gemmarafa-nuestrosnenes.blogspot.com
GORDI, PRINCI I PELUDETA. ELS NOSTRES "NENS": d’abril 2008
http://gemmarafa-nuestrosnenes.blogspot.com/2008_04_01_archive.html
GORDI, PRINCI I PELUDETA. ELS NOSTRES "NENS". El dia a dia amb els nostres "perritus". Diumenge, d’abril 20, 2008. BUFF COM M'HE TORNAT! Us deixo una foto de fa temps, amb la meva germana, la Bonica, adoptada a Madrid per l'Ivan i la Míriam. Os dejo una foto de hace tiempo, con mi hermana Bonica, adoptada en Madrid por Ivan y Míriam. 10:00 p. m. Subscriure's a: Missatges (Atom). BUFF COM MHE TORNAT! Enllaços interessants / Enlaces interesantes. La Gaia, l'Eliot, en Bruc i la Mona. Com gat i gos.
gemmarafa-nuestrosnenes.blogspot.com
GORDI, PRINCI I PELUDETA. ELS NOSTRES "NENS": de febrer 2008
http://gemmarafa-nuestrosnenes.blogspot.com/2008_02_01_archive.html
GORDI, PRINCI I PELUDETA. ELS NOSTRES "NENS". El dia a dia amb els nostres "perritus". Divendres, de febrer 29, 2008. PER NO PERDRE LA PRÀCTICA/PARA NO PERDER LA PRACTICA. Aquí nosaltres practicant com sempre. No fos cas que perdéssim la pràctica que hem guanyat fins ara. Practicado como siempre. Faltaría más que perdiéramos la práctica que hemos ganado en todo este tiempo. 8:11 p. m. Dilluns, de febrer 11, 2008. VOLA LLIURE, PEPE / VUELA LIBRE, PEPE. Aquest matí ens ha deixat en Pepe. 8:48 p. m. Bonica,...
lovedogfamily.blogspot.com
LOVE DOG FAMILY: Empezamos con agility!!
http://lovedogfamily.blogspot.com/2008/04/empezamos-con-agility.html
Dimecres, 16 d’abril de 2008. A todo esto. cuando estamos en casa practicando con Nasty. Nena y Tigris se lo miran desde su tumbona en el jardín como diciendo : y este? Con lo bien que se esta perreando. si esque. mas vagas no me podian salir. luego que digan que los galgos no pueden vivir en sitios pequeños y que necesitan correr. a todos ellos les invitaria a ver la rutina diaria de Nena. y estoy segura. que de la mayoria de galguetes. 17 d’abril de 2008, 16:23. Laura "la mama de la vivi". El blog de l...
mayaporni.wordpress.com
Abby | Maya & Abby. Dos galgas en el sofá.
https://mayaporni.wordpress.com/abby
Maya and Abby. Dos galgas en el sofá. Hola a todos,. Me llamo Abby y soy una galguita sevillana de dos años. El viernes 11 de diciembre partí de mi casa de acogida en un largo viaje que me llevó hasta la otra punta del país, a Asturias, donde me esperaba mi nueva familia: Maya, María y David. Como buena andaluza, soy muy alegre y salerosa, y me encanta la gente. Soy muy juguetona, y ahora tengo una hermana mayor a la que también le encanta jugar y juntas nos lo pasaremos pipa. 5 comentarios so far ».
lovedogfamily.blogspot.com
LOVE DOG FAMILY: Gracies!
http://lovedogfamily.blogspot.com/2008/04/gracies.html
Dimecres, 23 d’abril de 2008. Un abraçada i moltes gracies de parts de tots! Un petonet especial per en Peach.,. que s'ha trencat la poteta). Publica un comentari a l'entrada. Subscriure's a: Comentaris del missatge (Atom). Esuniteddogs.com – perros, perritos, cachorros – la comunidad de perros en internet. En la foto : Nena (retocada.muy retocada) jeje. Esos locos bajitos al Flickr! Vivi,una arreplegada molt guapa amb blog. Collar Martingale per a galgos i altres raçes. La peluquera canina i Felina.
