LITEROWKI.BLOGSPOT.COM

metaferejn.blogspot.com

Coś tu trzeba wpisać.: Spawa honoru

http://metaferejn.blogspot.com/2010/12/spawa-honoru.html

Coś tu trzeba wpisać. Poniedziałek, 20 grudnia 2010. Kultura umarła. Nieśmiertelna sztuka okazała się śmiertelna, śmiertelne okazały się także - o zgrozo! Nie tak szybko, moi mili! Coś przeoczyliśmy, najmilsi. Jakiś dźwięk grający w duszy został zagłuszony przez operowe śpiewy, jakiś blask przybladł, zasłonięty Narodzinami Wenus; jakaś cudna strofa umknęła naszej uwadze, gdy zachwycaliśmy się - być może nadaremne! O, tęczowi bogowie! Czuję drgania Waszego zachwytu, zachwytu nad prostotą i pięknem rozwiąz...

metaferejn.blogspot.com

Coś tu trzeba wpisać.: czerwca 2010

http://metaferejn.blogspot.com/2010_06_01_archive.html

Coś tu trzeba wpisać. Poniedziałek, 14 czerwca 2010. Okrzyk ten był pierwszym dźwiękiem, który dotarł do uszu nowo narodzonego Zygmusia. Potem mógł słyszeć przede wszystkim swój rozdzierający szloch. Ważył akurat tyle, co trzeba. Zdrów jak ryba– orzekł też wkrótce pan doktor i mama z dzieckiem mogli opuścić zimny szpital i wrócić (matka) lub pierwszy raz przybyć (syn) do domu. Już, cichutko – odpowiadał ojciec. Cichuteńko, spokojnie, już, ciiiiii. A a a, kotki dwa, szare bure obydwa. Wkrótce Zygmunt wzbo...

metaferejn.blogspot.com

Coś tu trzeba wpisać.: lipca 2010

http://metaferejn.blogspot.com/2010_07_01_archive.html

Coś tu trzeba wpisać. Piątek, 23 lipca 2010. S Barańczak - Obserwatorzy ptaków. Z drżącej w upale szosy numer 8. Z jej motelami, pędem i stacjami Esso. Dość było skręcić ostro, szorując podwoziem. O piach, w ciągnącą się pół mili leśną. Drogę, dotrzeć do kiosku z desek, gdzie sumienna. Grubaska pobierała stosowną opłatę,. Wydając w zamian uśmiech i broszurę,. Zostawić wóz pod sosną, której czubek z szumem. Mierzwił obłoki, i tak już kudłate,. I bez większego zrozumienia. Wymysł, ta cała komedia z naturą,.

metaferejn.blogspot.com

Coś tu trzeba wpisać.: Dziesięć porad dla piszącego humanisty

http://metaferejn.blogspot.com/2011/02/dziesiec-porad-dla-piszacego-humanisty.html

Coś tu trzeba wpisać. Środa, 2 lutego 2011. Dziesięć porad dla piszącego humanisty. 2 Wierzymy, że czytelnicy potrafią doskonale odnajdywać informacje. Nie będziemy zatem streszczać im swoich lektur, choćby wydawały się nam one godne uwagi. Najprawdopodobniej bowiem jest zupełnie odwrotnie, a jedynym, co pcha nas do wielostronicowych rozważań jest własny snobizm i chęć zaimponowania. 4,5 I na pewno mamy kolegów, więc darujmy sobie nudne wywody o samotności. 6 Pisarze, filozofowie i mędrcy są fajni, ale n...

metaferejn.blogspot.com

Coś tu trzeba wpisać.: Jeden dzień mojego miasta (traktat dygresyjny)

http://metaferejn.blogspot.com/2010/09/jeden-dzien-mojego-miasta-traktat.html

Coś tu trzeba wpisać. Niedziela, 26 września 2010. Jeden dzień mojego miasta (traktat dygresyjny). Oldze, która chyba lubi ten Chełm, choć nie lubi swojego imienia). 8222; Trzeba było je widzieć - te małe i maleńkie miasta mojej ojczyzny. Nauczyły się jednego dnia na pamięć; wykrzykują go bez przerwy w słońce jak wielkie szare papugi. Który zechciałby ubarwić kroniki jakąś wielką tragedią. Nagłówków cotygodniowych gazet nie zaszczyciłby też żaden bohaterski czyn - nikt nie rzuci się po koła autobusu,...

