SARDABIR.NET

roozegareaghim.blogspot.com

روزگار عقیم: March 2010

http://roozegareaghim.blogspot.com/2010_03_01_archive.html

خاطرات، خطرات، آثار و ایضاً اثرات. ه‍.ش. ۱۳۸۹ فروردین ۱۱, چهارشنبه. آسمان ابریِ بی‌باران. کوله‌ام زیر دستم جا می‌ماند. این شاید آخرین عید باشد. آمده‌ام مانده‌ام در این شهر برای بیش از 2 هفته. نمی‌خواهم بهانه‌ای دست دهد. رفقا خبریشان نیست، مگر ارتباطی از این‌سو برقرار شود. مهم نیست. من عادت کرده‌ام بهانه دستِ کسی ندهم. تا یک هفته دیگر تولد پدرم است. حال و حوصله‌اش را ندارم. به‌سانِ رویا، بی‌پدرم! شبانه‌روز فیلم می‌بینم. فحشِ ناموسی می‌دهم به کاترین بیگلو و آن همسرِ سابقش ...از 10 روزِ عید، 8 ر...برادر مدا...

zirsigary.persianblog.ir

به لذت ِ رویایت که بر تن ِ کفی ام - شهر از یاد رفته

http://zirsigary.persianblog.ir/post/39

شهر از یاد رفته. هر جا برم ترانه یعنی اسم تو. به لذت رویایت که بر تن کفی ام. غروب- داخلی – کافه. درب کافه باز می شود. زن 1. وارد می شود، می ایستد و به کافه نگاه می کند. دنبال کسی می گردد. پشت میزش نشسته، روزنامه می خواند و قهوه می نوشد. ساعت دیواری پشت سرش عدد 5. را نشان می دهد. پشت میزش نشسته و به رو به رو خیره شده است. فنجان قهوه اش را دو دستی گرفته، سرش را به پایین انداخته و به قهوه اش نگاه می کند. پشت میز رو به پنجره نشسته و با فنجان قهوه اش بازی می کند. گاهی زیر چشمی به بیرون نگاه می کند. غروب &ndas...

roozegareaghim.blogspot.com

روزگار عقیم: October 2009

http://roozegareaghim.blogspot.com/2009_10_01_archive.html

خاطرات، خطرات، آثار و ایضاً اثرات. ه‍.ش. ۱۳۸۸ آبان ۳, یکشنبه. کلّی شرمندهٔ بهنوش ناصرپور شدم. 2 دیقه به 6 بود که با صدای زنگ موبایلم از خواب بیدار شدم. گفت: «کجائی؟ گفت: «خواب! و بعدش که ساعت رو دیدم، دلم می‌خواس زمین دهن باز کنه برم توش. در واقع قرار بود برم دستیارِ مهرجوئی وایسم. رأی‌گیری رو دریابین. بالایِ صفحه، سمتِ چپ. برچسب‌ها: ساعت خواب، مهرجوئی. ه‍.ش. ۱۳۸۸ آبان ۱, جمعه. بعد جالب‌تر اینکه بعضیاشون علیرغم تحریمِ فجر یا سایرِ‌جشنواره‌ها، می‌رن کاراشون رو اجر...شکرِ خدا که اقلاً حرف و عمل...مادر عصری...

khatkhat-y.blogspot.com

خط خطی: یک عکس ، یک تاریخ

http://khatkhat-y.blogspot.com/2010/05/blog-post.html

یک عکس ، یک تاریخ. و این چنین است. که انسانی می میرد. و انسانی می ماند . پ ن : از راست : من ، مادرم ، مادربزرگم ، مادر مادربزرگم ، مادر بزرگ مادر بزرگم. ارسال شده توسط B.a.N.a.F.s.H.e. اینو یادمه دبیرستانم دیده بودم.خیلی عکس خفنیه. این بهترین عکس تاریخیه ممکنه. مامان بزرگت هنوزم جوونه :D. خدا حفظشون کنه هم مامانتو هم مامان بزرگتو. تو باید قدت از مامانت بلند تر باشه تا ترتیب حفظ شه ها. بچه ت هم باید از تو بلند تر شه :D. 5 نسل مختلف تو یه عکس. عکسها گویای خیلی از حرفهای نگفته هستند. و همین ماییم که تاریخیم!

zirsigary.persianblog.ir

شهر از یاد رفته

http://zirsigary.persianblog.ir/1388/8

شهر از یاد رفته. هر جا برم ترانه یعنی اسم تو. تو گر خدای منی، من خدا نمی خواهم. شب و شلیک یک واژه، دو کام تلخ از سیگار. و یک فنجان پر از قهوه، شروع لغزش خودکار. حروفی درهم و برهم، خطوطی نصفه و نیمه. شبیه حرفی از رفتن، غریب و خسته و این بار-. نمی دانم کجایی تو، که دنبالت بگردم من. هنوز انگار می خواهی، بخندم من به این دنیا. بگویم دوستت دارم، ولی نه. راستی. بگذار-. برای اولین دفعه، بگویم حرف هایم را. ترا دیگر نمی خواهم، برو، دست از سرم بردار. برای لحظه های من، تو بی رحمانه کم بودی. آبان 88 - ساری. دیگر کلاس...

