feggaria-siopis.blogspot.com
φεγγαρια σιωπης: στο διπλανό βαγόνι
http://feggaria-siopis.blogspot.com/2013/03/blog-post.html
Σάββατο, 2 Μαρτίου 2013. Χρώματα μου ‘φερε ξανά η εικόνα σου, που ριζωμένη στο μυαλό. Έρχεται απροσκάλεστη. Που σαν υπόσχεση άφθαρτη στο ραντεβού. Μας, σαν τρένο ταξιδεύει να μυήσει υποσυνείδητα κρυφές αισθήσεις. Νοσταλγίας. Κι ανάμεσα στα μυστικά ηλιοστάσια του μυαλού, όσο. Κι αν έψαξα, καμιά ποτέ δεν μου τραγούδησε στο πιάνο της ευπρέπειας. Ούτε μου ‘παιξε ν’ ακούσω τον ήχο της φωνής σου. Ποτέ εσύ κι εγώ δεν γίναμε Ένα. Λυγίσαμε στον άνεμο. Κάθε που ακούω τη βροχή, σκέφτομαι έρχεται. Ελπίζω να απολαμβά...
feggaria-siopis.blogspot.com
φεγγαρια σιωπης: αυτός.. εγώ
http://feggaria-siopis.blogspot.com/2013/03/blog-post_4.html
Δευτέρα, 4 Μαρτίου 2013. Ποτέ μου δεν αγάπησα τους θριαμβευτές. τους τροπαιούχους! Πάντα με φοβίζει το ποδοβολητό των καβαλάρηδων. Αγάπησα τους μοναχικούς. τους ορειβάτες. Τους κουρασμένους Παλιάτσους. Αγάπησα αυτούς. Που έχουν στυφό χαμόγελο και ψάχνουν ένα ανθισμένο κλαδί. Για να ενωθούν ξανά με τη ζωή. Αυτούς που όταν γλιστρήσουν στη λακκούβα με τα λασπόνερα. Γελάνε με το χάλι των ποδιών τους. 5 Μαρτίου 2013 - 10:01 μ.μ. 6 Μαρτίου 2013 - 8:32 π.μ. Η Αλκυόνη είναι μοναδική σ ό,τι έχει γράψει. Χθες έβγα...
feggaria-siopis.blogspot.com
φεγγαρια σιωπης: όνειρα ξένα
http://feggaria-siopis.blogspot.com/2013/02/blog-post_8.html
Παρασκευή, 8 Φεβρουαρίου 2013. Κάποτε κουβαλούσα όνειρα που νόμιζα πως ήτανε δικά μου. Τα φορούσα και μου πήγαιναν. Σαν κάτι ενδύματα που φορά κανείς. Σε επίσημες εκδηλώσεις. Βλέπεις αυτάρεσκα τον εαυτό σου στον. Καθρέφτη και τον γεμίζεις με αυταπάτες μιας κενής ζωής. Μπορεί να περάσεις όλη σου τη ζωή φορώντας τα. Μπορεί να. Πιστέψεις ότι είναι και τα μόνα που υπάρχουν, υπακούοντας πάντα. Σε ξένους κανόνες, και το σπουδαιότερο. θεωρώντας πως υπακούς. Σε στενεύουν ή ακόμη και σε πνίγουν. Λογική , με το δι...
feggaria-siopis.blogspot.com
φεγγαρια σιωπης: απαρέμφατες μου σκέψεις
http://feggaria-siopis.blogspot.com/2013/03/blog-post_9.html
Σάββατο, 9 Μαρτίου 2013. Χθες έβγαλα τη ζωή μου μια φωτοτυπία. Ναι, καλά το διάβασες. Βγήκα μια φωτοτυπία. έτσι για την πλάκα μου. Να γίνω μόδα. Σε ανοιχτά από έκπληξη στόματα! Δηλαδή τι εννοείς; θα μου πεις. Αν στο πω. Ίσως δεν εννοώ τίποτα από αυτό που νομίζεις. Το μόνο που θέλω από εσένα, είναι να καταλάβεις πως κάνω σκέψεις. Απρόβλεπτες, εκφράζω έννοιες τολμηρές, επιδιώκοντας βλέμματα. Και πάντα ήθελα να είμαι έτοιμος γι αυτό! Να είμαι πάντα έτοιμος. Μα τι λέω τώρα. Ποτέ δεν ήμουν. Κάνω Κι ύστερα ξαφ...
