NOTRRIKA.BLOGFA.COM

mosaferekavireeshgh.blogfa.com

از عُـمـــقِ دل

http://www.mosaferekavireeshgh.blogfa.com/1392/11

از ع مق دل. درود بر آنکه رفتن ک شنده را ، به ماندن زجردهنده ترجیح دهد. پشت شیشﮧ برف مے بآرב. پشت شیشﮧ برف مے بآرב. בر سڪوت سینﮧ ام בستے. בآنﮧ ے انבوه مے ڪآرב. مو سپیב آخر شבے اے برف. تآ سرانجآمم چنیט בیבے. בر בلم بآریב . اے افسوس. بر سر گورم نبآریבے. چوט نهآلے سست مے لرزב. روحم از سرمآے تنهآئے. مے خزב בر ظلمت قلبم. בیگرم گرمے نمے بخشے. عشق ، اے خورشیב یخ بستﮧ. سینﮧ ام صحرآے نومیבیست. خستﮧ ام ، از عشق هم خستﮧ. نوشته شده در شنبه ۱۲ بهمن۱۳۹۲ ساعت 11:56 توسط غریبه! من آن مرغم که افکندم ،. کردم مبتلا خود را .

mosaferekavireeshgh.blogfa.com

از عُـمـــقِ دل - نگـرانـی های ِ زن ـانـــه!

http://www.mosaferekavireeshgh.blogfa.com/post/102

از ع مق دل. درود بر آنکه رفتن ک شنده را ، به ماندن زجردهنده ترجیح دهد. نگرانی های زن انه! دستم را بگیری و. زیر گوشم زمزمه کنی :. پشت خوابهای نا آرام تو. نگرانی های زنانه نیست! دستت را بگیرم و. زیر گوشت زمزمه کنم :. پشت نگرانی های زنانه ی من. که دیوانه وار دوستش دارم . نوشته شده در جمعه ۲۲ شهریور۱۳۹۲ ساعت 0:32 توسط غریبه! من آن مرغم که افکندم ،. به دام صد بلا خود را . به یک پرواز بی هنگام ،. کردم مبتلا خود را . نه دستی داشتم بر سر ،. نه پایی داشتم در گل . به دست خویش کردم ،. اینچنین بی دست و پا ،.

mosaferekavireeshgh.blogfa.com

از عُـمـــقِ دل

http://www.mosaferekavireeshgh.blogfa.com/1392/05

از ع مق دل. درود بر آنکه رفتن ک شنده را ، به ماندن زجردهنده ترجیح دهد. می روم در ایوان ، تا بپرسم از خود. مادرم سینی چایی در دست. گل لبخندی چید ، هدیه اش داد به من. خواهرم تکه نانی آورد ، آمد آنجا. پدرم دفتر شعری آورد ، تکیه بر پشتی داد. شعر زیبایی خواند ، و مرا برد ، به آرامش زیبای یقین. با خودم می گفتم. زندگی ، راز بزرگی است که در ما جاریست. زندگی فاصله آمدن و رفتن ماست. زندگی ، آبتنی کردن در این رود است. وقت رفتن به همان عریانی که به هنگام ورود آمده ایم. دست ما در کف این رود به دنبال چه می گردد؟ چای م...

mosaferekavireeshgh.blogfa.com

از عُـمـــقِ دل

http://www.mosaferekavireeshgh.blogfa.com/1392/06

از ع مق دل. درود بر آنکه رفتن ک شنده را ، به ماندن زجردهنده ترجیح دهد. نگرانی های زن انه! دستم را بگیری و. زیر گوشم زمزمه کنی :. پشت خوابهای نا آرام تو. نگرانی های زنانه نیست! دستت را بگیرم و. زیر گوشت زمزمه کنم :. پشت نگرانی های زنانه ی من. که دیوانه وار دوستش دارم . نوشته شده در جمعه ۲۲ شهریور۱۳۹۲ ساعت 0:32 توسط غریبه! من آن مرغم که افکندم ،. به دام صد بلا خود را . به یک پرواز بی هنگام ،. کردم مبتلا خود را . نه دستی داشتم بر سر ،. نه پایی داشتم در گل . به دست خویش کردم ،. اینچنین بی دست و پا ،.

mosaferekavireeshgh.blogfa.com

از عُـمـــقِ دل - بـرف

http://www.mosaferekavireeshgh.blogfa.com/post/118

از ع مق دل. درود بر آنکه رفتن ک شنده را ، به ماندن زجردهنده ترجیح دهد. پشت شیشﮧ برف مے بآرב. پشت شیشﮧ برف مے بآرב. בر سڪوت سینﮧ ام בستے. בآنﮧ ے انבوه مے ڪآرב. مو سپیב آخر شבے اے برف. تآ سرانجآمم چنیט בیבے. בر בلم بآریב . اے افسوس. بر سر گورم نبآریבے. چوט نهآلے سست مے لرزב. روحم از سرمآے تنهآئے. مے خزב בر ظلمت قلبم. בیگرم گرمے نمے بخشے. عشق ، اے خورشیב یخ بستﮧ. سینﮧ ام صحرآے نومیבیست. خستﮧ ام ، از عشق هم خستﮧ. نوشته شده در شنبه ۱۲ بهمن۱۳۹۲ ساعت 11:56 توسط غریبه! من آن مرغم که افکندم ،. کردم مبتلا خود را .