zirsigary.persianblog.ir

شهر از یاد رفته

http://zirsigary.persianblog.ir/1389/1

شهر از یاد رفته. هر جا برم ترانه یعنی اسم تو. آمدمت که بنگرم، گریه نمی دهد امان. سیب تعارف کرده بود از پشت پنجره، دست هایش را گذاشته بود زیر. چانه اش و زل زده بود به آن سوی پنجره، حالا وسط بهار برف کجا بود دختر؟ اما باید برف بیاید، به خاطر. من نه، به خاطر. مردی که سال هاست یادش رفته رد گام هایش روی برف هیچ وقت موازی نبوده اند. اما این وقت سال برف نمی بارد دختر. چرا هیچ وقت آدم برفی ها پا ندارند؟ شاید اگر پا داشتند می رفتند جایی که همیشه برف بیاید، کاش برف بیاید، نه به خاطر. من، نه حتا به خاطر. مهتاب را خ...

zirsigary.persianblog.ir

به یاد ِ عمر ِ رفته گریم، کنون که ... - شهر از یاد رفته

http://zirsigary.persianblog.ir/post/40

شهر از یاد رفته. هر جا برم ترانه یعنی اسم تو. به یاد عمر رفته گریم، کنون که . نه این که دیگر یادم رفته باشد بانو، نه! این همه ترانه میان خلوت پنج شنبه شب آخر. مرداد، قاب خالی مانده از عکس تک نفره ات، حتا این کوچه ی پشت پنجره که رد. گام هایت را هیچ گاه نفس نکشیده، با هرم. شرجی این شهر که شبیه شهر. شما نیست، خواب ناتمام. پنج شنبه با صدای گریه ی شاهین و مرور. هزار باره ی ( دوباره از همان خیابان ها) ی نجدی، همه می دانند بعد از تو، دیگر هیچ چیز. لب زمزمه می کنم : ساده بودم، تو نبودی، باران بود!

zirsigary.persianblog.ir

همه چی آرومه، من چقدر خوشبختم !!! - شهر از یاد رفته

http://zirsigary.persianblog.ir/post/41

شهر از یاد رفته. هر جا برم ترانه یعنی اسم تو. همه چی آرومه، من چقدر خوشبختم! حریم شخصی افراد تا اطلاع ثانوی محدود می شود به سایز سینه برای بانوان و فاصله ی بیضه گاه تا ختنه گاه برای آقایان. آن هم در صورتی که مسوولین محترم بخواهند در اختیارشان قرار داده خواهد شد. رجوع شود به اطلاعیه مدیر محترم پرشین بلاگ در خصوص قراردادن اطلاعات شخصی افراد در اختیار مسوولین محترم). متن اطلاعیه جهت تنویر افکار عمومی! تغییر در متن توافقنامه پرشین بلاگ. از امروز ١٧شهریور 1389 متن توافقنامه پرشین بلاگ. علی اکرم خانه ای(۱).

zirsigary.persianblog.ir

شهر از یاد رفته

http://zirsigary.persianblog.ir/1389/4

شهر از یاد رفته. هر جا برم ترانه یعنی اسم تو. در حسرتت دست بندم پوسید. برای اتابک و فرهود که طعم. خوب ترانه و رفاقت را می دانند. نام مرا بر زبان نیاور، مقابل در. این جا دنبال من نگرد! ستاره افتاده بر گیس تو! ن ک ن آن را خسته و گریان! چند روزی ست اصلاح می کنم. و چشم به سپیده ها دارم. وقتی دستانم را برای دست بند زدن بالا می آورم،. گوش به صدای آن سوی دیوارها دارم. دل تنگ مرگم و – دیوانه وار – عاشق زنده گی. ای کاش می توانستم عمرم را نثار کنم به مادری. که قلبش را در مشت می گیرد و آسیمه می دود. پشت سرم می گریند.

zirsigary.persianblog.ir

از آن شبی که برنگشتی ... - شهر از یاد رفته

http://zirsigary.persianblog.ir/post/43

شهر از یاد رفته. هر جا برم ترانه یعنی اسم تو. از آن شبی که برنگشتی . خم و پیچ جاده هایی که سمت سفر را نشانت می داد، بیا کمی رویا ببافیم! کلبه ای میان گمشده گی های جنگل شمال، هیمه های هیزم، تو و روسری گره خورده بر بالاترین شاخه ی درخت، روشن شدن گاه و بی گاه آسمان از غرش ابرها، صدای ناله ی یک نی که نمی دانیم از کدام سمت مان می آید، زمزمه ی نامفهوم. بیتی از خواجه زیر. لب های من، بخار. پنجره از ه رم. باران و ناله ی نی و غزلی از حافظ. حالا خوب می دانیم خبرهای تمام. به هیچ جای جهان بر نمی خورد.