ، یک تاریخ

http://khatkhat-y.blogspot.com/2010/05/blog-post.html

یک عکس ، یک تاریخ. و این چنین است. که انسانی می میرد. و انسانی می ماند . پ ن : از راست : من ، مادرم ، مادربزرگم ، مادر مادربزرگم ، مادر بزرگ مادر بزرگم. ارسال شده توسط B.a.N.a.F.s.H.e. اینو یادمه دبیرستانم دیده بودم.خیلی عکس خفنیه. این بهترین عکس تاریخیه ممکنه. مامان بزرگت هنوزم جوونه :D. خدا حفظشون کنه هم مامانتو هم مامان بزرگتو. تو باید قدت از مامانت بلند تر باشه تا ترتیب حفظ شه ها. بچه ت هم باید از تو بلند تر شه :D. 5 نسل مختلف تو یه عکس. عکسها گویای خیلی از حرفهای نگفته هستند. و همین ماییم که تاریخیم!

khatkhat-y.blogspot.com

خط خطی: اینک

http://khatkhat-y.blogspot.com/2010/06/blog-post.html

من از وزوزِ ماشین ها بیزارم و با دوستان خود سخن می گویم. مشوّش می نویسم چون قرار نیست کسی قرار داشته باشد. دنیا دنیای بی قراریست. چقدر آدم ها گستاخ شده اند. بعضی ها به تمام معنا مثل سگ رفتار میکنند. البته منهای وفاداریش! خیلی ها تفاوت دل را با توپ پلاستیکی نمیدانند. اگر باور ندارید، برای یکی دو روز قلبتان را پیششان امانت بگذارید. وقتی بازگشتید، خواهید دید که مشغول روپایی زدن با قلبتان هستند! تا بفهمی چرا بی بی، خاجِ دلِ باباست! باور کن که در ورق های خدا، بی بی آسِ آخر است! محمد حسین اسماعیل نیا. و آن زما...

khatkhat-y.blogspot.com

خط خطی: November 2009

http://khatkhat-y.blogspot.com/2009_11_01_archive.html

خیلی دور ، خیلی نزدیک. چند روزیست که خود را در آینه نگاه نکرده ام و فقط روحم را دیده ام. چقدر روح بدون حجاب تن زیباست . کاش می شد به یک باره تو را در آغوش بگیرم. دستانم را در تو گره کرده و فریاد بزنم :. یا رب مسجد الحرام. یا رب بیت الحرام. یا رب یا رب یا رب. طواف می کنم.طواف یکی شدن . و با خود زمزمه می کنم: بخوان به نام پروردگاری که تورا آفرید. خدای عرفات ، خدای جبل النور ، خدای محمد. تو را می خوانم و از تو یاری می جویم . و از تو شکر گذاری می کنم به پاس سفری که به من ارزانی داشتی. برچسب‌ها: خط خطی. دیروز...

khatkhat-y.blogspot.com

خط خطی: October 2009

http://khatkhat-y.blogspot.com/2009_10_01_archive.html

چه شگفت انگیز است هنگامی که روح آدمی از ابتذال روزمرگی فراتر می رود و در اوج می پرد . آن گاه که رنگ ها عوض می شوند و جریان باد و آسمان و خورشید و حتی ابرها! تا به حال سوار قایق شده اید ؟ در آن هنگام که از ساحل دور می شود و همه چیز کوچک و کوچکتر می شود تا جایی که دیگر جهان یک بازار نیست . آب است و آسمان و دیگر هیچ! جهان با شکوه آبی! درست مانند هواپیما که با اوج گرفتن کم کم زمین را کتمان می کند! چه سکوت با عظمتی! ای صدای سبز رهایی ، شب تفکر خونین من است . گم شدنم را در پیچ و خم های این جاده تاریک ببخش.

khatkhat-y.blogspot.com

خط خطی: May 2010

http://khatkhat-y.blogspot.com/2010_05_01_archive.html

یک عکس ، یک تاریخ. و این چنین است. که انسانی می میرد. و انسانی می ماند . پ ن : از راست : من ، مادرم ، مادربزرگم ، مادر مادربزرگم ، مادر بزرگ مادر بزرگم. ارسال شده توسط B.a.N.a.F.s.H.e. پست‌های قدیمی‌تر. اشتراک در: پست‌ها (Atom). مکانم لا مکان باشد.نشانم بی نشان باشد.نه تن باشد نه جان باشد.که من از جان جانانم. مشاهده نمایه کامل من. خطایی در این ابزارک وجود داشت. یک عکس ، یک تاریخ. یکی از همین روزها دست خاطراتم را در شلوغی خیابان های فراموشی رها می کنم. بعد مدت ها سلام میکنم به این وبلاگ گردو خاک گرفته.

