graprof.de

jerzygosciniak.graprof.de

Jerzy Gosciniak

http://jerzygosciniak.graprof.de/wiersze/wiem.htm

Wiem, że przychodzisz do mnie –. Jak rozpoznać Ciebie? Czy jesteś w śpiewie ptaków, albo w błyskawicy? Czy może jesteś deszczem, co nasiona skrapia? Albo żebrakiem jesteś śpiącym na ulicy? A może jesteś – lub tak mi się zdaje -. W kwiecie lilii królewsko zdobionym,. Albo owocem jesteś rajskim, co tak cieszy oko. I smak pieści bez granic. A może jesteś w przemistrzowskim graniu,. Gdy po klawiszach palec palec goni,. Albo w wierszu jesteś pięknie rymowanym,. Co serce roztkliwia i łezkę uroni. Wiem, że.

jerzygosciniak.graprof.de

Jerzy Gosciniak

http://jerzygosciniak.graprof.de/wiersze/wanna.html

Tęsknię do ciebie taka smutna biała. Stojąc samotnie w cztery ściany wbita;. Nie jestem wszak wielka ale i nie mała. Teraz tak bardzo sucha i trochę obita. Chcę abyś mnie odwiedził, złożył nagie ciało. Wchodząc we mnie, bym czuła twą skórę,. Abyś mnie namoczył ręką swoją białą. A moje życie nie będzie ponure. I kiedy głos mój usłyszysz. Co do ciebie szepcze. Nie pomyl sie, bo to nie głos panny. Lecz wejdź we mnie, by doznać rozkoszy,. Bo do ciebie mówi. Głos twojej wiernej wanny. Strona główna.

jerzygosciniak.graprof.de

Jerzy Gosciniak

http://jerzygosciniak.graprof.de/wiersze/kwiato.html

Bajkę „Kwiatopolis“ napisałem w roku 1982 dla moich dzieci Gosi i Kubusia. Bajka ucieszyła wtedy ich serca. Po niespełna trzech dziesięcioleciach opowiastka ucieszyła jeszcze wiele innych dziecięcych serc, a teraz ma jeszcze wielu, wielu innym dzieciom. Przynieść radość. Oto bowiem dzieci z Akwizgranu, Bonn i Kolonii uczące się języka. Dzieci otrzymują w darze czas i chleb. A czasem właśnie i bajkę…. Später erfreute diese kleine Geschichte viele andere Kinderherzen und sie soll noch vielen,. Die Schauspi...

jerzygosciniak.graprof.de

Jerzy Gosciniak

http://jerzygosciniak.graprof.de/wiersze/serce.htm

Na wysokim murowanym pomniku. Postawili Jakieś serce skrwawione. Oglądali oczami bez liku. I mówili, że skaleczone. Krew kapała od góry do dołu. Zalewała im oczy otwarte. Oni stali tak twardo pospołu. I myśleli, że serce jest martwe. Lecz gdy mówić przestali i cisza. Której przedtem nie było nastała. Widać było jak serce się rusza. Słychać było jak się kołatało. I czyniło te pracę codzienną. Którą kiedyś w piersi spełniało. Tak przywykłe z szybkością niezmienną. Odmierzało i stuk, pukał. Wiem, że.

jerzygosciniak.graprof.de

Jerzy Gosciniak

http://jerzygosciniak.graprof.de/wiersze/kontakt.html

Tel: 0228 973 74 13. Strona główna.

jerzygosciniak.graprof.de

Jerzy Gosciniak

http://jerzygosciniak.graprof.de/wiersze/ukryte.html

Ukryte w leśnych zaułkach. Jakby się wstydziły. Rzezi której są świadkiem. 380;ołnierskie mogiły. 346;cieżki między grobami zarośnięte krzewem. Ptaki nie-rajskie siadają na krzyże. Cmentarną ciszę przerywają śpiewem. Oddając hołd poległym żołnierzom. Nazwiska na tablicach tak od siebie różne. Dziś połączeni śmiercią ówcześni wrogowie. Widać, że z krańców Europy zebrani. Wielką rodzinę utworzyli w grobie. Ktoś zapalił tu świecę jedną dla tak wielu. Jakby tradycje celowo pomieszał. Der Morde und Gemetzel.

jerzygosciniak.graprof.de

Jerzy Gosciniak

http://jerzygosciniak.graprof.de/wiersze/milosc.html

Miłością nazywam takie chwile,. Kiedy przy mnie jesteś bardzo blisko. I dotykiem moich nagich dłoni. Mogę zrobić i dać ci wszystko. Miłością są również te godziny,. Kiedy jesteś ode mnie daleko,. A ja tęsknię do twego obrazu,. Głowa szumi jak w szklance proseco. Miłością są też te minuty,. Które chętnie w lata zamienię,. Gdy dziś stanie się pięknym jutrem,. A wczoraj cudownym wspomnieniem. I poczekam tylko jeszcze czas krótki. I wymieszam uczucie z pragnieniem,. Odrzucimy na bok wszystkie smutki.

jerzygosciniak.graprof.de

Jerzy Gosciniak

http://jerzygosciniak.graprof.de/wiersze/muza.html

Muzy mi trzeba, co przede mną stanie,. 322;agodnie okiem ciepłym na mnie rzuci,. Nawet wtedy, gdym nie chcianie. Oblicze jej zasmucił. Muzy mi trzeba, co by otulona. Płaszczem poezji na mnie spoglądała. I nawet wtedy, gdy rozterka smuci,. Przy mnie została i tak stać umiała. Muzy mi trzeba, bo wszyscy odeszli. I tylko ona zmienić może czasy. Odeszły rymy, muza pozostała. Dla muzy, nie dla innych – chwała. Sei mir die Muse, die ich dringend brauche,. Die mich mit Blicken liebevoll umarmt,. Wiem, że.

jerzygosciniak.graprof.de

Jerzy Gosciniak

http://jerzygosciniak.graprof.de/wiersze/zabilo.htm

Zabiło mi serce jak kościelne dzwony. Stając przy pomnikach sławy,. 322;ykałem szybko powietrze swieże,. Gdy cieszyłem sie Nowym Światem,. 322;za radości potoczyła się prędko,. A gdy szedłem Mariensztatem,. Spadła na ziemię kropelką. Szopen zagrał w Łazienkach cicho. Spadającym jesiennym liściem,. A Baczyński wierszem objawił. Tragiczną powstańczą rzeczywistość. Pan Kopernik siedząc na pomniku,. Poukładał gwiazdy na mej drodze. Jak dachówki na Zamku Królewskim,. Tak równiutkie, jasnoczerwone.