manforequality.wordpress.com

andaruony.persianblog.ir

هیچ چیز با تو شروع نشد، همه چیز با تو تمام میشود - اندرونی

http://andaruony.persianblog.ir/post/162

1777;۳٩٢/۸/۱٠. هیچ چیز با تو شروع نشد، همه چیز با تو تمام میشود. الان که همه خبرا شده افشای جاسوسی این از اون و اون از این! اینهمه راه، اینهمه وسیله! تو به من بگو چرا من نمیتونم هیچ جای این کره خاکی هیچ اثر و نشونی از تو پیدا کنم؟ این انصافه که تو این دنیای شیشه ای، تو امن ترین جای دنیا رو پیدا کرده باشی؟ 1777;٠:٠٠ ‎ب.ظ نوشته الهه واحدی. بگذار تا از این شب دشوار بگذریم. آنگه چه مژده ها که به بام سحر بریم. رود رونده سینه و سر میزند به سنگ. یعنی بیا که ره بگشاییم و بگذریم. لعلی چکیده از دل ما بود و یاوه گشت.

andaruony.persianblog.ir

اندرونی

http://andaruony.persianblog.ir/1392/8

1777;۳٩٢/۸/٢٤. سالها پیش خواب می دیدم که توی باغ بزرگی هستم. باغی که برگ درختهاش انگار که از تازگی و شادابی می خندیدن. شنهای کف رودخونه اش همراه آب روی هم می لغزیدن و همهمه ای از آب شنیده میشد که تا اونموقع به گوش من آهنگین تر از اون صدایی نبود! میدیدم که همه سلول های تنم، مثل یه تشنه، همه اکسیژن هوا رو میمکید! با خاله بودم. صورتهامون رو گرفته بودیم سمت آسمون و توی باغ قدم میزدیم. رسیدیم گوشه باغ. یه خطی تو هوا دیدیم! رفتیم نزدیک تر. دیدیم از اونطرف به بعد دیگه هوا، هوا نیست. هوا، آب بود! تو به من بگو چر...

andaruony.persianblog.ir

اندرونی

http://andaruony.persianblog.ir/1392/3

1777;۳٩٢/۳/۳۱. گفتم اگه یه موقعی یکی تو آینده یه سمندون تو کوه و کمر دید بدونه جد بزرگشون ماییم! یه موقع این افتخار از کفمون نره. خوش به حال سین1 و سین2 و سین3 و سین4! الان تو عروسی ف دارن میزنن و میرقصن، اونوقت ما اینجا، تو خونه هرکدوم سعی میکنیم به روی خودمون نیاریم که قرار بود ما هم الان اونجا باشیم. تو خونه ما، سرگروه از همه مردم گریزتره. یه مقداری هم بگی نگی به مردم ستیزی مبتلا البته! اما گله ای نمیشه کرد چون من هم الان واسه خودم یه مردم گریز اصیلم! فکر نکنی خیلی از این اوضاع راضیم ها. نخیر! 1777;&#...

andaruony.persianblog.ir

اندرونی

http://andaruony.persianblog.ir/post/160

1777;۳٩٢/٧/۱۱. خوشبختى ردائى بود که به قامت ما اندازه نشد. 1777;:۳۸ ‎ق.ظ نوشته الهه واحدی. بگذار تا از این شب دشوار بگذریم. آنگه چه مژده ها که به بام سحر بریم. رود رونده سینه و سر میزند به سنگ. یعنی بیا که ره بگشاییم و بگذریم. لعلی چکیده از دل ما بود و یاوه گشت. خون میخوریم ما که بازش بپروریم. بی روشنی پدید نیاید بهای در. در ظلمت زمانه که داند چه گوهریم. هیچ زنی در چشمهای خدا نمیخندید. A MAN CALLED OLD FASHION. چند وقت یه بار. قوزک پای چپ یک زر افهی ایدهآلیست که در یک عصر پاییزی سیگارش تمام شده میخارد.

andaruony.persianblog.ir

اندرونی

http://andaruony.persianblog.ir/post/167

1777;۳٩٢/۱۱/۱٧. بیچاره ما که پیش تو از خاک کمتریم! 1777;٢:۱۸ ‎ق.ظ نوشته الهه واحدی. بگذار تا از این شب دشوار بگذریم. آنگه چه مژده ها که به بام سحر بریم. رود رونده سینه و سر میزند به سنگ. یعنی بیا که ره بگشاییم و بگذریم. لعلی چکیده از دل ما بود و یاوه گشت. خون میخوریم ما که بازش بپروریم. بی روشنی پدید نیاید بهای در. در ظلمت زمانه که داند چه گوهریم. هیچ زنی در چشمهای خدا نمیخندید. A MAN CALLED OLD FASHION. چند وقت یه بار. قوزک پای چپ یک زر افهی ایدهآلیست که در یک عصر پاییزی سیگارش تمام شده میخارد.

