durdenalie.blogspot.com
....: Οκτωβρίου 2006
http://durdenalie.blogspot.com/2006_10_01_archive.html
Πέμπτη, Οκτωβρίου 26, 2006. Όπως είπα και στο φίλο μου τον Justanothergoneoff. Έχω εξαντλήσει κάθε περιθώριο νηφάλιας αντίδρασης από την ώρα που πληροφορήθηκα το θέμα. Εν μέσω μιας επίπονης μετακόμισης, αρκούμαι προς το παρόν στην ανάρτηση του banner της ντροπής και.σ' αυτό :. Σκατά στα μούτρα σας, δικο-λάγνοι και μπατσό-καυλοι. Η "ευθιξία" είναι η νέα λογοκρισία. Thanx για την έγκαιρη ενημέρωση ;-). Posted by Durden Alie at 4:23 μ.μ. Παρασκευή, Οκτωβρίου 13, 2006. The "narcotics" affair, part 2. Το κείμ...
durdenalie.blogspot.com
....: Αυγούστου 2006
http://durdenalie.blogspot.com/2006_08_01_archive.html
Κυριακή, Αυγούστου 20, 2006. Έτσι ακριβώς, όπως και τώρα. Οι νότες του κουδουνίσματος χαϊδεύουν τ' αυτιά μου. Für Elise .τα μάτια μου δε με γελάνε :. Ένα μήνυμα ευθύ, επιτακτικό, με γεύσεις επαγγελματικής αυστηρότητας, που δεν παίρνει από αναβολές κι μοιάζει σαν κάτω από τα λιγοστά αυτά γράμματα, σαν σε μαγική εικόνα, να σχηματίζονται άλλα, τεράστια και μαύρα, που κραυγάζουν με μεταλλικές φωνές : Σήκωσέ το ΤΩΡΑ! Η εξάρτηση δεν αφήνει περιθώρια αναλύσεων. Green pill and straight down the rabbit hole!
durdenalie.blogspot.com
....: Ιουνίου 2006
http://durdenalie.blogspot.com/2006_06_01_archive.html
Παρασκευή, Ιουνίου 23, 2006. Εσύ δεν ήθελες εμένα. Ήθελες εσένα με πούτσα! Γιατί είσαι έτσι;. Γιατί ΔΕΝ είσαι έτσι;. Γιατί πίνεις; Κάνει κακό! Γιατί δε χορεύεις; Το παίζεις υπεράνω;. Σταμάτα να χορεύεις, γελοιοποιείσαι! Μα χάσε κανένα κιλό επιτέλους! Ντρέπομαι να κυκλοφορώ μαζί σου! Μα βάλε κανένα κιλό επιτέλους! Φοβάμαι να κυκλοφορώ μαζί σου! Σταμάτα να κλαις, κλαψιάρη, μυξιάρικο! Η ζωή είναι ωραία! Πως τολμάς να γελάς και να μου σπας τα νεύρα! Πως τολμάς να έχεις καλή διάθεση όταν ο κόσμος καίγεται; Ε;.
durdenalie.blogspot.com
....: Ιουλίου 2006
http://durdenalie.blogspot.com/2006_07_01_archive.html
Πέμπτη, Ιουλίου 13, 2006. Άτιμο πράγμα η φωτογραφία! Σκληρό και αδυσώπητο και ψεύτικο! Το "τότε" έρχεται στα μάτια μας σαν ένα εξιδανικευμένο γελαστό όνειρο, ένα όνειρο γεμάτο από οσμές και γεύσεις και χρώματα και μουσικές μιας αιώνιας γλυκιάς ήβης, ένα όνειρο που μας κάνει να βλαστημάμε την ώρα και τη στιγμή που εκείνος ο απότομος θόρυβος το διέκοψε πάνω στην κορύφωσή του, καθηλώνοντάς μας στην κενότητα ενός ακόμη γκρίζου πρωινού. Σαν να συμμετείχε σε κάποιους είδους ιεροτελεστία, ο Geo έφερε με αργό βή...