proof.mihanblog.com

smoothbreath.blogfa.com

تنفس آرامی که می رفت و می ماند - روز جدایی

http://www.smoothbreath.blogfa.com/post/42

تنفس آرامی که می رفت و می ماند. چرا سایه ام تمام شد. چرا دور می شود این حال من. انگار خورشید افتاده روی بام همسایه. دود شد بخار چای. یخ زد گرمای دست. و باد ماند که می وزید و سوت می کشید و او هم می رفت. شاید یه روز پیشه همدیگه برگردیم. پاییز جایی برای نوشتن ندارد دیگر انگار. تنت لخت روی تخت. تو پیشنهاد آسمانی برای پایان. نوشته شده در شنبه نهم آذر 1392ساعت 22:51 توسط امیرحسین عاکفیان. گروه کوهنوردی دانشگاه امیرکبیر.

smoothbreath.blogfa.com

تنفس آرامی که می رفت و می ماند -

http://www.smoothbreath.blogfa.com/post/30

تنفس آرامی که می رفت و می ماند. چه زمان زود می گذرد چه خاطره های دور نزدیکند. همین چند خط پایین تر. نوشته شده در یکشنبه پانزدهم مرداد ۱۳۹۱ساعت 16:53 توسط امیرحسین عاکفیان. گروه کوهنوردی دانشگاه امیرکبیر.

smoothbreath.blogfa.com

تنفس آرامی که می رفت و می ماند -

http://www.smoothbreath.blogfa.com/post/46

تنفس آرامی که می رفت و می ماند. چه می شود آخر؟ اصلا اول چه بود. نوشته شده در یکشنبه سوم فروردین 1393ساعت 1:39 توسط امیرحسین عاکفیان. گروه کوهنوردی دانشگاه امیرکبیر.

smoothbreath.blogfa.com

تنفس آرامی که می رفت و می ماند - دیکشنری جدید آکسفورد

http://www.smoothbreath.blogfa.com/post/34

تنفس آرامی که می رفت و می ماند. باز می گویم از خودم که وای زندگی رسم عجیبی دارد رسم نساختن و کشتن. عشق یا درد می گذارد انتخاب کنی تو انتخاب می کنی می گویی عشق فردا می گویی نه مرگ مرگ آخرش هم هیچ نمی دهد جز درد هر دو. درد است که می ماند که دیر خالی می شود دیرتر از بقیه درد است که می چشی و یادت می رود که باید عادت کنی . درد است که آه می کشی سخت است که درد می کشی آری آری اینجا توی لنز آن جاده مه آلود آن سالن برفی و آن 4 سال که تمام شد و حال که ماندی و علی و حوضش را هم بردند. خلاص آخر کی می شوی؟

smoothbreath.blogfa.com

تنفس آرامی که می رفت و می ماند - دریاب

http://www.smoothbreath.blogfa.com/post/38

تنفس آرامی که می رفت و می ماند. دلم گرفت باز هوایی شدم انگار. هوای تو که هنوز زاده نشدی. دلم گرفت امشب از گناه درد. از این هوای سرد. و از این کوله بار پوچ به دوش خود. اه که باز اه می گویم. از این را رفته. خدایا خدایا خدایا دلم گرفته. از این گه گرفته. خودم را می گویم. نوشته شده در سه شنبه پنجم شهریور 1392ساعت 0:45 توسط امیرحسین عاکفیان. گروه کوهنوردی دانشگاه امیرکبیر.

smoothbreath.blogfa.com

تنفس آرامی که می رفت و می ماند -

http://www.smoothbreath.blogfa.com/post/43

تنفس آرامی که می رفت و می ماند. دل من هم یک روز شکسته بود. دل من هم خون بود. نمی دانم چه طور کار می کند این دنیا نمی دانم چگونه می گذرد این زندگی این روزها این لحظه های طولانی در پیش و کوتاه در پس غم گذشته و ترس آینده. نمی دانم آخر یک روز تو از من انتقام می گیری یا من از تو یا روزگار از ما. نمی دانم چه می شود بعضی وقتها نمی دانم حتی چه شده چرا اینجایم چرا اینجاییم چرا انقدر دور انقدر سرد نمی دان یک روز دلم می تپد برایت یا تا آخرش همین است این ماجرا تلخ تلخ خوابهایم شده روزمرگی روزهایم دردم شده تکرار جاها.

smoothbreath.blogfa.com

تنفس آرامی که می رفت و می ماند -

http://www.smoothbreath.blogfa.com/post/29

تنفس آرامی که می رفت و می ماند. تمام شد هر چه بود و نبود . و این فضای خالی باز دارد پیچ می خورد دور سرم . با یک ریتم نافرم . لعنت به نافرم لعنت به خاطره لعنت به من به تو لعنت به دریا لعنت به ما. خیال می کردیم که چه کجا چگونه. تو ویولن می زدی و من دست این که نشد هم نوازی. نوشته شده در یکشنبه پانزدهم مرداد ۱۳۹۱ساعت 16:47 توسط امیرحسین عاکفیان. گروه کوهنوردی دانشگاه امیرکبیر.

smoothbreath.blogfa.com

تنفس آرامی که می رفت و می ماند - عنوان

http://www.smoothbreath.blogfa.com/post/28

تنفس آرامی که می رفت و می ماند. یادت بیاید آن موقع که ما نبودیم آن موقع که واژه ات تکراری بود دلم می گرفت برای هیچ و پوچ یادم می آید اولش آنقدر تو را تکرار می کردم تا واقعی تر شوی تا بیایی تا دسته ی خشکیده تنیده ی جوهر خشک نشدنی احساس را باز نمناک کنی از اشکی که به چشمانمان یخ زده بود دل سردمان را ببری بسوزانی و دوباره درد جدید را بفهمیم. یادت می آید آیا این شب سوخته را آن شب سوخته را؟ یک چیز خوب.می شود. نوشته شده در چهارشنبه پانزدهم تیر ۱۳۹۰ساعت 1:5 توسط امیرحسین عاکفیان. گروه کوهنوردی دانشگاه امیرکبیر.

smoothbreath.blogfa.com

تنفس آرامی که می رفت و می ماند -

http://www.smoothbreath.blogfa.com/post/45

تنفس آرامی که می رفت و می ماند. کم می شود زمان و نزدیک می شویم. به آخر آغاز این پایان. و خطر نابودی ننگ مرگ. می شود و انگار شده تکه کلام سلام این دوران. نوشته شده در یکشنبه سوم فروردین 1393ساعت 1:35 توسط امیرحسین عاکفیان. گروه کوهنوردی دانشگاه امیرکبیر.

smoothbreath.blogfa.com

تنفس آرامی که می رفت و می ماند - زنده باد

http://www.smoothbreath.blogfa.com/post/40

تنفس آرامی که می رفت و می ماند. اشک، اشک شرم، چیز جدیدیست. این شرم که می شود، می شود بعضی وقتها بماسد روی گونه ات خشک شود ترک بخورد حتی درد بگیرد این شرم از خویش چیز جدیدیست چیز ناجوریست دردناک است خودت ماندی کجا بروی تا نبینیش توی دریا روی موج دلت تاب بخورد یادت یرود تا کمی اب شورش به لبت برسد بدانی که داری اشک می ریزی اشک شرم. تو کهنه شدی حس. تو از مد افتادی توی این رنگینه بازار توی این هزارتوی خاکستری لعنت به زندگی لعنت به مرگ لهنت به تو زنده باد خدا. زنده باد روح که می ماند می گرید این حس نوام را.