KHOSHGEL123.BLOGFA.COM

baran136.blogfa.com

باران بهاری - یادت باشد، با تو به امروز رسیدم

http://www.baran136.blogfa.com/post-39.aspx

کی دل به راه می شوم آخر! محبس تنگیست واژه، روزی با شعر رها خواهم شد. یادت باشد، با تو به امروز رسیدم. هیچگاه دوست نداشته ام همه ی حرف هایم را به یکباره بگویم. و همه ی احساسم را یکجا خرج کنم. به خاطر همین شعرهایم به اینجا رسیده. اینجا، جای بدی نیست. اینجا، رویای چشمان توست. دو تا فنجون چای خوردیم ، دوتا فنجونو تو دو تا دستم گرفتم تا دوباره پرش کنم ،. هی تکرار کردم دست راست تو ، دست چپ من. دست راست تو، دست چپ من. وقتی چایی رو ریختم دست چپو دادم به تو. یعنی اینقد این روزا فکرم داغونه. تو توی خوابم نمیای.

baran136.blogfa.com

باران بهاری - یکسال دیگر ...

http://www.baran136.blogfa.com/post-31.aspx

کی دل به راه می شوم آخر! محبس تنگیست واژه، روزی با شعر رها خواهم شد. همه ی ماجرا این نیست. گاهی نگفته فریاد میشویم. شانه ای می طلبیم برای هق هق. روزنه ای در پی نور. همه چیز گفتنی نیست. جنس اشک ها یکسان نیست. دلتنگی من با تو یکی نیست. رنگ درد ها فرق دارد. دعا کنیم "حول حالنا الی احسن الحال". آرزوهای بهاری با نگاه به آسمان امید محقق می شود. آسمانی از او بخواهیم. نوشته شده در شنبه بیست و یکم اسفند ۱۳۸۹ساعت 17:43 توسط اکرم صفیری. Design By : Mihantheme. ظرف دلم لبریز دلتنگی. روزی تا آسمان عشق پرواز می کند.

baran136.blogfa.com

باران بهاری - سیب

http://www.baran136.blogfa.com/post-35.aspx

کی دل به راه می شوم آخر! محبس تنگیست واژه، روزی با شعر رها خواهم شد. دراز می کشد قلب سردم به روی قالی. بخار استکان های چایی. جای عطر سیب دستان تو خالی. پی نوشت : امشب داره بارون میاد ، به خاطر تو ، به خاطر من . نوشته شده در پنجشنبه پنجم آبان ۱۳۹۰ساعت 23:5 توسط اکرم صفیری. Design By : Mihantheme. ظرف دلم لبریز دلتنگی. دلتنگی هایم شاید رنگ بادبادک های کودکیست. روزی تا آسمان عشق پرواز می کند. فردا شاید سفیر قلبها باشم. دیروزم رنگ غروب گشته. فردایم انعکاس اعمالم است. اگر قصد سفر داری نمی گویم. دنباله ی احساس...

baran136.blogfa.com

باران بهاری - دلیل بودن

http://www.baran136.blogfa.com/post-27.aspx

کی دل به راه می شوم آخر! محبس تنگیست واژه، روزی با شعر رها خواهم شد. این روزها آنقدر نزدیک به خود هستم. که تپش قلبم را به گوش خود میشنوم. آنقدر نزدیک که با انگشتانم ذهنم را لمس میکنم. و دورم از همه. از زمینی که پاهایم فرود آمدنش را احساس نمی کند. و اشیایی که دور از دستانم تصور میشوند. و انسان هایی که نمی فهمم چرا. هر چه در رویاهایم غرق میشوم. از ساحل نجات آدمیان دور میشوم. دیروز صدای ناله ی بند بند انگشتم را شنیدم. به خط کشی های کف دستم خیره ماندم. بی هیچ انتظار کف بینی. و به موهایم حس نوازش تقدیم کردم.

