shaban1986.blogfa.com

mosaferejadeyeeshgh.blogfa.com

مسافر جاده عاشقی - چند حس که می خواهم...(1)

http://www.mosaferejadeyeeshgh.blogfa.com/post-96.aspx

تناقضی به امید آلبرت و با طعم قهوه ی تلخ لبریز از شکر. چند حس که می خواهم.(1). چقدر دلم برای چند چیز تنگ شده. این من هستم.من با مانتو و مقنعه و کلاسور زیر باران می دوم.آن هم باران پاییزی. من می دوم و از سر و رویم آب شرشر می کند.من نمی بینم و پایم در یک چاله ی. آب می رود.پایم خیس آب شده! کتانی آل استارم خراب شده. این عاقبت همان کوچه ی ماست. درختها زیر باران می لرزند.سردشان شده.من به یاد می آورم. من به یاد می آورم آن چتر آبی را که روی پارچه اش پر از عکس خرس بود. چقدر فیلم بازی کردم و زور زدم. عاقبت رسیده ا...

mosaferejadeyeeshgh.blogfa.com

مسافر جاده عاشقی - صداقت محض

http://www.mosaferejadeyeeshgh.blogfa.com/post-103.aspx

تناقضی به امید آلبرت و با طعم قهوه ی تلخ لبریز از شکر. من نمی دانم که تو کیستی که این نوشته ها را می خوانی؟ اتفاقی آمدی یا با قصد پیدا کردن من. من نمی دانم دنبال چه هستی؟ دنبال سردرآوردن از کار من؟ دنبال جستجوی سرنوشت من؟ من هیچ نمی دانم. اما یک چیز را خوب می دانم. که اینجا خانه ی قبلی من بود. جایی که ۵ سال در آن رفتم و آمدم. شاید باز هم آمدم. نمی دانم.همیشه نمی توانم همه ی حرفها را بزنم. اما گاهی برخی حرفها هستند که فقط برای اینجا خوبند. مدتهاست که اینجا نیامده بودم. شاید اشتباه می کنم! زندگی من بوده اند.

313-yarenab.blogfa.com

قنوت انتظار - امام زمان

http://www.313-yarenab.blogfa.com/tag/امام-زمان

دلنوشته یک بسیجی از نیمه شعبان سال قبل. دیشب امام زمان اربا اربا شد. دیشب تو مسیر هیئت تنها چیزی که به ذهن می رسید این روایت بود که هر گناهی که امت اسلامی انجام میدن مثل تیری می مونه که به قلب امام زمان می خوره. دیشب از هر مسیری می خواستیم خودمون رو به هیئت برسونیم تنها چیزی که به چشم می خورد گناه بود. زنان و دختران بزک کرده بدون حجاب ، نه بدحجاب . مردان هرزه ای که دنبال زنان و دختران افتاده بودن. انگشت شمار بود کوچه هایی که مجلس گناه برپا نکرده بودن. وقتی کسی هم اعتراض می کرد همه آماده کتک کاری بودن.

mosaferejadeyeeshgh.blogfa.com

مسافر جاده عاشقی - طرحی نو...

http://www.mosaferejadeyeeshgh.blogfa.com/post-104.aspx

تناقضی به امید آلبرت و با طعم قهوه ی تلخ لبریز از شکر. یه دوست دارم توی دانشگاه که برام از روی کتاب. اول یک کم فکر کرد بعد توی چشمام نگاه کرد و. با یه حالت غریبی گفت:. تو تکی.تو به هر جا که وارد می شی تکی. بعد بازم یک کمی فکر کرد! گفت:تو مثل این موج گاهی در قعری گاهی در اوج. و همین معنای تک بودنه برای من. به خودم که نگاه می کنم می بینم تا این لحظه. یه جورایی دورم از اون چیزی که باید باشم. از اونی که استحقاق و استعدادشو دارم خیلی دورم. مشکلاتی رو توی این مدت تجربه کردم که بیشتر از. Loveway on yahoo groups.

mosaferejadeyeeshgh.blogfa.com

مسافر جاده عاشقی

http://www.mosaferejadeyeeshgh.blogfa.com/9008.aspx

تناقضی به امید آلبرت و با طعم قهوه ی تلخ لبریز از شکر. گاهی باید به گذشته ها سر زد. نمی دونم چقدر گذشته! و دلم تنگه برای خودم. دنیای عجیبی دارم خیلی هم عجیب. چیزهای از خودم دیدم که چشممو خیلی باز کرد. عشقی که هیچ وقت تباه نشد و نخواهد شد. و چیزی که من رو پیش می بره. پرسش و کنجکاوی و شکه. پیش به سوی آینده ی متحیر. نوشته شده در شنبه بیست و هشتم آبان ۱۳۹۰ساعت۲۰:۳۲ بعد از ظهرتوسط n. و من مسافر جاده ی عاشقی, منتظر پریدن جرقه ی لبخندی از آتش لبهای معشوق گرم می پویم. از سری خاطرات شیرین خرداد 87.

