homadokht.blogspot.com

bobax.persianblog.ir

بچه های خیابان ابر - از این دنیا

http://bobax.persianblog.ir/post/343

روزمره های یک عقل کل. بچه های خیابان ابر. آدم وقتی زیاد گرفتار فکر و خیال باشه. خوب فکر و خیال برش میداره دیگه. دیشب خواب دیدم با من آشتی کردی. روی همان صندلی بلند گوشهء خیابان که من نمی دانم چطور بدون افتادن همیشه پای چپ ات را روی پای راست می اندازی. لم میدهی و مثل حرفه ای ها چشم هایت را باریک میکنی و دقیق میشوی انگار که داری قفل گاوصندوق موزه جواهرات ملی را باز می کنی. مردی لاغری توی پیاده روی آکاردئون میزد. شبیه والتز دانوب آبی بود. شرط می بندم اما که حتی نمی دانست اسم آهنگش چی بود. حال می دانی و می ب...

bobax.persianblog.ir

ایرانی نیستی اگر... - از این دنیا

http://bobax.persianblog.ir/post/356

روزمره های یک عقل کل. رضاخان، این میهن پرست دو آتشه، این محافظ جان و ناموس ایرانیان، این آبادگر هفت آسمان. یه روز رفت تو نونوایی و گفت من هم مثل همه. بسکه این مرد متواضع و مردمدار بود. استاد بزرگوار حیدرقلی خان مطرب باشی که کلا اصالت موسیقی ایرانی از جیب چپ ایشون رسمیت پیدا میکنه و الان ساکن محله زاقار دوقوز در حوالی پاریس هستن و البته بخاطر مشکلاتشون با حکومت اسمشون رو تعویض کردن به ژان میشل دوبند. البته ایشون متولد محله دروازه غار بودن و افتخار ما ایرانی ها محسوب میشن. البته آخرش هم حتما بنویسید:.

bobax.persianblog.ir

اما چگونه؟... - از این دنیا

http://bobax.persianblog.ir/post/345

روزمره های یک عقل کل. بیا این جوری فکر کنیم: آدمیزاد وقتی به دنیا آمد، مثل آبی که در قالب یخ ریخته میشه، سیال و شکل پذیر. آنقدر تربیت پذیر که حتی جزئیات لهجه هایی که می شنود را در زبانهای دوم و سوم که در بیست و سی سالگی یاد بگیرد تکرار میکند. رابطهء ما آدمها با همدیگر هم خیلی وقتها تحت تاثیر آموخته هایی از همین دست می شود! آدمها وقتی سفر حج را پیاده بروند، قدر رسیدن را می دانند. آنها لذت کفش پوشیدن را هم فقط وقتی درک میکنند که از اصفهان تا شیراز با پای برهنه گز کرده باشند. اما وقتی تشنه اند. 1641;:&#...

bobax.persianblog.ir

تو همانی؟ - از این دنیا

http://bobax.persianblog.ir/post/346

روزمره های یک عقل کل. روزی از روزهای خدا، یک ساعت مانده بود به غروب فکر کنم. جایی میان یک جمعیت سرگردان، که همه با هم تصور کاملی از هدف داشتن را در سر می پروراندند. خوب من زمین خوردم. همین. این اتفاق می توانست خیلی مهم نباشد. به جز آنکه واقعا مهم نبود. آدم گاهی باید حواسش به جلوی پاش باشه ببینه کجا داره قدم میزنه. این یه واقعیت تلخه که متاسفانه ما فقط به نزدیکیهای لبه پرنگاه که میرسیم این موضوع برامون مهم میشه. وگرنه توی باغ گل چه اهمیتی داره؟ من : روزی روزگاری صنوبر. اما یک روز . پروفایل دایی ناصر اینا.

bobax.persianblog.ir

عشق - از این دنیا

http://bobax.persianblog.ir/tag/عشق

روزمره های یک عقل کل. روزی از روزهای خدا، یک ساعت مانده بود به غروب فکر کنم. جایی میان یک جمعیت سرگردان، که همه با هم تصور کاملی از هدف داشتن را در سر می پروراندند. خوب من زمین خوردم. همین. این اتفاق می توانست خیلی مهم نباشد. به جز آنکه واقعا مهم نبود. آدم گاهی باید حواسش به جلوی پاش باشه ببینه کجا داره قدم میزنه. این یه واقعیت تلخه که متاسفانه ما فقط به نزدیکیهای لبه پرنگاه که میرسیم این موضوع برامون مهم میشه. وگرنه توی باغ گل چه اهمیتی داره؟ خوب با تمام افت و خیزهایی که در جامعه امروزی ما هست، مهم نیست...

