mywindynovember.blogspot.com
My windy November: Φεβρουαρίου 2010
http://mywindynovember.blogspot.com/2010_02_01_archive.html
Κυριακή, 28 Φεβρουαρίου 2010. Xαιρετίσματα από 'δω κάτω. Σάββατο, 20 Φεβρουαρίου 2010. Ότι του φανεί του Λολοστεφανή! Και στην τελική , κι εσύ καμια φορά μπορεί να ξέσπασες τα νεύρα σου πάνω τους, άθελα σου πάντα. Καμιά φορά.Τι γίνεται όμως όταν ο χαρακτήρας των φίλων σου απλά σου τη σπάει; Και ποιός ο λόγος να το ανέχεσαι όταν ειναι κομπλεξικοί; Ή όταν απλά ανακαλύπτεις πως δεν ταιριάζετε βρε αδερφέ! Παρασκευή, 19 Φεβρουαρίου 2010. Τώρα δύο πράγματα μπορεί να συμβούν:. Εγγραφή σε: Αναρτήσεις (Atom).
mywindynovember.blogspot.com
My windy November: Φεβρουαρίου 2011
http://mywindynovember.blogspot.com/2011_02_01_archive.html
Κυριακή, 20 Φεβρουαρίου 2011. Ξεκινώντας, thank God που μου ξαναήρθε η όρεξη για γράψιμο. Ίσως να σημαίνει πως κάτι από μένα γυρίζει. Θα χρειαστώ λίγο χρόνο για να μπορέσω να έχω ξανά κάποια συνάφεια στα όσα γράφω, αλλά ειλικρινά ποιος χέστηκε τη στιγμή που ευχαριστώ τον εαυτό μου που μπορεί ξανά και κλαίει;. Μεγάλο δώρο τα συναισθήματα. Και στην έρημο δεν είχαν φύγει, μα ήταν τόσα πολλά, τόσο ορμητικά, τόσο καταστροφικά που δεν τα άντεξα και τους έκλεισα την πόρτα. Σε μιαν έρημο ζούσα για χρόνια. Φως κι...
mywindynovember.blogspot.com
My windy November: Αυτο-ψυχανάλυση mood=on.
http://mywindynovember.blogspot.com/2011/06/dear-november.html
Τετάρτη, 15 Ιουνίου 2011. Πάμε λίγο πίσω απόψε. Σταθμός του μετρό. Γύρω στις 7. Ημερομηνία δε θυμάμαι, πάντως ήταν σίγουρα Πέμπτη. Πάντα Πέμπτη ήταν. Επόμενη στάση: Μέγαρο Μουσικής.". Χαζολογούσα στην πλατεία, άνοιγα τα περιοδικά και τα ξεφύλλιζα, κοιτούσα το νερό που εκτοξευόταν και πάντα όπως έπεφτε μου θύμιζε γυναικείες μορφές. Ακριβώς πήγε. Την κάνω. Δε με κάνεις να νιώθω καλύτερα έτσι. Και ξεκινούσα. Έλεγα, έλεγα, πάντα με πλεγμένα δυνατά τα δάχτυλα, ορθάνοιχτα μάτια, και τον απολογητικό τόνο το...
mywindynovember.blogspot.com
My windy November: Μαΐου 2011
http://mywindynovember.blogspot.com/2011_05_01_archive.html
Τετάρτη, 4 Μαΐου 2011. Μια φωνή. Μια φωνή μόνο να με βγάζει από το τίποτα κάθε βράδυ για να μπορώ να κοιμάμαι, να μιλάω για βλακείες, να γελάω, και να 'μαι εγώ. Μια φωνή, ένα χέρι, πέντε λέξεις στο κινητό, ένα μήνυμα που να μη μεταφράζεται σε "σε χρειάζομαι", αλλά σε "σε σκέφτηκα", "σε νοιάστηκα", "θέλω να ξέρω πως είσαι καλά", "μου λείπεις". Έχουνε τέλος οι κατηφόρες;. Κι εσύ ακόμα, αν βγεις έξω θα ξεχωρίσεις μεμιάς το πρόσωπο εκείνου που έχει φίλους από του μίζερου, του μόνου, αυτού που στέκεται απλά γ...
