snehidhi.blogspot.com
SNEHIDHI - கவிதையெனச் சொல்லிக் கொண்டு....: December 2008
http://snehidhi.blogspot.com/2008_12_01_archive.html
Wednesday 24 December 2008. சாத்தான்களின் வருகையால் . மனிதம் நசுங்கும் பொழுதொன்றில். வரும் என் அவலக்குரல் -உங்களுக்கு. ஒப்பாரிப் பாடாலாய் தோன்றலாம். இதுதான் வாழ்க்கை எமக்கு. நித்தம் சப்பாத்துக் கால்களில் மிதிபட்டு. நசுங்குகிறது எம் குரல்வளை. உயிர் உறையக் கதவடைத்து துயில்கையில். நாய்களில் ஓலத்தில் எமனின் பிரசன்னம்! மூச்சு விட மறந்து உயிர் பற்றி தவிக்கையில். இடித்து உடைகிறது கதவு. தாழ்ப்பாள் தெறிக்க . இராணுவ மிருகங்கள் ஊர் புகுந்தபின். பெற்றவர். கட்டினவர் கண்முன்னே. Thursday 11 December 2008. கொஞ...
snehidhi.blogspot.com
SNEHIDHI - கவிதையெனச் சொல்லிக் கொண்டு....: May 2009
http://snehidhi.blogspot.com/2009_05_01_archive.html
Sunday 31 May 2009. துப்பாக்கிகள் குறிபார்க்கையில் . காற்றே தூது செல்வாயா? இன்னும் நான் உயிரோடு உள்ளதை. என் உறவுகளுக்கு சொல்லி வருவாயா . சுற்றிய மறைப்பும் மாற்று உடுப்பும். அற்று வேடிக்கைப் பொருளாய். வாய்பொத்தி நிற்கின்றோம் . நாய்களுக்கு தூக்கி எறியும். பொட்டலத்தில் கூட கருணை இருக்கும்! முள்வேலி அடைப்புக்குள். கொடுப்பதை வாங்கிக் கொண்டு. வெறும் பிணங்களாய் வாழ்கின்றோம்! உரத்துக் கதைக்கவோ ,எதிர்த்துக் கேட்டவோ. ஏன் சத்தமாய் அழவோ. முடிவதில்லை இங்கு . நரகவதை நித்தம் இங்கு . அனைத்தும் -. சுயத்தĭ...இட்...
snehidhi.blogspot.com
SNEHIDHI - கவிதையெனச் சொல்லிக் கொண்டு....: February 2009
http://snehidhi.blogspot.com/2009_02_01_archive.html
Friday 27 February 2009. நாளை என் மரங்கள் துளிர்க்கும் . அடர்வனங்களில் நுழைய வழியற்று. எட்டி பெருமூச்சு விட்ட சூரியக்கதிர்கள். இன்று காவலிழந்த காடுகளின் வழியே. மெல்ல ஊடுருவ -அதன் வெம்மை. தாழாமல் கரைகின்றன இலைமேல். படிந்திருந்த பனித்துளிகள். காத்திருந்த கழுகுகளும் வல்லூறும். இரை மிகுதியால் ஆர்ப்பரித்தத்தில். சத்தமாய் தான் இருக்கிறது என் காடு! இரத்த வாடையுடன் பிசுபிசுக்கும். மண்ணில் புதையும் கால்கள். ஓடுகிற நதிகூட தன்னியல்பு. தேசத்தை தழுவியதால் . கடந்து செல்கிறது. Subscribe to: Posts (Atom).
