iranwahr.blogspot.com

didaar.persianblog.ir

رهایی

http://didaar.persianblog.ir/post/266

طنین ناله ای ، از کوچه ای بن بست می آید . . . به جاده ای که از آن آمدی، گلم برگرد . حقوق بشر، بشر بی حق! همیشه فرار کرده ام . خط خطی های شبانه ی پسرکی خسته. می نویسم ، نه از آن گونه که سخنی گفته باشم ، تنها برای آنکه حرفها در دلم تلنبار نشود . آری تا سبک شوم و به آسمان پرواز کنم. نویسنده: الهام - ۱۳٩٢/٥/٤. پیرمردی با دو دست آب می نوشید و سیراب نمی شد. دخترکی گیسو می شست و دلی در بند زلفش نمی ماند. محبوبی گلی می فرستاد و می پژمرد. سرچشمه ی جهان به ادامه اش دامن می زد!

didaar.persianblog.ir

رهایی

http://didaar.persianblog.ir/post/257

طنین ناله ای ، از کوچه ای بن بست می آید . . . به جاده ای که از آن آمدی، گلم برگرد . حقوق بشر، بشر بی حق! همیشه فرار کرده ام . خط خطی های شبانه ی پسرکی خسته. می نویسم ، نه از آن گونه که سخنی گفته باشم ، تنها برای آنکه حرفها در دلم تلنبار نشود . آری تا سبک شوم و به آسمان پرواز کنم. نویسنده: الهام - ۱۳٩۱/۳/٢۱. فراموش کردن این چشم ها ،. حکایت اینست که انسانی چهره ی خویش را از یاد بب رد ،. آن هم به تالاری که هزار آینه دارد . . .

didaar.persianblog.ir

رهایی

http://didaar.persianblog.ir/post/259

طنین ناله ای ، از کوچه ای بن بست می آید . . . به جاده ای که از آن آمدی، گلم برگرد . حقوق بشر، بشر بی حق! همیشه فرار کرده ام . خط خطی های شبانه ی پسرکی خسته. می نویسم ، نه از آن گونه که سخنی گفته باشم ، تنها برای آنکه حرفها در دلم تلنبار نشود . آری تا سبک شوم و به آسمان پرواز کنم. نویسنده: الهام - ۱۳٩۱/٤/۱۳. ساکت و آرام به تماشای زنده گی ام نشسته ام. چون چشمان زنی بی پناه ،. که زبانه های آتش را بر خانه ی نیم سوخته اش . . .

didaar.persianblog.ir

رهایی

http://didaar.persianblog.ir/post/255

طنین ناله ای ، از کوچه ای بن بست می آید . . . به جاده ای که از آن آمدی، گلم برگرد . حقوق بشر، بشر بی حق! همیشه فرار کرده ام . خط خطی های شبانه ی پسرکی خسته. می نویسم ، نه از آن گونه که سخنی گفته باشم ، تنها برای آنکه حرفها در دلم تلنبار نشود . آری تا سبک شوم و به آسمان پرواز کنم. نویسنده: الهام - ۱۳٩۱/۳/۱٢. جمع کن بساطت را از جلوی دکان دل ما عشق! تو مثل بنج ل های چینی. هرچه خوشرنگ تر، تو خالی تر. بچه ی دل ما هم که اصل و ب دل نمی شناسد. پا می کوبد و می خواهد بی همه چیز!

didaar.persianblog.ir

رهایی

http://didaar.persianblog.ir/post/250

طنین ناله ای ، از کوچه ای بن بست می آید . . . به جاده ای که از آن آمدی، گلم برگرد . حقوق بشر، بشر بی حق! همیشه فرار کرده ام . خط خطی های شبانه ی پسرکی خسته. می نویسم ، نه از آن گونه که سخنی گفته باشم ، تنها برای آنکه حرفها در دلم تلنبار نشود . آری تا سبک شوم و به آسمان پرواز کنم. نویسنده: الهام - ۱۳٩۱/۱/۳٠. عینک ته استکانی ات را به چشمانت بگذار. دفترچه ات را بیاور. پاک کن ات را بردار. و نامم را از کلاست خط بزن. من معلم دیگری می خواهم. دنیای سخت گیر . . .

didaar.persianblog.ir

رهایی

http://didaar.persianblog.ir/post/263

طنین ناله ای ، از کوچه ای بن بست می آید . . . به جاده ای که از آن آمدی، گلم برگرد . حقوق بشر، بشر بی حق! همیشه فرار کرده ام . خط خطی های شبانه ی پسرکی خسته. می نویسم ، نه از آن گونه که سخنی گفته باشم ، تنها برای آنکه حرفها در دلم تلنبار نشود . آری تا سبک شوم و به آسمان پرواز کنم. نویسنده: الهام - ۱۳٩٢/۱/٥. از پیچ ناممکن به آن سوی دره ی بایدها . . . پلی در میانه نیست ،. بر جانم قدم می گذارم!

didaar.persianblog.ir

رهایی

http://didaar.persianblog.ir/post/261

طنین ناله ای ، از کوچه ای بن بست می آید . . . به جاده ای که از آن آمدی، گلم برگرد . حقوق بشر، بشر بی حق! همیشه فرار کرده ام . خط خطی های شبانه ی پسرکی خسته. می نویسم ، نه از آن گونه که سخنی گفته باشم ، تنها برای آنکه حرفها در دلم تلنبار نشود . آری تا سبک شوم و به آسمان پرواز کنم. نویسنده: الهام - ۱۳٩۱/٥/۳. رعد و برق می زند و من به تکه ای اضافی می اندیشم. که هیچ معمایی را کامل نمی کند. رعد و برق می زند و من. به دمپایی های ساکت کنار استخر می اندیشم. که مال همه بود و مال هیچکس نبود. رعد و برق می زند و من.

didaar.persianblog.ir

رهایی

http://didaar.persianblog.ir/post/251

طنین ناله ای ، از کوچه ای بن بست می آید . . . به جاده ای که از آن آمدی، گلم برگرد . حقوق بشر، بشر بی حق! همیشه فرار کرده ام . خط خطی های شبانه ی پسرکی خسته. می نویسم ، نه از آن گونه که سخنی گفته باشم ، تنها برای آنکه حرفها در دلم تلنبار نشود . آری تا سبک شوم و به آسمان پرواز کنم. نویسنده: الهام - ۱۳٩۱/٢/۱٢. تکیه گاهم لوکیشن هایی با دیوارهای متحرک بود و زمین زیر پایم. نهنگی خفته که جزیره اش می پنداشتم! تقصیر من نیست اگر دوستی ات را به دندان مقیاس. بر من خرده نگیر. بزرگ شده ی هراس . . .

didaar.persianblog.ir

رهایی

http://didaar.persianblog.ir/post/256

طنین ناله ای ، از کوچه ای بن بست می آید . . . به جاده ای که از آن آمدی، گلم برگرد . حقوق بشر، بشر بی حق! همیشه فرار کرده ام . خط خطی های شبانه ی پسرکی خسته. می نویسم ، نه از آن گونه که سخنی گفته باشم ، تنها برای آنکه حرفها در دلم تلنبار نشود . آری تا سبک شوم و به آسمان پرواز کنم. نویسنده: الهام - ۱۳٩۱/۳/۱٧. نانوا به شرافتت یواش تر. این نان توی دست ت. روزی به گندمزاری عاشق بوده است. هرکه را سرنوشت بازی داد که انکارش نمی کنند!