bobax.persianblog.ir

از این دنیا

http://bobax.persianblog.ir/post/344

روزمره های یک عقل کل. در سراشیبی زندگی مثل کودکی دلشاد شروع می کنی به دویدن. جاذبه اما جور دیگری کار میکند. باید بخاطر بسپاری که هر چه سریعتر بدوی، بیشتر در خطر زمین خوردن هستی و هر چقدر بیشتر در خطر باشی، جاذبه با تو مهربانتر نخواهد بود. 1777;۱:۱٢ ‎ب.ظ ; ۱۳٩٢/۱٠/۱. من : روزی روزگاری صنوبر. اما یک روز . پروفایل دایی ناصر اینا. یکی به من بگه چرا؟ بقول رامبد جوان: ما خیلی باحالیم! یکی از این روزها.

bobax.persianblog.ir

از این دنیا

http://bobax.persianblog.ir/post/351

روزمره های یک عقل کل. بگو: " آ ". آ مثل آسمان. مثل یک آبی بی انتها. مثل یک پرواز در سکوت. مثل آنجا. آنجا، من و ما را به ارزنی نمی خرند و همین بازار خراب من فروشی است که آنجا را "آنجا" کرده است. صدایی از من و ما دیگر نمی آید. من و مایی نمانده. آبی بی انتها هم بین دوراهی انتخاب به انتها رسیده. آنجا. آنجا هم دیگر سر جایش نیست. من و ما گوش همه را پر کرده. یک من ماست هم به همان گرانی است که تمام من شماست. این را نوشتم که روزی یادم بماند. این را نوشتم که روزی با من من درباره اش حرف بزنم. پروفایل دایی ناصر اینا.

bobax.persianblog.ir

هدیه - از این دنیا

http://bobax.persianblog.ir/post/354

روزمره های یک عقل کل. بچه ها خوبند. این نظری بود که سالها پیش برای یکی از دوستانم گفتم:. نقل قول از دوستی دارم که میگفت: بچه که به یک خانواده میاد، با خودش خیلی چیزها میاره. نعمت، آبرو، امنیت. میگفت آدم بچه دار همیشه یه اعتبار متفاوتی پیدا میکنه تو اجتماع. 1777;:٥٤ ‎ق.ظ ; ۱۳٩۳/۱۱/٢٢. من : روزی روزگاری صنوبر. اما یک روز . پروفایل دایی ناصر اینا. یکی به من بگه چرا؟ بقول رامبد جوان: ما خیلی باحالیم! یکی از این روزها.

bobax.persianblog.ir

ناخودآگاه - از این دنیا

http://bobax.persianblog.ir/post/342

روزمره های یک عقل کل. میان چنین روزهایی است که معنی لذت را در گاز زدن کودکانه به یک بستنی می توانی جستجو کنی. قلبت کودک می شود و کودکت سراسر قلب! خوب با تمام افت و خیزهایی که در جامعه امروزی ما هست، مهم نیست کجای این جهان باشی. حومهء بنگلور باشی یا محلهء ثروتمندنشین مریلند. آدمها میان غمها و شادیهایشان زندگی میکنند. اما آدم باید باور کند که گاهی شادمانیهای ارزانتر از تمام خرجهای زندگی است:. وقتی بتوانی راحت و بی توقع دوست داشته باشی. وقتی کسی که دوستش داری، لبخند میزند و دل تو میخندد. یکی به من بگه چرا؟

bobax.persianblog.ir

درخت حسرت - از این دنیا

http://bobax.persianblog.ir/post/353

روزمره های یک عقل کل. یک روزی آرزو میکنی، کاش عاشقی داشتم که سالها بعد وقتی یاد من افتاد با خودش بگه «آخ که چقدر دلم تنگه برات». و چشم به هم میزنی و می بینی آن سالها گذشته و تنها هنری که داشتی این بود که عاشقت وقتی یادت افتاد بگه. «آخ.». بعد، درست میشوی مثل آن آدمی که جام بلورین هزار سالهء پادشاه را تا الان بی مبالات دست گرفته بود و فقط با یک سکندری خوردن، تمام غرور و شعف اش با یک «آخ» تبدیل به هزار تکهء شکسته میشود و دومین سئوالش تا ابد همین خواهد بود: «چرا؟ Raquo; . «چرا حواسم نبود؟ یکی به من بگه چرا؟