snehidhi.blogspot.com
SNEHIDHI - கவிதையெனச் சொல்லிக் கொண்டு....: மழை
http://snehidhi.blogspot.com/2009/10/blog-post.html
Sunday 4 October 2009. சட சடத்தது கொட்டுகிறது மழை. மெல்ல இறங்கி நனைகின்றேன். பைத்தியம் மாதிரி நனையாதே". உள்ளே வா என அதட்டுகிறது ஒரு குரல். அவளுக்கு மழையில் நனைவது ரொம்ப பிடிக்கும். என் சம்மதமின்றியே வருகிறது பின்னாலிருந்து. மழைக்கு மட்டுமே தெரியும். என் முகம் தழுவிச் செல்லும் துளிகளில். உப்பு கரிப்பதை . எம்.ரிஷான் ஷெரீப். நல்ல கவிதை! அருமையான வரிகள். மழைக்கு மட்டுமே தெரியும். என் முகம் தழுவிச் செல்லும் துளிகளில். உப்பு கரிப்பதை . /. 5 October 2009 at 2:37 PM. Subscribe to: Post Comments (Atom).
snehidhi.blogspot.com
SNEHIDHI - கவிதையெனச் சொல்லிக் கொண்டு....: May 2008
http://snehidhi.blogspot.com/2008_05_01_archive.html
Saturday 31 May 2008. உறக்கமற இரவுகளின். சுவடுகளை மறைத்தபடி. புன்னகைப்பாய். அத்தனை வலிகளிலும். நிறைந்து விடுவேன் நான். அந்த ஒற்றை நொடிப்பொழுதில். மஞ்சள் பூக்களின் வாசத்துடன். அபூர்பமாய் தரிசித்த. அதிகாலை பனியின். சாலையோர மரங்களோடு நான். இரவெல்லாம் உதிர்த்த. மஞ்சள் பூக்களின் வாசம். அந்த இடத்தை. நிறைத்துக்கொண்டு. அங்காங்கே காத்திருக்கும். சாலையோர இருக்கைகளிலும். பாதையெங்கும் படர்ந்திருக்கும் பூக்களை. மிதிக்காமல். தாண்டிச் செல்லும் மனது. தூறல் சாரளில்.மனது. மண் வாசனையும். துரத்தியபடி. Thursday 15 May 2008.
snehidhi.blogspot.com
SNEHIDHI - கவிதையெனச் சொல்லிக் கொண்டு....: January 2009
http://snehidhi.blogspot.com/2009_01_01_archive.html
Tuesday 27 January 2009. தேவை கொஞ்சம் ஆக்ஸிஜன் . மரணத்தின் விளிம்பில் நின்று. கதறுகிறது ஓர் இனம். கேட்கிறதா உம் காதுகளுக்கு? காப்பார் எவருமற்று . எதைக் கேட்டோம் உம்மிடம். வாழ்வுரிமை குற்றமா? உங்களைப் போலவே நாமும். ஜீவிக்கத்தான் பிறப்பெடுத்தோம் இங்கு . நித்தம் செத்துப். போகயல்ல . இழப்பதெல்லாம் இழந்தாயிற்று- இனி. எதுவுமில்லை உயிரைத் தவிர . நாளைய உலகிற்கு சொல்ல என்ன உண்டு? பிணந்தின்னி கழுகுகள் நிறைந்திருக்கும். சுகந்திரக் காற்றை சுவாசிக்க. மறக்காமல் கொஞ்சம். இனியாவது ? Sunday 4 January 2009. தறிகĭ...
snehidhi.blogspot.com
SNEHIDHI - கவிதையெனச் சொல்லிக் கொண்டு....: February 2008
http://snehidhi.blogspot.com/2008_02_01_archive.html
Saturday 23 February 2008. செவ்வானம் மையெழுத. வானம் முழுக்க. வெளிச்சம். கலர் கலராய். நொடிக்கு நொடி. மாறும் உருவங்கள். சின்ன கீற்றுக்களாய். தூரிகையின் சிதறல்களாய். வண்ணப்புள்ளிகளின். வர்ணயாலங்கள். ஓடி அலைந்து உருமாறி. கலைந்து போகும். மேகக்கூட்டங்கள். நெருப்பு பந்தாய். அந்தி சாயும் பகலவன். நிரை நிரையாய். கூடு திரும்பும் புள்ளினங்கள். எத்தனை அழகை. தனக்குள் வைத்திருக்கிறது. இந்த இயற்கை. எனக்குள் நீ. உன் கவிதைகளுக்குள் - நான். தொலைந்து விட்டேன்! இன்றும். என்றும் நீ. எனக்குள்! Friday 22 February 2008. சு...
