KOLAHGIS.PERSIANBLOG.IR

az-to-labrizam.blogfa.com

حیات از عشق می شناس و ممات بی عشق می یاب

http://www.az-to-labrizam.blogfa.com/post/73/فوبیا

حیات از عشق می شناس و ممات بی عشق می یاب. با عشق، کی توانم کوشید؟ این جمله و همه آن چیزهایی که امیر با بیرحمی و سنگدلی به من می گفت دل مرا به درد می آورد اما هیچ چیز به اندازه این جمله مرا خرد نکرد که او گفت:( برو با کس دگیری دوست شو تا در کنار تو باشد، من نیز پس از مدتی از یاد تو خواهم رفت و عادی خواهم شد. من هم می بخشمت که ناراحت نباشی.). با شنیدن این جمله آنقدر در خود احساس ضعف و سستی و بی ارزشی می کردم که آرزو می کردم ای کاش مدتها پیش مرده بودم و به کلی فراموش شده بودم. من تنها و استوار. که ت رک کرده...

az-to-labrizam.blogfa.com

حیات از عشق می شناس و ممات بی عشق می یاب

http://www.az-to-labrizam.blogfa.com/post/103/خوشحالم

حیات از عشق می شناس و ممات بی عشق می یاب. با عشق، کی توانم کوشید؟ من و امیر قرار بود دیروز همدیگه رو ببینیم. من عصر ساعت چهار بیدار شدم و هر چی به امیر زنگ زدم جواب نداد.ولی خودش بعد از یک ساعت زنگ زد و گفت ببخشید. من مهمون دارم چهار پنج تا از دوستام اومدن . اجازه بده مهمون ها برن بعدش خودم بهت زنگ میزنم که بیای. ساعت هفت شب زنگ زد و گفت همین الان مهمون ها رفتن. الان میام دنبالت. من گفتم دیر شده ولش کن. ولی امیر اصرار کرد که تازه ساعت هفت هست و دیر نیست. منم قبول کردم. خیلی هم بهتر از همیشه برخورد کرد.

az-to-labrizam.blogfa.com

حیات از عشق می شناس و ممات بی عشق می یاب

http://www.az-to-labrizam.blogfa.com/post/107/دیگه-امیدی-نیست

حیات از عشق می شناس و ممات بی عشق می یاب. با عشق، کی توانم کوشید؟ بی هیچ امیدی به بودنت. نوشته شده توسط در پنجشنبه شانزدهم بهمن ۱۳۹۳ ساعت 23:12 موضوع لینک ثابت. این وبلاگ مسخره دیگر رسما تعطیل است. من تنها و استوار. نشستهام سر این میز و کافه تعطیل است. حکایت من و تو ، باطل اباطیل است. و توی تلخی فنجان قهوه میفهمم. که عاشقت نشدن کار حضرت فیل است. چقدر از تو درخت حماسه پربار است. چقدر دفتر تاریخ از تو سرشار است. تو کیستی که به یک شعر تازه میمانی. به رنج عاشقی بیاجازه میمانی. به سیبخوردن حوا و حضرت آدم.

az-to-labrizam.blogfa.com

حیات از عشق می شناس و ممات بی عشق می یاب

http://www.az-to-labrizam.blogfa.com/post/108/سر-مهر

حیات از عشق می شناس و ممات بی عشق می یاب. با عشق، کی توانم کوشید؟ منم که جور و جفا دیدم و وفا کردم. توئی که مهر و وفا دیدی و جفا کردی. بیا که با همه نامهربانی ات ای ماه. خوش آمدی و گل آوردی و صفا کردی. بیا که چشم تو تا شرم و ناز دارد کس. نپرسد از تو که این ماجرا چرا کردی. م نت به یک نگه آهوانه می بخشم. هر آنچه ای ختنی خط من خطا کردی. اگر چه کار جهان بر مراد ما نشود. بیا که کار جهان بر مراد ما کردی. هزار درد فرستادی ام به جان لیکن. چو آمدی همه آن دردها دوا کردی. کلید گنج غزلهای شهریار توئی. نشستهام سر این...

az-to-labrizam.blogfa.com

حیات از عشق می شناس و ممات بی عشق می یاب

http://www.az-to-labrizam.blogfa.com/post/112/این-وبلاگ-مسخره-دیگر-رسماً-تعطیل-است-

حیات از عشق می شناس و ممات بی عشق می یاب. با عشق، کی توانم کوشید؟ این وبلاگ مسخره دیگر رسما تعطیل است. دیگه حال و حوصله ی این وبلاگ مسخره رو ندارم. همون طور که امیر دیگه حال و حوصله ی منو نداره. دیروز هم بهم گفت: یادم نمیاد احساس و علاقه ای بین ما بوده باشه. دو تا دوست معمولی بودیم. یه بک رابطه دوستی عادی. مثل همه ی دوستها. از اول تا الان. من دوستت دارم ولی هیچ حسی بهت ندارم. وبلاگم رو حذف نمیکنم. شاید دلم براش تنگ بشه. خدایا بهم کمک کن. از همه دوستانم در این وبلاگ خداحافظی میکنم. سهم ما جدایی شد. شبان و...

