annanotopos.blogspot.com
annanotopos: Δεκεμβρίου 2010
http://annanotopos.blogspot.com/2010_12_01_archive.html
Μη πεπερασμένες απόπειρες Έκφρασης. Πέμπτη, 30 Δεκεμβρίου 2010. Φέτος, για πρώτη χρονιά, απολογισμό δεν έχει. Άλλαξα τις μασέλες μου, γύρισα από μόνη μου το μάγουλο και περιμένω την επόμενη σφαλιάρα. Η ευχή μου σε όλους τους annanoαναγνώστες για το 2011, είναι να πάρουμε όσο το δυνατόν πιο βολική στάση, για να μας μπει με το καλό κι ανώδυνα. . Δευτέρα, 20 Δεκεμβρίου 2010. Επειδή τάδε έφη Τάδε ΙΙΙ. Ξέρεις γιατί μου αρέσουν τόσο πολύ οι άντρες;. Γιατί είμαστε τόσο διαφορετικοί! Κι οι γυναίκες;. Πριν από 3 ...
adiswom.blogspot.com
Silent Whispers: Σεπτεμβρίου 2010
http://adiswom.blogspot.com/2010_09_01_archive.html
To The Next Step, 'Till The Last Step. Κυριακή, 26 Σεπτεμβρίου 2010. With Eyes Closed It Seems Heaven. Και τώρα όλα μοιάζουν να πήραν το δρόμο τους. "Είσαι ευχαριστημένος? Ναι, έτσι φαίνεται στα μάτια τους. Αυτό φτάνει, καλά είμαστε 'ντάξει. Ναι, έτσι φαίνεται στα μάτια τους. Εντάξει αυτό φτάνει, καλά είμαστε τότε. A whisper by Adis. Τρίτη, 21 Σεπτεμβρίου 2010. A whisper by Adis. Δευτέρα, 13 Σεπτεμβρίου 2010. Λαγός, μια κούπα μέλι. Νόμιζα πως μια γεύση έφτανε να με χορτάσει. Μάλλον έκανα λάθος. Ή...Άλλος...
adiswom.blogspot.com
Silent Whispers: Who... When I'm Gone?
http://adiswom.blogspot.com/2010/08/who-when-im-gone.html
To The Next Step, 'Till The Last Step. Τρίτη, 10 Αυγούστου 2010. Who When I'm Gone? Κάποτε μου τηλεφωνούσες συνεχώς. Κάποτε ήθελες να ξέρεις τι κάνω κάθε λεπτό. Κάποτε με παρεξηγούσες αν σε ξεχνούσα έστω και για λίγο. Κάποτε ήμουν ο τελευταίος άνθρωπος που έλεγες καληνύχτα και ο πρώτος που έλεγες καλημέρα. Κάποτε το χέρι μου ήταν το μαξιλάρι σου. Κάποτε έψαχνες την αγκαλιά μου. Κάποτε με ρωτούσες πως είμαι. Κάποτε δεν περνούσαν ούτε δυο ώρες χωρίς να μιλήσουμε. Κάποτε δεν ήθελες να φεύγω. Μα τώρα, ποιος.
adiswom.blogspot.com
Silent Whispers: Απριλίου 2010
http://adiswom.blogspot.com/2010_04_01_archive.html
To The Next Step, 'Till The Last Step. Κυριακή, 25 Απριλίου 2010. Ναι, πάλι εδώ. Όπως τότε. Μπα, τώρα μας θυμήθηκες? Μην το λες αυτό. Έλεγες πως δε μας είχες ανάγκη, τι έγινε τώρα? Συγνώμη, είμαι ηλίθιος τελικά. Δεν τα κατάφερα. Απέτυχα. Το 'ξερα. Και τι θες τώρα? Σας χρειάζομαι. Και τους δύο. Πρέπει να βρω πάλι τις ισορροπίες μου. Και δε μπορώ μόνος μου. Έτσι σκατά που τα 'κανες λούσου τα τώρα. Δε θ' αντέξω για πολύ ακόμα. Αυτό να το σκεφτόσουν εξ αρχής. Εσύ το επέλεξες να χωρίσουμε. Δε σου ζητάω αυτό.
adiswom.blogspot.com
Silent Whispers: Δεκεμβρίου 2010
http://adiswom.blogspot.com/2010_12_01_archive.html
To The Next Step, 'Till The Last Step. Τετάρτη, 1 Δεκεμβρίου 2010. 66 Off You Go. Εξήντα έξι βήματα και φτάσαμε ως εδώ. Έρχονται στιγμές που οι λέξεις είναι όλες ίδιες, ανίσχυρες, ανούσιες. Καμία δε σου φτάνει. Κανένα τραγούδι δε σε γεμίζει. Και όλο το αλκοόλ του κόσμου δε σε μεθάει αρκετά. Στιγμές που τα έχεις (ή στα δίνουν χαριστικά) όλα. Και δεν έχεις τίποτα. Και στιγμές που δεν έχεις τίποτα και είναι το ίδιο ακόμη κι αν τα είχες όλα. Στιγμές που η αρχή που έκανες γεννάει το τέλος της. Γιατί όσo λιγότ...
