MANSHOUR.BLOGFA.COM

sobheyalda.blogfa.com

افسانه - لبخند،طرح گریه

http://sobheyalda.blogfa.com/post-103.aspx

دیروز را چو امروز گویی حرام کردم. دیوار پشت دیوار صبحی که شام کردم. شوق تو هست با من ،دیدار با بهانه. رویا که باورم شد قصد کلام کردم. آمد دو چشم مستت بر ذهن من دوباره. ناگاه و بی اراده بر تو سلام کردم. با دیده ی مه آلود،به چهره ای هراسان. تا شد به باور من چشمی به جام کردم. گفتم که چشم هایت راز مرا نفهمید. خندید چشم هایت وقتی تمام کردم. لبخند،طرح گریه خاموش شو فسانه. رویا به کام دنیا،خود را چه رام کردم! نوشته شده در جمعه ۲۸ خرداد۱۳۸۹ساعت ۱۱:۵۳ قبل از ظهر توسط افسانه.

sobheyalda.blogfa.com

افسانه - جسدم می خندد...

http://sobheyalda.blogfa.com/post-100.aspx

و سر انجام سکوت. پر خود را بکشید. مرغ حق بود که می گفت به من. پای در بستر خاموش زمین. ته ارابه ی متروک زمان. و خیالی که چو تصویر گذشت. در آینه جز صورت من هیچ نبود. چشم من پشت سر ثانیه ها می گرید. و سر انجام سکوت. نوشته شده در دوشنبه ۴ خرداد۱۳۸۸ساعت ۱۴:۴۸ بعد از ظهر توسط افسانه.

sobheyalda.blogfa.com

افسانه - یک شرط

http://sobheyalda.blogfa.com/post-82.aspx

شرطی بگذارم از عجایب خالی. چون پرده ی آخر نمایش عالی. چون فرشته از جان شما می خواهم. نقدینگی و سایه ی پولی مالی. البته هزار و یک هنر من دارم. خندیدن و صورت گری پوشالی. لطفی بکنی و از برایم آرید. انگشتر و چندین و دگر آمالی. من را تو ببخش اگر ز خود می گویم. منت نکشم از تو اگر هم سالی. اندازه ای هم سهم وفا می خواهم. تا سر بکنم با تو به روی قالی. می فهمم اگر کنار هم ما هستیم. خیر(خییر)شده ام عجب به من می بالی. با این همه خوبی که ز من می بینی. ای دوست بگو چگونه هست؟

sobheyalda.blogfa.com

افسانه - چشم دگر.

http://sobheyalda.blogfa.com/post-99.aspx

بر نمی تابم اگر خار کنی خار شوم. زیر پاله شوم و باز به تکرار شوم. ثمری نیست ندارد اگر این کار کنی. به چه فهمی به چه جرمی دل ما خار کنی. به کدامین هنر بی هنرت ناز کنی. تو شبیخون بزنی بر خود و پرواز کنی. نه دگر هیچ نبینی اثر از من همه جا. نه دگر من شوم آن من که شده خار شما. برو آنجا که گدایی تو را پاس نهند. صورت و سیرت خود را بدهی خاص دهند. به تو از صورت و از چشم دگر می نگرند. برو آنجا که تو را پای به سر می نخرند. تو که هستی که مرا برده ی خود پنداری. تو خود از پستی خود پست ترین پنداری.

sobheyalda.blogfa.com

افسانه -

http://sobheyalda.blogfa.com/post-108.aspx

دم بود و تکان بود و زمان بود و عیان بود. در ورطه ی خوبان جهان رسم سگان بود. هر کس به کسی نان دهد و نان به کسی جان. ما جان نه طلب داشته زین قوم نه یک نان. آنجا ببرم جان خودم را که از این قوم رها شو. از قوم نفهمیده ی نادان صفتان خوب سوا شو. زین بی خردان عقب افتاده ی کج فهم. ماندند به گل،واهمه دارد شه بی رحم. از شه چه بگویم که همه ناز و ادا بود. این جمله ی اطفار از او دیده هوا بود. گه رستم دستان شود و گه پی ناز است. آن بی خرد نامی ما شعبده باز است. از برکت این شاه جهان،نامی دوران. با ملت آگاه پی دوری هم بود.

sobheyalda.blogfa.com

افسانه - یار کهن.

http://sobheyalda.blogfa.com/post-92.aspx

در خیالات خودم با تو سخن می گویم. با تو ای روح غزل رو به تو من می گویم. که تو تصویر ز مهتابی و نوری دل من. ماه مجلس شده ای دیده و تن می گویم. در هوای رخ خود وعده ی دیدار بده. از ره دور تو را موج موج عدن می گویم. هر چه از خویش فراتر بروم باز تو را. در دل نازک خود کوه شکن می گویم. در شگفتم که چو آهو بگریزی از من. بس که بی تاب توام صید فکن می گویم. هر نفس سوختم اندر پی تو تا برسم. در دلم نام تو را یار کهن می گویم. نوشته شده در چهارشنبه ۶ آذر۱۳۸۷ساعت ۲۲:۳۴ بعد از ظهر توسط افسانه.

sobheyalda.blogfa.com

افسانه - کهربای قلب من

http://sobheyalda.blogfa.com/post-102.aspx

خود به چشم آرزومندم تو را دیدم ز شور. خنده ی مستانه ای با های و هوی یک حضور. من تو را در آرزوهایم میان جست و جو. در شب تنهایی خود دیده ام از جنس نور. شاعر شعرم شدی شور دگر دادی به من. کهربای قلب من دل می برد از راه دور. پا به پای این تصور خنده ها و گریه ام. شوق دل دادن به یک رویا و تصویری صبور. من تو را با چشم جان دیدم ولی از چشم دل. ناگهان دیدم که کردی از من تنها عبور. با لب بسته سخن گفتم ز سوز عاشقی. زیر پا کردم این دیوار بی جا از غرور. نوشته شده در شنبه ۲۸ فروردین۱۳۸۹ساعت ۲۲:۷ بعد از ظهر توسط افسانه.

sobheyalda.blogfa.com

افسانه - امشب

http://sobheyalda.blogfa.com/post-109.aspx

هر شب بدین بهانه خاموش چون فسانه. رویا ببافم از خود در شعر در ترانه. شاید مراد من شد روزی وصال اما. رنج و خیال بافی ست دور از تو این معما. امشب که شعر گفتم یاد تو بود با من. آهی ز دل برامد دادی ز منزل تن. در فکر و در خیالم حرف و سخن بگفتم. رنجیده شد خیالم جان از بدن بشستم. هر لحظه در کلامم نام تو بود و یادی. یادت حکایتی شد،لبخند شور و شادی. ای جسم خسته من خاموش باش امشب. دیده به تن ندارم جانم رسید بر لب. نوشته شده در پنجشنبه 4 خرداد1391ساعت 3:4 بعد از ظهر توسط افسانه.

sobheyalda.blogfa.com

افسانه - شعله

http://sobheyalda.blogfa.com/post-94.aspx

من قسم خورده ی عشقم که بجوشد در من. تا ابد شعله ی بودن عطش بیتابی. بدهم بر همه عالم قدحی از این جام. به شعور بشری در سفری مهتابی. نوشته شده در سه شنبه ۱۵ بهمن۱۳۸۷ساعت ۱۴:۲۳ بعد از ظهر توسط افسانه.