metaferejn.blogspot.com

Coś tu trzeba wpisać.: stycznia 2011

http://metaferejn.blogspot.com/2011_01_01_archive.html

Coś tu trzeba wpisać. Czwartek, 13 stycznia 2011. Do Pana Premiera Rosji, Władimira Władimirowicza Putina. Warszawa, 13.01.1011. Na wstępie muszę zaznaczyć, że ja bardzo Pana lubię. Ja wiem, że dużo złych ludzi pluje na Pana i nazywa mordercą i ogólnie złym człowiekiem, ale Pan ich nie słucha i niech pamięta, że są ludzie, tacy jak ja, którzy wiedzą, że Pan ma dobre serduszko i kocha wszystkie dzieci. Nigdy nie byłem w Rosji, ale dużo czytałem o tym państwie i czasami żałuję, że nie jestem Rosjaninem.

metaferejn.blogspot.com

Coś tu trzeba wpisać.: Do Pana Premiera Rosji, Władimira Władimirowicza Putina

http://metaferejn.blogspot.com/2011/01/do-pana-premiera-rosji-wadimira.html

Coś tu trzeba wpisać. Czwartek, 13 stycznia 2011. Do Pana Premiera Rosji, Władimira Władimirowicza Putina. Warszawa, 13.01.1011. Na wstępie muszę zaznaczyć, że ja bardzo Pana lubię. Ja wiem, że dużo złych ludzi pluje na Pana i nazywa mordercą i ogólnie złym człowiekiem, ale Pan ich nie słucha i niech pamięta, że są ludzie, tacy jak ja, którzy wiedzą, że Pan ma dobre serduszko i kocha wszystkie dzieci. Nigdy nie byłem w Rosji, ale dużo czytałem o tym państwie i czasami żałuję, że nie jestem Rosjaninem.

metaferejn.blogspot.com

Coś tu trzeba wpisać.: marca 2010

http://metaferejn.blogspot.com/2010_03_01_archive.html

Coś tu trzeba wpisać. Piątek, 19 marca 2010. Zakładając tego bloga miałem jedno postanowienie: nie pisać o swoim życiu. Organicznie niemal nie cierpię taniego ekshibicjonizmu i wywlekania przed ciekawskie oczy publiczności ochłapów codziennej, nudnej autobiografii. A zatem. Khe, khe. Nazywam się Mateusz! Tak, tak, mam nadzieję, że nie daliście się nabrać. Nigdy nie interesowały mnie kwiaty. Nawiasem mówiąc: mniej więcej w wieku sześciu lat powołałem do życia pierwszy utwór epicki: bajkę o wierzbie. R...

metaferejn.blogspot.com

Coś tu trzeba wpisać.: grudnia 2010

http://metaferejn.blogspot.com/2010_12_01_archive.html

Coś tu trzeba wpisać. Wtorek, 28 grudnia 2010. Pogrubieniem zaznaczono ingerencje peerelowskiej cenzury). Bolek Bierut, pierwszy i zarazem ostatni prezydent PRL, w przeciwieństwie do biblijnego Łazarza. Teraz jednak, u progu lat pięćdziesiątych XX wieku, nie był już tym samym chłopkiem – roztropkiem, którego całym światem była przyparafialna. Szkółka, uśmiechnięci koledzy i pyzate dziewczęta. Teraz oto świat, wraz z całym swym ciężarem, dostojeństwem i zgrozą. Miejsce rezolutnego, skorego do psot. Młodzi...

metaferejn.blogspot.com

Coś tu trzeba wpisać.: sierpnia 2010

http://metaferejn.blogspot.com/2010_08_01_archive.html

Coś tu trzeba wpisać. Poniedziałek, 30 sierpnia 2010. Moja przyszła miłości, przyszłe światło mojego życia! Niepopełniony jeszcze grzechu, nieutrwalona duszo. Język dotyka podniebienia zaraz na początku Twojego imienia. Czasami wydaje mi się, że zaczynam Cię rozumieć. To, co mówisz, staje się przez moment jasne i czytelne. Pojawia się nadzieja; może wyolbrzymiłem Twoją postać w myślach, może nie jesteś taka, za jaką Cię uważam. Ale Ty robisz to specjalnie: odsłaniasz się na chwilę po to, by z...Oczywiści...