provlimatikoi.blogspot.com
Κάθε τέλος κι αρχή...: Ιουλίου 2009
http://provlimatikoi.blogspot.com/2009_07_01_archive.html
Δευτέρα, 13 Ιουλίου 2009. Στόχος αυτού του καλοκαιριού να επισκεφτούμε όσο το δυνατόν περισσότερα φεστιβάλ και να παρακολουθήσουμε πολλές συναυλίες! Βασικά δικός μου στόχος είναι, δεν ξέρω γιατί μιλάω στον πληθυντικό. Ίσως επειδή κάποιος θα με συνοδέψει. Εξάλλου δεν είναι και πολύ ωραίο να κάνεις πράματα (Κλαίρη! Ξεκινήσαμε λοιπόν με φεστιβάλ Αμφίπολης - διόλου ευκαταφρόνητο! Απίστευτος, με αμείωτο πάθος και μία ενέργεια που σε κάνει να σηκωθείς και να χορέψεις ζεϊμπέκικο επιτόπου! Κάθε τέλος κι αρχή.
provlimatikoi.blogspot.com
Κάθε τέλος κι αρχή...: Οκτωβρίου 2008
http://provlimatikoi.blogspot.com/2008_10_01_archive.html
Κυριακή, 19 Οκτωβρίου 2008. Με τη σειρά μου ανταποκρίνομαι στην πρόσκληση του Πρωτόπλαστου. Για τις αλήθειες μου! Οι κανόνες του παιχνιδιού:. 1Βάλε Link (σύνδεση) προς το άτομο που σε έκανε tag. 2Γράψε 7 αλήθειες για σένα στο blog σου, κάποιες κοινές, κάποιες περίεργες. 3Κάνε tag 7 άτομα στο τέλος της ανάρτησης βάζοντας τα ονόματα τους και links προς το blog τους. 4Ειδοποίησε τους ότι τους έχεις κάνει tag αφήνοντας σχόλιο στο blog τους. Και ιδού οι δικιές μου:. Κακό ή καλό δε ξέρω. Θα σου πω τον τρόπο.
provlimatikoi.blogspot.com
Κάθε τέλος κι αρχή...: Αυγούστου 2010
http://provlimatikoi.blogspot.com/2010_08_01_archive.html
Τετάρτη, 4 Αυγούστου 2010. Με τη μούρλα που κουβαλάμε η Kat κι εγώ, ξεκινήσαμε μία Τετάρτη πρωί και πήραμε τα βουνά και τα λαγκάδια. Εθελοντισμός στον Άγιο Λαυρέντιο Πηλίου. Μαζί με άλλα 6 άτομα, θα καθαρίζαμε ένα καλντερίμι – μέχρι την Πέμπτη, δε ξέραμε καν πως μοιάζει αυτό το καλντερίμι! Κανενός το μυαλό δε μπορούσε να χωρέσει τι θα γινόταν μετά την 4η μέρα που όχι απλά γνωριστήκαμε, αλλά παραγνωριστήκαμε όπως πολύ σωστά είπε η Νατάσσα! 8 διαφορετικοί άνθρωποι, μέσα σε ένα χωριό παραμύθι, ΖΗΣΑΜΕ! Αυτό ...
provlimatikoi.blogspot.com
Κάθε τέλος κι αρχή...
http://provlimatikoi.blogspot.com/2011/01/normal-0-false-false-false-el-x-none-x.html
Παρασκευή, 28 Ιανουαρίου 2011. Παρόλο που υπάρχει ο κίνδυνος στο επόμενο μέτρο να πέσεις σε τρύπα εσύ νιώθεις τόσο ζωντανός.Γυμνός, φοβισμένος, τυφλός, αλλά τόσο ζωντανός.Κι ευτυχισμένος.Κάπως έτσι είναι ο έρωτας χωρίς λογική.Εγώ βγήκα από το κλουβί μου.Αλλά που είναι αυτό το δάσος. Χθες άκουσες δύο φωνές: της λογικής και της καρδιάς. Θυμάσαι ποια ακολούθησες τελικά. Καλή σου μέρα κουμπί μου! 29 Ιανουαρίου 2011 - 12:54 μ.μ. Αφού βγήκες, σειρά έχει τώρα να βρεις εσύ το δάσος. Κάθε τέλος κι αρχή.
provlimatikoi.blogspot.com
Κάθε τέλος κι αρχή...: Αυγούστου 2008
http://provlimatikoi.blogspot.com/2008_08_01_archive.html
Κυριακή, 3 Αυγούστου 2008. Όχι, δε θα μιλήσω για το τραγούδι των fool's garden (χαζόκηπος;). Θα μιλήσω για μία ταινία απλή, βατή και κατανοητή που μέσα από την απλότητά της κερδίζει το θεατή και τον κάνει να σκεφτεί λιγάκι παραπέρα, όσο χρειάζεται για να μην χαλάσει το βράδυ του. Η ταινία είναι αργή σχετικά, στατική, με κατά στιγμές ωραία φωτογραφία. Ενώ μετακινείται στο χώρο (Ραμάλα, Ιερουσαλήμ, Ουάσιγκτον), κοιτάζει στο μικρόκοσμο των ατόμων χωρίς να δίνει βήμα στις "χωροταξικές" ανησυχίες κανενός&...
