sara-parsi.blogfa.com
سارا - ﻣﻦ
http://sara-parsi.blogfa.com/post-625.aspx
بشوی اوراق اگر همدرس مایی/ که حرف عشق در دفتر نباشد. ﻣﻦ ﻳﻜﺒﺎﺭ ﺁﺏ ﺑﻮﺩﻡ. ﺟﺎﺭﻱ ﻧﺒﻮﺩﻡ. ﻣﻮﺝ ﻣﻲ ﺧﻮﺭﺩﻡ و ﭘﺎﻛﻴﺰﻩ ﺑﻮﺩﻡ. ﺁﺭاﻣﺶ ﺩاﺷﺘﻢ و ﻓﻜﺮ ﻧﻤﻲ ﻛﺮﺩﻡ . ﺑﻲ ﻓﻜﺮ و ﺭاﺿﻲ ﺑﻮﺩﻡ. ﺯﻧﺪﮔﻲ ﻣﻴﻜﺮﺩﻡ اﻣﺎ. ﺯﻧﺪﻩ ﺑﻮﺩﻡ. ﻫﻤﻪ ﺧﻮﺩﻡ ﺑﻮﺩﻡ و ﻣﺘﺼﻞ ﺑﻮﺩﻡ. بعد از آن فهمیدم که بودن می تواند متفاوت باشد. می تواند فقط باشد. نوشته شده در یکشنبه ۱۹ بهمن ۱۳۹۳ساعت 15:0 توسط سارا. من یک مسافر هستم. از سرزمینی که نشناختم به سرزمینی که نمی شناسدم و هستم تا جهان سرزمین من شود. ساناز خجسته سمیعی (خجسته). درمان گام به گام تنبلی. تهمینه حدادی (خرمالوی سیاه).
banooye-gilak.blogfa.com
بانوی گیلک -
http://www.banooye-gilak.blogfa.com/post-370.aspx
نوشته شده در سه شنبه بیست و سوم خرداد ۱۳۹۱ساعت 9:35 توسط گیل بانو. زنی با انگشتری فیروزه. ویولن زن روی بام. به کوتاهی یک نفس. گویی مرا برای وداع آفریده اند. گم شده در بزرگراه. دغدغه های یک مادر. گربه ی سیاه با بال های سفید یا بالعکس. برای خاطر کتاب ها.
banooye-gilak.blogfa.com
بانوی گیلک -
http://www.banooye-gilak.blogfa.com/post-381.aspx
خوشحالم که یک نفر از این هجده و خرده ای میلیون نفرم. خوشحالم که تسلیم خشم و نفرت و نومیدی نشدم. خوشحالم دوستهایی دارم بهتر از آب روان در همین دنیای مجازی که توانستند حصار کینه ام را بشکنند. خوشحالم که موفق شدیم رأی هایمان را پس بگیریم، هرچند دیر. جای همه آنها که در این چهار سال سیاه جان باختند خالی، یادشان تا اید در دل هایمان زنده. نوشته شده در شنبه بیست و پنجم خرداد ۱۳۹۲ساعت 23:29 توسط گیل بانو. زنی با انگشتری فیروزه. ویولن زن روی بام. به کوتاهی یک نفس. گویی مرا برای وداع آفریده اند. گم شده در بزرگراه.
nazykaviani.blogspot.com
From Berkeley: Isfahan
http://nazykaviani.blogspot.com/2014/10/isfahan-i-ache-with-pain-of-your-women.html
I ache with the pain of your women. I dread with the fear of your girls. I cry with the burning sensation in my eyes. Only tears of devastation, not the acid. The dreamland of my childhood. The envy of the other half of the world. The utopia of clean and simple life. The city of blue mosaics and endless light in its waters. Isfahan, My Isfahan,. Keep your children safe. Remain the treasure chest of Iran. And the priceless heritage of humanity. October 22, 2014. October 23, 2014 at 1:50 AM.
mirza-kateb.persianblog.ir
001 - میـرزا کـاتب
http://mirza-kateb.persianblog.ir/post/22
بافته های سوخته - چوب! برای دخترم - پنج! دنیای این روزای من! برای دخترم - چهار. طنز - قحطی زدگان کنکوری! بافته های سوخته - آکواریوم! سیم خاردار ها پشت و رو ندارند. Ƹ Ӝ Ʒ دل نوشته های یک من Ƹ Ӝ Ʒ. اون روزها که تکراری بود روزهام اینجا مینوشتم. از اتفاقایی که شاید به من هم ربطی نداشت اصلا. ولی باید یک دغدغه هایی رو مال خودم میکردم. دغدغه چرخ چهار گوش مملکت هم شاید یکی از اونها بود. الان هم روزمرگی هام یا خیلی شخصی اند یا خیلی تکراری. شاید دوباره اینجا نوشتم. خیلی وقت بود اینجا نیومده بودم.
nazykaviani.blogspot.com
From Berkeley: September 2014
http://nazykaviani.blogspot.com/2014_09_01_archive.html
از روزی که یادم میاد، همیشه پدر و مادرم بهم میگفتن "تو خوش قدم بودی." خوش قدم بودن خیلی جایگاه ارزنده ای در خانواده بود! اولا که همیشه یه قصۀ خوب مثبتی دوروبر این "خوش قدم" بودن گفته میشد که خیلی خوشمزه بود، چون تو در واقع برای این نقش خوب و مثبت هیچ زحمتی نکشیده بودی، الا این که "قدم" که چه عرض کنم، با کله وارد یک معرکه‌ای شده بودی! هیشکی دیگه رو نمیخواستن اول ببینن! بعدش هم این که روز اول نوروز این من بودم که اول از همه بعد از تحویل سال باید از در میامدم تو! خوب دیگه، من "خوش قدمه" بودم دیگه! البته این...
nazykaviani.blogspot.com
From Berkeley: Joy on a hilltop
http://nazykaviani.blogspot.com/2011/05/joy-on-hilltop.html
Joy on a hilltop. As the degenerative disease claimed more and more of my mother's abilities and health, I, along with my father and my sisters, learned to throw parties on my mother's behalf, cook huge meals, and entertain, all so that my mother would not miss her happy and bustling household in which frequent parties were held. I think we did quite well. We finally made it to the bottom of the hill in one piece, totally euphoric. In response to an invitation to write. About caring for elderly parents.
nazykaviani.blogspot.com
From Berkeley: We were singing, "bye-bye, Miss American Pie."
http://nazykaviani.blogspot.com/2012/02/we-were-singing-bye-bye-miss-american.html
We were singing, "bye-bye, Miss American Pie.". Tonight I was struggling with a piece of unpleasant work, something that just wouldn't end no matter how hard I tried to finish it! Life is good tonight. I am a fortunate woman with great memories in my past and absolutely precious treasures in the side room, behind the closed door. A long, long time ago. I can still remember. How that music used to make me smile. And I knew if I had my chance. That I could make those people dance. این فید شما آپدیت نمیشه&#...
nazykaviani.blogspot.com
From Berkeley: October 2014
http://nazykaviani.blogspot.com/2014_10_01_archive.html
I ache with the pain of your women. I dread with the fear of your girls. I cry with the burning sensation in my eyes. Only tears of devastation, not the acid. The dreamland of my childhood. The envy of the other half of the world. The utopia of clean and simple life. The city of blue mosaics and endless light in its waters. Isfahan, My Isfahan,. Keep your children safe. Remain the treasure chest of Iran. And the priceless heritage of humanity. October 22, 2014. The Friday Afternoon Discovery. Places I Go...
SOCIAL ENGAGEMENT