snehidhi.blogspot.com
SNEHIDHI - கவிதையெனச் சொல்லிக் கொண்டு....: October 2008
http://snehidhi.blogspot.com/2008_10_01_archive.html
Wednesday 15 October 2008. என் கண்களில் இன்னும் ஜீவன் . என் கண்களில். இன்னும் ஜீவன் மிச்சமாய் . உயிர் வாழ்வதன் அடையாளத்தோடு. மூச்சுவிடும் தேகம். பசியில் சுருங்கிய இரைப்பை மட்டும். விரியவேயில்லை . பருக்கைகள் அற்ற பானை. எப்போதும் அடுப்பில் . பாவம் என் பூனையும். இன்னும் காத்திருக்கிறது. என்னைப் போலவே. பசித்து அழும் என் தங்கைக்கு. மாங்காய் பறித்துத் தருகிறாள். என் அன்னை . எத்தனை நாளைக்கு. மழைக்கு பதிலாய் குண்டு விழுந்ததில். என் வன்னிக் காடுகள். இனி கவலை இல்லை . மறைவிடம் தேடி. நித்தம். விட்டன . நீ க...
snehidhi.blogspot.com
SNEHIDHI - கவிதையெனச் சொல்லிக் கொண்டு....: August 2008
http://snehidhi.blogspot.com/2008_08_01_archive.html
Monday 25 August 2008. நேசம் சொன்ன வேளையில். என் கனவுகளை. மொத்தமாய் உன்னிடம். அடகு வைத்து நின்ற வேளையிலும். உன் பார்வைக்காய். கால் கடுக்கக் காத்திருந்தபோதினிலும். உன் நேசம் எனக்கானதாயில்லை. என் ப்ரியம் சொல்லிக் காத்திருக்கையில். என் மனக் கனவுகளை உதைத்தழித்தாய். இப் பிரபஞ்சததைவிட அதிகமாய். உனக்காய் நான் சேமித்ததெல்லாம் பறித்துக். கேலி செய்து விலகிச் சென்றாய். நிஜம் உறைக்க மெல்ல விழித்து. என் இதயச் சில்லுகளில் உன். சுவடழித்து நிமிர்கையில். உன் மூச்சுக்காற்று. நானுணர்ந்த வலி. Sunday 17 August 2008. மரணத...
snehidhi.blogspot.com
SNEHIDHI - கவிதையெனச் சொல்லிக் கொண்டு....: பனித்திரை விலகும் ...
http://snehidhi.blogspot.com/2009/10/blog-post_04.html
Sunday 4 October 2009. பனித்திரை விலகும் . காய்ந்து போன மரங்களில். எட்டிப் பார்கின்றன துளிர்கள். நகர்ந்து செல்லும் நதி வழியே. சிறு கூழாங்கற்கள் இடமாறிக் கொண்டு . தேங்கி நின்ற குட்டையெல்லாம். தவளைக் குஞ்சுகளின் சத்தத்தில் அதிர்கின்றன. கூடறுந்த பறவைகள் கூட மெல்ல. தமதிருப்பை உறுதி செய்ய தொடங்கியாச்சு. எல்லாம் மாறிக் கொண்டு தான் இருக்கின்றன. ஓடும் காலத்தோடு சேர்ந்து . நீளும் உன் நேசக்கரங்களில். நெரிபடுகின்றன மூச்சுக் குரல். என்னும் புரியாத பெயரோடு. கவனமாயிருங்கள்! 5 October 2009 at 2:45 PM. உங்கள...