provlimatikoi.blogspot.com
Κάθε τέλος κι αρχή...: Ιουλίου 2010
http://provlimatikoi.blogspot.com/2010_07_01_archive.html
Πέμπτη, 15 Ιουλίου 2010. Σήμερα το πρωί κι ενώ ήμουν βουτηγμένη στα νούμερα, χτυπάει το τηλέφωνο μου! Μια φωνή που κάτι μου θύμιζε αλλά δε μπορούσα να καταλάβω ακριβώς τι. Σα να άνοιγα ένα συρτάρι, χρόνια κλειστό και από μέσα του να ξεπηδούσανε ήχοι και εικόνες από το παρελθόν. Και με το άκουσμα του ονόματος της, τρελάθηκα από τη χαρά μου! Ήταν η Ν. Είχα να την δω πάνω από 8 χρόνια. σίγουρα. μπορεί και παραπάνω ούτε κι εγώ καλά καλά θυμάμαι! N να είσαι πάντα ευτυχισμένη! Εγγραφή σε: Αναρτήσεις (Atom).
provlimatikoi.blogspot.com
Κάθε τέλος κι αρχή...: Νοεμβρίου 2009
http://provlimatikoi.blogspot.com/2009_11_01_archive.html
Πέμπτη, 26 Νοεμβρίου 2009. Παρασκευή, 13 Νοεμβρίου 2009. Μήπως αλλάζουν τα πράγματα κάποια στιγμή τελικά? Δεν ξέρω γιατί μας πάνε όλα καλά τον τελευταίο καιρό. Για ολες μας. Κάποιος μας το χρωστούσε? Ήρθε επιτέλους ο καιρός να πάρουμε μια βαθιά ανάσα και να βουτήξουμε σε κάτι τόσο όμορφο που παράλληλα μας φοβίζει? Η αλήθεια είναι πως είμαστε καλά και προσπαθούμε, ποσπαθούμε για αυτό που έχουμε ανάγκη και χρειαζόμαστε στην τελική. Σας φιλώ γλυκά γλυκά, αξιολάτρευτα προβληματάκια μου. Κάθε τέλος κι αρχή.
provlimatikoi.blogspot.com
Κάθε τέλος κι αρχή...: Ιουλίου 2008
http://provlimatikoi.blogspot.com/2008_07_01_archive.html
Σάββατο, 19 Ιουλίου 2008. Τα σπάσαμε και πάλι. Γιορτές της Γης. Με το Κατερινάκι. Η Βλάστη είναι ένα χωριό στο νομό Κοζάνης στα 1200 μέτρα υψόμετρο, ενώ το Κατερινάκι με ταλαιπωρεί τα τελευταία 2,5 χρόνια. Οι Γιορτές της Γής από την άλλη ήταν μία καλή δικαιολογία α) για να ξεφύγουμε β) για να δούμε τους KULTUR SHOCK. Που είναι το τελευταίο αντίκσιον του υπογράφοντα. Το κάμπινγκ ήταν ελεύθερο και δεν είχε σχέση με τις συναυλίες. Έτσι μπορούσες να κατασκηνώσεις φορ φρι. Οι ΚS που τα σπάσανε. Και βγάλε τραγ...
provlimatikoi.blogspot.com
Κάθε τέλος κι αρχή...: Σεπτεμβρίου 2008
http://provlimatikoi.blogspot.com/2008_09_01_archive.html
Τετάρτη, 10 Σεπτεμβρίου 2008. Στις οχθες του αχερωντα,. Εκει θα σε περιμένω. Σπρωξε τη βάρκα στο μολυσμένα από τα πτώματα νερά του. Σπρώξε τη βάρκα στα αγιασμένα από τις ψυχές νερά του. Ακολούθα το ρευμα και μπες όλο ζωή στον κάτω κόσμο. Μην ξεχάσεις μόνο να βάλεις και τον ήλιο στην πλώρη σου. Γιατί σαν φτάσεις εκεί, θα χρειαστείς το φώς του. Το φως για να ανοίξεις τα μάτια από τις ψυχές. Τόσων νεκρών που για χιλιάδες χρόνια γίνονται στολίδια στις μάυρες όχθες. Οι ψυχές συμπιέζονται με χάρη θα το δείς.
provlimatikoi.blogspot.com
Κάθε τέλος κι αρχή...: Ιουνίου 2008
http://provlimatikoi.blogspot.com/2008_06_01_archive.html
Τρίτη, 24 Ιουνίου 2008. 1 αλήθεια, 3 ψέμματα! 1-Ήταν απόγευμα και με την "αλητοπαρέα" κατεβήκαμε για μπάνιο. Κάποιος έριξε την ιδέα να πάμε μέχρι τη σχεδία (ο Απόστολος θα ήταν) και όλοι συμφωνήσαμε. Η σχεδία ήταν τοποθετημένη περίπου στα 2.5 μέτρα βάθος. Φτάσαμε μια χαρά και ξαπλωθήκαμε πάνω της. Που να ξέραμε όμως, ότι με τον θόρυβο που προκαλέσαμε μέσα στο νερό θα "ξυπνούσαμε" τις ατελείωτες τσούχτρες που χαλάρωναν κάτω από την ηρεμία της σχεδίας! Φυσικά και δε μπορούσαμε να φύγουμε! Το αυτοκίνητο πήγ...
