MOASHERE.BLOGSPOT.COM

pardis-bakhtiari.blogfa.com

بی کران من.. که تویی -

http://www.pardis-bakhtiari.blogfa.com/post-180.aspx

بی کران من. که تویی. می بوسم تو را. رسوایی ما عالم گیر می شود! پن: یکشنبه های آهنگین من. تو. . تو . . . نوشته شده در یکشنبه ۱۳۹۴/۰۵/۲۵ساعت 22:48 توسط پردیس. در خود فرو می روم. غرق می شوم گاهی!

pardis-bakhtiari.blogfa.com

بی کران من.. که تویی

http://www.pardis-bakhtiari.blogfa.com/9207.aspx

بی کران من. که تویی. از شمال تا جنوب تو. پشت هفت آسمانت، ستاره هایت. چیست که از تو عمریست رها نمی شوم؟ از خاک تو چه عشقی می روید. که نفس می ب رد. چه آرامشی ست در نگاه آدمهایت. که دشمن هم در دستهای تو. بوی آشنای دوست می دهد؟ چه شبها که دلگیر از نگاه آدمها. به آغوشت چون کودکی یتیم گریخته ام. و تو بی وقفه پناهم دادی. چه روزها که از پس اشکهایم. آنقدر به آبی بیکرانت زل زدم. چون پروانه ای سبکبال پروازم دادی. که دیریست می خوری و تنها. سکوت پس می دهی. حتی اگر روزی غربت نشین. تو را سپری نکنم. مرده ام نیز چون تولدم.

pardis-bakhtiari.blogfa.com

بی کران من.. که تویی -

http://www.pardis-bakhtiari.blogfa.com/post-179.aspx

بی کران من. که تویی. من که همه عمر از دیدن یه زخم کوچیک فراری بودم حالا. خدایا.خدایا حکمتت چیه. که حالم خرابه با وجود تمام شادی های بعدش؟ بدترین لحظه ی زندگیم امروز بود که با همه ی ترسم اون جسد و بغل کردم. وقتی احساس کردم هیچکس حتی ذره ای برای نجات اون تلاش نکرد. و بهترین لحظه. وقتی فهمیدم که با همه شون فرق دارم. که تو اون لحظه نه من و ترسم که زندگی یک نفر دیگه مهمتر بود. وقتی فهمیدم هنوز زنده است و علت اش من بودم! خدایا دوستم داشتی. دوستش داشتی. دوستت دارم. و چشمهایی خیره به آسمان! دریایت را دوست دارم.

pardis-bakhtiari.blogfa.com

بی کران من.. که تویی

http://www.pardis-bakhtiari.blogfa.com/9405.aspx

بی کران من. که تویی. با دست های تو! حال سر بر سینه ام بگذار. و با سر انگشتانت. نت به نت مرا. پن: من میم های زیادی در زندگی ام دارم. میم های عزیز دوست داشتنی! نوشته شده در پنجشنبه ۱۳۹۴/۰۵/۲۹ساعت 1:34 توسط پردیس. نذر کرده ام خود را. نوشته شده در سه شنبه ۱۳۹۴/۰۵/۲۷ساعت 23:35 توسط پردیس. می بوسم تو را. رسوایی ما عالم گیر می شود! پن: یکشنبه های آهنگین من. تو. . تو . . . نوشته شده در یکشنبه ۱۳۹۴/۰۵/۲۵ساعت 22:48 توسط پردیس. خدایا دوستم داشتی. دوستش داشتی. دوستت دارم. و چشمهایی خیره به آسمان! دریایت را دوست دارم.

pardis-bakhtiari.blogfa.com

بی کران من.. که تویی

http://www.pardis-bakhtiari.blogfa.com/9210.aspx

بی کران من. که تویی. تو در آستانه در ایستادی. چون آهویی بی قرار. میان شاخه های بی کسی. دست و پا می زدم. مگر لحظه ای بازگردی و. دردش را به جان بخری. تو رفتی و عشق. از دستهای من افتاد. و نگاهت که در من جا مانده بود. کلاغها آمدند و تکه های زرد مرا. با خود بردند به جایی دور. آن روز تو به رفتن اصرار می کردی. و من به باران. مگر سد راهت شود. بارانی که نبارید و تا گلو. در غم فرو برد مرا. اینگونه تو را بی تاب کرد سفر. در حالی که من. به خانه ی خویش بوده ام. که تو را از دست دادم. و حال مردی دیگر. جای دستهای تو در من.

