christoskokkinos.blogspot.com
Ο συναισθηματικός μου κόσμος: O δάσκαλος
http://christoskokkinos.blogspot.com/2015/05/o_9.html
Ο συναισθηματικός μου κόσμος. Σάββατο, 9 Μαΐου 2015. Κάποτε Δάσκαλος και μαθητής έκαναν ένα μεγάλο ταξίδι. Στο δρόμο συνάντησαν μια γυμνή γυναίκα να κλαίει στις όχθες ενός ποταμού. 3 μέρες και 3 νύχτες προσπαθούσε να περάσει απέναντι χωρίς επιτυχία. Ο Δάσκαλος προσφέρθηκε να τη βοηθήσει. Την πήρε στους ώμους του, και με τη βοήθεια του μαθητή του, την περασαν απέναντι και συνέχισαν το δρόμο τους. Έπειτα από πολλές ώρες και ενώ πλησίαζαν στον προορισμό τους, ο μαθητής ρώτησε:. Μοιραστείτε το στο Twitter.
christoskokkinos.blogspot.com
Ο συναισθηματικός μου κόσμος: Μαΐου 2014
http://christoskokkinos.blogspot.com/2014_05_01_archive.html
Ο συναισθηματικός μου κόσμος. Σάββατο, 31 Μαΐου 2014. Γιατί αντιστεκόμαστε στις αλλαγές. Επιθυμούμε συχνά και επιδιώκουμε συνειδητά τις προσωπικές αλλαγές. Θέλουμε να αλλάξουμε κακές συνήθειες, να αλλάξουμε τους τρόπους συμπεριφοράς μας, να αλλάξουμε στοιχεία του χαρακτήρα μας, να αλλάξουμε τρόπο σκέψης. Σχεδόν κάθε άνθρωπος θέλει κάτι να αλλάξει σε σχέση με τον εαυτό του. Η επιθυμία για αλλαγή δεν είναι απλή υπόθεση. Δεν έχουμε εντοπίσει τι πρέπει να αλλάξουμε. Δεν ξέρουμε πώς να είμαστε κάτι άλλο.
christoskokkinos.blogspot.com
Ο συναισθηματικός μου κόσμος: O άγγελος
http://christoskokkinos.blogspot.com/2015/05/o.html
Ο συναισθηματικός μου κόσμος. Δευτέρα, 4 Μαΐου 2015. Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένας ιερωμένος πολύ ευσεβής. Ήταν μάλιστα και πνευματικός κι εξομολογούσε τους πιστούς. Έτσι, έκρινε τα αμαρτήματα των ανθρώπων και τους έβαζε να μετανοούν. Έφτασε να πιστεύει πως ξέρει τι είναι το καλό και το κακό. Πες μου τώρα", είπε ο άγγελος στον ιερέα. "Τι πιστεύεις γι' αυτά που είδες, ήταν καλά ή κακά;". Καλέ μου άγγελε", απάντησε εκείνος, "η ψυχή μου είναι βαριά από το κακό που είδα να συμβαίνει μπροστά στα μάτια μου,...
christoskokkinos.blogspot.com
Ο συναισθηματικός μου κόσμος: Ιουνίου 2014
http://christoskokkinos.blogspot.com/2014_06_01_archive.html
Ο συναισθηματικός μου κόσμος. Πέμπτη, 26 Ιουνίου 2014. Ένας αρχαίος κινεζικός μύθος μιλά με μεταφορικό τρόπο για τα αινίγματα της τάξης και του χάους. Τα παλιά χρόνια, λέει ο μύθος, ο κόσμος των καθρεφτών και ο κόσμος των ανθρώπων δεν ήταν χωρισμένοι· αυτό έγινε αργότερα. Εκείνες τις μέρες τα όντα των κατόπτρων και τα ανθρώπινα όντα διέφεραν πολύ μεταξύ τους ως προς το χρώμα και τη μορφή, μολονότι αναμειγνύονταν και ζούσαν αρμονικά. Ίσως η μέρα αυτή να έφτασε. John Briggs - David Peat. Δεν μπορώ ν’...
christoskokkinos.blogspot.com
Ο συναισθηματικός μου κόσμος: Αυγούστου 2014
http://christoskokkinos.blogspot.com/2014_08_01_archive.html
Ο συναισθηματικός μου κόσμος. Παρασκευή, 8 Αυγούστου 2014. Στα χέρια της γής. Κάποτε ήταν ένας γέροντας που τον έλεγαν γέρο-Κομήτη. Το μεγάλο του πρόβλημα ήταν ότι ο ένας πλανήτης ήταν μακριά από τον άλλο και δεν μπορούσαν να συναντηθούν. Ένα φωτεινό αστέρι που δημιούργησε επίσης ήταν ο Ήλιος, αλλά δεν κατάφερε να τον πλησιάσει ποτέ και για αυτό τον ονόμασε ʽʼ Αστέρα της Μοναξιάς ʽʼ. Ο γέρο-Κομήτης από τότε που δημιούργησε τους νέους του φίλους δεν ένιωσε ποτέ ξανά μόνος. Αφού δεν ήταν ευχαριστημένος μόν...
