onlinetimer.blogfa.com

medadghermezeman.blogfa.com

نگفتنی ها

http://www.medadghermezeman.blogfa.com/1392/05

به ساعتش نگاهی می اندازد. دفترش را برمی دارد. چادرش را دور کمرش محکم می کند. سالن پر از سکوت است. تنها صدای مبهمی از کلاس درس در سالن می پیچد. از پله ها بالا می رود. پشت در کلاس مکث می کند. از روزنه ی شیشه ای در نیم نگاهی به داخل می اندازد و یک علامت حضور برای استاد ثبت می شود. راهش را به سمت کلاس بعدی کج می کند. یک دانشجوی آشنا در سالن ایستاده. سلامش را پاسخ می دهد. من: دکتر سهرابی امروز نیستن؟ تو: اگه تو دفترش نیست نه نیومده. من: نمی دونید کی میان؟ تو: ماه رمضونه نمیان، شاید بعدش. او: خانمش می دونه.

medadghermezeman.blogfa.com

نگفتنی ها

http://www.medadghermezeman.blogfa.com/1392/07

نگاهی به دور و برم انداختم. دور کاغذ کادو لوله شده یه کاغذ دیگه بسته شده بود که یک تکه چسب روش بود! خوشحال شدم و با کلی وسواس چسب رو از کاغذ جدا کردم. سه نقطه اصلی کادو را تونستم با تکه های همان چسب بچسبانم و موفقیت آمیز هم بود! توی راه موبایلم زنگ میخورد. زینب بود. فهمیدم به بوستان رسیده. بالاخره خودم را رساندم. پنج نفر بودند که از بین آنها فقط زینب را می شناختم. صحبت کردیم ( یعنی صحبت کردند مثل اغلب اوقات من در ملاقات اول بیشتر شنونده بودم.) در مورد نوشتن، وبلاگ، قم، دخترا، حتی معده! حرکت کردیم و کمی ب...

medadghermezeman.blogfa.com

نگفتنی ها - یاد

http://www.medadghermezeman.blogfa.com/post/3

کفش های پاره ام را برمی دارم و با خوشحالی راه می افتم. گوشه و کنار پیاده رو را به دنبالش می گردم. کفش دوز پیر افغانی را خیلی زود پیدا می کنم. همان جای همیشگی در عقب نشینی کنار خیابان نشسته و کفش کهنه ای را تعمیر می کند، بار ها او را اینجا دیده ام. جلوتر می روم. کفش ها را به دستش می دهم. می پرسد: عیبش چیه؟ دوخت اطرافش باز شده، می تونید برام درستش کنید؟ آره، چه قدر بزرگن! یکی دو ساعت بعد دوباره مقابل کفش دوز ایستاده ام. کفش را به دستم می دهد و می پرسد راضی هستم یا نه. راضی ام. آره برف هم داره. پنج انگشت دو...

medadghermezeman.blogfa.com

نگفتنی ها

http://www.medadghermezeman.blogfa.com/1392/06

کفش های پاره ام را برمی دارم و با خوشحالی راه می افتم. گوشه و کنار پیاده رو را به دنبالش می گردم. کفش دوز پیر افغانی را خیلی زود پیدا می کنم. همان جای همیشگی در عقب نشینی کنار خیابان نشسته و کفش کهنه ای را تعمیر می کند، بار ها او را اینجا دیده ام. جلوتر می روم. کفش ها را به دستش می دهم. می پرسد: عیبش چیه؟ دوخت اطرافش باز شده، می تونید برام درستش کنید؟ آره، چه قدر بزرگن! یکی دو ساعت بعد دوباره مقابل کفش دوز ایستاده ام. کفش را به دستم می دهد و می پرسد راضی هستم یا نه. راضی ام. آره برف هم داره. پنج انگشت دو...

medadghermezeman.blogfa.com

نگفتنی ها - غریبه ی آشنا

http://www.medadghermezeman.blogfa.com/post/2

به ساعتش نگاهی می اندازد. دفترش را برمی دارد. چادرش را دور کمرش محکم می کند. سالن پر از سکوت است. تنها صدای مبهمی از کلاس درس در سالن می پیچد. از پله ها بالا می رود. پشت در کلاس مکث می کند. از روزنه ی شیشه ای در نیم نگاهی به داخل می اندازد و یک علامت حضور برای استاد ثبت می شود. راهش را به سمت کلاس بعدی کج می کند. یک دانشجوی آشنا در سالن ایستاده. سلامش را پاسخ می دهد. من: دکتر سهرابی امروز نیستن؟ تو: اگه تو دفترش نیست نه نیومده. من: نمی دونید کی میان؟ تو: ماه رمضونه نمیان، شاید بعدش. او: خانمش می دونه.

medadghermezeman.blogfa.com

نگفتنی ها - تجربه ی متفاوت

http://www.medadghermezeman.blogfa.com/post/4

نگاهی به دور و برم انداختم. دور کاغذ کادو لوله شده یه کاغذ دیگه بسته شده بود که یک تکه چسب روش بود! خوشحال شدم و با کلی وسواس چسب رو از کاغذ جدا کردم. سه نقطه اصلی کادو را تونستم با تکه های همان چسب بچسبانم و موفقیت آمیز هم بود! توی راه موبایلم زنگ میخورد. زینب بود. فهمیدم به بوستان رسیده. بالاخره خودم را رساندم. پنج نفر بودند که از بین آنها فقط زینب را می شناختم. صحبت کردیم ( یعنی صحبت کردند مثل اغلب اوقات من در ملاقات اول بیشتر شنونده بودم.) در مورد نوشتن، وبلاگ، قم، دخترا، حتی معده! حرکت کردیم و کمی ب...

medadghermezeman.blogfa.com

نگفتنی ها

http://www.medadghermezeman.blogfa.com/1392/08

هم جان و هم جانانه ای اما. چه قدر دلم می خواست انقدر بد اخلاقی کنم و غر بزنم و سر دیگران داد و بیداد کنم بعد یک نفر پیدا شود و بگوید:. مرگم را برایش بگویم و. بفهمد و. در آخر بگوید:. نوشته شده در جمعه هفدهم آبان 1392ساعت 23:40 توسط soni. هم جان و هم جانانه ای اما. حس می کنم که انگار. نامم کمی کج است. و نام خانوادگی ام ، نیز. از این هوای سربی. امضای تازه ی من. امضای روزهای دبستان نیست. آن نام را دوباره. آن کوچه را دوباره ببینم آنجا که ناگهان. یک روز نام کوچکم از دستم. و لابه لای خاطره ها گم شد.

medadghermezeman.blogfa.com

نگفتنی ها - آغاز

http://www.medadghermezeman.blogfa.com/post/1

به همه کسایی که به طور اتفاقی یا غیراتفاقی گذرشون به اینجا میوفته یا ا صلا نمیوفته. اول از زینب بگم. دوست قدیمیم. هی پست گذاشت و من هی خوندم تا هوایی شدم! شاید تنها جایی باشه که افکاری که توی ذهن دور می زنن رو پیاده کرد و خالی رفت (البته برای مدت زمان کوتاهی، افکار جدید منتظرن زود بریزن بالا). نوشته شده در دوشنبه چهاردهم مرداد ۱۳۹۲ساعت 13:6 توسط soni. هم جان و هم جانانه ای اما. حس می کنم که انگار. نامم کمی کج است. و نام خانوادگی ام ، نیز. از این هوای سربی. امضای تازه ی من. امضای روزهای دبستان نیست.