adiswom.blogspot.com
Silent Whispers: Νοεμβρίου 2010
http://adiswom.blogspot.com/2010_11_01_archive.html
To The Next Step, 'Till The Last Step. Τετάρτη, 24 Νοεμβρίου 2010. To The Next Step, 'Till The Last Step. Σε κάθε βήμα πλέον ο πόνος είναι όλο και πιο δυνατός, αβάσταχτος. Είμαι πολύ κοντά πια, το νιώθω. Είμαι πολύ κοντά για οποιαδήποτε σκέψη, πολύ κοντά για να κάνω πίσω. Απλά φοβάμαι μη δεν αντέξω να δω το τέλος. Και όμως όλοι, όλα, σε κάθε ευκαιρία. Μου (υπεν)θυμίζουν το μονοπάτι που τότε περπατούσαν δυο ζευγάρια πόδια και μου ψιθυρίζουν ειρωνικά πως δεν ήταν όνειρο, συνέβη. Δε χρειάζεται να πεις τίποτα.
adiswom.blogspot.com
Silent Whispers: What More?
http://adiswom.blogspot.com/2010/10/what-more.html
To The Next Step, 'Till The Last Step. Παρασκευή, 29 Οκτωβρίου 2010. The day we stop "looking" is the day we die. Ώρες ώρες απορώ πως γύρισε έτσι ανάποδα ο κόσμος και εγώ ακόμη δεν το 'χω πάρει χαμπάρι. Απορώ πως γίνεται να έχω ό,τι. Θέλω και να μη μου λείπει τίποτα, όταν τ' απέκτησα όλα χωρίς καν να κάνω τίποτα! Όταν το σκοτεινό μονο. Θεέ μου, τι κακό έκανα και μου φέρεσαι τόσο καλά? A whisper by Adis. 29 Οκτωβρίου 2010 - 11:21 μ.μ. 30 Οκτωβρίου 2010 - 12:39 π.μ. Και επίσης ο θεός δεν υπάρχει. 30 Οκτωβρ...
adiswom.blogspot.com
Silent Whispers: Ιουλίου 2010
http://adiswom.blogspot.com/2010_07_01_archive.html
To The Next Step, 'Till The Last Step. Σάββατο, 31 Ιουλίου 2010. Finding The Eternal Moment. Πήγαινε κάθισε μόνος σου σε ένα ήσυχο και όμορφο για 'σένα μέρος μακριά απ' τη φασαρία τους και αφού βάλεις τ' ακουστικά πάτα το play. Και ήταν αλήθεια, ήσουν εκεί για 'μένα! A whisper by Adis. Δευτέρα, 26 Ιουλίου 2010. Θα άρχιζε από κει. Να, ο τοίχος την ξέχασε. Έτσι άσπρος που είναι δεν θυμάται καν ότι μια γυναίκα κάποτε τον είχε ζωγραφίσει. Έδειχνε υπέροχο πάνω στο λευκό του τοίχου. Από ένα φίλο, τον Μπλε.).
adiswom.blogspot.com
Silent Whispers: Ιουνίου 2010
http://adiswom.blogspot.com/2010_06_01_archive.html
To The Next Step, 'Till The Last Step. Κυριακή, 27 Ιουνίου 2010. The Beauty And The Singer. Αυτή ήταν τόσο μικρή για τον κόσμο γύρω της και τα φτερά της τόσο αδύναμα για να πετάξει μακριά τους. Αυτός τόσο δυνατός στα μάτια των άλλων, αλλά και τόσο αδύναμος να τη βοηθήσει από εκεί κάτω χωρίς φτερά. Ήθελε, αλλά δε μπορούσε. Ακολούθησαν μερικά δευτερόλεπτα απόλυτης σιωπής όπου και οι δύο είχαν παγώσει από αμηχανία. Γρήγορα όμως όλα επανήλθαν με το πρώτο χαμόγελο. Ναι, ήξερε τι έπρεπε να κάνει. Τ...Λίγο πριν...
adiswom.blogspot.com
Silent Whispers: 66. Off You Go.
http://adiswom.blogspot.com/2010/12/66-off-you-go.html
To The Next Step, 'Till The Last Step. Τετάρτη, 1 Δεκεμβρίου 2010. 66 Off You Go. Εξήντα έξι βήματα και φτάσαμε ως εδώ. Έρχονται στιγμές που οι λέξεις είναι όλες ίδιες, ανίσχυρες, ανούσιες. Καμία δε σου φτάνει. Κανένα τραγούδι δε σε γεμίζει. Και όλο το αλκοόλ του κόσμου δε σε μεθάει αρκετά. Στιγμές που τα έχεις (ή στα δίνουν χαριστικά) όλα. Και δεν έχεις τίποτα. Και στιγμές που δεν έχεις τίποτα και είναι το ίδιο ακόμη κι αν τα είχες όλα. Στιγμές που η αρχή που έκανες γεννάει το τέλος της. Γιατί όσo λιγότ...