christoskokkinos.blogspot.com
Ο συναισθηματικός μου κόσμος: Οκτωβρίου 2014
http://christoskokkinos.blogspot.com/2014_10_01_archive.html
Ο συναισθηματικός μου κόσμος. Παρασκευή, 31 Οκτωβρίου 2014. Η αρχαία ελληνική μυθολογία μας λέει πως όταν ο Προμηθέας έπλασε τους ανθρώπους τους φόρτωσε με δυο ταγάρια, δυο σακούλες. Ανθρώπων έκαστος δύο πήρας φέρει. Γέμει δε κακών εκατέρα,. Αλλ' η μεν έμπροσθεν, αλλοτρίων γέμει . Δια τούτο οι άνθρωποι, τα μεν εαυτών κακά,. Ουχ ορώσι τα δε ενάντια, πάνυ ακριβώς θεώνται. 65279;. Η μια σακούλα κρέμεται μπροστά. 65279;. Αυτόν τον πολύ σοφό μύθο πρέπει συνεχώς να τον έχουμε στον νου μας. Κάποτε οι Ιουδ...
christoskokkinos.blogspot.com
Ο συναισθηματικός μου κόσμος: Φεβρουαρίου 2015
http://christoskokkinos.blogspot.com/2015_02_01_archive.html
Ο συναισθηματικός μου κόσμος. Σάββατο, 28 Φεβρουαρίου 2015. Υπήρχε κάποτε ένας μαχητής ο οποίος μπορούσε να νικήσει οποιονδήποτε αρκεί να έκανε την πρώτη κίνηση ο αντίπαλός του. Έτσι, προσέβαλλε συνέχεια τους γύρω του μέχρι που εκείνοι έχαναν την υπομονή τους και επιτίθονταν, με αποτέλεσμα να νικούσε πάντα. Καυχιόταν, λοιπόν, πως δεν υπήρχε άλλος πολεμιστής που να μπορεί να τον κερδίσει. Έχοντας ακούσει για τη φήμη ενός μεγάλου και ηλικιωμένου Δασκάλου, τον προκάλεσε σε μονομαχία. Ο νεαρός μας ήταν πολύ ...
christoskokkinos.blogspot.com
Ο συναισθηματικός μου κόσμος: Μαρτίου 2014
http://christoskokkinos.blogspot.com/2014_03_01_archive.html
Ο συναισθηματικός μου κόσμος. Δευτέρα, 31 Μαρτίου 2014. Το μικρό σας μέχρι τα δύο πιθανόν να μοιάζει ατρόμητο έως ριψοκίνδυνο. Κανένα εγχείρημα δεν φαίνεται να είναι τόσο τρομερό για εκείνο, ώστε να του βάλει φρένο. Μέχρι τότε, βλέπετε, λειτουργεί περισσότερο με το ένστικτο και τα αντανακλαστικά παρά με τη λογική. Οι φόβοι στην ηλικία αυτή πολύ συχνά συνδέονται με τον έλεγχο που έχει ή δεν έχει το παιδί απέναντι σε μία κατάσταση. Για κάθε μικρό παιδί, μία κατάσταση που του προκαλεί φόβο, στην ουσία ι...
christoskokkinos.blogspot.com
Ο συναισθηματικός μου κόσμος: O φτωχός αγρότης
http://christoskokkinos.blogspot.com/2015/05/o_11.html
Ο συναισθηματικός μου κόσμος. Δευτέρα, 11 Μαΐου 2015. Mέσα από τα καλάθια ακούει αδύναμα κλαψουρίσματα. Eίναι τα σαστισμένα γεροντάκια που σηκώνουν τα κεφαλάκια τους σαν τις κόμπρες και του αφηγούνται όλη την ιστορία. O ινδός βασιλιάς δε ζήτησε προφορικά συγνώμη, δεν πρόσφερε χρηματική αποζημίωση, αλλά σήκωσε ο ίδιος το φορτίο που του αναλογούσε, όχι μόνο για την προσωπική του εξιλέωση, αλλά για να διδάξει τους υπηκόους του τι σημαίνει συντριβή και μετάνοια, τι σημαίνει δίκαιο και άδικο. Ο Έρως και η Ψυχή.
christoskokkinos.blogspot.com
Ο συναισθηματικός μου κόσμος: Δεκεμβρίου 2014
http://christoskokkinos.blogspot.com/2014_12_01_archive.html
Ο συναισθηματικός μου κόσμος. Τρίτη, 23 Δεκεμβρίου 2014. Από την αυτοεκτίμηση στον εγωισμό. Ένας διάλογος. Η ιστορία μιλάει για ένα ωραίο νεαρό ζευγάρι σ’ ένα χωριουδάκι ξυλοκόπων κοντά σ’ ένα βουνό, που αρραβωνιάστηκαν όταν εκείνη ήταν δεκατριών κι εκείνος δεκαοχτώ. Εκείνος, καθώς είχε μάθει να κόβει ξύλα από μικρό παιδί, ήταν ψηλός, σβέλτος και μυώδης, κι εκείνη ήταν ξανθιά, με πολύ μακριά μαλλιά ως τη μέση της και υπέροχα γαλανά μάτια. Ζουν εκεί όλες τις μέρες του χειμώνα, του καλοκαιριού, της άνοιξης...