andaruony.persianblog.ir

اندرونی

http://andaruony.persianblog.ir/post/149

1777;۳٩٢/٦/۱۸. اندرین گوشه خاموش فراموش شده. یاد رنگینی در خاطر من. گریه می انگیزد، گریه می انگیزد! 1639;:۳٧ ‎ب.ظ نوشته الهه واحدی. بگذار تا از این شب دشوار بگذریم. آنگه چه مژده ها که به بام سحر بریم. رود رونده سینه و سر میزند به سنگ. یعنی بیا که ره بگشاییم و بگذریم. لعلی چکیده از دل ما بود و یاوه گشت. خون میخوریم ما که بازش بپروریم. بی روشنی پدید نیاید بهای در. در ظلمت زمانه که داند چه گوهریم. هیچ زنی در چشمهای خدا نمیخندید. A MAN CALLED OLD FASHION. چند وقت یه بار. زنانه ترين اعترافات حوا. دل م می نویسد.

andaruony.persianblog.ir

اندرونی

http://andaruony.persianblog.ir/post/150

1777;۳٩٢/٦/۱۸. همیشه از روی پل گیشا که رد میشم نگاهم قفل میشه رو کابل های برق جلوی دانشگاه. از اونجا دسته پرنده های نشسته ی رو کابل، غمگینترین موجودات رو زمین اند. اینهمه کابل فشار قوی و این همه بال برای رسیدن بهشون اما آخرش . 1777;۱:۳۸ ‎ب.ظ نوشته الهه واحدی. بگذار تا از این شب دشوار بگذریم. آنگه چه مژده ها که به بام سحر بریم. رود رونده سینه و سر میزند به سنگ. یعنی بیا که ره بگشاییم و بگذریم. لعلی چکیده از دل ما بود و یاوه گشت. خون میخوریم ما که بازش بپروریم. بی روشنی پدید نیاید بهای در. چند وقت یه بار.

andaruony.persianblog.ir

اندرونی

http://andaruony.persianblog.ir/1389/10

1777;۳۸٩/۱٠/٢۸. جایی همین کنار گوشه ها باید نوشته باشم از یک قرار قدیمی با دلم، که برای همه ی زندگی بین پشیمانی کرده ها و حسرت ناکرده ها همیشه اولی را انتخاب کنم. حالا بله. از کاری که کرده ام پشیمانم. خیلی پشیمانم. اما باز هم خیال می کنم برای این پشیمانی می توانم شانه بیندازم بالا، چشم در چشم آن حسرت اما نمی توانستم بمانم. 1641;:٥٤ ‎ب.ظ نوشته الهه واحدی. بگذار تا از این شب دشوار بگذریم. آنگه چه مژده ها که به بام سحر بریم. رود رونده سینه و سر میزند به سنگ. یعنی بیا که ره بگشاییم و بگذریم. چند وقت یه بار.

andaruony.persianblog.ir

اندرونی

http://andaruony.persianblog.ir/1392/4

1777;۳٩٢/٤/۳٠. دلخوشی های کوچک لعنتی. که پوست می اندازند. می خزند به گذشته. دلخوشی هایی که به دلتنگی می شناسی‌. و به جای خالی شان. 1784;:٥۳ ‎ب.ظ نوشته الهه واحدی. 1777;۳٩٢/٤/٢۳. چرا به اندازه‌ی نگاه‌هام. کجای روزهایی که گذشت. پنهان شده است . 1777;:٠٤ ‎ق.ظ نوشته الهه واحدی. 1777;۳٩٢/٤/٢۳. از خیابانی به خیابان دیگر. در من، خیابان‌ ها شلوغ شد. فریاد، فریاد را می د رید. م ردمی به خیابان ها ریختند. گ ره‌ ها به شال‌ ها زدند. گ ره‌ ها به دست ها. گ ره ها به امیدها. و افسوس که هیچ موجودی. در من، هر چند سال یک بار.

andaruony.persianblog.ir

اندرونی

http://andaruony.persianblog.ir/post/155

1777;۳٩٢/٧/٦. تنها کاریست که آموخته ام ،. کاری که دوست و دشمن. به آن حسادت می کنند. 1777;٠:٥۳ ‎ب.ظ نوشته الهه واحدی. بگذار تا از این شب دشوار بگذریم. آنگه چه مژده ها که به بام سحر بریم. رود رونده سینه و سر میزند به سنگ. یعنی بیا که ره بگشاییم و بگذریم. لعلی چکیده از دل ما بود و یاوه گشت. خون میخوریم ما که بازش بپروریم. بی روشنی پدید نیاید بهای در. در ظلمت زمانه که داند چه گوهریم. هیچ زنی در چشمهای خدا نمیخندید. A MAN CALLED OLD FASHION. چند وقت یه بار. زنانه ترين اعترافات حوا. کتاب هایی که می خوانیم.