mywindynovember.blogspot.com
My windy November: Ιουνίου 2011
http://mywindynovember.blogspot.com/2011_06_01_archive.html
Τετάρτη, 15 Ιουνίου 2011. Πάμε λίγο πίσω απόψε. Σταθμός του μετρό. Γύρω στις 7. Ημερομηνία δε θυμάμαι, πάντως ήταν σίγουρα Πέμπτη. Πάντα Πέμπτη ήταν. Επόμενη στάση: Μέγαρο Μουσικής.". Χαζολογούσα στην πλατεία, άνοιγα τα περιοδικά και τα ξεφύλλιζα, κοιτούσα το νερό που εκτοξευόταν και πάντα όπως έπεφτε μου θύμιζε γυναικείες μορφές. Ακριβώς πήγε. Την κάνω. Δε με κάνεις να νιώθω καλύτερα έτσι. Και ξεκινούσα. Έλεγα, έλεγα, πάντα με πλεγμένα δυνατά τα δάχτυλα, ορθάνοιχτα μάτια, και τον απολογητικό τόνο το...
mywindynovember.blogspot.com
My windy November: Σεπτεμβρίου 2010
http://mywindynovember.blogspot.com/2010_09_01_archive.html
Τετάρτη, 29 Σεπτεμβρίου 2010. Nύχτωσε και δυο μπράτσα αγκαλιάζονται μεταξύ τους σε μια απεγνωσμένη προσπάθεια να δημιουργήσουν λίγη ζεστασιά ανάμεσά τους. Τα σεντόνια είναι ριγμένα κάτω κι εσύ κάθιδρη, Φθινόπωρο πλέον και η θερμοκρασία δε λέει να πέσει. Κι όμως το στέρνο σου πάγος. Ανεβοκατεβαίνει μηχανικά, κάτι λείπει από μέσα κι εσύ ξέρεις πως τα δάκρυα είναι ό,τι πιο κουτό θα μπορούσες να κάνεις, εκτός από το να προσπαθήσεις να κοιμηθείς. Αχ, πόσο πολύ μου λείπεις, Μαριλένα. Σου έτυχε ποτέ;. Πριν λίγε...
mywindynovember.blogspot.com
My windy November: Ιουλίου 2010
http://mywindynovember.blogspot.com/2010_07_01_archive.html
Πέμπτη, 29 Ιουλίου 2010. Πέμπτη, 22 Ιουλίου 2010. Μια μέρα στο σύνταγμα είδα μια πανέμορφη κοπέλα, με φωτεινά γαλάζια μάτια. Ήταν ναρκομανής αλλά δε ζητιάνευε. Τουλάχιστον όχι λεφτά. Την είδα να ζητά απεγνωσμένα από κάποιον να της πει μια καλημέρα, κι όλοι γύριζαν το κεφάλι στη θέα της. Μια καλημέρα μόνο. Παρασκευή, 16 Ιουλίου 2010. To be, or not to be? Το επόμενο βήμα είναι άσκοπο γιατί γίνεται είτε μηχανικά είτε από πίεση. Μπορεί και να 'σαι ένα ρομπότ πια. Αλλά όχι, αν ήταν έτσι το τίποτα θα το 'θελες...
mywindynovember.blogspot.com
My windy November: Απριλίου 2012
http://mywindynovember.blogspot.com/2012_04_01_archive.html
Πέμπτη, 19 Απριλίου 2012. Να 'χαμε να λέγαμε. Δεν περίμενα μετά από τόσο καιρό να με ξαναπιάσει αυτή η όρεξη για αχαλίνωτο μπλόγκινγκ, να μαι όμως και πάλι, κινούμενη στη μπλογκόσφαιρα με όλη τη σημασία της λέξης. Και δεύτερο απανωτό κειμενάκι, και καινούρια μπλογκάκια ωραία ανακαλύπτω συνέχεια, και τα σχολιάκια μου έχω όρεξη να τ αφήσω, και γενικά μάλλον άρχισα να την ξαναβρίσκω εδώ μέσα. Αλλά μετά μου φεύγει και θυμάμαι πως δε ντράπηκα ποτέ να σου δείξω την ηλίθια πιτζάμα μου με τους φραμπαλάδες, και π...
mywindynovember.blogspot.com
My windy November: Ιανουαρίου 2011
http://mywindynovember.blogspot.com/2011_01_01_archive.html
Τετάρτη, 12 Ιανουαρίου 2011. Το δωμάτιο με τα ζόμπι. Λοιπόν χτες , μπαίνοντας την τάξη αυτός ο τύπος μας είπε το εξής:. Καλά πώς είστε έτσι όλοι; Σας κοιτάζω και νομίζω οτι μπήκα σε μια τάξη με ζόμπι! Έξω από το καλούπι που σε βάλανε! Παρακμή. Καλωσήρθατε στο λύκειο. Πότε καταλαβαίνεις πως μπήκες στο κλαμπ των "μεγάλων" εφήβων; Όταν το διάλειμμα δεν είναι πια διασκέδαση, δεν είναι η ώρα που θα ορμήσεις έξω από την τάξη για να κάνεις πλάκα με τους φίλους σου, δεν ακούγονται γέλια, φωνές, δεν έχει φασαρία.