feggaria-siopis.blogspot.com
φεγγαρια σιωπης: σεμνότητα
http://feggaria-siopis.blogspot.com/2013/02/blog-post_1854.html
Δευτέρα, 4 Φεβρουαρίου 2013. Οι νύχτες μας δεν είναι πια σεμνές. Σαν αύρα δροσερή της θάλασσας σ’ αγγίζω. Ιχνηλατώντας πόντο – πόντο το κορμί σου. Κι εξαϋλώνω μέσα του αποξεραμένο σπέρμα. Μιας παλιάς μου ευχής κατάσαρκα κρυμμένης. Μετέωρο στο στόμα μου ανθίζει το φιλί σου. Με δάχτυλα που καίνε του πάθους μας τον πυρετό. Ψηλαφίζω απαλά τη καρωτίδα στο λαιμό σου. Που εκρήγνυται σε κάθε μου άγγιγμα. Οι νύχτες μας δεν είναι πια σεμνές. Άκρατη συνουσία ονείρων το κορμί σου. Γεύση αλμυρή στα χείλη μου αφήνουν.
feggaria-siopis.blogspot.com
φεγγαρια σιωπης: βιωματική αυτοτέλεια
http://feggaria-siopis.blogspot.com/2013/03/blog-post_8.html
Παρασκευή, 8 Μαρτίου 2013. Δύο πήγε το πρωί. ή λίγο παραπάνω. Έσβησα το πορτατίφ. Στο κομοδίνο δίπλα μου, καθώς έκλεισα τα μάτια και σκέπασα. Με σκέψεις ζεστές το κουρασμένο απ' ώρα μου κορμί. Ησύχασε. Ξεκουράσου. είπα μέσα μου. Τώρα είσαι μόνο, μακριά απ' τ' άγρια. Κι' ερωτευμένα βλέμματα, ελεύθερο απ' τ' ακριβά παπούτσια. Τα τόσο βασανιστικά.". Άφησα τα χέρια μου να κυλήσουν στα σεντόνια. Αφέθηκα. Ολόκληρος στο σώμα του κρεβατιού κι 'ένιωσα να λιώνω σαν. Πόση ελευθερία μ' αγκαλιάζει τη στιγμή αυτή.".
feggaria-siopis.blogspot.com
φεγγαρια σιωπης: σιωπηλή εξομολόγηση
http://feggaria-siopis.blogspot.com/2013/03/blog-post_5.html
Τρίτη, 5 Μαρτίου 2013. Την επόμενη στιγμή με λέω σταλακτίτη. Έτσι δημιουργώ. Ένα πιο πετυχημένο, ίσως και πιο ισχυρό, ομοίωμά μου. Απέναντι σου, κι αισθάνομαι θεός. Τώρα, με βαφτίζω. νικητή. Έτσι μπορώ να πετάξω, να. Εξαφανιστώ, να ταξιδέψω στον χρόνο, να κινηθώ στον χώρο. Να γίνω αόρατος. Μπα (! Λες να είναι καλύτερα αν βαφτιστώ. Άνθρωπος; Καλή ιδέα! Έτσι μπορώ να γίνω ορατός. Σ’ αυτή τη σιωπηλή μου εξομολόγηση, σε έχω ανάγκη. Απόψε, όσο ποτέ. Απόψε, που μοιάζει το νοθευμένο οξυγόνο. Μόνη σου να βγεις!
feggaria-siopis.blogspot.com
φεγγαρια σιωπης: ανεκπλήρωτη αλήθεια
http://feggaria-siopis.blogspot.com/2013/03/blog-post_10.html
Κυριακή, 10 Μαρτίου 2013. Μια σκέψη όμορφη με φέρνει απόψε πιο κοντά σου! Θέλω να ‘ρθω να σε βρω. Ολόκληρη η ζωή μας γίνεται. Μια ανεκπλήρωτη αλήθεια. Κι όταν σ’ έχω πλάι μου. Πάλι δεν μου φτάνει. Ο χρόνος τρέχει σα δαιμονισμένος. Θέλει να μ' εκδικηθεί για όσα μου χαρίζεις. Ανασαίνω. Βαθειά, μα το οξυγόνο στα πνευμόνια μου, απλά δεν μου. Αρκεί Δως μου μισή απ’ την ανάσα σου, να καταφέρω. Να ζήσω μια ολόκληρη ζωή, δίχως οξυγόνο. Από σιωπή σε σιωπή θα συναντιόμαστε μέρα με τη. Μας δεν άγγιξε ποτέ. Είναι τό...
