nazykaviani.blogspot.com
From Berkeley: Isfahan
http://nazykaviani.blogspot.com/2014/10/isfahan-i-ache-with-pain-of-your-women.html
I ache with the pain of your women. I dread with the fear of your girls. I cry with the burning sensation in my eyes. Only tears of devastation, not the acid. The dreamland of my childhood. The envy of the other half of the world. The utopia of clean and simple life. The city of blue mosaics and endless light in its waters. Isfahan, My Isfahan,. Keep your children safe. Remain the treasure chest of Iran. And the priceless heritage of humanity. October 22, 2014. October 23, 2014 at 1:50 AM.
mrsshin.blogspot.com
...... روزنگار خانم شین .....: May 2005
http://mrsshin.blogspot.com/2005_05_01_archive.html
روزنگار خانم شین . Monday, May 30, 2005. گل اومد ، بهار اومد ، بهاره اومد. Thursday, May 26, 2005. امروز قرار بود که برم سونوگرافی. دیشب تا صبح کابوس می دیدم که رفتم سونوگرافی و دکتر می گه که هیچ بچه ای توی شکم من نیست و خیلی هم حق به جانب می گفت که از لحاظ پزشکی بعضی وقتها پیش میاد که بچه می ره! Tuesday, May 24, 2005. وحشتی به نام ترازو. خدا به من رحم کنه! اینه که الان چشم دیدن ترازو رو ندارم. گفتم بلکه شبی نصفه شبی برم دستکاریش کنم بلکه کمتر نشون بده! Friday, May 20, 2005. خانم شین و عشق کله پاچه.
nazykaviani.blogspot.com
From Berkeley: October 2014
http://nazykaviani.blogspot.com/2014_10_01_archive.html
I ache with the pain of your women. I dread with the fear of your girls. I cry with the burning sensation in my eyes. Only tears of devastation, not the acid. The dreamland of my childhood. The envy of the other half of the world. The utopia of clean and simple life. The city of blue mosaics and endless light in its waters. Isfahan, My Isfahan,. Keep your children safe. Remain the treasure chest of Iran. And the priceless heritage of humanity. October 22, 2014. The Friday Afternoon Discovery. Places I Go...
nazykaviani.blogspot.com
From Berkeley: September 2014
http://nazykaviani.blogspot.com/2014_09_01_archive.html
از روزی که یادم میاد، همیشه پدر و مادرم بهم میگفتن "تو خوش قدم بودی." خوش قدم بودن خیلی جایگاه ارزنده ای در خانواده بود! اولا که همیشه یه قصۀ خوب مثبتی دوروبر این "خوش قدم" بودن گفته میشد که خیلی خوشمزه بود، چون تو در واقع برای این نقش خوب و مثبت هیچ زحمتی نکشیده بودی، الا این که "قدم" که چه عرض کنم، با کله وارد یک معرکه‌ای شده بودی! هیشکی دیگه رو نمیخواستن اول ببینن! بعدش هم این که روز اول نوروز این من بودم که اول از همه بعد از تحویل سال باید از در میامدم تو! خوب دیگه، من "خوش قدمه" بودم دیگه! البته این...
nazykaviani.blogspot.com
From Berkeley: Joy on a hilltop
http://nazykaviani.blogspot.com/2011/05/joy-on-hilltop.html
Joy on a hilltop. As the degenerative disease claimed more and more of my mother's abilities and health, I, along with my father and my sisters, learned to throw parties on my mother's behalf, cook huge meals, and entertain, all so that my mother would not miss her happy and bustling household in which frequent parties were held. I think we did quite well. We finally made it to the bottom of the hill in one piece, totally euphoric. In response to an invitation to write. About caring for elderly parents.
nazykaviani.blogspot.com
From Berkeley: We were singing, "bye-bye, Miss American Pie."