baran136.blogfa.com

باران بهاری -

http://www.baran136.blogfa.com/post-44.aspx

کی دل به راه می شوم آخر! محبس تنگیست واژه، روزی با شعر رها خواهم شد. و اینبار وداعی دیگر. خسته ام از این دیر رسیدن ها. نوشداروی من نه درمان درد توست و نه تسکین غم من. اینبار روبه روی آینه می ایستم. برای دیدن تو در گذشته ی خویش. خودم را به دار چشمانت می کشم. مرگ پایان درد است. باید تکه تکه آب شوم. نه برف باریده ،نه عمر بگذشته و نه من در آسیاب سفید کرده ام موهایم را. فقط روزی که رفتی دنیا تمام شد! چقدر باید چشم و گوشت خوب باز باشد و بدانی که کی باید بروی، نباشی .کی باشی، سکوت کنی ولی باشی. یاد باد آنکه نها...

baran136.blogfa.com

باران بهاری - افتاده ترین خورشید

http://www.baran136.blogfa.com/post-42.aspx

کی دل به راه می شوم آخر! محبس تنگیست واژه، روزی با شعر رها خواهم شد. این روزها عجیب با خودت هستی ، گاهی لازم است. کسی بیاید به پشتت بزند بگوید. و من بگویم هیییییییس. صدایش هنوز در گوشم است مباد که در مکررات زندگی فراموش شود. و آنگاه همه سری از افسوس تکان می دهند و زیرلب لفظ دیوانه را تکرار می کنند. و اینجاست که قصه ی تو برایشان تمام می شود. و دفترت را می بندند و می روند سراغ دیگری. ولی افسوس که من .چیزی شبیه سکوتم. و تنها واژه ای که از تو در قلبم تداعی می شود. دور و بعید است. و تاب بیاورم خودم را. و جاده...

baran136.blogfa.com

باران بهاری - تو خوب یادت نیست!

http://www.baran136.blogfa.com/post-34.aspx

کی دل به راه می شوم آخر! محبس تنگیست واژه، روزی با شعر رها خواهم شد. تو خوب یادت نیست! شنیده ای صدای پای مرا. صدای پای مرا از مسیر غرور. و از تانی بین ماندن و رفتن. شنیده ای خبر وصال مرا. وصال غریبی که نبسته بگسسته. من از هجوم سرد سیاهی نیامده ام. من از شکاف رنج و جدایی نیامده ام. من از شکایت شب های خیالی نیامده ام. من از ستیز آبهای روان. من از میان روشنایی. تمام رد پاهای صبح را گشتم. ولی افسوس که دلتنگی. راه به جایی نمی برد هرگز. که لمس لحظه لحظه ی آن. مرور عشق دوباره ، مرور بودن هاست. من از یقین تو.

baran136.blogfa.com

باران بهاری - تسلیم

http://www.baran136.blogfa.com/post-28.aspx

کی دل به راه می شوم آخر! محبس تنگیست واژه، روزی با شعر رها خواهم شد. زن و شوهری بعد از سالها صاحب فرزندی شدند که این فرزند. برای هردویشان عزیز بود یک روز که مرد خارج از خانه بود. مشغول رسیدگی به کار خانه بچه ی آن ها در حوض غرق. زن پیکر بی جان بچه را در پارچه ای پیچید و او را در صندوق. گذاشت و رفت غذای خوشمزه باب میل همسرش را پخت و خود. را آراست و در مقابل شوهرش آمد .وقتی مرد ، غذا و خانه و زن. را دید و حسابی خوشحال بود زن شروع به صحبت کرد و گفت: که. ولی همسایه ما ناراحت است نظر تو چیه؟ اگر من صیاد اولام ...

baran136.blogfa.com

باران بهاری - متولد شدم

http://www.baran136.blogfa.com/post-29.aspx

کی دل به راه می شوم آخر! محبس تنگیست واژه، روزی با شعر رها خواهم شد. غریبگی نکن ، اینجا همونجاست که متولد شدی! آنروز که خاک وجودم سرشته شد آن روز که پا به این دنیا گذاشتم. تقدیری برایم رقم زدی؟ وقتی برای بار اول فغان سر دادم از چه نالیدم؟ گریه ام از بهر چه بود؟ من که به آغوش پر مهری پناه آورده بودم درد ونیازم از چه بود؟ نه آنکه مرا از تو جدا کرده بودند در عالمی که هیچ نمی دانم از آن . و بعد خندیدم به همه آدمها، آنهایی که با لبخند من خوشحال میشدند. با هر دست و پا. همانی که مرا هستی بخشید. عیبی نداره بی تو...