mosaferejadeyeeshgh.blogfa.com

مسافر جاده عاشقی

http://www.mosaferejadeyeeshgh.blogfa.com/8809.aspx

تناقضی به امید آلبرت و با طعم قهوه ی تلخ لبریز از شکر. این زمان است که این چنین می پوید چون باد.این من هستم که هرروز در پس پنجره به یاد تو پیر می شوم و افسرده و یاد آن روز که من و تو هیچ نکردیم و گذشت آتش به قلب سرد و فسرده ی من می زند. ما هیچ نبودیم جز نگاه.ما هیچ نبودیم جز حسرت.ما هیچ نبودیم جز شرم ما هیچ نبودیم جز نفسهای به شماره افتاده در راه پله های سرد اینجا.ما هیچ نبودیم جز قلبهای به تپش افتاده در راهرو های تاریک. ما هیچ نبودیم جز نگاه.تو هیچ نبودی جز بهانه.من هیچ نبودم به جز صداقت. و نظر انداختن ...

mosaferejadeyeeshgh.blogfa.com

مسافر جاده عاشقی

http://www.mosaferejadeyeeshgh.blogfa.com/8807.aspx

تناقضی به امید آلبرت و با طعم قهوه ی تلخ لبریز از شکر. این سان من به بینهایت یک غلیان همسانگرد مبتلا شده ام! از صدای کسی پر شده ام! صدایی که هندسه ی ساده و یکسان. نفسش من را به خواب آرام می سپارد. صدای قدمهایش را به یاد دارم و به شنیدن آن عادت کرده ام. به چشمانش عادت کرده ام.به وجودش عادت کرده ام. شانه هایی که گرد و غبار سالهای علم آموزی بر روی آنها. تخته سیاهی که بستر افکار روشن اوست و جایگاه دستهای. زمختی که در شیارهایش لطافت را شاید بتوان با چشم دل دید! چهره ای که زیبا نیست و زیباست! و شاید خواهد بود!

mosaferejadeyeeshgh.blogfa.com

مسافر جاده عاشقی

http://www.mosaferejadeyeeshgh.blogfa.com/8805.aspx

تناقضی به امید آلبرت و با طعم قهوه ی تلخ لبریز از شکر. چند حس که می خواهم.(1). چقدر دلم برای چند چیز تنگ شده. این من هستم.من با مانتو و مقنعه و کلاسور زیر باران می دوم.آن هم باران پاییزی. من می دوم و از سر و رویم آب شرشر می کند.من نمی بینم و پایم در یک چاله ی. آب می رود.پایم خیس آب شده! کتانی آل استارم خراب شده. این عاقبت همان کوچه ی ماست. درختها زیر باران می لرزند.سردشان شده.من به یاد می آورم. من به یاد می آورم آن چتر آبی را که روی پارچه اش پر از عکس خرس بود. چقدر فیلم بازی کردم و زور زدم. عاقبت رسیده ا...

mosaferejadeyeeshgh.blogfa.com

مسافر جاده عاشقی - دانشگاه و گاه دانش!

http://www.mosaferejadeyeeshgh.blogfa.com/post-99.aspx

تناقضی به امید آلبرت و با طعم قهوه ی تلخ لبریز از شکر. دانشگاه و گاه دانش! بوی مهر و یک روزا بارانی. امروز که به برگها نگاه می کردم مثل هر سال تصمیم. داشتند از عرش به فرش بیایند و لحظه ای با رقصشان در باد پاییزی مارا. محو کنند که آری طبیعتی هست و در پس این طبیعت حقیقتی هست. آدمهایی که از کنار من عبور می کنند.با نگاههایی لبریز از پیام. پیام آشنایی.پیام تنفر.پیام تمسخر.پیام جذب.پیام محبت.پیام نظر بازی و هوس. من این روزها فقط چشمانم را درگیر چشمانی می کنم که معنایش. قانون جذب و تمام واقعیت بی پایان و شیرینش.

mosaferejadeyeeshgh.blogfa.com

مسافر جاده عاشقی

http://www.mosaferejadeyeeshgh.blogfa.com/8902.aspx

تناقضی به امید آلبرت و با طعم قهوه ی تلخ لبریز از شکر. من نمی دانم که تو کیستی که این نوشته ها را می خوانی؟ اتفاقی آمدی یا با قصد پیدا کردن من. من نمی دانم دنبال چه هستی؟ دنبال سردرآوردن از کار من؟ دنبال جستجوی سرنوشت من؟ من هیچ نمی دانم. اما یک چیز را خوب می دانم. که اینجا خانه ی قبلی من بود. جایی که ۵ سال در آن رفتم و آمدم. شاید باز هم آمدم. نمی دانم.همیشه نمی توانم همه ی حرفها را بزنم. اما گاهی برخی حرفها هستند که فقط برای اینجا خوبند. مدتهاست که اینجا نیامده بودم. شاید اشتباه می کنم! زندگی من بوده اند.