http://nazykaviani.blogspot.com/2012/02/we-were-singing-bye-bye-miss-american.html
We were singing, "bye-bye, Miss American Pie.". Tonight I was struggling with a piece of unpleasant work, something that just wouldn't end no matter how hard I tried to finish it! Life is good tonight. I am a fortunate woman with great memories in my past and absolutely precious treasures in the side room, behind the closed door. A long, long time ago. I can still remember. How that music used to make me smile. And I knew if I had my chance. That I could make those people dance. این فید شما آپدیت نمیشه&#...
mrsshin.blogspot.com
...... روزنگار خانم شین .....: September 2004
http://mrsshin.blogspot.com/2004_09_01_archive.html
روزنگار خانم شین . Thursday, September 30, 2004. شین خانه دار و دستور آشپزی شماره 2. پنجشنبه ها روز جنون خانه داری منه! خوب معلومه وقتی فقط یه روز توی هفته خونه باشی وهمون یه روز بخوای همه کارهاتو بکنی یه ذره شبیه جنون می شه! ولی عوضش زود تموم می شه و بعدش آینه ها برق می زنه ، همه جا تمیزه و رختا شسته شده ( و هنوز اتو نشده! ناهار هم که خدا رسوند و احتیاجی به ناهار درست کردن نبود. ولی چون وعده داده بودم اومدم که بهتون یه غذای خوب یاد بدم و برم : چی بود آها خورش قیمه بادمجون. Wednesday, September 29, 2004.
taherehkeimanesh.persianblog.ir
my unknouwn feelings
http://taherehkeimanesh.persianblog.ir/1387/10
بعد از مدتها یکدفعه هوس نوشتن کردم شاید به خاطر اینکه. یک جورای بدی هم حوصله ام تو خونه سر میره.دریا مهلت کتاب خوندن بهم نمی ده.همش با هم بازی قایم موشک می کنیم.کلی حرف می زنه تا سه هفته پیش همه چیز پاپا بود حالا ما ما . هر چیزی که از دستش میافته میگه دفت (رفت) دختر قشنگم عروسک خرس داره که بهش می گه خسسس.خیلی گوگوری. خلاصه فعلا زبان فارسی غالبه و باعث حرص خوردن بعضیها می شه . بعضی وقتها از اینکه این همه دوستش دارم می ترسم.از این که داره زود بزرگ میشه و همه این لحظات فقط تو خاطرات من و کیان می مونه. فکر ک...
bibliographer.blogfa.com
کتاب نگار
http://bibliographer.blogfa.com/8810.aspx
استفاده از مطالب این وبلاگ منوط به رعایت حق مولف، اخلاق امانت داری و استناد می باشد. پیشاپیش از شما سپاسگزارم. زهرا بیگدلی. اجتماعی که فکر آزاد را محکوم کند، کتابخانه نیز در آن محکوم به فناست شناختی از دانش شناسی. ص 62. زهرا بیگدلی هستم، قرار بود در این وبلاگ از تجربیات، دیده ها و شنیده هایم بنویسم، ولی سالها گذشت و گذشت و اکنون زهرا بیگدلی هستم، پر از مشغله و از دنیای علم فاصله گرفتم. دنیای این روزهایم مادری کردن است و دغدغه های زندگی. دغدغه های کوچک و بزرگ. دختر دست فروش مترو. سایت محمد حسین بهرامیان.
nazykaviani.blogspot.com
From Berkeley: May 2011
http://nazykaviani.blogspot.com/2011_05_01_archive.html
Joy on a hilltop. As the degenerative disease claimed more and more of my mother's abilities and health, I, along with my father and my sisters, learned to throw parties on my mother's behalf, cook huge meals, and entertain, all so that my mother would not miss her happy and bustling household in which frequent parties were held. I think we did quite well. We finally made it to the bottom of the hill in one piece, totally euphoric. In response to an invitation to write. About caring for elderly parents.
SOCIAL ENGAGEMENT