mosaferekavireeshgh.blogfa.com

از عُـمـــقِ دل

http://www.mosaferekavireeshgh.blogfa.com/1392/08

از ع مق دل. درود بر آنکه رفتن ک شنده را ، به ماندن زجردهنده ترجیح دهد. حالیا مصلحت وقت در آن میبینم. که کشم رخت به میخانه و خوش بنشینم. جام می گیرم و از اهل ریا دور شوم. یعنی از اهل جهان پاکدلی بگزینم. جز صراحی و کتابم نبود یار و ندیم. تا حریفان دغا را به جهان کم بینم. سر به آزادگی از خلق برآرم چون سرو. گر دهد دست که دامن ز جهان درچینم. بس که در خرقه آلوده زدم لاف صلاح. شرمسار از رخ ساقی و می رنگینم. سینه تنگ من و بار غم او هیهات. مرد این بار گران نیست دل مسکینم. من اگر رند خراباتم و گر زاهد شهر. جزیره ی...

mosaferekavireeshgh.blogfa.com

از عُـمـــقِ دل - دنیــــــــــــا . . .

http://www.mosaferekavireeshgh.blogfa.com/post/117

از ع مق دل. درود بر آنکه رفتن ک شنده را ، به ماندن زجردهنده ترجیح دهد. دلم تنگ است ،. دلم می سوزد از باغی که میسوزد. نه دیداری نه بیداری نه دستی از سر یاری. مرا آشفته می دارد چنین آشفته بازاری. تمام عمر بستیم و شکستیم. بجز بار پشیمانی نبستیم. جوانی را سفر کردیم تا مرگ. نفهمیدیم به دنبال چه هستیم. عجب آشفته بازاری است دنیا. عجب بیهوده تکراری است دنیا. چه رنجی از محبت ها کشیدیم. برهنه پا به تیغستان دویدیم. نگاه آشنا در این همه چشم. ندیدیم و ندیدیم و ندیدیم. سبک بالان ساحل ها ندیدند. عجب یار وفا داریست دنیا.

mosaferekavireeshgh.blogfa.com

از عُـمـــقِ دل

http://www.mosaferekavireeshgh.blogfa.com/1392/04

از ع مق دل. درود بر آنکه رفتن ک شنده را ، به ماندن زجردهنده ترجیح دهد. سرنوشت را باید از سر نوشت. دفتر مشق شبم را خط زد. پاک کن بیهوده است. اگر این خطها را پاک کنم. ای که خط خوردگی دفتر مشقم از توست! من کجا حق دارم. روی کاغذهای باطله با خود ببرم؟ از سر سطر نوشت. نوشته شده در پنجشنبه ۶ تیر۱۳۹۲ ساعت 22:43 توسط غریبه! من آن مرغم که افکندم ،. به دام صد بلا خود را . به یک پرواز بی هنگام ،. کردم مبتلا خود را . نه دستی داشتم بر سر ،. نه پایی داشتم در گل . به دست خویش کردم ،. اینچنین بی دست و پا ،.

mosaferekavireeshgh.blogfa.com

از عُـمـــقِ دل - سـال ـی کـه رفـت . . . !

http://www.mosaferekavireeshgh.blogfa.com/post/113

از ع مق دل. درود بر آنکه رفتن ک شنده را ، به ماندن زجردهنده ترجیح دهد. سال ی که رفت . . ! سال غم و درد و آه بود. سالی که روزهای سپیدش. سهم دل غصهدار من. عشق کسی که اول ره. تقاص کدامین گناه بود؟ ببین به چشم من این عشق تازه را. فقط اشتباه بود . چقدر دلم سربراه بود! شبیه سه سال گذشته است. نوشته شده در چهارشنبه ۲۷ آذر۱۳۹۲ ساعت 16:25 توسط غریبه! من آن مرغم که افکندم ،. به دام صد بلا خود را . به یک پرواز بی هنگام ،. کردم مبتلا خود را . نه دستی داشتم بر سر ،. نه پایی داشتم در گل . به دست خویش کردم ،.

mosaferekavireeshgh.blogfa.com

از عُـمـــقِ دل

http://www.mosaferekavireeshgh.blogfa.com/1392/10

از ع مق دل. درود بر آنکه رفتن ک شنده را ، به ماندن زجردهنده ترجیح دهد. دلم تنگ است ،. دلم می سوزد از باغی که میسوزد. نه دیداری نه بیداری نه دستی از سر یاری. مرا آشفته می دارد چنین آشفته بازاری. تمام عمر بستیم و شکستیم. بجز بار پشیمانی نبستیم. جوانی را سفر کردیم تا مرگ. نفهمیدیم به دنبال چه هستیم. عجب آشفته بازاری است دنیا. عجب بیهوده تکراری است دنیا. چه رنجی از محبت ها کشیدیم. برهنه پا به تیغستان دویدیم. نگاه آشنا در این همه چشم. ندیدیم و ندیدیم و ندیدیم. سبک بالان ساحل ها ندیدند. عجب یار وفا داریست دنیا.