lovedogfamily.blogspot.com
LOVE DOG FAMILY: de juny 2008
http://lovedogfamily.blogspot.com/2008_06_01_archive.html
Diumenge, 8 de juny de 2008. El Nasty i la seva trobada amb les ovelles. Feia ja molts dies que no actualitzava, ara que ja tinc mes temps intentare tenir-ho més al dia. Doncs noticies noves. el Nasty está gegant, i a mes a mes, l'altre dia va ser el primer cop que va tenir contacte amb les ovelles. Hos deixo les fotus perque jutjeu vosaltres mateixos,. Per cert, gracies per dexar-nos anar a disfrutar de les instalacions i del dia! La Ali i la Natalia. Subscriure's a: Missatges (Atom).
mayaporni.wordpress.com
noviembre | 2011 | Maya & Abby. Dos galgas en el sofá.
https://mayaporni.wordpress.com/2011/11
Maya and Abby. Dos galgas en el sofá. Archive for noviembre, 2011. Lo más difícil de ser casa de acogida. Noviembre 19, 2011 · Filed under Uncategorized. Agujerito a agujerito el corazón te va quedando como un colador, pero eso es muy reconfortante porque uno más ha conseguido la vida que siempre se mereció. Y lo que no te mata te hace más fuerte, así que hay que seguir siendo fuertes porque ellos nos necesitan. Comments (7) ». La cabra tira al monte. La paciencia a veces se agota. Com gat i gos.
mayaporni.wordpress.com
Hugo, uno más de la familia | Maya & Abby. Dos galgas en el sofá.
https://mayaporni.wordpress.com/2013/01/13/hugo-uno-mas-de-la-familia
Maya and Abby. Dos galgas en el sofá. Hugo, uno más de la familia. Enero 13, 2013 · Filed under Uncategorized. Durante estos dos últimos años hemos tenido por casa muchos visitantes. Algunos vinieron para estar solo unas horas, lo cual a Abby y a mí nos produjo mucha alegría sobre todo al perderlos de vista, y otros vinieron para pasar una temporadita. Un día fuimos a visitarlo y a la hora de marchar abrieron el coche y se lanzó dentro de él sin pensárselo. Vino a casa con nosotros y pensamos que en ...
mayaporni.wordpress.com
Reflexiones de una invitada sobre su paso por el mundo “animalista” | Maya & Abby. Dos galgas en el sofá.
https://mayaporni.wordpress.com/2013/01/15/reflexiones-de-una-invitada-sobre-su-paso-por-el-mundo-animalista
Maya and Abby. Dos galgas en el sofá. Reflexiones de una invitada sobre su paso por el mundo “animalista”. Enero 15, 2013 · Filed under Uncategorized. Pues a parte de quitarte gente indeseable y rastrera del medio, reafirmar tu fama de mala persona. Porque mientras unos se dedican a ir hablando por ahí a la gente ávida de cotilleos porque su vida es muy triste, otros cerramos la boca y preferimos no defendernos de ataques basados en la defensa de lo indefendible. 8211; Cosas a favor: ayudar a los perros,...
mayaporni.wordpress.com
La paciencia a veces se agota | Maya & Abby. Dos galgas en el sofá.
https://mayaporni.wordpress.com/2013/01/17/la-paciencia-a-veces-se-agota
Maya and Abby. Dos galgas en el sofá. La paciencia a veces se agota. Enero 17, 2013 · Filed under Uncategorized. Pues va a ser verdad que la paciencia tiene un límite y si lo rebasas te atienes a las consecuencias. Me sigo acercando y la miro fijamente. Si resiste, que no es lo habitual, me quedo parada delante de ella mientras me sigue gruñendo y si aguanta la presión psicológica entonces pongo una de mis patas encima de donde ella esté. Salta como un muelle! Otra heridita de guerra! Vaya bien que lo re...