poihtestoukosmou.blogspot.com
Ποιητές του Κόσμου: Σιμπόρσκα
http://poihtestoukosmou.blogspot.com/2012/06/blog-post_6541.html
Παρασκευή, 1 Ιουνίου 2012. Τίποτα για δεύτερη φορά. Τίποτα δε γίνεται για δεύτερη φορά. Συνεπώς, αυτό που είναι λυπηρό. Είναι ότι δω πέρα φτάνουμε χωρίς σχεδιασμό. Και φεύγουμε χωρίς μια ευκαιρία να μάθουμε ένα πώς. Ακόμη κι αν κανείς ανόητος δεν υπάρχει. Αν είσαι όλης της γης ο πιο χαζός. Να ξανακάνεις δε μπορείς την ίδια τάξη. Αυτό το μάθημα προσφέρεται μία μόνο φορά. Καμιά ημέρα το χθες δεν αντιγράφει. Και δύο νύχτες δεν μπορούνε να διδάξουνε τι είναι η ευτυχία. Με τον ίδιο τρόπο και απαράλλαχτο.
poihtestoukosmou.blogspot.com
Ποιητές του Κόσμου: Λόρκα
http://poihtestoukosmou.blogspot.com/2012/06/blog-post_7412.html
Παρασκευή, 1 Ιουνίου 2012. Αφήστε το μπαλκόνι ανοιχτό. Το παιδί τρώει πορτοκάλια. Απ’ το μπαλκόνι μου το βλέπω). Ο θεριστής θερίζει το σιτάρι. Απ’ το μπαλκόνι μου τον ακούω). Αφήστε το μπαλκόνι ανοιχτό. Άλογο μαύρο, φεγγάρι μεγάλο. Κι ελιές στο δισάκι μου. Αν και ξέρω τους δρόμους,. Ποτέ δεν θα φτάσω στην Κόρδοβα. Μέσ’ απ’ τον κάμπο, μέσ’ απ’ τον αέρα. Άλογο μαύρο, φεγγάρι κόκκινο. Ο θάνατος με κοιτάζει. Απ’ τους πύργους της Κόρδοβα. Αχ, τι δρόμος μακρύς! Αχ, γενναίο άλογό μου! Πριν φτάσω στην Κόρδοβα!
poihtestoukosmou.blogspot.com
Ποιητές του Κόσμου: Έλιοτ
http://poihtestoukosmou.blogspot.com/2012/06/blog-post_3608.html
Παρασκευή, 1 Ιουνίου 2012. Φληβάς ο Φοίνικας, δεκαπέντε μέρες πεθαμένος. Λησμόνησε την κραυγή των γλάρων, και το φούσκωμα του βαθιού πελάγου. Και το κέρδος και τη ζημιά. Κάτω απ’ τη θάλασσα ένα ρέμα. Έγλειψε τα κόκαλα του ψιθυρίζοντας. Μ’ ανεβοκατεβάσματα. Πέρασε τα στάδια των γηρατειών του και της νιότης του. Μπαίνοντας μέσα στη ρουφήχτρα. Ω εσύ που γυρίζεις το τιμόνι κοιτάζοντας προς τον αγέρα. Στοχάσου τον Φληβά που ήταν κάποτε όμορφος κι αψηλός σαν εσένα. Αποστολή με μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου.
poihtestoukosmou.blogspot.com
Ποιητές του Κόσμου: Ελυάρ
http://poihtestoukosmou.blogspot.com/2012/06/blog-post_2374.html
Παρασκευή, 1 Ιουνίου 2012. Στέκεται ορθή στα βλέφαρά μου. Και τα μαλλιά της μπλέκονται μες στα δικά μου. Έχει το σχήμα των χεριών μου. Έχει το χρώμα των ματιών μου. Βυθίζεται μες στη σκιά μου. Σα μια πέτρα στον ουρανό. Έχει τα μάτια της πάντ’ ανοιχτά. Και δε μ’ αφήνει σ’ ύπνο να γείρω. Τα όνειρά της μέσα στο φως. Με κάνουν να γελώ, να κλαίω και να γελώ. Και να μιλώ χωρίς να έχω τίποτα να πω. Αποστολή με μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου. Μοιραστείτε το στο Twitter. Μοιραστείτε το στο Facebook.
poihtestoukosmou.blogspot.com
Ποιητές του Κόσμου: Μπόρχες
http://poihtestoukosmou.blogspot.com/2012/06/blog-post_347.html
Παρασκευή, 1 Ιουνίου 2012. Ο ίδιος ο Δίας,. Δεν θα μπορούσε να λύσει τα πέτρινα δίκτυα που με περικυκλώνουν. Έχω ξεχάσει τους άντρες που ήμουν στα παλιά. Ακολουθώ το μισητό δρόμο με τους μονότονους τοίχους,. Που είναι η μοίρα μου. Ορθογώνιες στοές που καμπυλώνουν σε μυστικούς κύκλους με τα χρόνια. Παραπέτα που έχουν ραγίσει μες του χρόνου τη φθορά. Στη χλομή σκόνη έχω αποκρυπτογραφήσει ίχνη που φοβάμαι. Ο αέρας έχει φέρει μες την απογευματινή κοιλότητα μια κραυγή. Η τον αντίλαλο μιας έρημης κραυγής.
poihtestoukosmou.blogspot.com
Ποιητές του Κόσμου: Μπωντλαίρ
http://poihtestoukosmou.blogspot.com/2012/06/blog-post_2704.html
Παρασκευή, 1 Ιουνίου 2012. Νος τους, ξυπν. Τσι νικήτρα πάντοτε, μοιάζει. Αποστολή με μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου. Μοιραστείτε το στο Twitter. Μοιραστείτε το στο Facebook. Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom). Περί ποίησης (γενικό blog). My Poetri in English. Φανταστικό Α.Ε. πρότυπο. Από το Blogger.
poihtestoukosmou.blogspot.com
Ποιητές του Κόσμου: Πεσσόα
http://poihtestoukosmou.blogspot.com/2012/06/blog-post_6545.html
Παρασκευή, 1 Ιουνίου 2012. Ο ΦΥΛΑΚΑΣ ΤΩΝ ΚΟΠΑΔΙΩΝ. Είμ ‘ ένας φύλακας κοπαδιών. Το κοπάδι είν’ οι σκέψεις μου. Κι οι σκέψεις μου είν’ όλες αισθήσεις. Σκέφτομαι με τα μάτια και τ’ αυτιά. Και με τα χέρια και τα πόδια. Και με τη μύτη και το στόμα. Να σκέφτεσαι ένα λουλούδι σημαίνει να το βλέπεις και να το μυρίζεις. Να τρως ένα φρούτο σημαίνει να γνωρίζεις την αίσθησή του. Γι αυτό, σαν μια μέρα όλο ζέστη. Νιώθω θλιμμένος που την απολαμβάνω τόσο. Κι απλώνομαι παράμερα και πάνω στα χορτάρια.