pardis-bakhtiari.blogfa.com

بی کران من.. که تویی

http://www.pardis-bakhtiari.blogfa.com/9211.aspx

بی کران من. که تویی. آخرین نفس ها را می کشید. با چشمهایی تنگ و کشدار. به دستهایم خیره شده بود. به گلهای سوخته ای. که برایش برده بودم! جنون چشمهای بیمارش را. بر سیاهی پیراهنم می کشید. سیاه تر اش می کرد! تن پوشش خیالی بود. چون قلاده ای بر گردن. در برزخی دست و پا می زد. غوطه ور میان خاطراتی مرده! خدا می پنداشت مرا. که دردش را چاره می شود. بیچاره نمی دانست که تنها عشق. معجزه روشن روزهایمان بود! او مرده بود و تنها. معنی آن را نمی دانست. نوشته شده در چهارشنبه ۱۳۹۲/۱۱/۰۹ساعت 8:5 توسط پردیس.

pardis-bakhtiari.blogfa.com

بی کران من.. که تویی -

http://www.pardis-bakhtiari.blogfa.com/post-170.aspx

بی کران من. که تویی. پن: معتقد نیستم به دور ریختن تمام تجربه های تلخ گذشته، معتقد نیستم به اتفاق های خوب یهویی. من رفته بودم، نه برای خودم که برای عزیزی که چون باد بود اما رفتن نمی دانست. من رفته بودم اما وقتی آنجا که سرنوشت نقطه می گذارد بر سر تمام خاطرات، شاید باید جور دیگری آغاز کرد، شاید باید جور دیگری نوشت. جایی جز اینجا نبوده ام. جایی جز اینجا نخواهم بود. نوشته شده در دوشنبه ۱۳۹۴/۰۴/۰۸ساعت 8:56 توسط پردیس. در خود فرو می روم. غرق می شوم گاهی!

pardis-bakhtiari.blogfa.com

بی کران من.. که تویی -

http://www.pardis-bakhtiari.blogfa.com/post-178.aspx

بی کران من. که تویی. تا انگشتانم طلا گردند. و پیشانی ام ماه. تا بتوانم دگرگون شوم. بدل به خوشه گندم. برخی از عشق ها. تا تقدس مرا بیشتر کنی. تا از دفتر شعرم. تقویم را عوض می کنم. فصل ها را می شویم. و فصل های دیگر می سازم.". و من که با غم تمام کسان گریسته ام، حال دلم می خواهم کسی باشد که من را از خودم بیرون بکشد و بگوید: "هی تو تنها نیستی.". نوشته شده در دوشنبه ۱۳۹۴/۰۵/۱۹ساعت 11:22 توسط پردیس. در خود فرو می روم. غرق می شوم گاهی!

pardis-bakhtiari.blogfa.com

بی کران من.. که تویی

http://www.pardis-bakhtiari.blogfa.com/9404.aspx

بی کران من. که تویی. زار زار می گرید. نوشته شده در شنبه ۱۳۹۴/۰۴/۲۰ساعت 23:9 توسط پردیس. برای چه بنویسم وقتی. در چشم های من. بی کرانه ی من. نوشته شده در پنجشنبه ۱۳۹۴/۰۴/۱۱ساعت 16:3 توسط پردیس. پن: معتقد نیستم به دور ریختن تمام تجربه های تلخ گذشته، معتقد نیستم به اتفاق های خوب یهویی. من رفته بودم، نه برای خودم که برای عزیزی که چون باد بود اما رفتن نمی دانست. من رفته بودم اما وقتی آنجا که سرنوشت نقطه می گذارد بر سر تمام خاطرات، شاید باید جور دیگری آغاز کرد، شاید باید جور دیگری نوشت. در این جهان نیمه ای.

pardis-bakhtiari.blogfa.com

بی کران من.. که تویی -

http://www.pardis-bakhtiari.blogfa.com/post-169.aspx

بی کران من. که تویی. بی کران من" تنگ است. من بازگشته ام به گذشته. آنجا که سیاه بود، آنجا که سه تاری پس شعرهایم می نواخت، آنجا که من بودم و تو. من بازگشته ام به گذشته، تو کجایی؟ در این جهان نیمه ای. که تنها اتصال من و توست. نوشته شده در جمعه ۱۳۹۴/۰۴/۰۵ساعت 0:0 توسط پردیس. در خود فرو می روم. غرق می شوم گاهی!