100sal-tanhaee1.blogfa.com

دستان جوهری یک مرد - قسمتی از داستان خارج از قاب-بخش دوم

http://www.100sal-tanhaee1.blogfa.com/post/49

دستان جوهری یک مرد. سخنها می توانم گفت . غم نان اگر بگذارد. قسمتی از داستان خارج از قاب-بخش دوم. برنوشت: ماندلا رفت. پدر همه ما. شاعر شعرهای آن کتاب؟ شنبه شانزدهم آذر ۱۳۹۲ ] [ 20:40 ] [ اسماعيل سالاري ] . زبانم از بيان دردها قاصر است و جان در گرو.دل در چكاچاك مهيب اين برزخ كه نامش زندگي نهاده اند تنديس انجماديست رسا.آآآي آدمكها چند فرسخ از رمان ژول ورن را طي كرده ايد به اعماق كشتن وجدان؟ حديث ما حديث اسماعيل بود. حديث خنجر بر گلو! در گوش من فسانه دلدادگي مخوان. ديگر ز من ترانه شوريدگي مخواه. عشق من و تو؟

az-to-labrizam.blogfa.com

حیات از عشق می شناس و ممات بی عشق می یاب

http://www.az-to-labrizam.blogfa.com/post/78/راجع-به-پست-قبلی

حیات از عشق می شناس و ممات بی عشق می یاب. با عشق، کی توانم کوشید؟ راجع به پست قبلی. دیروز من با امیر کلی چت کردم و خیلی بهم خوش گذشت. امیر وبلاگ من رو دید و گفت: وای، اینا چیه نوشتی. چرا نوشتی امیر با دوست دخترای پسرداییش رفته دبی؟ حالا همه راجع به من چه فکرایی می کنن. منم بهش گفتم خب راست میگم دیگه. امیر گفت من فقط توی مسیر با اونا بودم و وقتی رسیدیم دبی ازشون جدا شدم و رفتم خونه دوستام. من به امیر گفتم اگر ناراحت شدی حذفشون کنم. گفت نه نمی خواد حذفشون کنی. کسی اونجا منو نمیشناسه. من تنها و استوار.

100sal-tanhaee1.blogfa.com

دستان جوهری یک مرد - روانشناسی

http://www.100sal-tanhaee1.blogfa.com/tag/روانشناسی

دستان جوهری یک مرد. سخنها می توانم گفت . غم نان اگر بگذارد. داستان مردی از نژاد کاسپی. پاهایش می لرزید. اطمینان این که جز این کار هیچ تجربه دیگری نیست که به دستش نیاورده باشد حس ترس را در وجودش زنده کرد. حالا پیرمردی بود با تکرار روزانه ی حسی که هیچگاه نمی پسندید: تنهایی. پی نوشت: از دوست بسیار بسیار عزیزم ماهک تشکر میکنم که با تمام مشغله هایی که داشت در ویرایش داستانهای قبل مرا یاری کرد. و امیدوارم چنین دوستان کمیابی همواره در کنار هر کسی باشند تا انسان هیچگاه طعم تنهایی درونی را نچشد. چه کسی می داند مش...

100sal-tanhaee1.blogfa.com

دستان جوهری یک مرد - در داستان

http://www.100sal-tanhaee1.blogfa.com/post/51

دستان جوهری یک مرد. سخنها می توانم گفت . غم نان اگر بگذارد. جمعه یازدهم بهمن ۱۳۹۲ ] [ 18:41 ] [ اسماعيل سالاري ] . زبانم از بيان دردها قاصر است و جان در گرو.دل در چكاچاك مهيب اين برزخ كه نامش زندگي نهاده اند تنديس انجماديست رسا.آآآي آدمكها چند فرسخ از رمان ژول ورن را طي كرده ايد به اعماق كشتن وجدان؟ حديث ما حديث اسماعيل بود. حديث خنجر بر گلو! نمي برد اين چاقوي ابراهيم گلوي مرا و نمي رود كمي دور از حنجره ملتهبم.ديرست گاليا. هزار كاكلي شاد در چشمان همسان تو و هزار قناري غمگين در گلوي اينسان من! عشق من و تو؟

100sal-tanhaee1.blogfa.com

دستان جوهری یک مرد - به کدام زبان؟

http://www.100sal-tanhaee1.blogfa.com/post/53

دستان جوهری یک مرد. سخنها می توانم گفت . غم نان اگر بگذارد. از مجمعی که نمی فهمیدم. به جهانی که نمی فهمانیدم. رجعت کرده بود(بدون ضمیری که بفهماند فهمیدنش از که می آید). به خط ننوشته به سینه کش سنگهای غارها. در عصری که هزاران مفهوم برای فهمانیدن است. زبان خویشتن را به هر رگی به دیوار انسانیت می کوبید(با همان ضمیر سطرهای آغازین). دارم میفهمانمتان. بفهمیدم. زبان نگاه، نوشتار، دست و پا زدنها، بغض، اشک.آآآه. بفهمیدم. هجرت، راه زنده ماندن من است. راه فهمیدن. راه فهمانیدن. و پدرش که مرا نجس می پنداشت. چرا که هی...