khatkhat-y.blogspot.com

خط خطی: April 2010

http://khatkhat-y.blogspot.com/2010_04_01_archive.html

من کفر نمیگویم. تو بودی که کفرم را درآوردی. خواب آلود در برابر آینه می ایستم. قدری آبِ بیداری به تنم می پاشم و یکهو روحم می پرد! شاپرک که باشی، همیشه پرواز تورا با خودش خواهد برد. کنار می آیم و واژگون شدنِ واژگانم را بر روی کاغذ پاره ها به تماشا می نشینم. اینها که میخوانی، تپشهای من است. و مساله وقتی حادتر میشود که بدانیم عموماً این دو پیامد با هم و در یک زمان دامنِ فرد را میگیرد! چند وقتی است دست به دامنِ هدفونم شده ام (headphone)! ارسال شده توسط B.a.N.a.F.s.H.e. پست‌های قدیمی‌تر. مشاهده نمایه کامل من.

khatkhat-y.blogspot.com

خط خطی: February 2010

http://khatkhat-y.blogspot.com/2010_02_01_archive.html

به اطراف خود می نگرم! نگاه می کنم . گوش می دهم! یک دنیا حرف دارم اما حرفی برای گفتن ندارم! خیلی وقت است که حنجره ام تار عنکبوت گرفته! خیلی وقت است که افکارم ، قلم به دست انگشتانم نمی دهد! خیلی وقت است که پنجه ای وحشیانه به گلویم چنگ می زند! خیلی وقت است که برای خنده هایم می گریم و به گریه هایم می خندم! خیلی وقت است که سرشارم از احساس بی حسی! خیلی وقت است که هرچه بیشتر بدست می آورم تهی تر می شوم! خیلی وقت است که همچون شبحی در کنج اتاق نشسته ام و به خود می نگرم! خیلی وقت است که به خاطر ثواب گناه می کنم!

khatkhat-y.blogspot.com

خط خطی: June 2010

http://khatkhat-y.blogspot.com/2010_06_01_archive.html

آن گاه که برگ هایم را بادها می برند. و دست هایم خشک و ترک خورده می شوند. و زبانم هیچ ندارد که بگوید. تو واژه را می پذیری. وقتی که عشق را زیبا می نویسی. فرقی نمی کند که قلم. از ساقه های نیلوفر باشد. ارسال شده توسط B.a.N.a.F.s.H.e. من از وزوزِ ماشین ها بیزارم و با دوستان خود سخن می گویم. مشوّش می نویسم چون قرار نیست کسی قرار داشته باشد. دنیا دنیای بی قراریست. چقدر آدم ها گستاخ شده اند. بعضی ها به تمام معنا مثل سگ رفتار میکنند. البته منهای وفاداریش! تا بفهمی چرا بی بی، خاجِ دلِ باباست! محمد حسین اسماعیل نیا.

khatkhat-y.blogspot.com

خط خطی: July 2010

http://khatkhat-y.blogspot.com/2010_07_01_archive.html

از اتفاقایی که برام میفته. از احساساتی که دارم. از راه و روش و آیینم. از نگاهی که به دور و برم و این دنیا دارم. از کارایی که دارم انجام میدم. اما تا میام بنویسم. آخه تو که بک گراند ذهنت الان خاکستری که چه عرض کنم! مجبوری مگه بنویسی؟ خوب از خودم نمی نویسم. از چیزای دیگه بگو. چیزای دیگه همش تبدیل می شه به از خدا نوشتن! بهتره عقایدتو برای خودت نگه داری! حوصله تحلیل مسائل اجتماعی و سیاسی و غیره رو هم ندارم دیگه. طنز نویس هم که نیستم. دست آخر به خودم میگم. بهتره پاشی بری به کارای دیگه ات برسی. با نام او که حق...

khatkhat-y.blogspot.com

خط خطی: December 2009

http://khatkhat-y.blogspot.com/2009_12_01_archive.html

دیروز استاد خوبم دکتر حسن عابدی جعفری را دستگیر کردند. منطقی ترین و صبورترین استاد دوران دانشجویی من . یادم هست که ۴ جلسه تمام یادمان دادی که چطور از هیاهو دور شویم و چگونه حرف علمی و مستدل بزنیم. یادم هست که چطور در برابر حرفهای گاها غیرمنطقی و احساساتی مان سر کلاس صبور بودی و در آخر با لبخند می گفتی :. من مخلص حرفهای منطقی و مستدلتون هستم.آمار بفرمایین! و من درمانده ام از فهم انسان نماهایی که طاقت شنیدن حرف منطقی و مستدل هم ندارند. مگر جرمت چه بوده است جز دعوت همه به قانون گرایی. آب و آسمان و دیگر هیچ!